Appian, The Foreign Wars, chapter 11

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11)

Τοιόσδε μὲν ὁ Μασσανάσσου καὶ Καρχηδονίων πόλεμοσ ἦν, ἐκδέχεται δ’ αὐτὸν ὁ τρίτοσ ἐν Λιβύῃ καὶ τελευταῖοσ Ῥωμαίων. καὶ Καρχηδόνιοι τῷ Μασσανάσσου πταίσματι συμπεσόντεσ, ἀσθενεστάτησ ὑπ’ αὐτοῦ τῆσ πόλεωσ γενομένησ, αὐτόν τε Μασσανάσσην ἐδεδοίκεσαν ἐγγὺσ ἔτι ὄντα μετὰ πολλοῦ στρατοῦ, καὶ Ῥωμαίουσ δυσμεναίνοντασ ἀεὶ σφίσι καὶ πρόφασιν θησομένουσ τὰ ἐσ τὸν Μασσανάσσην γενόμενα. ὧν οὐδέτερον κακῶσ ὑπενόουν· αὐτίκα γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι πυθόμενοι στρατὸν ἐπήγγελλον ἐσ ὅλην τὴν Ἰταλίαν, τὴν μὲν χρείαν οὐ λέγοντεσ, ὡσ δ’ ἂν ὀξέωσ ἔχοιεν ἐσ τὰ παραγγελλόμενα χρῆσθαι. καὶ οἱ Καρχηδόνιοι νομίζοντεσ ἐκλύσειν τὴν πρόφασιν, ἐπεκήρυσσον Ἀσδρούβᾳ τε τῷ στρατηγήσαντι τοῦδε τοῦ πρὸσ Μασσανάσσην πολέμου καὶ Καρθάλωνι τῷ βοηθάρχῳ, καὶ εἴ τισ ἄλλοσ ἐφῆπτο τοῦ ἔργου, θάνατον, ἐσ ἐκείνουσ τὴν αἰτίαν τοῦ πολέμου περιφέροντεσ. ἔσ τε Ῥώμην πρέσβεισ ἔπεμπον, οἳ κατηγόρουν μὲν αὐτοῦ Μασσανάσσου, κατηγόρουν δὲ καὶ τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ὡσ ἀμυναμένων αὐτὸν ὀξέωσ τε καὶ προπετῶσ καὶ τὴν πόλιν ἐσ πρόφασιν ἔχθρασ ἐμβαλόντων. ὡσ δέ τισ τῶν βουλευτῶν τοὺσ πρέσβεισ ἤρετο ὅπωσ οὐκ ἐν ἀρχῇ τοῦ πολέμου τοὺσ αἰτίουσ, ἀλλὰ μετὰ τὴν ἧσσαν ἐξεκήρυξαν, καὶ πρὸσ ἡμᾶσ οὐ πρότερον ἀλλὰ νῦν πρεσβεύεσθε, οἱ μὲν ἀποκρίσεωσ ἠπόρουν, ἡ δὲ βουλὴ πάλαι διεγνωκυῖα πολεμῆσαι καὶ προφάσεισ ἐρεσχηλοῦσα ὧδε ἀπεκρίνατο, Καρχηδονίουσ οὔπω Ῥωμαίοισ ἱκανῶσ ἀπολογήσασθαι. πάλιν οὖν ἀγωνιῶντεσ ἠρώτων, εἰ δοκοῦσιν ἁμαρτεῖν, τί παθόντεσ ἀπολύσονται τὸ ἔγκλημα. οἱ δὲ οὕτωσ ἔφασαν τῷ ῥήματι, "εἰ τὸ ἱκανὸν ποιήσετε Ῥωμαίοισ. " ζητούντων δ’ ἐκείνων ὅ τι εἰή τὸ ἱκανόν, οἱ μὲν ᾤοντο Ῥωμαίουσ ἐθέλειν τοῖσ χρήμασι προσεπιθεῖναι τοῖσ ἐπὶ Σκιπίωνοσ ὡρισμένοισ, οἱ δὲ Μασσανάσσῃ τῆσ ἀμφιλόγου γ ῆσ μεταστῆναι. ἀποροῦντεσ οὖν πάλιν ἐσ Ῥώμην ἔπεμπον, καὶ παρεκάλουν γνῶναι σαφῶσ ὅ τι ἐστὶν αὐτοῖσ τὸ ἱκανόν. οἱ δὲ αὖθισ ἔφασαν εἰδέναι Καρχηδονίουσ καλῶσ, καὶ εἰπόντεσ ἀπέπεμψαν. Οἱ μὲν δὴ φόβου καὶ ἀπορίασ ἦσαν ἐν τούτῳ, Ἰτύκη δέ, ἡ Λιβύησ μεγίστη μετὰ Καρχηδόνα πόλισ, λιμένασ τε ἔχουσα εὐόρμουσ καὶ στρατοπέδων καταγωγὰσ δαψιλεῖσ, ἑξήκοντα σταδίουσ ἀπὸ Καρχηδόνοσ ἀφεστῶσα καὶ καλῶσ ἐσ πόλεμον αὐτοῖσ ἐπικειμένη, τὰ Καρχηδονίων ἄρα καὶ αὕτη τότε ἀπογνοῦσα καὶ τὸ πάλαι μῖσοσ ἐσ αὐτοὺσ ἐκφέρουσα ἐν καιρῷ, πρέσβεισ ἐσ Ῥώμην ἔπεμψεν, οἳ τὴν Ἰτύκην Π̔ωμαίοισ ἐπέτρεπον.

ἡ δὲ βουλὴ καὶ τέωσ ἐσ τὸν πολεμον ὁρμῶσά τε καὶ παρασκευαζομένη, πόλεωσ ὀχυρᾶσ οὕτω καὶ ἐπικαίρου προσγενομένησ ἐξέφηνέ τε τὴν γνώμην, καὶ ἐσ τὸ Καπιτώλιον, οὗπερ εἰώθασι περὶ πολέμου σκοπεῖν, συνελθοῦσα ἐψηφίσατο Καρχηδονίοισ πολεμεῖν. στρατηγούσ τε τοὺσ ὑπάτουσ αὐτίκα ἐξέπεμπον, ἐπὶ μὲν τοῦ πεζοῦ Μάνιον Μανίλιον, ἐπὶ δὲ τοῦ στόλου Λεύκιον Μάρκιον Κηνσωρῖνον, οἷσ ἐν ἀπορρήτῳ ἐλέλεκτο μὴ ἀνασχεῖν τοῦ πολέμου πρὶν Καρχηδόνα κατασκάψαι. οἱ μὲν δὴ θύσαντεσ ἐσ Σικελίαν ἔπλεον ὡσ ἐκεῖθεν ἐσ τὴν Ἰτύκην διαβαλοῦντεσ, ναυσὶ δ’ ἐφέροντο πεντήκοντα μὲν πεντήρεσιν, ἑκατὸν δ’ ἡμιολίαισ, ἀφράκτοισ δὲ καὶ κερκούροισ καὶ στρογγύλοισ πολλοῖσ. καὶ στρατὸν ἦγον ὀκτακισμυρίουσ πεζοὺσ καὶ ἱππέασ ἐσ τετρακισχιλίουσ, ἀρίστουσ ἅπαντασ· ὡσ γὰρ ἐσ ἐπιφανῆ στρατείαν καὶ προῦπτον ἐλπίδα πᾶσ τισ ἀστῶν καὶ συμμάχων ὡρ́μα, καὶ πολλοὶ καὶ ἐθελονταὶ παρήγγελλον ἐσ τὸν κατάλογον. Καρχηδονίοισ δὲ προσέπεσεν ἥ τε κρίσισ τοῦ πολέμου καὶ τὸ ἔργον ὁμοῦ δι’ ἑνὸσ ἀγγέλου·

ὁ γὰρ αὐτὸσ ἔφερέ τε τὸ ψήφισμα τοῦ πολέμου, καὶ τὰσ ναῦσ ἐδήλου πλεῖν ἐπὶ σφᾶσ. ἐκπλαγέντεσ οὖν ἀπεγίγνωσκον αὑτῶν ἀπορίᾳ τε νεῶν καὶ ἀπωλείᾳ προσφάτῳ τοσῆσδε νεότητοσ, οὐ συμμάχουσ ἔχοντεσ, οὐ μισθοφόρουσ ἑτοίμουσ, οὐ σῖτον ἐσ πολιορκίαν συνενηνεγμένον, οὐκ ἄλλο οὐδέν, ὡσ ἐν ἀκηρύκτῳ καὶ ταχεῖ πολέμῳ, οὐδ’ αὐτοὶ διαρκεῖν δυνάμενοι Ῥωμαίοισ τε καὶ Μασσανάσσῃ. πρέσβεισ οὖν ἑτέρουσ ἐσ Ῥώμην ἔπεμπον αὐτοκράτορασ, ὅπῃ δύναιντο, τὰ παρόντα διαθέσθαι. οἷσ ἡ σύγκλητοσ εἶπεν, ἐὰν τοῖσ ὑπάτοισ ἔτι οὖσιν ἐν Σικελίᾳ, τριάκοντα ἡμερῶν τῶνδε, οἱ Καρχηδόνιοι τριακοσίουσ τοὺσ ἐνδοξοτάτουσ σφῶν παῖδασ ἐσ ὁμηρείαν παράσχωσι καὶ τἄλλα κατακούσωσιν αὐτῶν, ἕξειν Καρχηδόνα ἐλευθέραν τε καὶ αὐτόνομον, καὶ γῆν ὅσην ἔχουσιν ἐν Λιβύῃ. ταῦτα μὲν ἐσ τὸ φανερὸν ἐψηφίσαντο, καὶ τοῖσ πρέσβεσιν ἔδωκαν ἐσ Καρχηδόνα φέρειν τὸ δόγμα· ἐν ἀπορρήτῳ δὲ τοῖσ ὑπάτοισ ἐπέστειλαν ἔχεσθαι τῶν ἰδίᾳ σφίσιν ἐντεταλμένων. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὴν μὲν γνώμην ὑπώπτευον, οὐκ ἐπὶ συνθήκῃ βεβαίᾳ τὰ ὅμηρα παρέχοντεσ·

οἱᾶ δ’ ἐν κινδύνῳ τοσῷδε, τὰσ ἐλπίδασ ἐν ᾧ μηδὲν ἐκλείψουσι τιθέμενοι, σπουδῇ προλαβόντεσ τὴν προθεσμίαν, τοὺσ παῖδασ ἦγον ἐσ Σικελίαν, γονέων τε αὐτοῖσ ἐπικλαιόντων καὶ οἰκείων, καὶ μάλιστα τῶν μητέρων, αἳ σὺν ὀλολυγῇ μανιώδει τῶν τέκνων ἐξήπτοντο καὶ νεῶν τῶν φερουσῶν αὐτὰ καὶ στρατηγῶν τῶν ἀγόντων, ἀγκυρῶν τε ἐπελαμβάνοντο καὶ καλῴδια διέσπων καὶ ναύταισ συνεπλέκοντο καὶ τὸν πλοῦν ἐκώλυον. εἰσὶ δ’ αἳ καὶ μέχρι πολλοῦ τῆσ θαλάσσησ παρένεον, δεδακρυμέναι τε καὶ ἐσ τὰ τέκνα ἀφορῶσαι. αἱ δ’ ἐπὶ τῆσ γῆσ τὰσ κόμασ ἐτίλλοντο καὶ τὰ στέρνα ἔκοπτον ὡσ ἐπὶ πένθει· ἐδόκουν γὰρ ὄνομα μὲν ἐσ εὐπρέπειαν εἶναι τὴν ὁμηρείαν, ἔργῳ δὲ τῆσ πόλεωσ ἔκδοσιν, ἐπ’ οὐδεμιᾷ συνθήκῃ τῶνδε τῶν παίδων διδομένων. καὶ πολλαὶ καὶ τοῦτο ἐν ταῖσ οἰμωγαῖσ κατεμαντεύοντο τῇ πόλει, μηδὲν αὐτὴν ὀνήσειν τοὺσ παῖδασ ἐκδιδομένουσ· ἐν μὲν δὴ τῇ Καρχηδόνι τῶν ὁμήρων ἡ ἀναγωγὴ τοιάδε τισ ἦν, ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ παραλαβόντεσ αὐτὰ οἱ ὕπατοι διέπεμπον ἐσ Ῥώμην, καὶ τοῖσ Καρχηδονίοισ ἔφασαν ἐσ τὸ τέλοσ τοῦ πολέμου τὰ λοιπὰ ἐρεῖν ἐν Ἰτύκῃ. Διαπλεύσαντέσ τε ἐσ αὐτὴν ἐστρατοπέδευον, ὁ μὲν πεζὸσ ἔνθα πάλαι τὸ Σκιπίωνοσ ἦν στρατόπεδον, αἱ δὲ νῆεσ ἐν τοῖσ λιμέσι τοῖσ Ἰτυκαίων.

ἀφικομένων δὲ κἀκεῖ πρέσβεων ἐκ Καρχηδόνοσ, οἱ μὲν ὕπατοι προυκάθηντο ἐπὶ βήματοσ ὑψηλοῦ, ἡγεμόνων τε σφίσι καὶ χιλιάρχων παρεστώτων, ἡ στρατιὰ δ’ ἑκατέρωθεν ἐπὶ μῆκοσ πολὺ ὅπλοισ τε ἐπισήμοισ ἐσκεύαστο, καὶ τὰ σημεῖα ἔφερον ὀρθά, ἵνα οἱ πρέσβεισ τὸ πλῆθοσ ἐκ τούτων συμβάλοιεν. ἐπεὶ δ’ οἱ μὲν ὕπατοι τῷ σαλπικτῇ προσέταξαν ὑποσημῆναι σιωπήν, ὁ δὲ κήρυξ ἀνεῖπε τοὺσ Καρχηδονίων πρέσβεισ προσιέναι, οἱ μὲν ἐσήγοντο διὰ στρατοπέδου μακροῦ, καὶ τοῦ βήματοσ οὐ προσεπέλαζον, ἀλλὰ περισχοίνισμα ἦν ἐν μέσῳ, οἱ δ’ ὕπατοι λέγειν αὐτοὺσ ἐκέλευον ὅ τι χρῄζοιεν. καὶ οἱ πρέσβεισ ἔλεγον ἐλεεινὰ πολλὰ καὶ ποικίλα, συνθηκῶν τε πέρι τῶν σφίσι πρὸσ Ῥωμαίουσ γενομένων, καὶ Καρχηδόνοσ αὐτῆσ χρόνου καὶ πλήθουσ καὶ δυνάμεωσ καὶ ἀρχῆσ τῆσ ἐσ πολὺ μεγίστησ ἐν γῇ καὶ θαλάσσῃ γενομένησ. οὐκ ἐπὶ σεμνολογίᾳ δὲ ἔφασαν λέγειν· οὐ γὰρ εἶναι καιρὸν ἐν συμφοραῖσ σεμνολογίασ, "ἀλλ’ ἐσ σωφρόνισμα ὑμῖν, ὦ Ῥωμαῖοι, καὶ μετριοπάθειαν ἡ τῆσ ἡμετέρασ μεταβολῆσ ὀξύτησ ἔστω. κράτιστοι δέ, ὅσοι τοὺσ πταίσαντασ ἐλεοῦντεσ τὸ σφέτερον εὐέλπι ποιοῦνται τῷ μηδὲν ἐσ ἄλλασ τύχασ ἁμαρτεῖν. καὶ τάδε μὲν ὑμῶν ἄξια καὶ τῆσ ὑμετέρασ εὐσεβείασ, ἣν προσποιεῖσθε μάλιστα ἀνθρώπων· Εἰ δὲ καὶ ἀνημέρων ἐτετυχήκειμεν ἐχθρῶν, κόροσ ἐστὶν ἀτυχημάτων ὅσα πεπόνθαμεν, οἳ τὴν ἡγεμονίαν τῆσ τε γῆσ καὶ θαλάσσησ ἀφῃρήμεθα, καὶ τὰσ ναῦσ ὑμῖν παρεδώκαμεν, καὶ ἄλλασ οὐκ ἐπικτώμεθα, καὶ θήρασ καὶ κτήσεωσ ἐλεφάντων ἀπέστημεν, καὶ ὅμηρα τὰ κράτιστα καὶ πάλαι καὶ νῦν παρεδώκαμεν, καὶ φόρουσ τελοῦμεν εὐτάκτωσ οἱ παρ’ ἑτέρων ἀεὶ λαμβάνοντεσ.

καὶ τάδε ἤρκεσε τοῖσ πατράσιν ὑμῶν, οἷσ ἐπολεμήσαμεν· καὶ συνθήκασ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐγράψαντο ἡμῖν ὡσ φίλοισ τε καὶ συμμάχοισ, καὶ ὁρ́κοσ ἔστιν ἐν ταῖσ συνθήκαισ ἀμφοῖν ὅμοιοσ. κἀκεῖνοι μὲν ἡμῖν, οἷσ ἐπολεμήσαμεν, πιστοὶ μετὰ ταῦτα ἐγένοντο· ὑμεῖσ δέ, οἷσ οὐδ’ ἐσ χεῖρασ ἤλθομεν, τί τῶνδε τῶν συνθηκῶν αἰτιώμενοι παραβεβάσθαι, τὸν πόλεμον τόνδε ὀξέωσ οὕτωσ ἐψηφίσασθέ τε καὶ ἀκηρύκτωσ ἐπηγάγετε ἡμῖν; πότερον οὐ δίδομεν τοὺσ φόρουσ; ἢ ναῦσ ἔχομεν, ἢ τοὺσ ἐπιφθόνουσ ἐλέφαντασ; ἢ οὐ πιστοὶ τὰ πρὸσ ὑμᾶσ ἐξ ἐκείνου γεγόναμεν; ἢ οὐκ ἐλεεινοὶ τῶν πέντε μυριάδων τῶν χθὲσ ἀπολομένων ὑπὸ λιμοῦ; ἀλλὰ Μασσανάσσῃ πεπολεμήκαμεν· πολλά γε πλεονεκτοῦντι· καὶ πάντα δι’ ὑμᾶσ ἐφέρομεν. ἀπαύστωσ δ’ ἔχων καὶ ἀθεμίστωσ ἐσ ἡμᾶσ καὶ τὸ ἔδαφοσ ἐν ᾧ καὶ ἐτράφη καὶ ἐπαιδεύθη, γῆν ἄλλην ἡμῶν ἀπέσπα περὶ τὸ Ἐμπόριον· καὶ λαβὼν καὶ τήνδε ἐπέβαινεν ἑτέρασ, μέχρι τὰσ συνθήκασ ἡμῖν τὰσ πρὸσ ὑμᾶσ συνέχεεν· εἰ τοῦτ’ ἐστὶν ἡ τοῦδε τοῦ πολέμου πρόφασισ, ἡμεῖσ δὲ καὶ τοὺσ ἀμυναμένουσ αὐτὸν ἐξεκηρύξαμεν, καὶ πρὸσ ὑμᾶσ πρέσβεισ ἐπέμψαμεν οἳ περὶ τούτων ἀπελογοῦντο, καὶ ἑτέρουσ αὐτοκράτορασ ὅπῃ θέλετε συνθέσθαι. τί οὖν ἔδει νεῶν καὶ στόλου καὶ στρατοῦ πρὸσ ἄνδρασ οὐχ ὁμολογοῦντασ μὲν ἁμαρτεῖν, ἑαυτοὺσ δὲ ὑμῖν ἐπιτρέποντασ; ὅτι δὲ οὐκ ἀπατῶντεσ ὑμᾶσ, οὐδὲ μικρολογούμενοι παθεῖν ὅ τι ἂν ζημιῶτε, ταῦτα προυτείνομε ν, ἐπιδέδεικται σαφῶσ. ὅτε τοὺσ ἀρίστουσ παῖδασ ἐσ ὁμηρείαν αἰτοῦσιν ὑμῖν εὐθύσ, ὡσ τὸ δόγμα ἐκέλευε, τὰσ τριάκοντα προλαβόντεσ ἡμέρασ, ἀπεστείλαμεν. τοῦ δ’ αὐτοῦ δόγματόσ ἐστιν, ἢν παράσχωμεν ὑμῖν τὰ ὅμηρα, τὴν Καρχηδόνα ἐλευθέραν ἐᾶν καὶ αὐτόνομον, κεκτημένην ἃ ἔχομεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION