Appian, The Foreign Wars, chapter 12 6:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 6:)

Δόξησ δ’ ἀγαθῆσ καὶ εὐσεβοῦσ ἐφίεσθε, ὦ Ῥωμαῖοι, παρὰ πάντα ἔργα, καὶ μετριοπάθειαν ἐν τοῖσ εὐτυχήμασιν ἐπαγγέλλεσθε, καὶ τοῦθ’ οἷσ ἂν ἀεὶ λάβητε καταλογίζεσθε· μὴ δή, πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν, τῶν τε ἄλλων καὶ ὅσοι Καρχηδόνα ἔτι ἔχουσί τε καὶ μή ποτε μνησικακήσαιεν ὑμῖν μηδὲ παισὶν ὑμετέροισ, μὴ ἀγαθὴν δόξαν ὑμῶν αὐτῶν ἐν ἡμῖν πρώτοισ διαβάλητε, μηδὲ τοιῷδε ἔργῳ τὴν εὔκλειαν ὑμῶν καταμιάνητε, χαλεπῷ μὲν ἐργασθῆναι χαλεπῷ δὲ ἀκουσθῆναι, παρά τε πρώτοισ ὑμῖν ἐξ ἅπαντοσ τοῦ βίου γενησομένῳ. πόλεμοι γὰρ πολλοὶ μὲν Ἕλλησιν ἐγένοντο καὶ βαρβάροισ, πολλοὶ δὲ ὑμῖν, ὦ Ῥωμαῖοι, πρὸσ ἑτέρουσ· καὶ οὐδείσ πω κατέσκαψε πόλιν χεῖράσ τε πρὸ μάχησ καθεῖσαν καὶ ὅπλα καὶ τέκνα παραδοῦσαν. καὶ εἴ τισ ἔστιν ἐσ ἀνθρώπουσ ἄλλη ζημία, καὶ ταύτην παθεῖν ὑπομένουσαν. προφέροντεσ δ’ ὑμῖν ὁρκίουσ θεοὺσ καὶ τύχην ἀνθρωπείαν καὶ τὴν φοβερωτάτην τοῖσ εὐτυχοῦσι Νέμεσιν, δεόμεθα μήτε ἐσ τὴν ὑμετέραν εὐπραγίαν ὑμᾶσ ὑβρίσαι, μήτε τὰσ ἡμετέρασ συμφορὰσ ἐσ ἀνήκεστον προαγαγεῖν, συγχωρῆσαι δ’, εἰ μὴ δίδοτε τὴν πόλιν ἔχειν, ἔσ γε τὴν σύγκλητον ἔτι πρεσβεῦσαι περὶ αὐτῆσ καὶ δεηθῆναι. βραχὺ δ’ ὁρᾶτε τὸ διάστημα τοῦ χρόνου, βάσανον μὲν ἡμῖν φέρον μακρὰν ἐν ὀλίγῳ διὰ τὴν τῶν ἐσομένων ἀμφιβολίαν· ὑμῖν δὲ τὸ μὲν ἀσφαλὲσ ἴσον, ἢ νῦν ἢ μετ’ ὀλίγον τὰ δοκοῦντα δρᾶν, τὸ δ’ εὐσεβὲσ καὶ φιλάνθρωπον ἐπιγίγεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION