Appian, The Foreign Wars, chapter 13 5:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 5:)

Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτῳ σπουδῆσ καὶ παρασκευῆσ ἦσαν, οἱ δ’ ὕπατοι τάχα μέν τι καὶ ὄκνῳ, μὴ εὐθὺσ ἐπιχειρεῖν ἐσ ἔργον ἀλλόκοτον, ἅμα δὲ καὶ τὴν πόλιν ἄνοπλον οὖσαν λήψεσθαι κατὰ κράτοσ, ὅτε θέλοιεν, ἡγούμενοι, διέμελλον ἔτι καὶ ἐνδώσειν αὐτοὺσ ἐνόμιζον ἐκ τῆσ ἀπορίασ, οἱο͂ν ἐν τοῖσ δυσχερέσι γίγνεσθαι φιλεῖ, εὐθὺσ μὲν ἀντιλέγειν, προϊόντοσ δὲ χρόνου καὶ λογισμοῦ φόβον ἅπτεσθαι τῶν ἀπειθούντων. ἃ καὶ τῶν Καρχηδονίων τισ αὐτῶν, εἰκάσασ σφῶν ἤδη τὸ δέοσ ἅπτεσθαι, ἐτόλμησεν ὡσ ἐπὶ δή τι ἄλλο παρελθὼν ἐσ τὸ μέσον εἰπεῖν, ὅτι χρὴ τῶν κακῶν ἐπιλέγεσθαι τὰ μετριώτερα, ὄντασ ἀνόπλουσ, οὕτω σαφῶσ εἰπὼν τὰ τῆσ γνώμησ. Μασσανάσσησ δὲ ἤχθετο Ῥωμαίοισ, καὶ ἔφερε βαρέωσ ὅτι τὴν Καρχηδονίων δύναμιν αὐτὸσ ἐσ γόνυ βαλὼν ἄλλουσ ἑώρα τῷ ἐπιγράμματι αὐτῆσ ἐπιτρέχοντάσ τε καὶ οὐ κοινώσαντασ αὐτῷ πρὶν ἐπελθεῖν, ὡσ ἐν τοῖσ πάλαι πολέμοισ ἐποίουν. ὅμωσ δ’ αὐτοῦ τῶν ὑπάτων ἀποπειρωμένων καὶ καλούντων ἐπὶ συμμαχίαν, ἔφη τὴν συμμαχίαν πέμψειν, ὅταν αἴσθηται δεομένων. καὶ μετ’ οὐ πολὺ πέμψασ ἤρετο εἴ τινοσ ἤδη δέονται. οἱ δὲ οὐ φέροντεσ αὐτοῦ τὸ σοβαρόν, ἤδη δέ τι καὶ ἀπιστοῦντεσ ὡσ δυσμεναίνοντι, ἀπεκριναντο προσπέμψειν ὅτε δεηθεῖεν. περὶ δὲ ἀγορᾶσ τῷ στρατῷ καὶ πάνυ ἐφρόντιζον, ἐκ μόνησ ἔχοντεσ Ἀδρυμητοῦ καὶ Λέπτεωσ καὶ Θάψου καὶ Ἰτύκησ καὶ Ἀχόλλησ· τὰ γὰρ δὴ λοιπὰ Λιβύησ ἦν ἔτι πάντα ὑπὸ Ἀσδρούβᾳ, ὅθεν ἐκεῖνοσ ἀγορὰν ἐσ Καρχηδόνα ἔπεμπεν. ὀλίγων δ’ ἐσ ταῦτα διατριφθεισῶν ἡμερῶν, οἱ μὲν ὕπατοι προσῄεσαν ἄμφω τῇ πόλει τῶν Καρχηδονίων ἐσ μάχην ἐσκευασμένοι, καὶ ἐπεχείρουν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION