Appian, The Foreign Wars, chapter 14 2:

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:)

Ἐλθὼν δὲ ἐμπόρουσ τε πάντασ ἐξήλαυνε καὶ ἑταίρασ καὶ μάντεισ καὶ θύτασ, οἷσ διὰ τὰσ δυσπραξίασ οἱ στρατιῶται περιδεεῖσ γεγονότεσ ἐχρῶντο συνεχῶσ· ἔσ τε τὸ μέλλον ἀπεῖπε μηδὲν ἐσφέρεσθαι τῶν περισσῶν, μηδὲ ἱερεῖον ἐσ μαντείαν πεποιημένον. ἐκέλευσε δὲ καὶ τὰσ ἁμάξασ καὶ τὰ περισσὰ τῶν ἐσ αὐτὰσ τιθεμένων καὶ τὰ ὑποζύγια, χωρὶσ ὧν αὐτὸσ ὑπελείπετο, πραθῆναι. καὶ σκεῦοσ οὐκ ἐξῆν ἐσ δίαιταν ἔχειν οὐδενὶ πλὴν ὀβελοῦ καὶ χύτρασ χαλκῆσ καὶ ἐκπώματόσ ἑνόσ. τά τε σιτία αὐτοῖσ ὡρ́ιστο κρέα ζεστὰ καὶ ὀπτὰ εἶναι. κλίνασ τε ἀπεῖπεν ἔχειν, καὶ πρῶτοσ ἐπὶ στιβάδων ἀνεπαύετο. ἀπεῖπε δὲ καὶ ὁδεύοντασ ἡμιόνοισ ἐπικαθέζεσθαι· τί γὰρ ἐν πολέμῳ προσδοκᾶν ἔφη παρ’ ἀνδρὸσ οὐδὲ βαδίζειν δυναμένου; κἀν τοῖσ ἀλείμμασι καὶ λουτροῖσ ἑαυτοὺσ ἤλειφον, ἐπισκώπτοντοσ τοῦ Σκιπίωνοσ ὡσ αἱ ἡμίονοι χεῖρασ οὐκ ἔχουσαι χρῄζουσι τριβόντων. οὕτω μὲν αὐτοὺσ ἐσ σωφροσύνην μετέβαλλεν ἀθρόωσ, εἴθιζε δὲ καὶ ἐσ αἰδῶ καὶ φόβον, δυσπρόσιτοσ ὢν καὶ δυσχερὴσ ἐσ τὰσ χάριτασ, καὶ μάλιστα τὰσ παρανόμουσ. ἔλεγέ τε πολλάκισ τοὺσ μὲν αὐστηροὺσ καὶ ἐννόμουσ τῶν στρατηγῶν τοῖσ οἰκείοισ, τοὺσ δὲ εὐχερεῖσ καὶ φιλοδώρουσ τοῖσ πολεμίοισ εἶναι χρησίμουσ· τὰ γὰρ στρατόπεδα τοῖσ μὲν εἶναι κεχαρισμένα τε καὶ καταφρονητικά, τοῖσ δὲ σκυθρωπὰ μὲν εὐπειθῆ δὲ καὶ πᾶσιν ἕτοιμα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION