Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκυρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσκυρέω προσκύρσω προσέκυρσα

Structure: προς (Prefix) + κυρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: as if from -ku/rw

Sense

  1. to reach, touch, arrive at
  2. to meet with, fall upon, betides

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκύρω προσκύρεις προσκύρει
Dual προσκύρειτον προσκύρειτον
Plural προσκύρουμεν προσκύρειτε προσκύρουσιν*
SubjunctiveSingular προσκύρω προσκύρῃς προσκύρῃ
Dual προσκύρητον προσκύρητον
Plural προσκύρωμεν προσκύρητε προσκύρωσιν*
OptativeSingular προσκύροιμι προσκύροις προσκύροι
Dual προσκύροιτον προσκυροίτην
Plural προσκύροιμεν προσκύροιτε προσκύροιεν
ImperativeSingular προσκῦρει προσκυρεῖτω
Dual προσκύρειτον προσκυρεῖτων
Plural προσκύρειτε προσκυροῦντων, προσκυρεῖτωσαν
Infinitive προσκύρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκυρων προσκυρουντος προσκυρουσα προσκυρουσης προσκυρουν προσκυρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκύρουμαι προσκύρει, προσκύρῃ προσκύρειται
Dual προσκύρεισθον προσκύρεισθον
Plural προσκυροῦμεθα προσκύρεισθε προσκύρουνται
SubjunctiveSingular προσκύρωμαι προσκύρῃ προσκύρηται
Dual προσκύρησθον προσκύρησθον
Plural προσκυρώμεθα προσκύρησθε προσκύρωνται
OptativeSingular προσκυροίμην προσκύροιο προσκύροιτο
Dual προσκύροισθον προσκυροίσθην
Plural προσκυροίμεθα προσκύροισθε προσκύροιντο
ImperativeSingular προσκύρου προσκυρεῖσθω
Dual προσκύρεισθον προσκυρεῖσθων
Plural προσκύρεισθε προσκυρεῖσθων, προσκυρεῖσθωσαν
Infinitive προσκύρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκυρουμενος προσκυρουμενου προσκυρουμενη προσκυρουμενης προσκυρουμενον προσκυρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκύρσω προσκύρσεις προσκύρσει
Dual προσκύρσετον προσκύρσετον
Plural προσκύρσομεν προσκύρσετε προσκύρσουσιν*
OptativeSingular προσκύρσοιμι προσκύρσοις προσκύρσοι
Dual προσκύρσοιτον προσκυρσοίτην
Plural προσκύρσοιμεν προσκύρσοιτε προσκύρσοιεν
Infinitive προσκύρσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκυρσων προσκυρσοντος προσκυρσουσα προσκυρσουσης προσκυρσον προσκυρσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκύρσομαι προσκύρσει, προσκύρσῃ προσκύρσεται
Dual προσκύρσεσθον προσκύρσεσθον
Plural προσκυρσόμεθα προσκύρσεσθε προσκύρσονται
OptativeSingular προσκυρσοίμην προσκύρσοιο προσκύρσοιτο
Dual προσκύρσοισθον προσκυρσοίσθην
Plural προσκυρσοίμεθα προσκύρσοισθε προσκύρσοιντο
Infinitive προσκύρσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκυρσομενος προσκυρσομενου προσκυρσομενη προσκυρσομενης προσκυρσομενον προσκυρσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεκῦρουν προσεκῦρεις προσεκῦρειν*
Dual προσεκύρειτον προσεκυρεῖτην
Plural προσεκύρουμεν προσεκύρειτε προσεκῦρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεκυροῦμην προσεκύρου προσεκύρειτο
Dual προσεκύρεισθον προσεκυρεῖσθην
Plural προσεκυροῦμεθα προσεκύρεισθε προσεκύρουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέκυρσα προσέκυρσας προσέκυρσεν*
Dual προσεκύρσατον προσεκυρσάτην
Plural προσεκύρσαμεν προσεκύρσατε προσέκυρσαν
SubjunctiveSingular προσκύρσω προσκύρσῃς προσκύρσῃ
Dual προσκύρσητον προσκύρσητον
Plural προσκύρσωμεν προσκύρσητε προσκύρσωσιν*
OptativeSingular προσκύρσαιμι προσκύρσαις προσκύρσαι
Dual προσκύρσαιτον προσκυρσαίτην
Plural προσκύρσαιμεν προσκύρσαιτε προσκύρσαιεν
ImperativeSingular προσκύρσον προσκυρσάτω
Dual προσκύρσατον προσκυρσάτων
Plural προσκύρσατε προσκυρσάντων
Infinitive προσκύρσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκυρσᾱς προσκυρσαντος προσκυρσᾱσα προσκυρσᾱσης προσκυρσαν προσκυρσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεκυρσάμην προσεκύρσω προσεκύρσατο
Dual προσεκύρσασθον προσεκυρσάσθην
Plural προσεκυρσάμεθα προσεκύρσασθε προσεκύρσαντο
SubjunctiveSingular προσκύρσωμαι προσκύρσῃ προσκύρσηται
Dual προσκύρσησθον προσκύρσησθον
Plural προσκυρσώμεθα προσκύρσησθε προσκύρσωνται
OptativeSingular προσκυρσαίμην προσκύρσαιο προσκύρσαιτο
Dual προσκύρσαισθον προσκυρσαίσθην
Plural προσκυρσαίμεθα προσκύρσαισθε προσκύρσαιντο
ImperativeSingular προσκύρσαι προσκυρσάσθω
Dual προσκύρσασθον προσκυρσάσθων
Plural προσκύρσασθε προσκυρσάσθων
Infinitive προσκύρσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκυρσαμενος προσκυρσαμενου προσκυρσαμενη προσκυρσαμενης προσκυρσαμενον προσκυρσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Ἀνταλκίδασ Σπαρτιάτησ ἦν, Λέοντοσ υἱόσ, καὶ σπουδάσασ βασιλεῖ διεπράξατο τὰσ ἐν Ἀσίᾳ, πόλεισ Ἑλληνίδασ ἁπάσασ καὶ νήσουσ, ὅσαι προσκυροῦσιν Ἀσίᾳ, παρεῖναι Λακεδαιμονίουσ αὐτῷ κεκτῆσθαι φόρων ὑποτελεῖσ, εἰρήνησ γενομένησ τοῖσ Ἕλλησιν, εἰ δεῖ τὴν τῆσ Ἑλλάδοσ ὕβριν καὶ προδοσίαν εἰρήνην καλεῖν, ἧσ πόλεμοσ οὐδεὶσ ἀκλεέστερον ἤνεγκε τέλοσ τοῖσ κρατηθεῖσι. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 21 5:1)
  • ἐκ μιᾶσ οἱονεὶ ῥίζησ, ἥτισ τῷ πυθμένι προσκυρεῖ ,2 καθ’ ἑκάτερον τὸ οὖσ διασχιδεῖσ εἰσι ῥάβδοι ἐπ’ ἀμφοῖν, οὐ πολὺ ἀπ’ ἀλλήλων διεστῶσαι διάστημα, αὗται μέχρι τοῦ χείλουσ διήκουσαι τοῦ ποτηρίου καὶ μικρὸν ἔτι μετεωριζόμεναι κατὰ μὲν τὴν ἀπόστασιν τοῦ ἀγγείου φυλάττουσι τὴν διάσχισιν, κατὰ δὲ τὸ ἀπολῆγον πρὸσ τὴν τοῦ χείλουσ ἔρεισιν πάλιν συμφυεῖσ εἰσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 773)
  • πότερα δόμοισι πῆμα προσκυρεῖ νέον; (Aeschylus, Libation Bearers, episode 1:14)

Synonyms

  1. to reach

  2. to meet with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION