헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ83́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3)

Μιθριδάτησ μὲν οὖν, ὡσ ἐμφανῶσ ἤδη πρὸσ Ῥωμαίων ἀδικούμενοσ, ἔπεμπε σὺν πολλῇ χειρὶ τὸν υἱὸν Ἀριαράθην βασιλεύειν Καππαδοκίασ. καὶ εὐθὺσ ἦρχεν αὐτῆσ ὁ Ἀριαράθησ, Ἀριοβαρζάνην ἐκβαλών. Πελοπίδασ δὲ ἐσ τοὺσ Ῥωμαίων στρατηγοὺσ αὖθισ ἐλθὼν ἔλεγεν ὧδε. "ἃ μὲν ἠδικημένοσ πρὸσ ὑμῶν, ὦ Ῥωμαῖοι, βασιλεὺσ Μιθριδάτησ ἔφερε, Φρυγίαν τε καὶ Καππαδοκίαν ἀφῃρημένοσ ἔναγχοσ, ἠκούσατε· ἃ δὲ Νικομήδησ αὐτὸν ἔβλαπτεν, ὁρῶντεσ ὑπερείδετε. φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν ἡμῖν προφέρουσιν, ὥσπερ οὐκ ἐγκαλοῦσιν ἀλλ’ ἐγκαλουμένοισ ἀπεκρίνασθε μὴ νομίζειν συμφέρειν τοῖσ Ῥωμαίων πράγμασι βλάπτεσθαι Νικομήδη οἱᾶ́περ αὐτὸν ἀδικούμενον. ὑμεῖσ οὖν αἴτιοι τῷ κοινῷ Ῥωμαίων τοῦδε τοῦ περὶ Καππαδοκίαν γεγονότοσ· διὰ γὰρ ὑμᾶσ, ὧδε μὲν ἡμᾶσ ὑπερορῶντασ ὧδε δὲ σοφίζοντασ ἐν ταῖσ ἀποκρίσεσιν, οὕτωσ ἔπραξεν ὁ Μιθριδάτησ. καὶ πρεσβεύσεται καθ’ ὑμῶν ἐσ τὴν ὑμετέραν βουλήν, ἐφ’ ἣν ὑμῖν ἀπολογησομένοισ ἐπαγγέλλει παρεῖναι, φθάνειν δὲ μηδέν, μηδ’ ἐξάρχειν ἄνευ τοῦ κοινοῦ τῶν Ῥωμαίων τοσοῦδε πολέμου, ἐνθυμουμένουσ ὅτι Μιθριδάτησ βασιλεύει μὲν τῆσ πατρῴασ ἀρχῆσ, ἣ δισμυρίων ἐστὶ σταδίων τὸ μῆκοσ, προσκέκτηται δὲ πολλὰ περίχωρα, καὶ Κόλχουσ, ἔθνοσ ἀρειμανέσ, Ἑλλήνων τε τοὺσ ἐπὶ τοῦ Πόντου κατῳκισμένουσ, καὶ βαρβάρων τοὺσ ὄντασ ὑπὲρ αὐτούσ. φίλοισ δ’ ἐσ πᾶν τὸ κελευόμενον ἑτοίμοισ χρῆται Σκύθαισ τε καὶ Ταύροισ καὶ Βαστέρναισ καὶ Θρᾳξὶ καὶ Σαρμάταισ καὶ πᾶσι τοῖσ ἀμφὶ Τάναΐν τε καὶ Ἴστρον καὶ τὴν λίμνην ἔτι τὴν Μαιώτιδα. Τιγράνησ δ’ ὁ Ἀρμένιοσ αὐτῷ κηδεστήσ ἐστι, καὶ Ἀρσάκησ ὁ Παρθυαῖοσ φίλοσ. νεῶν τε πλῆθοσ ἔχει, τὸ μὲν ἕτοιμον τὸ δὲ γιγνόμενον ἔτι, καὶ παρασκευὴν ἐσ πάντα ἀξιόλογον. Οὐκ ἐψεύσαντο δ’ ὑμῖν ἔναγχοσ οἱ Βιθυνοὶ καὶ περὶ τῶν ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Συρίᾳ βασιλέων·

οὓσ οὐ μόνον εἰκόσ ἐστιν ἡμῖν, εἰ πόλεμοσ γένοιτο, προσθήσεσθαι, ἀλλὰ καὶ τὴν νεόκτητον ὑμῖν Ἀσίαν καὶ Ἑλλάδα καὶ Λιβύην καὶ πολλὰ καὶ αὐτῆσ Ἰταλίασ, ὅσα τὴν ὑμετέραν πλεονεξίαν οὐ φέροντα πολεμεῖ νῦν ὑμῖν πόλεμον ἄσπειστον. ὃν οὔπω διαθέσθαι δυνηθέντεσ ἐπιχειρεῖτε Μιθριδάτῃ, Νικομήδην αὐτῷ καὶ Ἀριοβαρζάνην παρὰ μέροσ ἐπιπέμποντεσ· καὶ φατὲ μὲν εἶναι φίλοι καὶ σύμμαχοι, καὶ ὑποκρίνεσθε οὕτω, χρῆσθε δὲ ὡσ πολεμίῳ. φέρετε οὖν, καὶ νῦν, εἴ τι πρὸσ τῶν γεγονότων ἐσ μετάνοιαν ἠρέθισθε, ἢ Νικομήδη κωλύσατε τοὺσ ὑμετέρουσ ἀδικεῖν φίλουσ ̔καὶ τάδε πράξασιν ὑμῖν ὑπέχομαι συμμαχήσειν ἐπὶ τοὺσ Ἰταλοὺσ βασιλέα Μιθριδάτην̓, ἢ τὴν δοκοῦσαν ἐσ ἡμᾶσ φιλίαν λύσατε, ἢ ἐσ Ῥώμην ἐπὶ κρίσιν ἰώμεν. " Ὁ μὲν δὴ Πελοπίδασ ὧδε ἔλεξεν, οἱ δὲ φορτικώτερον αὐτὸν εἰπεῖν ἡγούμενοι, Μιθριδάτην μὲν ἐκέλευον ἀπέχεσθαι Νικομήδουσ καὶ Καππαδοκίασ αὑ̓τοὶ γὰρ αὖθισ Ἀριοβαρζάνην ἐσ αὐτὴν κατάξειν̓, Πελοπίδαν δ’ εὐθὺσ ἐξιεναι τοῦ στρατοπέδου, καὶ μηκέτι πρεσβεύειν ἐσ αὑτουσ, εἰ μὴ τοῖσ κελευομένοισ ὁ βασιλεὺσ ἐμμένοι. οὕτω μὲν ἀπεκρίναντο, καὶ ἀπιόντι φυλακὴν συνέπεμψαν, ἵνα μή τινασ ἐπιτρίψειε παροδεύων. Ταῦτα δὲ εἰπόντεσ, οὐκ ἀναμείναντεσ περὶ τοσοῦδε πολέμου τὴν βουλὴν ἢ τὸν δῆμον ἐπιγνώμονα γενέσθαι, στρατιὰν ἤγειρον ἔκ τε Βιθυνίασ καὶ Καππαδοκίασ καὶ Παφλαγονίασ καὶ Γαλατῶν τῶν ἐν Ἀσίᾳ.

ὡσ δὲ αὐτοῖσ ὅ τε ἴδιοσ στρατόσ, ὅσον εἶχε Λεύκιοσ Κάσσιοσ ὁ τῆσ Ἀσίασ ἡγούμενοσ, ἕτοιμοσ ἦν ἤδη, καὶ τὰ συμμαχικὰ πάντα συνεληλύθει, διελόμενοι τὸ πλῆθοσ ἐστρατοπέδευον, Κάσσιοσ μὲν ἐν μέσῳ Βιθυνίασ τε καὶ Γαλατίασ, Μάνιοσ δὲ ᾗ διαβατὸν ἦν ἐσ Βιθυνίαν τῷ Μιθριδάτῃ, Ὄππιοσ δὲ ἔτεροσ στρατηγὸσ ἐπὶ τῶν ὀρῶν τῶν Καππαδοκίασ, ἱππέασ ἔχων ἕκαστοσ αὐτῶν καὶ πεζοὺσ ἀμφὶ τοὺσ τετρακισμυρίουσ. ἦν δὲ καὶ νεῶν στόλοσ αὐτοῖσ, οὗ περὶ Βυζάντιον Μινούκιόσ τε Ῥοῦφοσ καὶ Γάιοσ Ποπίλιοσ ἡγοῦντο, τὸ στόμα τοῦ Πόντου φυλάσσοντεσ. παρῆν δὲ αὐτοῖσ καὶ Νικομήδησ, ἄρχων ἑτέρων πεντακισμυρίων πεζῶν καὶ ἱππέων ἑξακισχιλίων. τοσόσδε μὲν αὐτοῖσ ἀθρόωσ στρατὸσ ἀγήγερτο· Μιθριδάτῃ δὲ τὸ μὲν οἰκεῖον ἦν μυριάδεσ πεζῶν πέντε καὶ εἴκοσι καὶ ἱππεῖσ τετρακισμύριοι, καὶ νῆεσ κατάφρακτοι τριακόσιαι, δίκροτα δὲ ἑκατόν, καὶ ἡ ἄλλη παρασκευὴ τούτων κατὰ λόγον, στρατηγοὶ δὲ Νεοπτόλεμόσ τε καὶ Ἀρχέλαοσ, ἀλλήλων ἀδελφώ, καὶ τοῖσ πλείστοισ αὐτὸσ παρεγίγνετο. συμμαχικὰ δὲ ἦγον αὐτῷ Ἀρκαθίασ μέν, αὐτοῦ Μιθριδάτου παῖσ, ἐκ τῆσ βραχυτέρασ Ἀρμενίασ μυρίουσ ἱππέασ, καὶ Δορύλαοσ . . . ἐν φάλαγγι ταττομένουσ, Κρατερὸσ δ’ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα ἁρ́ματα. τοσαύτη μὲν ἦν ἑκατέροισ ἡ παρασκευή, ὅτε πρῶτον ᾔεσαν ἐσ ἀλλήλουσ Ῥωμαῖοί τε καὶ Μιθριδάτησ, ἀμφὶ τὰσ ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα τρεῖσ ὀλυμπιάδασ. Ἐν δὲ πεδιῳ πλατεῖ παρὰ τὸν Αμνειον ποταμὸν κατιδόντεσ ἀλλήλουσ ὅ τε Νικομήδησ καὶ οἱ τοῦ Μιθριδάτου στρατηγοὶ παρέταττον ἐσ μάχην, Νικομήδησ μὲν ἅπαντασ τοὺσ ἑαυτοῦ, Νεοπτόλεμοσ δὲ καὶ Ἀρχέλαοσ τοὺσ εὐζώνουσ μόνουσ, καὶ οὓσ Ἀρκαθίασ εἶχεν ἱππέασ καί τινα τῶν ἁρμάτων·

ἡ γὰρ φάλαγξ ἔτι προσῄει. ἐσ δέ τινα γήλοφον τοῦ πεδίου πετρώδη προλαβόντεσ ἀνέπεμψαν ὀλίγουσ, ἵνα μὴ κυκλωθεῖεν ὑπὸ τῶν Βιθυνῶν πολὺ πλειόνων ὄντων. ὡσ δὲ ἐξωθουμένουσ εἶδον αὐτοὺσ ἐκ τοῦ γηλόφου, δείσασ ὁ Νεοπτόλεμοσ περὶ τῇ κυκλώσει προσεβοήθει μετὰ σπουδῆσ, καλῶν ἅμα καὶ τὸν Ἀρκαθίαν. Νικομήδησ δ’ ὁρῶν ἀντιπαρῄει· καὶ γίγνεται πολὺσ ἐνταῦθα ἀγὼν καὶ φόνοσ. βιασαμένου δὲ τοῦ Νικομηδουσ ἔφευγον οἱ Μιθριδάτειοι, ἑώσ ὁ Ἀρχέλαοσ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ μετελθὼν ἐνέβαλεν ἐσ τοὺσ διώκοντασ. οἱ δ’ ἐσ αὐτὸν ἐπεστράφησαν. ὁ δ’ ὑπεχώρει κατ’ ὀλίγον, ἵν’ ἔχοιεν ἐκ τῆσ φυγῆσ ἐπανελθεῖν οἱ περὶ Νεοπτόλεμον. ὡσ δὲ εἴκασεν αὐτάρκωσ ἔχειν, ἐπέστρεφε, καὶ τοῖσ Βιθυνοῖσ τὰ δρεπανηφόρα ἁρ́ματα ἐμπίπτοντα μετὰ ῥύμησ διέκοπτε καὶ διέτεμνε τοὺσ μὲν ἀθρόωσ ἐσ δύο τοὺσ δ’ ἐσ μέρη πολλά. τό τε γιγνόμενον ἐξέπληττε τὴν στρατιὰν τοῦ Νικομήδουσ, ὅτε ἴδοιεν ἡμιτόμουσ ἄνδρασ ἔτι ἔμπνουσ, ἢ ἐσ πολλὰ διερριμμένουσ, ἢ τῶν δρεπάνων ἀπηρτημένουσ. ἀηδίᾳ τε μᾶλλον ὄψεωσ ἢ μάχησ ἥσσῃ τὴν τάξιν ὑπὸ φόβου συνέχεαν. ταραχθεῖσι δ’ αὐτοῖσ ὁ μὲν Ἀρχέλαοσ ἐκ τοῦ μετώπου, Νεοπτόλεμοσ δὲ καὶ Ἀρκαθίασ ἐκ τῆσ φυγῆσ ἀναστρέφοντεσ ἐπέκειντο ὄπισθεν. οἱ δ’ ἐπὶ πολὺ μὲν ἠμύνοντο, ἐσ ἑκατέρουσ ἐπιστρεφόμενοι· ὡσ δὲ τὸ πλεῖστον ἐπεπτώκει, Νικομήδησ μὲν ἔφευγε μετὰ τῶν ὑπολοίπων ἐσ Παφλαγονίαν, οὐδ’ ἐσ χεῖρασ ἐλθούσησ πω τῆσ Μιθριδατείου φάλαγγοσ, ἑάλω δ’ αὐτοῦ τὸ χαράκωμα καὶ τὰ χρήματα πολλὰ ὄντα καὶ πλῆθοσ αἰχμαλώτων. οὓσ πάντασ ὁ Μιθριδάτησ φιλανθρωπευσάμενόσ τε καὶ ἐφόδια δοὺσ ἀπέλυσεν ἐσ τὰ οἰκεῖα ἀπιέναι, δόξαν ἐμποιῶν τοῖσ πολεμίοισ φιλανθρωπίασ. Ἔργον δὴ τόδε πρῶτον τοῦ Μιθριδατείου πολέμου καὶ οἱ στρατηγοὶ τῶν Ῥωμαίων κατεπεπλήγεσαν, ὡσ οὐκ εὐβουλίᾳ μᾶλλον ἢ προπετῶσ, ἄνευ τοῦ κοινοῦ, τοσόνδε πόλεμον ἅψαντεσ.

ὀλίγοι τε γὰρ πολὺ πλειόνων ἐκεκρατήκεσαν, καὶ οὐδεμιᾷ συντυχίᾳ χωρίων ἢ πολεμίου σφάλματοσ, ἀλλ’ ἀρετῇ στρατηγῶν καὶ ἀνδρείᾳ στρατοῦ. Νικομήδησ μὲν οὖν Μανίῳ παρεστρατοπέδευε, Μιθριδάτησ δ’ ἐπὶ τὸ Σκορόβαν ὄροσ ἀνῄει, ὃ τέλοσ ἐστὶ Βιθυνῶν καὶ τῆσ Ποντικῆσ χώρασ. πρόδρομοί τε αὐτοῦ, Σαυροματῶν ἑκατὸν ἱππεῖσ, ὀκτακοσίοισ ἱππεῦσι τοῦ Νικομήδουσ ἐντυχόντεσ αἱροῦσι καὶ τούτων τινάσ· οὓσ πάλιν ὁ Μιθριδάτησ σὺν ἐφοδίοισ μεθῆκεν ἐσ τὰσ πατρίδασ ἀπιέναι. Μάνιον δ’ ὑποφεύγοντα Νεοπτόλεμόσ τε καὶ Νεμάνησ ὁ Ἀρμένιοσ ἀμφὶ τὸ πρῶτον Πάχιον χωρίον ἑβδόμησ ὡρ́ασ καταλαβόντεσ, οἰχομένου πρὸσ Κάσσιον Νικομήδουσ, ἠνάγκασαν ἐσ μάχην ἱππέασ ἔχοντα τετρακισχιλίουσ καὶ πεζοὺσ ἔτι τούτων δεκαπλασίονασ. κτείναντεσ δ’ αὐτοῦ περὶ μυρίουσ, ἐζώγρησαν ἐσ τριακοσίουσ· οὓσ ὁμοίωσ ὁ Μιθριδάτησ ἐσ αὐτὸν ἀναχθέντασ ἀπέλυσε, καταδημοκοπῶν τοὺσ πολεμίουσ. Μανίου δ’ ἐλήφθη καὶ τὸ στρατόπεδον, καὶ φεύγων αὐτὸσ ἐπὶ τὸν Σαγγάριον ποταμὸν νυκτὸσ γενομένησ ἐπέρασέ τε καὶ ἐσ Πέργαμον ἐσώθη. Κάσσιοσ δὲ καὶ Νικομήδησ, καὶ ὅσοι ἄλλοι Ῥωμαίων πρέσβεισ παρῆσαν, ἐσ Λεόντων κεφαλήν, ὃ τῆσ Φρυγίασ ἐστὶν ὀχυρώτατον χωρίον, μετεστρατοπέδευον· καὶ τὸ πλῆθοσ ὅσον εἶχον, οὐ πάλαι συνειλεγμένον, χειροτεχνῶν ἢ γεωργῶν ἢ ἰδιωτῶν, ἐγύμναζον, καὶ τοὺσ Φρύγασ αὐτοῖσ προσκατέλεγον. ὀκνούντων δὲ ἑκατέρων ἀπέγνωσαν πολεμεῖν ἀνδράσιν ἀπολέμοισ, καὶ διαλύσαντεσ αὐτοὺσ ἀνεχώρουν, Κάσσιοσ μὲν ἐσ Ἀπάμειαν σὺν τῷ ἑαυτοῦ στρατῷ, Νικομήδησ δὲ ἐσ Πέργαμον, Μάνιοσ δὲ ἐπὶ Ῥόδου. ὧν, ὅσοι τὸ στόμα τοῦ Πόντου κατεῖχον, πυθόμενοι διελύθησαν, καὶ τάσ τε κλεῖσ τοῦ Πόντου, καὶ ναῦσ ὅσασ εἶχον, τῷ Μιθριδάτῃ παρέδοσαν. Ὁ δὲ ὁρμῇ τῇδε μιᾷ τὴν ἀρχὴν ὅλην τοῦ Νικομήδουσ ὑπολαβὼν ἐπῄει, καὶ καθίστατο τὰσ πόλεισ.

ἐμβαλὼν δὲ καὶ ἐσ Φρυγίαν, ἐσ τὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου πανδοκεῖον κατέλυσεν, αἰσιούμενοσ ἄρα, ἔνθαπερ Ἀλέξανδροσ ἀνεπαύσατο, καὶ Μιθριδάτην σταθμεῦσαι. ὁ μὲν δὴ καὶ Φρυγίασ τὰ λοιπὰ καὶ Μυσίαν καὶ Ἀσίαν, ἃ Ῥωμαίοισ νεόκτητα ἦν, ἐπέτρεχε, καὶ ἐσ τὰ περίοικα περιπέμπων ὑπηγάγετο Λυκίαν τε καὶ Παμφυλίαν καὶ τὰ μέχρι Ιὠνίασ. Λαοδικεῦσι δὲ ἔτι ἀντέχουσι, τοῖσ περὶ τὸν Λύκον ποταμόν Ῥ̔ωμαίων γάρ τισ στρατηγὸσ Κόιντοσ Ὄππιοσ, ἱππέασ ἔχων καὶ μισθοφόρουσ τινάσ, ἐσ τὴν πόλιν ἐσδραμὼν ἐφύλαττεν αὐτήν̓, κήρυκα ἐπιπέμψασ ἐπὶ τὰ τείχη λέγειν ἐκέλευσεν ὅτι βασιλεὺσ Μιθριδάτησ ὑπέχεται Λαοδικεῦσιν ἄδειαν, εἰ τὸν Ὄππιον αὐτῷ προσαγάγοιεν. οἱ δ’ ἐπὶ τῷ κηρύγματι τοὺσ μὲν μισθοφόρουσ Ὀππίου μεθῆκαν ἀπαθεῖσ ἀπιέναι, αὐτὸν δ’ ἤγαγον τῷ Μιθριδάτῃ τὸν Ὄππιον, ἡγουμένων αὐτῷ τῶν ῥαβδοφόρων ἐπὶ γέλωτι. καὶ αὐτὸν ὁ Μιθριδάτησ οὐδὲν διαθεὶσ ἐπήγετο πανταχοῦ λελυμένον, ἐπιδεικνύμενοσ ἄρα Ῥωμαίων αἰχμάλωτον στρατηγόν. Μετ’ οὐ πολὺ δὲ καὶ Μάνιον Ἀκύλιον, τὸν τῆσδε τῆσ πρεσβείασ καὶ τοῦδε τοῦ πολέμου μάλιστα αἴτιον, ἑλὼν δεδεμένον ἐπὶ ὄνου περιήγετο, κηρύσσοντα τοῖσ ὁρῶσιν ὅτι Μάνιοσ εἰή, μέχρι ἐν Περγάμῳ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ κατεχώνευσε χρυσίον, δωροδοκίαν ἄρα Ῥωμαίοισ ὀνειδίζων.

σατράπασ δὲ τοῖσ ἔθνεσιν ἐπιστήσασ, ἐσ Μαγνησίαν καὶ Ἔφεσον καὶ Μιτυλήνην παρῆλθεν, ἀσμένωσ αὐτὸν ἁπάντων δεχομένων, Ἐφεσίων δὲ καὶ τὰσ Ῥωμαίων εἰκόνασ τὰσ παρὰ σφίσι καθαιρούντων, ἐφ’ ᾧ δίκην ἔδοσαν οὐ πολὺ ὕστερον. ἐπανιὼν δὲ ἐκ τῆσ Ιὠνίασ Στρατονίκειαν εἷλε καὶ ἐζημίωσε χρήμασι, καὶ φρουρὰν ἐσ τὴν πόλιν ἐσήγαγεν. παρθένον τε εὔμορφον ἰδὼν ἐσ τὰσ γυναῖκασ ἀνεδέξατο· καὶ εἴ τῳ σπουδὴ καὶ τὸ ὄνομα πυθέσθαι, Μονίμη Φιλοποίμενοσ ἦν. Μάγνησι δὲ καὶ Παφλαγόσι καὶ Λυκίοισ ἔτι ἀντέχουσι διὰ τῶν στρατηγῶν ἐπολέμει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 3

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION