Ancient Greek-English Dictionary Language

προσπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσπίπτω προσπεσοῦμαι

Structure: προς (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: for potipepthui=ai v. prospth/ssw

Sense

  1. to fall upon, strike against, to fall against
  2. to fall upon, attack, assault
  3. to run to
  4. to fall upon, embrace, to join the party of
  5. to fall in with, light upon, meet with, encounter, to fall in with
  6. to come suddenly upon, befal, to occur, to circumstances
  7. to fall upon
  8. to come to one's ears, be told as news
  9. to fall down at, feet, prostrate oneself
  10. to fall down to, supplicate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπίπτω προσπίπτεις προσπίπτει
Dual προσπίπτετον προσπίπτετον
Plural προσπίπτομεν προσπίπτετε προσπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular προσπίπτω προσπίπτῃς προσπίπτῃ
Dual προσπίπτητον προσπίπτητον
Plural προσπίπτωμεν προσπίπτητε προσπίπτωσιν*
OptativeSingular προσπίπτοιμι προσπίπτοις προσπίπτοι
Dual προσπίπτοιτον προσπιπτοίτην
Plural προσπίπτοιμεν προσπίπτοιτε προσπίπτοιεν
ImperativeSingular προσπίπτε προσπιπτέτω
Dual προσπίπτετον προσπιπτέτων
Plural προσπίπτετε προσπιπτόντων, προσπιπτέτωσαν
Infinitive προσπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπιπτων προσπιπτοντος προσπιπτουσα προσπιπτουσης προσπιπτον προσπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπίπτομαι προσπίπτει, προσπίπτῃ προσπίπτεται
Dual προσπίπτεσθον προσπίπτεσθον
Plural προσπιπτόμεθα προσπίπτεσθε προσπίπτονται
SubjunctiveSingular προσπίπτωμαι προσπίπτῃ προσπίπτηται
Dual προσπίπτησθον προσπίπτησθον
Plural προσπιπτώμεθα προσπίπτησθε προσπίπτωνται
OptativeSingular προσπιπτοίμην προσπίπτοιο προσπίπτοιτο
Dual προσπίπτοισθον προσπιπτοίσθην
Plural προσπιπτοίμεθα προσπίπτοισθε προσπίπτοιντο
ImperativeSingular προσπίπτου προσπιπτέσθω
Dual προσπίπτεσθον προσπιπτέσθων
Plural προσπίπτεσθε προσπιπτέσθων, προσπιπτέσθωσαν
Infinitive προσπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπιπτομενος προσπιπτομενου προσπιπτομενη προσπιπτομενης προσπιπτομενον προσπιπτομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔστι δ’ ἐννόημα φάντασμα διανοίασ λογικοῦ ζῴου τὸ γὰρ φάντασμα, ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ ψυχῇ, τότε ἐννόημα καλεῖται, εἰληφὸσ τοὔνομα παρὰ τοῦ νοῦ. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 4, 5:3)
  • οἷσ γε μὴν κοινὸν τὸ φιλεῖσθαι, πῶσ οὐκ ἀνάγκη τούτουσ ἡδέωσ μὲν προσορᾶν ἀλλήλουσ, εὐνοϊκῶσ δὲ διαλέγεσθαι, πιστεύειν δὲ καὶ πιστεύεσθαι, καὶ προνοεῖν μὲν ἀλλήλων, συνήδεσθαι δ’ ἐπὶ ταῖσ καλαῖσ πράξεσι, συνάχθεσθαι δὲ ἄν τι σφάλμα προσπίπτῃ, τότε δ’ εὐφραινομένουσ διατελεῖν, ὅταν ὑγιαίνοντεσ συνῶσιν, ἂν δὲ κάμῃ ὁπότεροσ οὖν, πολὺ συνεχεστέραν τὴν συνουσίαν ἔχειν, καὶ ἀπόντων ἔτι μᾶλλον ἢ παρόντων ἐπιμελεῖσθαι; (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 19:1)
  • τὰ δὲ τῇ τοῦ στόματοσ θερμότητι κοινωνήσαντα καὶ λεαινόμενα ὑπ’ αὐτοῦ, συνεκπυρούμενα καὶ πάλιν αὐτὰ ἀντικάοντα τὸ διαθερμῆναν, φερόμενά τε ὑπὸ κουφότητοσ ἄνω πρὸσ τὰσ τῆσ κεφαλῆσ αἰσθήσεισ, τέμνοντά τε πάνθ’ ὁπόσοισ ἂν προσπίπτῃ, διὰ ταύτασ τὰσ δυνάμεισ δριμέα πάντα τὰ τοιαῦτα ἐλέχθη. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 311:1)
  • ὅτου γὰρ ἂν ἢ τῶν ὀξέων καὶ τῶν ἁλυκῶν φλεγμάτων καὶ ὅσοι πικροὶ καὶ χολώδεισ χυμοὶ κατὰ τὸ σῶμα πλανηθέντεσ ἔξω μὲν μὴ λάβωσιν ἀναπνοήν, ἐντὸσ δὲ εἱλλόμενοι τὴν ἀφ’ αὑτῶν ἀτμίδα τῇ τῆσ ψυχῆσ φορᾷ συμμείξαντεσ ἀνακερασθῶσι, παντοδαπὰ νοσήματα ψυχῆσ ἐμποιοῦσι μᾶλλον καὶ ἧττον καὶ ἐλάττω καὶ πλείω, πρόσ τε τοὺσ τρεῖσ τόπουσ ἐνεχθέντα τῆσ ψυχῆσ, πρὸσ ὃν ἂν ἕκαστ’ αὐτῶν προσπίπτῃ, ποικίλλει μὲν εἴδη δυσκολίασ καὶ δυσθυμίασ παντοδαπά, ποικίλλει δὲ θρασύτητόσ τε καὶ δειλίασ, ἔτι δὲ λήθησ ἅμα καὶ δυσμαθίασ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 455:2)
  • Ἀλλ’ οὐ χρὴ τούτῳ τῷ τρόπῳ χρῆσθαι τῆσ ἐπιδέσιοσ, ἢν μὴ κίνδυνοσ ᾖ ἐν τῷ οἰδήματι φλυκταινώσιοσ ἢ μελασμοῦ‧ γίνεται δὲ οὐδὲν τοιοῦτο, ἢν μὴ ἄγαν τισ πιέζῃ τὸ κάτηγμα, ἢ κατακρεμάμενον ἔχῃ, ἢ κνῆται τῇ χειρὶ, ἢ ἄλλο τι προσπίπτῃ ἐρεθιστικὸν πρὸσ τὸν χρῶτα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 21.3)

Synonyms

  1. to fall upon

  2. to fall upon

  3. to run to

  4. to fall in with

  5. to come suddenly upon

  6. to fall upon

  7. to fall down at

  8. to fall down to

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION