헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ53́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15)

Ὅθεν οἷ Φαμέασ οὐκ ἐπεχείρει μόνῳ. ἦν τε διὰ στόματοσ ἐπὶ πᾶσιν ἔργοισ ὡσ μόνοσ ἄξιοσ Παύλου τε τοῦ πατρὸσ τοῦ Μακεδόνασ ἑλόντοσ καὶ τῶν Σκιπιώνων, ἐσ οὓσ κατὰ θέσιν ἀνείληπτο. καὶ γιγνομένου τοῦδε συνεχῶσ τὸ μὲν κλέοσ ηὔξετο τῷ Σκιπίωνι, οἱ δ’ ἕτεροι χιλίαρχοι κατὰ φθόνον ἐλογοποίουν ξενίαν ἐκ πατερων εἶναι Φαμέᾳ πρὸσ Σκιπίωνα τὸν τοῦδε πάππον. Λιβύων δὲ τοῖσ ἐσ πύργουσ καὶ φρούρια, ἃ πολλὰ ἦν ἐν τῇ χώρᾳ, καταφυγοῦσιν οἱ μὲν ἄλλοι χιλίαρχοι σπενδόμενοι καὶ μεθιέντεσ ἐπετίθεντο ἀπιοῦσιν, ὁ δὲ Σκιπίων ἐσ τὰ οἴκοι παρέπεμπε, καὶ ἀπὸ τοῦδε οὐ πρὶν ἢ Σκιπίωνα ἀφικέσθαι συνετίθετο οὐδείσ. τοσαύτη δόξα αὐτοῦ ἀνδρείασ τε πέρι καὶ πίστεωσ καὶ παρὰ τοῖσ ἰδίοισ δι’ ὀλίγου ἐγεγένητο καὶ παρὰ τοῖσ πολεμίοισ. ἐπανελθόντων δ’ αὐτῶν ἀπὸ τῆσ προνομῆσ ἐσ τὸ στρατόπεδον, οἱ Καρχηδόνιοι νυκτὸσ ἐπέθεντο τῷ ἐπινείῳ· καὶ θόρυβοσ ἦν ποικίλοσ, συνεπηχούντων ἐσ ἔκπληξιν τῶν ἐν ἄστει Καρχηδονίων. ὁ μὲν οὖν Μανίλιοσ τὸν στρατὸν ἔνδον συνεῖχεν ὡσ ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ κακοῦ· ὁ δὲ Σκιπίων ἱππέων ἴλασ δέκα λαβὼν ἐπῆγε μετὰ δᾴδων ἡμμένων, προειπὼν διὰ τὴν νύκτα μὴ συμπλέκεσθαι, περιτρέχειν δὲ σὺν τῷ πυρὶ καὶ τὸ πλῆθοσ ἐπιφαίνειν καὶ φόβον ἐμπεσουμένων παρέχειν ἀεί, μέχρι ταρασσόμενοι διχόθεν οἱ Καρχηδόνιοι κατεπλάγησαν καὶ ἐσ τὴν πόλιν ἐσέφυγον. καὶ τόδε τοῖσ Σκιπίωνοσ κατορθώμασι προσεγίγνετο. Μανιλίου δὲ ἐσ Νέφεριν ὁδεύοντοσ ἐπὶ Ασδρούβαν, ἐδυσχεραινεν ὁ Σκιπίων ὁρῶν πάντα ἀπόκρημνα καὶ φάραγγασ καὶ λόχμασ, καὶ τὰ ὑψηλὰ προειλημμένα.

ἔπεσον δὲ καὶ τῶν χιλιάρχων τρεῖσ οἳ τὸν στρατηγὸν μάλιστα ἐπεπείκεσαν ἐσ τὴν μάχην. ὡσ δ’ ἀπὸ σταδίων τριῶν ἐγεγένηντο τοῦ Ἀσδρούβα, καὶ ἔσ τι ῥεῦμα καταβάντασ ἐχρῆν ἀναβαίνειν ἐπὶ τὸν Ἀσδρούβαν, ἐνέκειτο δὴ τότε, καὶ συνεβούλευε στραφῆναι ὡσ ἄλλου καιροῦ καὶ μηχανῆσ ἄλλησ ἐπὶ τὸν Ἀσδρουβαν δεομένουσ. ἀντιλεγόντων δὲ κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων, καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων εἰ τοὺσ πολεμίουσ ἰδόντεσ ἀναχωρήσουσιν, ἐν ᾧ καὶ καταφρονοῦντεσ φεύγουσιν ἐπικείσονται, δεύτερα τούτων ἠξίου στρατόπεδον πρὸ τοῦ ῥεύματοσ ἐγεῖραι, ἵν’ εἰ βιασθεῖεν, ἔχοιεν ἀναχώρησιν, οὐκ ὄντοσ αὐτοῖσ νῦν οὐδ’ ὅποι καταφεύγοιεν. οἱ δὲ καὶ τοῦτο ἐγέλων, καὶ τὸ ξίφοσ τισ ἠπείλησεν ἀπορρίψειν, εἰ μὴ Μανίλιοσ ἀλλὰ Σκιπίων ἄρχοι. διέβαινεν οὖν ὁ Μανίλιοσ, οὐδὲ τἄλλα ὢν ἐμπειροπόλεμοσ, καὶ αὐτῷ περάσαντι ὁ Ἀσδρούβασ ἀπήντα, φόνοσ τε ἦν πολὺσ ἐξ ἑκατέρων. καὶ ὁ Ἀσδρούβασ ἀναδραμὼν ἐσ τὸ φρούριον, ἔνθα μηδὲν παθεῖν ἐδύνατο, ἐφήδρευεν ἀπιοῦσιν ἐπιθέσθαι. οἱ δὲ σὺν μετανοίᾳ τῶν γεγονότων ἀπεχώρουν, ἄχρι μὲν ἐπὶ τὸ ῥεῦμα ἐν τάξει· δυσπόρου δ’ ὄντοσ τοῦ ποταμοῦ, καὶ διαβάσεων ὀλίγων τε καὶ δυσχερῶν, ἐσ ἀταξίαν διῃροῦντο ὑπ’ ἀνάγκησ. καὶ ὁ Ἀσδρούβασ καθορῶν ἐπέκειτο λαμπρῶσ τότε μάλιστα, καὶ πλῆθοσ ἔκτεινεν οὐδ’ ἀμυνομένων ἀλλὰ φευγόντων. Ὁ δὲ Σκιπίων τριακοσίουσ ἱππέασ οὓσ εἶχεν ἀμφ’ αὑτόν, καὶ ὅσουσ ἄλλουσ συναγαγεῖν ἔφθασε, διελὼν ἐσ δύο τοῖσ ἐχθροῖσ ἐπῆγε σὺν δρόμῳ πολλῷ, παρὰ μέροσ ἀκοντίζοντάσ τε καὶ εὐθὺσ ἀποχωροῦντασ, εἶτ’ αὖθισ ἐπιόντασ καὶ πάλιν εὐθὺσ ἀποπηδῶντασ.

οὕτω γὰρ εἴρητο αὐτοῖσ, τοὺσ ἡμίσεασ ἀεὶ παρὰ μέροσ ἐπιέναι καὶ ἀκοντίσαντασ ἀπελαύνειν, ὥσπερ ἐν κύκλῳ περιιόντασ. γιγνομένου δὲ τοῦδε πυκνοῦ, καὶ διαστήματοσ οὐδενὸσ ὄντοσ, οἱ μὲν Λίβυεσ ἐβάλλοντο συνεχῶσ, καὶ ἐπιστρέφοντεσ ἐσ τὸν Σκιπίωνα ἧσσον τοῖσ περῶσιν ἐπέκειντο, οἱ δ’ ἔφθασαν διελθεῖν τὸ ῥεῦμα. καὶ ὁ Σκιπίων ἐπ’ αὐτοῖσ ἀφίππευσε βαλλόμενόσ τε καὶ χαλεπῶσ. σπεῖραι δ’ ἐν ἀρχῇ τοῦδε τοῦ πόνου τέσσαρεσ ἀποσχισθεῖσαι τοῦ ῥεύματοσ ὑπὸ τῶν πολεμίων ἔσ τινα λόφον ἀνέδραμον· καὶ αὐτὰσ ὁ Ἀσδρούβασ περιεκάθητο, ἀγνοούντων ἔτι Ῥωμαίων, ἑώσ ἐστάθμευσαν. ἐπεὶ δ’ ἔμαθον, ἠπόρουν, καὶ τοῖσ μὲν ἐδόκει φεύγειν καὶ μὴ κινδυνεύειν ἅπασι δι’ ὀλίγουσ, ὁ δὲ Σκιπίων ἐδίδασκεν ἀρχομένων μὲν ἔργων εὐβουλίᾳ χρῆσθαι, κινδυνεύοντων δὲ ἀνδρῶν τοσῶνδε καὶ σημείων τόλμῃ παραβόλῳ. αὐτὸσ δ’ ἐπιλεξάμενόσ τινασ ἱππέων ἴλασ, ἐπανοίσειν ἔφη ἐκείνουσ, ἢ χαίρων αὐτοῖσ συναπολεῖσθαι. δύο τε ἡμερῶν σιτία φέρων εὐθὺσ ὥδευε, δεδιότοσ πάνυ τοῦ στρατοῦ μὴ οὐδ’ αὐτὸσ ἐπανέλθοι. ὡσ δ’ ἧκεν ἐπὶ τὸν λόφον ἔνθα ἦσαν οἱ πολιορκούμενοι, τὸν μὲν ἄντικρυσ αὐτοῦ δρόμῳ κατέλαβε, καὶ μία τοὺσ δύο χαράδρα διεῖργεν, οἱ δὲ Λίβυεσ τότε μάλιστα ἐπέκειντο τοῖσ πολιορκουμένοισ καὶ πρὸσ αὐτοὺσ ἐνενεύκεσαν, ὡσ οὔπω δυναμένου τοῦ Σκιπίωνοσ ἐπικουρεῖν ἐξ ὁδοιπορίασ συντόνου. ὁ δὲ Σκιπίων ὡσ εἶδε τὰσ πέζασ τῶν δύο λόφων τὴν χαράδραν περιιούσασ, τὸν καιρὸν οὐ μεθῆκεν, ἀλλὰ περιέδραμε δι’ αὐτῶν ὑπὲρ τοὺσ πολεμίουσ. οἱ δ’ ἤδη κυκλου ́μενοι διέφευγον ἀκόσμωσ, μεθιέντοσ αὐτοὺσ ἀπιέναι τοῦ Σκιπίωνοσ ἀδεῶσ, πολὺ πλείονασ ὄντασ. Οὕτω μὲν δὴ καὶ τούσδε ὁ Σκιπίων περιέσωσεν ἐν ἀπογνώσει γενομένουσ.

καὶ αὐτὸν ἡ στρατιὰ μακρόθεν ἰδοῦσα ἐξ ἀέλπτου περισεσωσμένον τε καὶ περισώσαντα τοὺσ ἑτέρουσ, μέγα ἠλάλαξαν ἡδόμενοι. καὶ δαιμόνιον αὐτῷ συλλαμβάνειν ἐδόξαζον, ὃ καὶ τῷ πάππῳ Σκιπίωνι προσημαίνειν ἐδόκει τὰ μέλλοντα. ὁ μὲν δὴ Μανίλιοσ ἀνεζεύγνυεν ἐσ τὸ πρὸσ τῇ πόλει στρατόπεδον, πολλὴν τίσιν ὑποσχὼν τοῦ μὴ πεισθῆναι Σκιπίωνι τῆσ στρατείασ ἀποτρέποντι· ἀχθομένων δὲ πάντων ἐπὶ τῇ τῶν πεσόντων ἀταφίᾳ, καὶ μάλιστα ἐπὶ τοῖσ χιλιάρχοισ, ὁ Σκιπίων τινὰ λύσασ τῶν αἰχμαλώτων ἔπεμψε πρὸσ Ἀσδρούβαν, καὶ παρῄνει θάψαι τοὺσ χιλιάρχουσ. ὁ δ’ ἐρευνησάμενοσ τὰ νεκρά, καὶ ἀπὸ τῆσ σφραγῖδοσ εὑρών ̔χρυσοφοροῦσι γὰρ τῶν στρατευομένων οἱ χιλίαρχοι, τῶν ἐλαττόνων σιδηροφορούντων̓, ἔθαψεν αὐτούσ, εἴτε τὸ ἔργον ἀνθρώπειον καὶ κοινὸν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἡγούμενοσ, εἴτε τὴν Σκιπίωνοσ δόξαν ἤδη δεδιώσ τε καὶ θεραπεύων. Ῥωμαίοισ δ’ ἀναζευγνύουσι μὲν ἀπὸ τοῦ Ἀσδρούβα ἐπέκειτο Φαμέασ, διὰ τὸ πταῖσμα θορυβουμένοισ· ἐσιοῦσι δὲ οἱ Καρχηδόνιοι τῆσ πόλεωσ ἐκδραμόντεσ ὑπήντων, καί τινα καὶ τῶν σκευοφόρων διέφθειραν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 15

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION