헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ25́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14)

Ἐν δὲ Ῥώμῃ κάμνων ὁ δῆμοσ ἐπὶ τοῖσ Νομαντίνοισ, μακροῦ καὶ δυσχεροῦσ τοῦ πολέμου σφίσι παρὰ προσδοκίαν γεγονότοσ, ᾑροῦντο Κορνήλιον Σκιπίωνα τὸν Καρχηδόνα ἑλόντα αὖθισ ὑπατεύειν, ὡσ μόνον ἐπικρατῆσαι τῶν Νομαντίνων δυνάμενον. ὁ δὲ καὶ τότε ἦν ἔτι νεώτεροσ τῆσ νενομισμένησ τοῖσ ὑπατεύουσιν ἡλικίασ· ἡ οὖν βουλὴ πάλιν, ὥσπερ ἐπὶ Καρχηδονίοισ αὐτοῦ χειροτονουμένου Σκιπίωνοσ, ἐψηφίσατο τοὺσ δημάρχουσ λῦσαι τὸν περὶ τῆσ ἡλικίασ νόμον, καὶ τοῦ ἐπιόντοσ ἔτουσ αὖθισ θέσθαι. οὕτω μὲν ὁ Σκιπίων αὖθισ ὑπατεύων ἐσ Νομαντίαν ἠπείγετο, στρατιὰν δ’ ἐκ καταλόγου μὲν οὐκ ἔλαβε πολλῶν τε πολέμων ὄντων καὶ πολλῶν ἀνδρῶν ἐν Ἰβηρίᾳ, ἐθελοντὰσ δέ τινασ, ἔκ τε πόλεων καὶ βασιλέων ἐσ χάριν ἰδίαν πεμφθέντασ αὐτῷ, συγχωρούσησ τῆσ βουλῆσ ἐπηγάγετο, καὶ πελάτασ ἐκ Ῥώμησ καὶ φίλουσ πεντακοσίουσ, οὓσ ἐσ ἴλην καταλέξασ ἐκάλει φίλων ἴλην. πάντασ δὲ ἐσ τετρακισχιλίουσ γενομένουσ παραδοὺσ ἄγειν ἀδελφιδῷ Βουτέωνι, σὺν ὀλίγοισ αὐτὸσ προεξώρμησεν ἐσ Ἰβηρίαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, πυνθανόμενοσ αὐτὸ γέμειν ἀργίασ καὶ στάσεων καὶ τρυφῆσ, εὖ εἰδὼσ ὅτι μὴ κρατήσει πολεμίων πρὶν κατασχεῖν τῶν ἰδίων ἐγκρατῶσ. Ἐλθὼν δὲ ἐμπόρουσ τε πάντασ ἐξήλαυνε καὶ ἑταίρασ καὶ μάντεισ καὶ θύτασ, οἷσ διὰ τὰσ δυσπραξίασ οἱ στρατιῶται περιδεεῖσ γεγονότεσ ἐχρῶντο συνεχῶσ·

ἔσ τε τὸ μέλλον ἀπεῖπε μηδὲν ἐσφέρεσθαι τῶν περισσῶν, μηδὲ ἱερεῖον ἐσ μαντείαν πεποιημένον. ἐκέλευσε δὲ καὶ τὰσ ἁμάξασ καὶ τὰ περισσὰ τῶν ἐσ αὐτὰσ τιθεμένων καὶ τὰ ὑποζύγια, χωρὶσ ὧν αὐτὸσ ὑπελείπετο, πραθῆναι. καὶ σκεῦοσ οὐκ ἐξῆν ἐσ δίαιταν ἔχειν οὐδενὶ πλὴν ὀβελοῦ καὶ χύτρασ χαλκῆσ καὶ ἐκπώματόσ ἑνόσ. τά τε σιτία αὐτοῖσ ὡρ́ιστο κρέα ζεστὰ καὶ ὀπτὰ εἶναι. κλίνασ τε ἀπεῖπεν ἔχειν, καὶ πρῶτοσ ἐπὶ στιβάδων ἀνεπαύετο. ἀπεῖπε δὲ καὶ ὁδεύοντασ ἡμιόνοισ ἐπικαθέζεσθαι· τί γὰρ ἐν πολέμῳ προσδοκᾶν ἔφη παρ’ ἀνδρὸσ οὐδὲ βαδίζειν δυναμένου; κἀν τοῖσ ἀλείμμασι καὶ λουτροῖσ ἑαυτοὺσ ἤλειφον, ἐπισκώπτοντοσ τοῦ Σκιπίωνοσ ὡσ αἱ ἡμίονοι χεῖρασ οὐκ ἔχουσαι χρῄζουσι τριβόντων. οὕτω μὲν αὐτοὺσ ἐσ σωφροσύνην μετέβαλλεν ἀθρόωσ, εἴθιζε δὲ καὶ ἐσ αἰδῶ καὶ φόβον, δυσπρόσιτοσ ὢν καὶ δυσχερὴσ ἐσ τὰσ χάριτασ, καὶ μάλιστα τὰσ παρανόμουσ. ἔλεγέ τε πολλάκισ τοὺσ μὲν αὐστηροὺσ καὶ ἐννόμουσ τῶν στρατηγῶν τοῖσ οἰκείοισ, τοὺσ δὲ εὐχερεῖσ καὶ φιλοδώρουσ τοῖσ πολεμίοισ εἶναι χρησίμουσ· τὰ γὰρ στρατόπεδα τοῖσ μὲν εἶναι κεχαρισμένα τε καὶ καταφρονητικά, τοῖσ δὲ σκυθρωπὰ μὲν εὐπειθῆ δὲ καὶ πᾶσιν ἕτοιμα. Οὐ μὴν οὐδ’ ὣσ ἐτόλμα πολεμεῖν πρὶν αὐτοὺσ γυμνάσαι πόνοισ πολλοῖσ.

τὰ οὖν ἀγχοτάτω πεδία πάντα περιιών, ἑκάστησ ἡμέρασ, ἄλλο μετ’ ἄλλο στρατόπεδον ἤγειρέ τε καὶ καθῄρει, καὶ τάφρουσ ὤρυσσε βαθυτάτασ καὶ ἐνεπίμπλη, τείχη τε μεγάλα ᾠκοδόμει καὶ κατέφερεν, αὐτὸσ ἐξ ἠοῦσ ἐσ ἑσπέραν ἅπαντα ἐφορῶν. τὰσ δὲ ὁδοιπορίασ, ἵνα μή τισ ὡσ πάλαι διασκιδνῷτο, ἦγεν ἐν πλινθίοισ ἀεί, καὶ τὴν δεδομένην ἑκάστῳ τάξιν οὐκ ἦν ἐναλλάξαι. περιιών τε τὴν ὁδοιπορίαν, καὶ τὰ πολλὰ οὐραγῶν, τοὺσ μὲν ἀρρωστοῦντασ ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ἀνεβίβαζεν ἀντὶ τῶν ἱππέων, τὰ δὲ βαροῦντα τὰσ ἡμιόνουσ ἐσ τοὺσ πεζοὺσ διεμέριζεν. εἰ δὲ σταθμεύοι, τοὺσ μὲν προφύλακασ τῆσ ἡμέρασ ἐκ τῆσ ὁδοιπορίασ ἔδει περὶ τὸν χάρακα ἵστασθαι, καὶ ἱππέων ἑτέραν ἴλην περιτρέχειν· οἱ δ’ ἄλλοι τὰ ἔργα διῄρηντο, καὶ τοῖσ μὲν ταφρεύειν ἐτέτακτο, τοῖσ δὲ τειχίζειν, τοῖσ δὲ σκηνοποιεῖν, χρόνου τε μῆκοσ ὡρίζετο αὐτοῖσ καὶ διεμετρεῖτο. Ὅτε δ’ εἴκασεν ὀξὺ καὶ εὐπειθὲσ αὐτῷ καὶ φερέπονον γεγονέναι τὸ στράτευμα, μετέβαινεν ἀγχοῦ τῶν Νομαντίνων.

προφυλακὰσ δέ, ὥσπερ τινέσ, ἐπὶ φρουρίων οὐκ ἐποιεῖτο· οὐδὲ διῄρει ποι τὸν στρατὸν ὅλωσ, τοῦ μὴ τινὸσ ἐν ἀρχῇ γενομένου πταίσματοσ εὐκαταφρόνητον τοῖσ πολεμίοισ αὐτὸν γενέσθαι, καὶ τέωσ καταφρονοῦσιν. οὐδ’ ἐπεχείρει τοῖσ ἐχθροῖσ, ἔτι περισκοπῶν αὐτόν τε τὸν πόλεμον καὶ τὸν καιρὸν αὐτοῦ καὶ τὴν τῶν Νομαντίνων ὁρμήν, ἐσ ὅ τι τρέψοιντο. τὰ δὲ ὀπίσω τοῦ στρατοπέδου πάντα ἐχορτολόγει, καὶ τὸν σῖτον ἔκειρεν ἔτι χλωρόν. ὡσ δ’ αὐτῷ ταῦτα ἐξετεθέριστο καὶ ἐσ τὸ πρόσθεν ἔδει βαδίζειν, ὁδὸσ μὲν ἦν παρὰ τὴν Νομαντίαν ἐπὶ τὰ πεδία σύντομοσ, καὶ πολλοὶ συνεβούλευον ἐσ αὐτὴν τραπέσθαι. ὁ δ’ ἔφη τὴν ἐπάνοδον δεδιέναι, κούφων μὲν τότε τῶν πολεμίων ὄντων, καὶ ἐκ πόλεωσ ὁρμωμένων καὶ ἐσ πόλιν ἀφορμώντων· "οἱ δ’ ἡμέτεροι βαρεῖσ ἐπανίασιν ὡσ ἀπὸ σιτολογίασ καὶ κατάκοποι, καὶ κτήνη καὶ ἁμάξασ καὶ φορτία ἄγουσιν. δυσχερήσ τε ὅλωσ καὶ ἀνόμοιοσ ὁ ἀγών· ἡσσωμένοισ μὲν γὰρ πολὺσ ὁ κίνδυνοσ, νικῶσι δὲ οὐ μέγα τὸ ἔργον, οὐδ’ ἐπικερδέσ. " εἶναι δ’ ἄλογον κινδυνεύειν ἐπὶ ὀλίγοισ, καὶ στρατηγὸν ἀμελῆ τὸν ἀγωνιζόμενον πρὸ τῆσ χρείασ, ἀγαθὸν δὲ τὸν ἐν μόναισ παρακινδυνεύοντα ταῖσ ἀνάγκαισ. συγκρίνων δ’ ἔφη καὶ τοὺσ ἰατροὺσ μὴ χρῆσθαι τομαῖσ μηδὲ καύσεσι πρὸ φαρμάκων. ταῦτ’ εἰπὼν ἐκέλευε τοῖσ ἡγεμόσι τὴν μακροτέραν περιάγειν. καὶ συνεξῄει τότε μὲν ἐσ τὸ πέραν τοῦ στρατοπέδου, ὕστερον δὲ ἐσ τὰ Οὐακκαίων, ὅθεν οἱ Νομαντῖνοι τὰσ τροφὰσ ἐωνοῦντο, κείρων ἅπαντα, καὶ τὰ χρήσιμα ἐσ τὰσ ἑαυτοῦ τροφὰσ συλλέγων, τὰ δὲ περιττὰ σωρεύων τε καὶ κατακαίων. Ἐν δέ τινι πεδίῳ τῆσ Παλλαντιασ, ὄνομα Κοπλανίῳ, πολλοὺσ ἐπὶ τῶν ὀρῶν ὑπὸ λόφοισ ἔκρυψαν οἱ Παλλάντιοι, καὶ ἑτέροισ ἐσ τὸ φανερὸν τοὺσ σιτολογοῦντασ ἠνώχλουν.

ὁ δὲ Ῥουτίλιον Ῥοῦφον, συγγραφέα τῶνδε τῶν ἔργων, τότε χιλιαρχοῦντα, ἐκέλευσε τέσσαρασ ἱππέων ἴλασ λαβόντα ἀναστεῖλαι τοὺσ ἐνοχλοῦντασ. Ῥοῦφοσ μὲν οὖν ὑποχωροῦσιν αὐτοῖσ ἀμέτρωσ εἵπετο, καὶ φεύγουσιν ἐσ τὸν λόφον συνανεπήδα, ἔνθα τῆσ ἐνέδρασ ἐκφανείσησ ἐκέλευε τοὺσ ἱππέασ μήτε διώκειν μήτε ἐπιχειρεῖν ἔτι, ἀλλ’ ἐν προβολῇ τὰ δόρατα θεμένουσ ἑστάναι καὶ ἐπιόντασ ἀμύνεσθαι μόνον. ὁ δὲ Σκιπίων εὐθὺ ἀνατρέχοντοσ αὐτοῦ παρὰ τὸ πρόσταγμα δείσασ εἵπετο κατὰ σπουδήν, καὶ ὡσ ηὑρ͂ε τὴν ἐνέδραν, ἐσ δύο διεῖλε τοὺσ ἱππέασ, καὶ προσέταξεν αὐτῶν ἑκατέροισ παρὰ μέροσ ἐμπηδᾶν τοῖσ πολεμίοισ, καὶ ἀκοντίσαντασ ὁμοῦ πάντασ εὐθὺσ ἀναχωρεῖν, οὐκ ἐσ τὸν αὐτὸν τόπον, ἀλλ’ ἀεὶ κατ’ ὀλίγον προστιθέντασ ὀπίσω καὶ ὑποχωροῦντασ. οὕτω μὲν τοὺσ ἱππέασ ἐσ τὸ πεδίον περιέσωσεν· ἀναζευγνύοντι δ’ αὐτῷ καὶ ἀναχωροῦντι ποταμὸσ ἦν ἐν μέσῳ δύσπορόσ τε καὶ ἰλυώδησ, καὶ παρ’ αὐτὸν ἐνήδρευον οἱ πολέμιοι. ὁ δὲ μαθὼν ἐξέκλινε τῆσ ὁδοῦ, καὶ μακροτέραν ἦγε καὶ δυσενέδρευτον, νυκτόσ τε ὁδεύων διὰ τὸ δίψοσ καὶ φρέατα ὀρύσσων, ὧν τὰ πλέονα πικρὰ ηὑρίσκετο. τοὺσ μὲν οὖν ἄνδρασ ἐπιμόχθωσ περιέσωσεν, ἵπποι δέ τινεσ αὐτοῦ καὶ ὑποζύγια ὑπὸ τῆσ δίψησ ἀπώλοντο. Καὶ Καυκαίουσ δὲ παροδεύων, ἐσ οὓσ παρεσπόνδησε Λεύκολλοσ, ἐκήρυξε Καυκαίουσ ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν ἀκινδύνωσ κατέρχεσθαι.

καὶ παρῆλθεν ἐσ τὴν Νομαντίνην χειμάσων, ἔνθα αὐτῷ καὶ Ιὀγόρθασ ἐκ Λιβύησ ἀφίκετο, ὁ Μασσανάσσου υἱωνόσ, ἄγων ἐλέφαντασ δυοκαίδεκα καὶ τοὺσ συντασσομένουσ αὐτοῖσ τοξότασ τε καὶ σφενδονήτασ. ἀεὶ δέ τι δῃῶν, καὶ τὰ περικείμενα πορθῶν, ἔλαθε περὶ κώμην ἐνεδρευθείσ, ἣν ἐκ τοῦ πλέονοσ τέλμα πηλοῦ περιεῖχεν, ἐπὶ δὲ θάτερα φάραγξ ἦν, καὶ ἀφανὴσ ἐν ἐκείνῃ λόχοσ ὑπεκρύπτετο. τῆσ οὖν στρατιᾶσ τῷ Σκιπίωνι διῃρημένησ, οἱ μὲν τὴν κώμην ἐπόρθουν ἐσελθόντεσ, τὰ σημεῖα ἔξω καταλιπόντεσ, οἱ δὲ περιίππευον οὐ πολλοί. τούτοισ οὖν ἐμπίπτουσιν οἱ λοχῶντεσ. καὶ οἱ μὲν αὐτοὺσ ἀπεμάχοντο, ὁ δὲ Σκιπίων ἑ̓́τυχε γὰρ πρὸ τῆσ κώμησ παρὰ τὰ σημεῖα ἑστώσ̓ ἀνεκάλει τῇ σάλπιγγι τοὺσ ἔνδον, καὶ πρὶν αὐτῷ γενέσθαι χιλίουσ, τοῖσ ἱππεῦσιν ἐνοχλουμένοισ ἐπεβοήθει. τοῦ δὲ στρατοῦ τοῦ πλέονοσ ἐκ τῆσ κώμησ ἐκδραμόντοσ, ἐτρέψατο μὲν ἐσ φυγὴν τοὺσ πολεμίουσ, οὐ μὴν ἐδίωκε φεύγοντασ, ἀλλ’ ἐσ τὸν χάρακα ἀνεχώρει πεσόντων ἑκατέρωθεν ὀλίγων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 14

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION