헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ51́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13)

Τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Κηνσωρῖνοσ ἡσύχασεν. καὶ τῶν Καρχηδονίων ὑπ’ ἐκπλήξεωσ οὐδὲν ἀποκριναμένων ἐπεῖπεν· "ἃ μὲν ἔδειπείθοντα καὶ παρηγοροῦντα εἰπεῖν, εἴρηται· τὸ δὲ πρόσταγμα τῆσ βουλῆσ δεῖ γενέσθαι καὶ αὐτίκα γενέσθαι. ἄπιτε οὖν· ἐστὲ γὰρ ἔτι πρέσβεισ. " ὃ μὲν εἶπεν οὕτωσ, οἱ δ’ ἐξωθούμενοι πρὸσ τῶν ὑπηρετῶν, καὶ τὸ μέλλον ὑπὸ Καρχηδονίων ἔσεσθαι προορῶντεσ, ᾔτησαν αὖθισ εἰπεῖν. καὶ ἐσαχθέντεσ ἔφασαν "τὸ μὲν ἀπαραίτητον τοῦ κελεύσματοσ ὁρῶμεν· οὐ γὰρ οὐδὲ πρεσβεῦσαι δίδοτε ἐσ Ῥώμην. ἡμεῖσ δ’ ἐπανελεύσεσθαι μὲν πρὸσ ὑμᾶσ οὐκ ἐλπίζομεν, ἀλλ’ ὑπὸ Καρχηδονίων ἔτι λέγοντεσ ἀπολεῖσθαι· δεόμεθα δ’ ὑμῶν, οὐχ ὑπὲρ ἑαυτῶν ἑ̓σμὲν γὰρ πάντα παθεῖν ἕτοιμοἰ ἀλλ’ ὑπὲρ αὐτῆσ ἔτι Καρχηδόνοσ, εἰ δύναιτο καταπλαγεῖσα τὰσ συμφορὰσ ὑποστῆναι. περιστήσατε αὐτῇ τὰσ ναῦσ ἑώσ ὁδεύοντεσ ἄπιμεν, ἵνα καὶ θεωροῦντεσ καὶ ἀκούοντεσ ὧν προσετάξατε ἐνέγκωσιν, ἂν ἄρα δύνωνται. ἐσ τοῦτο δ’ ἡμῖν ἀνάγκησ ἀφῖκται καὶ τύχησ ὡσ αὐτοὶ παρακαλεῖν ὑμᾶσ τὰσ ναῦσ ἐπάγειν ἐπὶ τὴν πατρίδα. " οἱ μὲν δὴ τοσαῦτα εἰπόντεσ ἀπῄεσαν, καὶ ὁ Κηνσωρῖνοσ πεντήρεσιν εἴκοσι παραπλεύσασ ἀνεκώχευε παρὰ τὴν πόλιν· τῶν δὲ πρέσβεων οἱ μὲν ἐκ τῆσ ὁδοῦ διεδίδρασκον, οἱ δὲ πλέονεσ ἐπορεύοντο σιγῇ. Καρχηδόνιοι δ’ οἱ μὲν ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐσ τοὺσ πρέσβεισ, ὁπότε ἥξουσιν, ἀφεώρων καὶ βραδύνουσιν αὐτοῖσ ἤχθοντο, καὶ τὰσ κόμασ ἐτίλλοντο·

οἱ δ’ ὑπήντων ἔτι προσιοῦσιν, οὐκ ἀναμένοντεσ ἀλλ’ ἐπειγόμενοι μαθεῖν. σκυθρωποὺσ δὲ ὁρῶντεσ ἐτύπτοντο τὰ μέτωπα, καὶ διηρώτων, οἱ μὲν ὁμοῦ πάντασ οἱ δ’ ἕκαστον, ὡσ εἶχέ τισ φιλίασ ἢ γνώσεωσ ἐσ αὐτόν, ἐπιστρέφων τε καὶ πυνθανόμενοσ. ὡσ δὲ οὐδεὶσ ἀπεκρίνετο, ἀνῴμωζον ὡσ ἐπ’ ὀλέθρῳ σαφεῖ. καὶ οἱ ἐπὶ τοῦ τείχουσ ἀκούοντεσ συνανῴμωζον αὐτοῖσ, οὐκ εἰδότεσ μὲν οὐδέν, ὡσ δ’ ἐπὶ σαφεῖ καὶ μεγάλῳ κακῷ. περὶ δὲ τὰσ πύλασ ὀλίγου μὲν αὐτοὺσ καὶ συνεπάτουν, ἐπιπίπτοντεσ ἀθρόοι, ὀλίγου δὲ καὶ διέσπασαν, εἰ μὴ τοσόνδε ἔφασαν, ὅτι χρὴ τῇ γερουσίᾳ πρότερον ἐντυχεῖν. τότε γὰρ οἱ μὲν διίσταντο αὐτοῖσ, οἱ δὲ καὶ ὡδοποίουν ἐπιθυμίᾳ τοῦ θᾶσσον μαθεῖν. ὡσ δὲ ἐσ τὸ βουλευτήριον ἐσῆλθον, ἡ μὲν γερουσία τοὺσ ἄλλουσ μετεστήσατο, καὶ μόνοι συνήδρευον ἐφ’ ἑαυτῶν, τὸ δὲ πλῆθοσ ἔξω περιειστήκεσαν. οἱ δὲ πρέσβεισ ἀπήγγελλον πρῶτα μὲν τὸ κέλευσμα τῶν ὑπάτων· καὶ εὐθὺσ ἦν βοὴ τῆσ γερουσίασ, καὶ ὁ δῆμοσ ἔξω συνεβόα. ὡσ δὲ ἐπῆγον οἱ πρέσβεισ ὅσα ἀντέλεξαν δικαιολογούμενοι καὶ δεόμενοι καὶ ἐσ Ῥώμην πρεσβεῦσαι παραιτούμενοι, αὖθισ ἦν τῆσ βουλῆσ σιγὴ βαθεῖα, τὸ τέλοσ μαθεῖν περιμενούσησ, καὶ ὁ δῆμοσ αὐτῇ συνεσιώπα. ὡσ δ’ ἔμαθον ὅτι μηδὲ πρεσβεύειν ἐπέτρεψαν, ἠλάλαξαν ἐξαίσιον ὀδυρόμενοι, καὶ ὁ δῆμοσ ἐσέδραμεν ἐσ αὐτούσ. Καὶ ἀπὸ τοῦδε ἦν οἶστροσ ἄλογόσ τε καὶ μανιώδησ, οἱο͂ν ἐν τοῖσ βακχείοισ πάθεσί φασι τὰσ μαινάδασ ἀλλόκοτα καινουργεῖν.

οἱ μὲν τῶν βουλευτῶν τοὺσ περὶ τῶν ὁμήρων ἐσηγησαμένουσ ὡσ ἐξάρχουσ τῆσ ἐνέδρασ ᾐκίζοντο καὶ διέσπων, οἱ δὲ τοὺσ συμβουλεύσαντασ περὶ τῶν ὅπλων. οἱ δὲ τοὺσ πρέσβεισ κατέλευον ὡσ κακῶν ἀγγέλουσ, οἱ δὲ καὶ περιέσυρον ἀνὰ τὴν πόλιν. ἕτεροι δὲ τοὺσ Ἰταλούσ, οἳ ἔτι παρ’ αὐτοῖσ ὡσ ἐν αἰφνιδίῳ καὶ ἀκηρύκτῳ κακῷ ἦσαν, ἐλυμαίνοντο ποικίλωσ, ἐπιλέγοντεσ ὁμήρων πέρι καὶ ὅπλων καὶ ἀπάτησ ἀμύνεσθαι. οἰμωγῆσ τε ἅμα παὶ ὀργῆσ καὶ δέουσ καὶ ἀπειλῆσ ἡ πόλισ ἐνεπέπληστο, καὶ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ ἀνεκάλουν τὰ φίλτατα, καὶ ἐσ τὰ ἱερὰ ὡσ ἄσυλα κατέφευγον, καὶ τοὺσ θεοὺσ ὠνείδιζον ὡσ οὐδὲ σφίσιν αὐτοῖσ ἐπικουρῆσαι δυναμένουσ. ἕτεροι δὲ ἐσ τὰσ ὁπλοθήκασ ἰόντεσ ἔκλαιον, ὁρῶντεσ κενάσ· οἱ δ’ ἐσ τὰ νεώρια καταθέοντεσ ὠδύροντο τὰσ ναῦσ ὡσ ἀπίστοισ ἀνδράσιν ἐκδεδομένασ. καὶ τὰ ὀνόματά τινεσ τῶν ἐλεφάντων ἀνεκάλουν ὡσ ἔτι παρόντων, τούσ τε προγόνουσ καὶ σφᾶσ αὐτοὺσ ἐλοιδόρουν, ὡσ δέον μήτε ναῦσ μήτε ἐλέφαντασ μήτε φόρουσ μήτε τὰ ὅπλα παραδόντασ ἀποθανεῖν σὺν τῇ πατρίδι ὡπλισμένῃ. μάλιστα δ’ αὐτοὺσ ἐσ ὀργὴν ἀνέκαιον αἱ μητέρεσ αἱ τῶν ὁμήρων, οἱᾶ́ τινεσ ἐκ τραγῳδίασ ἐρινύεσ ἐντυγχάνουσαι μετ’ ὀλολυγῆσ ἑκάστῳ, καὶ τὴν ἔκδοσιν τῶν παίδων προφέρουσαι καὶ τὴν ἑαυτῶν ἀπόρρησιν· ἐπεγέλων τε αὐτοῖσ ὡσ θεῶν ἀμυνομένων αὐτοὺσ ἀντὶ τῶν παίδων. ὀλίγον δ’ ὅσον ἐσωφρόνει, τὰσ πύλασ ἀπέκλειε, καὶ τὸ τεῖχοσ λίθων ἀντὶ καταπελτῶν ἐπλήρουν. Ἡ δὲ βουλὴ πολεμεῖν μὲν ἐψηφισατο αὐτῆσ ἡμέρασ, καὶ τοὺσ δούλουσ ἐκήρυξεν ἐλευθέρουσ εἶναι, στρατηγοὺσ δὲ εἵλοντο τῶν μὲν ἔξω πράξεων Ἀσδρούβαν, ᾧ θάνατοσ ἐπικήρυκτοσ ἦν, ἔχοντα δισμυρίων ἤδη σύνοδον ἀνδρῶν·

καί τισ ἐξέτρεχεν αὐτοῦ δεησόμενοσ μὴ μνησικακῆσαι τῇ πατρίδι ἐνἐσ χάτῳ κινδύνου, μηδέ, ὧν ὑπ’ ἀνάγκησ ἠδικήθη Ῥωμαίων δέει, νῦν ἀναφέρειν. ἐντὸσ δὲ τειχῶν ᾑρέθη στρατηγὸσ ἕτεροσ Ἀσδρούβασ, θυγατριδοῦσ Μασσανάσσου. ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐσ τοὺσ ὑπάτουσ, αἰτοῦντεσ αὖθισ ἡμερῶν τριάκοντα ἀνοχάσ, ἵνα πρεσβεύσειαν ἐσ Ῥώμην. ἀποτυχόντεσ δὲ καὶ τότε, ἐπὶ θαυμαστῆσ ἐγίγνοντο μεταβολῆσ τε καὶ τόλμησ ὁτιοῦν παθεῖν μᾶλλον ἢ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν. ταχὺ δὲ καὶ θάρσουσ ἐκ τῆσ μεταβολῆσ ἐπίμπλαντο. καὶ δημιουργεῖα μὲν τὰ δημόσια τεμένη καὶ ἱερὰ πάντα, καὶ εἴ τι ἄλλο εὐρύχωρον ἦν, ἐγένετο· εἰργάζοντο δὲ ὁμοῦ ἄνδρεσ τε καὶ γυναῖκεσ ἡμέρασ τε καὶ νυκτόσ, μὴ ἀναπαυόμενοι καὶ σῖτον αἱρούμενοι παρὰ μέροσ, ἐπὶ ὁρ́ῳ τακτῷ, θυρεοὺσ ἑκατὸν ἡμέρασ ἑκάστησ καὶ ξίφη τριακόσια καὶ καταπελτικὰ βέλη χίλια, σαυνία δὲ καὶ λόγχασ πενκακοσίασ, καὶ καταπέλτασ ὅσουσ δυνηθεῖεν. ἐσ δὲ τὰσ ἐπιτάσεισ αὐτῶν ἀπέκειραν τὰσ γυναῖκασ, τριχῶν ἑτέρων ἀπορία. Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτῳ σπουδῆσ καὶ παρασκευῆσ ἦσαν, οἱ δ’ ὕπατοι τάχα μέν τι καὶ ὄκνῳ, μὴ εὐθὺσ ἐπιχειρεῖν ἐσ ἔργον ἀλλόκοτον, ἅμα δὲ καὶ τὴν πόλιν ἄνοπλον οὖσαν λήψεσθαι κατὰ κράτοσ, ὅτε θέλοιεν, ἡγούμενοι, διέμελλον ἔτι καὶ ἐνδώσειν αὐτοὺσ ἐνόμιζον ἐκ τῆσ ἀπορίασ, οἱο͂ν ἐν τοῖσ δυσχερέσι γίγνεσθαι φιλεῖ, εὐθὺσ μὲν ἀντιλέγειν, προϊόντοσ δὲ χρόνου καὶ λογισμοῦ φόβον ἅπτεσθαι τῶν ἀπειθούντων.

ἃ καὶ τῶν Καρχηδονίων τισ αὐτῶν, εἰκάσασ σφῶν ἤδη τὸ δέοσ ἅπτεσθαι, ἐτόλμησεν ὡσ ἐπὶ δή τι ἄλλο παρελθὼν ἐσ τὸ μέσον εἰπεῖν, ὅτι χρὴ τῶν κακῶν ἐπιλέγεσθαι τὰ μετριώτερα, ὄντασ ἀνόπλουσ, οὕτω σαφῶσ εἰπὼν τὰ τῆσ γνώμησ. Μασσανάσσησ δὲ ἤχθετο Ῥωμαίοισ, καὶ ἔφερε βαρέωσ ὅτι τὴν Καρχηδονίων δύναμιν αὐτὸσ ἐσ γόνυ βαλὼν ἄλλουσ ἑώρα τῷ ἐπιγράμματι αὐτῆσ ἐπιτρέχοντάσ τε καὶ οὐ κοινώσαντασ αὐτῷ πρὶν ἐπελθεῖν, ὡσ ἐν τοῖσ πάλαι πολέμοισ ἐποίουν. ὅμωσ δ’ αὐτοῦ τῶν ὑπάτων ἀποπειρωμένων καὶ καλούντων ἐπὶ συμμαχίαν, ἔφη τὴν συμμαχίαν πέμψειν, ὅταν αἴσθηται δεομένων. καὶ μετ’ οὐ πολὺ πέμψασ ἤρετο εἴ τινοσ ἤδη δέονται. οἱ δὲ οὐ φέροντεσ αὐτοῦ τὸ σοβαρόν, ἤδη δέ τι καὶ ἀπιστοῦντεσ ὡσ δυσμεναίνοντι, ἀπεκριναντο προσπέμψειν ὅτε δεηθεῖεν. περὶ δὲ ἀγορᾶσ τῷ στρατῷ καὶ πάνυ ἐφρόντιζον, ἐκ μόνησ ἔχοντεσ Ἀδρυμητοῦ καὶ Λέπτεωσ καὶ Θάψου καὶ Ἰτύκησ καὶ Ἀχόλλησ· τὰ γὰρ δὴ λοιπὰ Λιβύησ ἦν ἔτι πάντα ὑπὸ Ἀσδρούβᾳ, ὅθεν ἐκεῖνοσ ἀγορὰν ἐσ Καρχηδόνα ἔπεμπεν. ὀλίγων δ’ ἐσ ταῦτα διατριφθεισῶν ἡμερῶν, οἱ μὲν ὕπατοι προσῄεσαν ἄμφω τῇ πόλει τῶν Καρχηδονίων ἐσ μάχην ἐσκευασμένοι, καὶ ἐπεχείρουν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 13

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION