헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ54́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16)

Εν τούτῳ δὲ καὶ ἡ σύγκλητοσ ἐσ τὸ στρατόπεδον ἔπεμπε τοὺσ εἰσομένουσ καὶ μεταδώσοντασ αὐτῇ τὰ ἀκριβέστατα, ἐφ’ ὧν ὅ τε Μανίλιοσ καὶ τὸ συνέδριον καὶ οἱ λοιποὶ τῶν χιλιάρχων, ἐσβεσμένου τοῦ φθόνου διὰ τὴν εὐπραγίαν, ἐμαρτύρουν τῷ Σκιπίωνι, καὶ ὁ στρατὸσ ἅπασ καὶ τὰ ἔργα ἐπ’ ἐκείνοισ, ὥστ’ ἐπανελθόντεσ οἱ πρέσβεισ διεθρόησαν ἐσ ἅπαντασ τὴν ἐμπειρίαν καὶ ἐπίτενξιν τοῦ Σκιπίωνοσ καὶ τῆσ στρατιᾶσ τὴν ἐσ αὐτὸν ὁρμήν. ἡ δὲ βουλὴ τούτοισ μὲν ἔχαιρε, πολλῶν δὲ γεγενημένων πταισμάτων ἐσ Μασσανάσσην ἔπεμπε, καὶ παρεκάλει συμμαχεῖν αὐτὸν ἐρρωμένωσ ἐπὶ Καρχηδόνα. ὁ δ’ ὑπὸ μὲν τῶν πρέσβεων οὐ κατελήφθη, κάμνων δὲ γήρᾳ καὶ νόσῳ, καὶ παῖδασ ἔχων νόθουσ μὲν πλείονασ, οἷσ ἐδεδώρητο πολλά, γνησίουσ δὲ τρεῖσ οὐδὲν ἀλλήλοισ τὰ ἔργα ἐοικότασ, ἐκάλει τὸν Σκιπίωνα κατὰ φιλίαν αὐτοῦ τε καὶ τοῦ πάππου σύμβουλόν οἱ περὶ τῶν τέκνων καὶ τῆσ ἀρχῆσ ἐσόμενον. ὁ δὲ ᾔει μὲν αὐτίκα, μικρὸν δὲ πρὶν ἐλθεῖν ὁ Μασσανάσσησ ἀποψύχων ἐπέσκηψε τοῖσ παισὶ πείθεσθαι τοῦ Σκιπίωνοσ, ὡσ ἂν αὐτοῖσ διαιρῇ τὰ ὄντα. Καὶ ὁ μὲν τοῦτ’ εἰπὼν ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ ἐσ πάντα ἐπιτυχήσ, ᾧ τὴν μὲν ἀρχὴν τὴν πατρῴαν θεὸσ ἔδωκεν, ἀφαιρεθέντι πρὸσ Καρχηδονίων καὶ Σύφακοσ, ἀναλαβεῖν καὶ προαγαγεῖν ἐπὶ μέγιστον, ἀπὸ Μαυρουσίων τῶν παρ’ ὠκεανῷ μέχρι τῆσ Κυρηναίων ἀρχῆσ ἐσ τὰ μεσόγεια, ἡμερῶσαι δὲ γῆν πολλήν, τὰ πολλὰ τῶν Νομάδων ποηφαγούντων διὰ τὸ ἀγεώργητον, θησαυρούσ τε μεγάλουσ χρημάτων καταλιπεῖν καὶ στρατιὰν πολλὴν γεγυμνασμένην, τῶν δ’ ἐχθρῶν Σύφακα μὲν αἰχμάλωτον ἑλεῖν αὐτοχειρί, Καρχηδόνι δ’ αἴτιον τῆσ ἀναστάσεωσ γενέσθαι, πάμπαν ἀσθενῆ Ῥωμαίοισ ὑπολιπόντα.

ἔφυ δὲ καὶ τὸ σῶμα μέγασ τε καὶ εὔρωστοσ ἐσ γῆρασ πολύ, καὶ μάχησ ἐπειρᾶτο μέχρι τοῦ θανάτου, ἵππου τε χωρὶσ ἀναβολέωσ ἐπέβαινεν. καὶ μεγίστῳ δὴ τῷδ’ ἐτεκμηρίωσε μάλιστα τὴν εὐρωστίαν αὑτοῦ· πολλῶν γὰρ αὐτῷ παίδων γιγνομένων τε καὶ ἀποθνησκόντων, οὔποτε μὲν ἦσαν αὐτῷ μείουσ τῶν δέκα, τετραετὲσ δὲ παιδίον ἐνενηκοντούτησ ὢν ἀπέλιπεν. ὁ μὲν δὴ Μασσανάσσησ ὧδε χρόνου τε καὶ σώματοσ ἔχων ἐτεθνήκει, Σκιπίων δὲ τοῖσ μὲν νόθοισ αὐτοῦ παισὶ προσέθηκεν ἑτέρασ δωρεάσ, τοῖσ δὲ γνησίοισ τοὺσ μὲν θησαυροὺσ καὶ φόρουσ καὶ τὸ ὄνομα τῆσ βασιλείασ κοινὸν ἀπέφηνε, τὰ δ’ ἄλλα διέκρινεν ὡσ ἔμελλεν ἁρμόσειν πρὸσ ὃ ἐβούλετο ἕκαστοσ, Μικίψῃ μέν, ὃσ πρεσβύτατοσ ὢν εἰρηνικώτατοσ ἦν, Κίρτην ἐξαίρετον ἔχειν καὶ τὰ βασίλεια τὰ ἐν αὐτῇ, Γολόσσῃ δέ, στρατιωτικῷ τε ὄντι καὶ δευτέρῳ καθ’ ἡλικίαν, πολέμου τε καὶ εἰρήνησ εἶναι κυρίῳ, Μαστανάβᾳ δέ, ὃσ νεώτατοσ ὢν ἤσκει δικαιοσύνην, δικάζειν τοῖσ ὑπηκόοισ τὰ ἀμφίλογα. Οὕτω μὲν ὁ Σκιπίων τὴν ἀρχὴν καὶ περιουσίαν Μασσανάσσου διεῖλε τοῖσ παισί, καὶ Γολόσσην εὐθὺσ ἐσ συμμαχίαν ἐπήγετο·

ὁ δὲ τὰσ Φαμέου μάλιστα ἐνέδρασ, αἳ πολλὰ Ῥωμαίουσ ἐλύπουν, ἐρευνώμενοσ ἀνέστελλεν. ἐν δέ τινι χειμασίᾳ Σκιπίων καὶ Φαμέασ ἀντιπαρώδευον ἀλλήλοισ, μέσην ἔχοντεσ ἄβατον χαράδραν, καὶ οὐδὲν ἐσ ἀλλήλουσ δυνάμενοι. δεδιὼσ δ’ ὁ Σκιπίων μή τισ ἐνέδρα κατὰ τὸ πρόσθεν εἰή, προϊὼν κατεσκέπτετο σὺν τρισὶ φίλοισ. καὶ αὐτὸν ὁ Φαμέασ ἰδὼν ἀντιπροῄει μεθ’ ἑνὸσ φίλου. ἐλπίσασ δ’ αὐτὸν ὁ Σκιπίων εἰπεῖν τι θέλειν, ἐξίππευσε μεθ’ ἑνὸσ καὶ ὅδε φίλου. καὶ ὡσ ἤδη κατακούειν ἐδύναντο ἀλλήλων, πρὸ Καρχηδονίων οἱ προελήλυθεν. "τί δὴ τῆσ ἰδίασ σωτηρίασ οὐ προνοεῖσ, εἰ μὴ τῆσ κοινῆσ δύνασαι; ὁ δέ, "τίσ ἐστιν," ἔφη, "μοι σωτηρία, Καρχηδονίων μὲν οὕτωσ ἐχόντων, Ῥωμαίων δ’ ὑπ’ ἐμοῦ κακὰ πολλὰ πεπονθότων; καὶ ὁ Σκιπίων, "ἐγγυῶμαί σοί," φησιν, "εἰ πιστὸσ ἐγὼ καὶ ἀξιόχρεωσ, καὶ σωτηρίαν καὶ συγγνώμην παρὰ Ῥωμαίων καὶ χάριν ἔσεσθαι. " ὁ δ’ ἐπῄνεσε μὲν ὡσ ἀξιοπιστότατον ἐκ πάντων, "κρινῶ" δ’, ἔφη· "κἂν δυνατὸν ἡγῶμαι, φανερὸν ἔσται σοι. Καὶ οἱ μὲν ἐπὶ τούτοισ διεκρίθησαν, ὁ δὲ Μανίλιοσ αἰδούμενοσ τὴν δυσπραξίαν τὴν ἐσ Ἀσδρούβαν αὐτῷ γενομένην, αὖθισ ἐσ Νέφεριν ἐστράτευε, πεντακαίδεκα ἡμερῶν τροφὰσ ἐπαγόμενοσ.

πλησιάσασ δ’ ἔθετο χάρακα καὶ ὠχύρου καὶ ἐτάφρευε, καθὰ Σκιπίων ἐν τῇ προτέρᾳ στρατείᾳ παρήγγειλεν. οὐδὲν δὲ ἀνύων ἐν αἰδοῖ μείζονι ἐγίγνετο καὶ φόβῳ τοῦ πάλιν αὐτοῖσ ἀπιοῦσι τὸν Ἀσδρούβαν ἐπιθέσθαι. καὶ ὁ μὲν ἐν τῷδε ἦν ἀπορίασ, ἐπιστολὴν δέ τισ ἐκ τοῦ Γολόσσου στρατοῦ ἔφερε τῷ Σκιπίωνι. ὁ δ’, ὡσ εἶχε, σεσημασμένην ἐπέδειξε τῷ στρατηγῷ. καὶ λύσαντεσ ηὑρ͂ον· "ἐσ τήνδε τὴν ἡμέραν ἐγὼ μὲν τόδε τὸ χωρίον καταλήψομαι· σὺ δ’ ἐλθὲ μεθ’ ὅσων βούλει, καὶ τοῖσ προφύλαξιν εἰπὲ δέχεσθαι τὸν νυκτὸσ ἀφικνούμενον. " ἡ μὲν ἐπιστολὴ χωρὶσ ὀνομάτων τοιάδ’ ἐδήλου, συνῆκε δ’ ὁ Σκιπίων εἶναι παρὰ Φαμέου. καὶ ὁ Μανίλιοσ ἐδεδοίκει μὲν περὶ τῷ Σκιπίωνι, μή τισ ἀπάτη παρ’ ἀνδρὸσ γένοιτο πιθανωτάτου πάντων ἐσ ἐνέδρασ· εὐέλπιν δ’ αὐτὸν ὁρῶν ἔπεμπεν, ἐπιτρέψασ περὶ μὲν τῆσ σωτηρίασ δοῦναι πίστιν ἀσφαλῆ τῷ Φαμέᾳ, χάριν δὲ μὴ ὁρίζειν, ἀλλ’ ἐπαγγέλλεσθαι Ῥωμαίουσ τὰ πρέποντα ποιήσειν. οὐ μὴν ἐδέησεν οὐδ’ ἐπαγγελίασ· ὁ γάρ τοι Φαμέασ ὡσ ἧκεν ἐσ τὸ συγκείμενον, περὶ μὲν τῆσ σωτηρίασ ἔφη πιστεύειν δεξιουμένῳ Σκιπίωνι, τὰσ δὲ χάριτασ Ῥωμαίοισ ἐπιτρέπειν. ταῦτα δ’ εἰπὼν ἐξέτασσε τῆσ ἐπιούσησ ἐσ μάχην, καὶ προπηδήσασ μὲτὰ τῶν ἰλαρχῶν ἐσ τὸ μεταίχμιον ὡσ ἐπί τινα σκέψιν ἑτέραν, εἶπεν· "εἰ μὲν ἔστιν ἔτι τῇ πατρίδι βοηθεῖν, ἕτοιμόσ εἰμι μεθ’ ὑμῶν· εἰ δ’ ἔχει τὰ ἐκείνησ ὡσ ἔχει, ἐμοὶ μὲν δοκεῖ τῆσ ἰδίασ σωτηρίασ προνοεῖν, καὶ πίστιν ἔλαβον ἐπί τε ἐμαυτῷ καὶ ὅσουσ πείσαιμι ὑμῶν, καιρὸσ δὲ καὶ ὑμᾶσ ἐπιλέγεσθαι τὰ συνοίσοντα. " ὁ μὲν οὕτωσ εἶπε, τῶν δ’ ἰλαρχῶν οἱ < πβ ν͂592>μὲν σὺν τοῖσ αὑτῶν ηὐτομόλησαν, καὶ ἐγένοντο πάντεσ ἐσ διακοσίουσ καὶ δισχιλίουσ ἱππέασ· τοὺσ δ’ Ἄννων κατεκώλυσεν, ᾧ Λεῦκοσ ἦν ἐπίκλησισ. Ἐπανιόντι δὲ τῷ Σκιπίωνι μετὰ τοῦ Φαμέου ὁ στρατὸσ ἀπήντα, καὶ τὸν Σκιπίωνα ηὐφήμουν ὡσ ἐπὶ θριάμβῳ.

Μανίλιοσ δ’ ὑπερηδόμενόσ τε, καὶ οὐκέτι τὴν ἐπάνοδον αἰσχρὰν ἐπὶ τῷδε ἡγούμενοσ, οὐδ’ Ἀσδρούβαν ἕψεσθαι προσδοκῶν καταπεπληγμένον, ἀνεζεύγνυεν αὐτίκα δι’ ἔνδειαν, ἑπτακαιδεκάτην ἡμέραν ἀντὶ πεντεκαίδεκα ἔχων. τρισὶ δ’ ἄλλαισ ἐχρῆν κακοπαθοῦντα ἐπανελθεῖν. ὁ οὖν Σκιπίων τόν τε Φαμέαν καὶ Γολόσσην καὶ τοὺσ ὑφ’ ἑκατέρῳ λαβὼν ἱππέασ, προσλαβὼν δέ τινασ καὶ τῶν Ἰταλικῶν, ἐσ πεδίον ἠπείχθη τὸ καλούμενον μέγα βάραθρον, καὶ πολλὴν ἐξ αὐτοῦ λείαν τε καὶ ἀγορὰν ἧκε φέρων τῷ στρατῷ περὶ νύκτα. Μανίλιοσ δὲ πυθόμενόσ οἱ διάδοχον ἐπιέναι Καλπούρνιον Πίσωνα, προέπεμπεν ἐσ Ῥώμην Σκιπίωνα μετὰ Φαμέου· καὶ ὁ στρατὸσ ἐπὶ τὴν ναῦν καταθέοντεσ ηὐφήμουν τὸν Σκιπίωνα, καὶ ηὔχοντο ὕπατον ἐσ Λιβύην ἐπανελθεῖν ὡσ μόνον αἱρήσοντα Καρχηδόνα. θεόληπτοσ γάρ τισ αὐτοῖσ ἥδε ἡ δόξα ἐνέπιπτε, Σκιπίωνα μόνον αἱρήσειν Καρχηδόνα· καὶ πολλοὶ ταῦτα τοῖσ οἰκείοισ ἐσ Ῥώμην ἐπέστελλον. ἡ δὲ βουλὴ Σκιπίωνα μὲν ἐπῄνει, Φαμέαν δ’ ἐτίμησαν ἁλουργίδι καὶ ἐπιπορπήματι χρυσῷ καὶ ἵππῳ χρυσοφαλάρῳ καὶ πανοπλίᾳ καὶ ἀργυρίου δραχμαῖσ μυρίαισ, ἔδωκαν δὲ καὶ μνῶν ἑκατὸν ἀργύρωμα καὶ σκηνὴν καὶ κατασκευὴν ἐντελῆ. καὶ ἐπήλπισαν περὶ πλειόνων, εἰ τὰ λοιπὰ τοῦ πολέμου συνεκπονήσειεν αὑτοῖσ. ὁ δ’ ὑποσχόμενοσ ἐσ Λιβύην διέπλευσεν ἐσ τὸ Ῥωμαιων στρατόπεδον. Ἧκε δὲ Καλπούρνιοσ Πίσων ὁ ὕπατοσ ἅμα ἦρι, καὶ σὺν αὐτῷ Λεύκιοσ Μαγκῖνοσ ἐπὶ τὴν ναυαρχίαν·

οἳ Καρχηδονίοισ μὲν οὐκ ἐπεχείρουν, οὐδὲ Ἀσδρούβᾳ, τὰσ δὲ πόλεισ ἐπιόντεσ Ἀσπίδοσ μὲν ἀπετύγχανον, ἐκ γῆσ καὶ θαλάσσησ ἀποπειράσαντεσ, ἑτέραν δ’ ἐγγὺσ εἷλεν ὁ Πίσων, καὶ διήρπαζεν αἰτιωμένην ἐπὶ συνθήκαισ αὐτῷ προσελθεῖν. ἀπὸ δὲ ταύτησ ἐσ Ἰππάγρετα μετῆλθεν, ἣ μεγάλη τε ἦν καὶ τείχεσι καὶ ἀκροπόλει καὶ λιμέσι καὶ νεωρίοισ ὑπ’ Ἀγαθοκλέουσ τοῦ Σικελιωτῶν τυράννου κατεσκεύαστο καλῶσ, μέση δ’ οὖσα Καρχηδόνοσ καὶ Ἰτύκησ τὴν ἀγορὰν ἐλῄστευε τὴν Ῥωμαίοισ διαπλέουσαν· ὅθεν καὶ πάνυ ἐπλούτουν. καὶ ὁ Καλπούρνιοσ ἀμύνασθαί τε αὐτοὺσ ἐπενόει, καὶ τό γε κέρδοσ ἀφελέσθαι. ἀλλ’ ὁ μὲν τὸ θέροσ ὅλον ἐφεδρεύων οὐκ ἤνυε, δὶσ δ’ ἐκδραμόντεσ οἱ Ἱππαγρέτιοι, Καρχηδονίων αὐτοῖσ συμμαχούντων, τὰσ μηχανὰσ αὐτοῦ κατέπρησαν. καὶ ὁ μὲν ἄπρακτοσ ἐσ Ἰτύκην ἐπανελθὼν ἐχείμαζεν. Οἱ Καρχηδόνιοι δέ, ἐπειδή σφισι καὶ τὸ Ἀσδρούβα στρατόπεδον ἀπαθὲσ ἦν, καὶ αὐτοὶ κρείττουσ ἐν τῇ μάχῃ ἐγεγένητο Πίσωνοσ ἀμφὶ τὰ Ἱππάγρετα, Βιθύασ τε αὐτοῖσ ὁ Νομὰσ μετὰ ὀκτακοσίων ἱππέων ἀπὸ Γολόσσου προσεκεχωρήκει, καὶ Μικίψην καὶ Μαστανάβαν τοὺσ Μασσανάσσου παῖδασ ἑώρων ὑπισχνουμένουσ μὲν ἀεὶ Ῥωμαίοισ ὅπλα καὶ χρήματα, βραδύνοντασ δὲ καὶ περιορωμένουσ ἄρα τὸ μέλλον, ἐπῄρθησαν τοῖσ φρονήμασι καὶ Λιβύην ἀδεῶσ ἐπῄεσαν, κρατυνόμενοί τε τὴν χώραν καὶ πολλὰ ὑβριστικὰ ἐν ταῖσ πόλεσι κατὰ Ῥωμαίων ἐκκλησιάζοντεσ.

ἔσ τε τὴν ἀνανδρίαν αὐτῶν προύφερον τὰ ἐσ Νέφεριν αὐτοῖσ δὶσ γενόμενα, καὶ ὅσα ἔναγχοσ ἐσ Ἱππάγρετα, καὶ τὸ αὐτῆσ Καρχηδόνοσ ἀνόπλου τε οὔσησ καὶ ἀφράκτου μὴ δεδυνῆσθαι κατασχεῖν. ἔπεμπον δὲ καὶ ἐσ Μικίψην καὶ Μαστανάβαν καὶ ἐσ τοὺσ αὐτονόμουσ Μαυρουσίων, παρακαλοῦντεσ ὁμοῦ, καὶ διδάσκοντεσ ὅτι καὶ σφίσι μεθ’ αὑτοὺσ ἐπιχειρήσουσι Ῥωμαῖοι. ἔστελλον δὲ καὶ ἐσ Μακεδονίαν ἄλλουσ πρὸσ τὸν νομιζόμενον υἱὸν εἶναι Περσέωσ, πολεμοῦντα Ῥωμαίοισ, καὶ ἀνέπειθον ἔχεσθαι τοῦ πολέμου καρτερῶσ ὡσ οὐκ ἐλλειψόντων αὐτῷ χρημάτων καὶ νεῶν ἀπὸ Καρχηδόνοσ. ὅλωσ τε μικρὸν οὐδὲν ἔτι ἐφρόνουν ὁπλισάμενοι, ἀλλὰ θυμῷ καὶ τόλμῃ καὶ παρασκευῇ κατὰ μικρὸν ηὔξοντο. ἐπῇρτο δ’ ἐν μέρει καὶ Ἀσδρούβασ ὁ κατὰ τὴν χώραν στρατηγὸσ τῷ δὶσ κρατῆσαι Μανιλίου· τήν τε τῆσ πόλεωσ στρατηγίαν προσλαβεῖν ἐπειγόμενοσ, Ἀσδρούβαν τὸν ἄρχοντα αὐτῆσ, ἀδελφιδοῦν ὄντα Γολόσσου, διέβαλλε τῇ βουλῇ τὰ Καρχηδονίων Γολόσσῃ προδιδόναι. καὶ τοῦ λόγου προτεθέντοσ ἐσ μέσον, ὁ μὲν ἠπορεῖτο ὡσ ἐπ’ ἀδοκήτῳ, οἱ δὲ τύπτοντεσ αὐτὸν τοῖσ ὑποβάθροισ κατέβαλον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 16

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION