헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ43́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5)

Τοῦ δ’ αὐτοῦ χειμῶνοσ, ἐγγὺσ ὄντοσ Σύφακοσ, Μασσανάσσησ ᾔτησεν ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ στρατιᾷ τὸ τρίτον τῆσ Ῥωμαικῆσ παρὰ Σκιπίωνοσ, καὶ λαβὼν ἡγουμένου τῶν Ῥωμαίων Λαιλίου, τὸν Σύφακα ἐδίωκεν. ὁ δὲ ὑπέφευγε, μέχρι καθορώμενοσ περί τινι ποταμῷ συνετάσσετο ἐσ μάχην. οἱ μὲν οὖν Νομάδεσ ἑκατέρωθεν, ὥσπερ ἔθοσ αὐτοῖσ, πολλὰ καὶ ἀθρόα ἠφίεσαν ἐπ’ ἀλλήλοισ, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι προβαλλόμενοι τὰσ ἀσπίδασ ἐπῄεσαν. Σύφαξ δὲ Μασσανάσσην ἰδών, ἱέτο ἐπ’ αὐτὸν ὑπ’ ὀργῆσ· ὁ δ’ ἀντεπήλασε γεγηθώσ. καὶ ἀγῶνοσ πολλοῦ περὶ ἄμφω γενομένου, τραπέντεσ οἱ τοῦ Σύφακοσ ἐσ φυγὴν τὸν ποταμὸν ἐπέρων, ἔνθα τισ αὐτοῦ Σύφακοσ τὸν ἵππον ἔβαλεν· ὁ δ’ ἀπεσείσατο τὸν δεσπότην, καὶ ὁ Μασσανάσσησ ἐπιδραμὼν εἷλεν αὐτόν τε Σύφακα καὶ τὸν ἕτερον αὐτοῦ τῶν υἱῶν. καὶ τούσδε μὲν εὐθὺσ ἔπεμπε Σκιπίωνι, ἀπέθανον δ’ ἐν τῇ μάχῃ Σύφακοσ μὲν ἐσ μυρίουσ ἄνδρασ, Ῥωμαίων δὲ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα, Μασσανάσσου δὲ τριακόσιοι. καὶ αἰχμάλωτοι Σύφακοσ ἐγένοντο τετρακισχίλιοι. τούτων ἦσαν Μασσύλιοι δισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, τῶν ἐσ Σύφακα ἀπὸ Μασσανάσσου μεταστάντων· καὶ αὐτοὺσ ὁ Μασσανάσσησ ἐπὶ τῷδε ᾔτησε παρὰ Λαιλίου, καὶ λαβὼν κατέσφαξεν. Μετὰ δὲ τοῦτο Μασσυλίουσ καὶ τὴν χώραν τὴν Σύφακοσ ἐπῄεσαν, τοὺσ μὲν αὖθισ ἐσ τὴν ἀρχὴν τὴν Μασσανάσσου καθιστάμενοι, τοὺσ δὲ προσποιούμενοί τε καὶ τοὺσ ἀπειθοῦντασ αὐτῶν καταστρεφόμενοι.

ἀφίκοντο δ’ αὐτοῖσ καὶ ἐκ Κίρτησ πρέσβεισ, τὰ βασίλεια τοῦ Σύφακοσ παραδιδόντεσ, ἰδίᾳ δὲ πρὸσ Μασσανάσσην ἕτεροι παρὰ Σοφωνίβασ τῆσ Σύφακοσ γυναικόσ, τὴν ἀνάγκην τοῦ γάμου διηγούμενοι. Σοφωνίβαν μὲν οὖν ἄσμενοσ εἶχε λαβὼν ὁ Μασσανάσσησ· καὶ αὐτήν, ἐπανιὼν πρὸσ Σκιπίωνα αὐτόσ, ἐν Κίρτῃ κατέλιπε, προορώμενοσ ἄρα τὸ μέλλον. Σκιπίων δὲ ἤρετο Σύφακα· "τίσ σε δαίμων ἔβλαψε, φίλον ὄντα μοι καὶ ἐπὶ Λιβύην ἐλθεῖν προτρέψαντα, ψεύσασθαι μὲν θεοὺσ οὓσ ὤμοσασ, ψεύσασθαι δὲ μετὰ τῶν θεῶν Ῥωμαίουσ, καὶ μετὰ Καρχηδονίων ἀντὶ Ῥωμαίων ἑλέσθαι πολεμεῖν, τῶν ἐπὶ Καρχηδονίουσ οὐ πρὸ πολλοῦ σοι βεβοηθηκότων; ὁ δ’ εἶπε, "Σοφωνίβα Ἀσδρούβα θυγάτηρ, ἧσ ἐγὼ ἤρων ἐπ’ ἐμῷ κακῷ. φιλόπατρισ δ’ ἐστὶν ἰσχυρῶσ, καὶ ἱκανὴ ἅπαντά τινα πεῖσαι πρὸσ ἃ βούλεται. αὕτη με καὶ ἐκ τῆσ ὑμετέρασ φιλίασ ἐσ τὴν ἑαυτῆσ μετέθηκε πατρίδα, καὶ ἐσ τόδε συμφορᾶσ ἐκ τοσῆσδε εὐδαιμονίασ κατέβαλεν. σοὶ δὲ παραινῶ ̔χρὴ γάρ, ὑμέτερον γενόμενον καὶ Σοφωνίβασ ἀπηλλαγμένον, νῦν γε ὑμῖν εἶναι βέβαιον̓· φύλασσε Σοφωνίβαν, μὴ Μασσανάσσην ἐσ ἃ βούλεται μεταγάγῃ. οὐ γὰρ δή, μὴ τὸ γύναιόν ποτε ἕληται τὰ Ῥωμαίων ἐλπίζειν ἄξιον· οὕτωσ ἐστὶν ἰσχυρῶσ φιλόπολισ. Ταῦθ’ ὁ μὲν ἔλεγεν, εἴτ’ ἀληθεύων εἴτε ζηλοτυπούμενοσ καὶ Μασσανάσσην ἐσ τὰ μέγιστα βλάπτων·

ὁ δὲ Σκιπίων Σύφακα μέν, συνετόν τε φαινόμενον καὶ τῆσ χώρασ ἔμπειρον, ἐπὶ τὰ κοινὰ ἐπήγετο, καὶ γνώμησ καὶ συμβουλῆσ μετεδίδου, οἱο͂́ν τι καὶ Κροίσῳ τῷ Λυδῷ Κῦροσ ἐχρῆτο, Λαιλίου δ’ ἀφικομένου, καὶ ταὐτὰ περὶ τῆσ Σοφωνίβασ πυθέσθαι παρὰ πολλῶν λέγοντοσ, ἐκέλευσε τὸν Μασσανάσσην τὴν Σύφακοσ γυναῖκα παραδοῦναι. παραιτουμένου δ’ ἐκείνου, καὶ τὰ περὶ αὐτῆσ ἄνωθεν ὡσ ἐγένετο διηγουμένου, τραχύτερον ὁ Σκιπίων ἐκέλευεν αὐτὸν μηδὲν ἀφαιρεῖσθαι βίᾳ των Ῥωμαικῶν λαφύρων, ἀλλ’ ἐσ τὸ μέσον καταθέντα αἰτεῖν, καὶ πείθειν, εἰ δύναιτο. ᾤχετο οὖν ὁ Μασσανάσσησ μετὰ τινῶν Ῥωμαίων, παραδώσων αὐτοῖσ τὴν Σοφωνίβαν. κρύφα δὲ αὐτῇ φέρων φάρμακον πρῶτοσ ἐνέτυχε, καὶ τὰ παρόντα προύθηκεν, ἢ πιεῖν ἢ Ῥωμαίοισ δουλεύειν ἑκοῦσαν. οὐδέν τε εἰπὼν ἔτι ἐξήλασε τὸν ἵππον. ἡ δὲ τῇ τροφῷ δείξασα τὴν κύλικα, καὶ δεηθεῖσα μηδὲν ὀδύρασθαι καλῶσ ἀποθανοῦσαν, ἔπιε τοῦ φαρμάκου. καὶ αὐτὴν ὁ Μασσανάσσησ τοῖσ ἥκουσι Ῥωμαίων ἐπιδείξασ, καὶ θάψασ βασιλικῶσ, ὑπέστρεφε πρὸσ Σκιπίωνα. ὁ δὲ αὐτὸν ἐπαινέσασ τε, καὶ παρηγορήσασ ὅτι πονηρᾶσ γυναικὸσ ἀπηλλάγη, ἐστεφάνωσε τῆσ ἐφόδου τῆσ ἐπὶ Σύφακα καὶ ἐδωρήσατο πολλοῖσ. ἀχθέντοσ δ’ ἐσ Ῥώμην τοῦ Σύφακοσ, οἱ μὲν ἠξίουν περισώζειν ἄνδρα ἐν Ἰβηρίᾳ φίλον καὶ σύμμαχον αὐτοῖσ γενόμενον, οἱ δὲ κολάζειν, ὅτι τοῖσ φίλοισ ἐπολέμησεν. ὁ δὲ ὑπὸ λύπησ νοσῶν ἀπέθανεν. Ἀσδρούβασ δὲ ἐπειδὴ καλῶσ τοὺσ συνόντασ ἐγύμνασεν, ἔπεμπέ τινα πρὸσ Ἄννωνα τὸν στρατηγὸν τῶν Καρχηδονίων, ἀξιῶν αὑτῷ τὸν Ἄννωνα κοινωνῆσαι τὴν στρατηγίαν, καὶ ὑποδεικνὺσ ὅτι πολλοὶ Σκιπίωνι σύνεισιν Ἴβηρεσ ἄκοντεσ, οὓσ ἐάν τισ χρυσίῳ καὶ ὑποσχέσεσι διαφθείρῃ, τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσουσι τὸ Σκιπίωνοσ.

ἔφη δὲ καὶ αὐτόσ, εἰ προμάθοι τὸν καιρόν, ἥξειν ἐπὶ τὸ ἔργον. ταῦτα μὲν Ἀσδρούβασ, ὁ δὲ Ἄννων ἐσ μὲν τὸν Ἀσδρούβαν ἐπανούργει, τοῦ δ’ ἐγχειρήματοσ οὐκ ἀπήλπισεν, ἀλλ’ ἄνδρα πιστὸν μετὰ χρυσίου, καθάπερ αὐτόμολον, ἐσ τὸ Σκιπίωνοσ στρατόπεδον κατέπεμψεν, ὃσ πιθανὸσ ὢν ἐντυχεῖν ἑκάστῳ διέφθειρε πολλούσ, ἡμέραν τε συνθέμενοσ αὐτοῖσ ἐπανῆλθεν. καὶ τὴν ἡμέραν ὁ Ἄννων τῷ Ἀσδρούβᾳ μετέφερεν. Σκιπίωνι δὲ θυομένῳ κίνδυνον τὰ ἱερὰ ἐδήλου ἐμπρησμοῦ· καὶ περιπέμψασ ἐσ ἅπαν τὸ στρατόπεδον, εἴ πού τι λάβρον ηὑρ́ισκε πῦρ, κατέπαυεν. καὶ αὖθισ ἐπὶ πολλὰσ ἡμέρασ ἐθύετο. ὡσ δ’ οὐκ ἀνίει τὰ ἱερὰ τὸν ἐμπρησμὸν ὑποδεικνύοντα, ὁ μὲν ἐβαρυθύμει καὶ μεταστρατοπεδεῦσαι διεγνώκει, 30. ἱππέωσ δὲ Ῥωμαίου θεράπων Ἴβηρ, ὑπονοήσασ τι περὶ τῶν συνθεμένων, ὑπεκρίνατο συνειδέναι, ἑώσ τὸ πᾶν ἔμαθε, καὶ ἐμήνυσε τῷ δεσπότῃ, ὁ δὲ αὐτὸν ἐσ τὸν Σκιπίωνα ἤγαγε, καὶ τὸ πλῆθοσ ἠλέγχετο. καὶ πάντασ ὁ Σκιπίων ἔκτεινε καὶ ἐξέρριψε πρὸ τοῦ στρατοπέδου. αἴσθησισ δ’ ἦν Ἄννωνι μὲν ὀξεῖα πλησίον ὄντι, καὶ οὐκ ἦλθεν ἐπὶ τὸ συγκείμενον, Ἀσδρούβασ δὲ ἀγνοῶν ἀφίκετο. ὡσ δὲ τὸ πλῆθοσ εἶδε τῶν νεκρῶν, εἴκασε τὸ συμβὰν καὶ ἀνεχώρει. καὶ αὐτὸν ὁ Ἄννων ἐσ τὸ πλῆθοσ διέβαλλεν, ὡσ ἀφίκοιτο Σκιπίωνι διδοὺσ ἑαυτόν, ὁ δὲ οὐ λάβοι. Ἀσδρούβασ μὲν δὴ καὶ ἐκ τοῦδε τοῖσ Καρχηδονίοισ ἦν μᾶλλον διὰ μίσουσ· ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν Ἀμίλχαρ μὲν ἄφνω ταῖσ Ῥωμαίων να υσὶν ἐπιπλεύσασ μίαν ἔλαβε τριήρη καὶ φορτίδασ ἕξ, Ἄννων δ’ ἐπιθέμενοσ τοῖσ πολιορκοῦσιν Ἰτύκην ἀπεκρούσθη. Σκιπίων δέ, χρονίου τῆσ πολιορκίασ οὔσησ, ταύτην μὲν διέλυσεν οὐδὲν ἀνύων, τὰσ δὲ μηχανὰσ ἐσ Ἱππῶνα πόλιν μετετίθει. καὶ οὐδενὸσ οὐδ’ ἐνταῦθα προκόπτοντοσ αὐτῷ, κατακαύσασ ὡσ ἄχρηστα τὰ μηχανήματα τὴν χώραν ἐπέτρεχε, τοὺσ μὲν ἐσ φιλίαν ἐπαγόμενοσ, τοὺσ δὲ λῃζόμενοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 5

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION