Appian, The Foreign Wars, chapter 12 2:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 2:)

"Τῆσ μὲν εὐπειθείασ ὑμᾶσ, ὦ Καρχηδόνιοι, καὶ προθυμίασ τῆσ μέχρι νῦν ἔσ τε τὰ ὅμηρα καὶ τὰ ὅπλα ἐπαινοῦμεν, χρὴ δ’ ἐν τοῖσ ἀναγκαίοισ βραχυλογεῖν. ὑπόστητε γενναίωσ τὸ λοιπὸν τῆσ συγκλήτου κέλευσμα· ἔκστητε τῆσ Καρχηδόνοσ ἡμῖν, καὶ ἀνοικίσασθε ὅπῃ θέλετε τῆσ ὑμετέρασ, ὀγδοήκοντα σταδίουσ ἀπὸ θαλάσσησ· τήνδε γὰρ ἡμῖν ἔγνωσται κατασκάψαι. " οἱ δ’ ἔτι λέγοντοσ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ ἐσ τὸν οὐρανὸν ἀνέσχον μετὰ βοῆσ, καὶ τοὺσ θεοὺσ ὡσ ἠπατημένοι κατεκάλουν, πολλά τε καὶ δυσχερῆ κατὰ Ῥωμαίων ἐβλασφήμουν, ἢ θανατῶντεσ ἢ ἔκφρονεσ ὄντεσ, ἢ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐσ μύσοσ πρέσβεων διερεθίζοντεσ. ἔσ τε τὴν γῆν σφᾶσ ἐρρίπτουν, καὶ χερσὶ καὶ κεφαλαῖσ αὐτὴν ἔτυπτον· οἱ δὲ καὶ τὰσ ἐσθῆτασ ἐπερρήγνυντο, καὶ τοῖσ σώμασι τοῖσ ἑαυτῶν ἐνύβριζον ὡσ ὑπὸ ἀνοίασ ἐνηδρευμένοι. ἐπεὶ δέ ποτε αὐτοῖσ ὁ οἶστροσ ἔληξε, σιωπὴ πολλὴ καὶ κατήφεια ἦν οἱᾶ νεκρῶν κειμένων. Ῥωμαῖοι δ’ ἐξεπλήσσοντο, καὶ οἱ ὕπατοι φέρειν αὐτοὺσ ἐγνώκεσαν ὡσ ἐπὶ ἀλλοκότῳ κελεύσματι, μέχρι παύσαιντο ἀγανακτοῦντεσ, καλῶσ εἰδότεσ ὅτι τὰ μέγιστα δεινὰ αὐτίκα μὲν ἐσ θρασύτητα ἐκπλήσσει, σὺν χρόνῳ δὲ καταδουλοῖ τὴν τόλμαν ἡ ἀνάγκη. ὃ καὶ τότε ἔπαθον οἱ Καρχηδόνιοι· παρὰ γὰρ τὴν σιωπὴν ἁπτομένου σφῶν τοῦ κακοῦ μᾶλλον, ἀγανακτεῖν μὲν ἔτι ἐπαύσαντο, ἀνέκλαιον δὲ καὶ κατεθρήνουν ἑαυτούσ τε καὶ παῖδασ καὶ γυναῖκασ ἐξ ὀνομάτων, καὶ τὴν πατρίδα αὐτήν, ὡσ ἐσ ἄνθρωπον ἀκούουσαν λέγοντεσ οἰκτρὰ καὶ πολλά. οἱ δὲ ἱερεῖσ καὶ τὰ τῶν ἱερῶν ὀνόματα καὶ τοὺσ ἐν αὐτοῖσ θεοὺσ ἀνεκάλουν, ὡσ παροῦσι κἀκείνοισ προφέροντεσ τὴν ἀπώλειαν. ἦν τε παμμιγὴσ καὶ ἐλεεινὸσ οἶκτοσ οἰμωζόντων ὁμοῦ τά τε κοινὰ καὶ τὰ ἴδια, μέχρι καὶ Ῥωμαίουσ αὐτοῖσ ἐπιδακρῦσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION