헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ02́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter)

Ἄρχεται τῆσ ἱστορίασ ἀπὸ Αἰνείου τοῦ Ἀγχίσου τοῦ Κάπυοσ, ὃσ ἐν τῷ Τρωικῷ ἤκμαζε πολέμῳ, μετὰ δὲ τὴν ἅλωσιν τῆσ Τροίασ ἔφυγε, καὶ μετὰ μακρὰν πλάνην κατέπλει ἔσ τινα τῆσ Ἰταλίασ αἰγιαλόν, Λώρεντον ἐπικαλούμενον, ἔνθα καὶ στρατόπεδον αὐτοῦ δείκνυται, καὶ τὴν ἀκτὴν ἀπ’ ἐκείνου Τροίαν καλοῦσιν. ἦρχε τότε Ἀβοριγίνων τῶν τῇδε Ἰταλῶν Φαῦνοσ ὁ τοῦ Ἄρεωσ, ὃσ καὶ ζεύγνυσιν Αἰνείᾳ τὴν θυγατέρα αὑτοῦ Λαουινίαν, καὶ γῆν δίδωσιν ἐκ περιόδου σταδίων τετρακοσίων. ὁ δὲ πόλιν ἔκτισε καὶ ἀπὸ τῆσ γυναικὸσ Λαουίνιον ἐπωνόμασε. τρίτῳ δὲ ἔτει τοῦ Φαύνου τελευτήσαντοσ ἐκδέχεται τὴν ἀρχὴν ὁ Αἰνείασ κατὰ τὸ κῆδοσ, καὶ τοὺσ Ἀβοριγίνασ ἀπὸ τοῦ κηδεστοῦ Λατίνου Φαύνου Λατίνουσ ἐπωνόμασε. τρίτῳ δὲ ἔτει πάλιν διὰ Λαουινίαν τὴν γυναῖκα ὑπὸ Ῥουτούλων τῶν Τυρρηνῶν, προμνηστευθεῖσαν αὐτῶν τῷ βασιλεῖ, ἀναιρεῖται πολέμου νόμῳ ὁ Αἰνείασ, καὶ τὴν ἀρχὴν διεδέξατο Εὐρυλέων, Ἀσκάνιοσ μετονομασθείσ, ὃσ ἐγεννήθη τῷ Αἰνείᾳ ἐκ Κρεούσησ τῆσ Πριάμου, τῆσ ἐν Ἰλίῳ γενομένησ αὐτῷ γυναικόσ. οἱ δὲ ἐκ τῆσ Λαουινίασ Ἀσκάνιον αὐτῷ γεννηθῆναί φασι, τὸν διάδοχον τῆσ ἀρχῆσ. Ἀσκανίου δὲ τελευτήσαντοσ ἔτει τετάρτῳ μετὰ τὴν Ἄλβησ οἴκισιν ̔καὶ γὰρ οὗτοσ ἔκτισε πόλιν, Ἄλβην καλέσασ, καὶ ἀπὸ Λαουινίου τὸν λαὸν μετῴκισεν̓ ἐκδέχεται τὴν ἀρχὴν Σίλουιοσ.

καὶ Σιλουίου παῖδα Αἰνείαν Σίλουιόν φασιν, Αἰνείου δὲ Λατῖνον Σίλουιον, τοῦ δὲ Κάπυν, Κάπυοσ δὲ Κάπετον γενέσθαι, Καπέτου δὲ Τιβερῖνον, τοῦ δὲ Ἀγρίππαν, τοῦ δὲ Ῥωμύλον. καὶ τόνδε μὲν βληθῆναι κεραυνῷ· οὗ γενέσθαι παῖδα Αουἐντῖνον, Αουἐντίνου δὲ Πρόκαν γενέσθαι. καὶ πᾶσι δὲ τὸν Σίλουιον ἐπώνυμον εἶναι. τῷ δὲ Πρόκᾳ δύο ἐγενέσθην υἱοί, πρεσβύτεροσ μὲν Νεμέτωρ, νεώτεροσ δὲ Ἀμούλιοσ. λαβόντοσ δὲ τοῦ πρεσβυτέρου παρὰ τοῦ πατρὸσ τελευτῶντοσ τὴν ἀρχήν, ὁ νεώτεροσ ὕβρει καὶ βίᾳ κατέσχεν ἀφελόμενοσ. καὶ τὸν μὲν παῖδα τοῦ ἀδελφοῦ Ἔγεστον κτείνει, τὴν θυγατέρα δὲ Ῥέαν Σιλουίαν ἱέρειαν, ἵνα ἄπαισ διαμείνῃ, καθίστησι· τὸν μέντοι Νεμέτορα τῆσ εἰσ τὸ σῶμα ἐπιβουλῆσ ἡ τῶν ἠθῶν ἐξεῖλε πραότησ καὶ ἡ πολλὴ ἐπιείκεια. ἀλλ’ ἡ Σιλουία ἔκυε παρὰ τὸν νόμον. καὶ τὴν μὲν Ἀμούλιοσ ἐπὶ κολάσει συνελάμβανε, δύο δὲ παῖδασ ἐκ τῆσδε γενομένουσ ποιμέσιν ἔδωκεν, εἰσ τὸν πλησίον ποταμὸν ἐμβαλεῖν τὰ βρέφη· Θύβρισ ἦν ὄνομα τῷ ποταμῷ, Ῥῶμοσ δὲ καὶ Ῥωμύλοσ οἱ παῖδεσ, ἐξ Αἰνείου ἕλκοντεσ μητρόθεν τὸ γένοσ· τὸ γὰρ τοῦ φύντοσ ἄδηλον. Ὁ μὲν πρῶτοσ τόμοσ τῶν ἑπτὰ βασιλέων, Ῥωμύλου, Νουμᾶ Πομπιλίου, Ἄγκου Ὁστιλίου καὶ Ἄγκου ἑτέρου τοῦ καὶ Μαρκίου, ἐπιγόνου Νουμᾶ, Ταρκυνίου, Σερουίου Τυλλίου, καὶ Ταρκυνίου Λευκίου τοῦ Ταρκυνίου, τούτων τῶν ἑπτὰ ἔργα τε καὶ πράξεισ περιέχει. ὧν ὁ πρῶτοσ κτίστησ τε Ῥώμησ καὶ οἰκιστὴσ γεγονώσ, ἄρξασ τε πατρικῶσ μᾶλλον ἢ τυραννικῶσ, ὅμωσ ἐσφάγη, ἢ ὡσ ἄλλοι φασίν, ἠφανίσθη. ὁ δὲ δεύτεροσ οὐδὲν ἧττον βεβασιλευκώσ, εἰ μὴ καὶ μᾶλλον, τὸν ἑαυτοῦ βίον ἐτελεύτησε ζήσασ . . . ὁ δὲ τρίτοσ ἐκεραυνώθη. νόσῳ δὲ τὸν βίον ὁ τέταρτοσ ὑπεξῆλθεν. ὁ δὲ πέμπτοσ ὑπὸ ποιμένων ἐσφάγη, καὶ ὁ ἕκτοσ ὁμοίωσ σφαγῇ κατέστρεψε τὸν βίον. ὁ δὲ ἕβδομοσ καὶ τῆσ πόλεωσ καὶ τῆσ βασιλείασ παρανομῶν ἐξηλάθη· ἐξ οὗ τῆσ βασιλείασ καταλυθείσησ εἰσ τοὺσ ὑπάτουσ τὰ τῆσ ἀρχῆσ μετετέθη. Ἡ δὲ τὸν πατέρα φυλάξασα ἀποδημοῦντα ὑπισχνεῖται Τατίῳ προδώσειν τὸ φρούριον. συιδ. ϝϝ. Τάτιοσ ετ φυλάξασα. Κελεύσαντοσ δὲ Τατίου τὸν χρυσὸν ἐσ τὴν παῖδα ἐλίθαζον, ἔστε τιτρωσκομένη κατεχώσθη. συιδ. ϝ. λιθάζω. Ὅτι τὸν πόλεμον τὸν πρὸσ Ῥωμύλον Τατίου αἱ Ῥωμαίων γυναῖκεσ καὶ Σαβίνων θυγατέρεσ διῄ τησαν, αὐταὶ τῷ χάρακι τῶν γονέων προσελθοῦσαι, χεῖράσ τε προτείνουσαι, καὶ βρέφη τὰ ἤδη σφίσιν ἐκ τῶν ἀνδρῶν γενόμενα ἐπιδεικνύουσαι, καὶ τοῖσ ἀνδράσι μαρτυροῦσαι μηδὲν ὑβριστικὸν ἐσ αὐτὰσ ἁμαρτεῖν. ἐδέοντό τε λαβεῖν τινὰ οἶκτον τοὺσ Σαβίνουσ σφῶν τε αὐτῶν καὶ κηδεστῶν καὶ ἐκγόνων καὶ θυγατέρων, καὶ φείσασθαι συγγενοῦσ καὶ μιαροῦ πολέμου, ἢ πρώτασ ἀνελεῖν αἳ τὴν αἰτίαν ἔχουσι τοῦ πολέμου. οἱ δὲ τῶν τε παρόντων ἀπορίᾳ καὶ οἴκτῳ τῶν γυναικῶν, συγγιγνώσκοντεσ ἤδη μὴ καθ’ ὕβριν εἰργάσθαι ταῦτα Ρωμαίουσ ἀλλ’ ὑπὸ χρείασ, ἐσ τὰσ διαλλαγὰσ ἐνεδίδουν. καὶ συνελθόντεσ Ῥωμύλοσ τε καὶ Τάτιοσ ἐσ τὴν ἐξ ἐκείνου ἱερὰν γενομένην ὁδὸν ἐπὶ τοῖσδε συνέβησαν, βασιλεύειν μὲν ἄμφω, Τάτιόν τε καὶ Ῥωμύλον, Σαβίνουσ δὲ τοὺσ τότε τῷ Τατίῳ συστρατεύσαντασ, καὶ εἴ τινεσ ἄλλοι τῶν Σαβίνων ἐθέλοιεν, ἐσ τὸ Ῥωμαίων μετοικίζεσθαι ἐπ’ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ. Ὁ δὲ στρατηγὸσ αἰσθόμενοσ παρ’ ἰδιοξένων ἐξήγγειλεν Ὁστιλίῳ. συιδ. ϝ. ἰδιόξενοσ. Οἱ δὲ ἐβλασφήμουν αὐτὸν ὡσ κακῶσ ἐπὶ τρισὶν ἀνδράσι τὰ πάντα θέμενον. ιδ. ϝ. βλάσφημοσ. Συμβάσεισ ποιεῖν ἐφ’ οἷσ ἂν Γάβιοι δικαιῶσιν. ιδ. ϝ. δικαιοῦν. Ὠνεῖται τὰ τρία βιβλία τῆσ τιμῆσ τῶν ἐννέα. Ὁ δὲ Ὁράτιοσ λελωβημένοσ ἦν τὰ σκέλη, ὑπατείασ τε οὐκ ἔτυχεν οὔτε ἐν πολέμῳ οὔτε ἐν εἰρήνῃ διὰ τὴν ἀχρηστίαν τῶν ποδῶν. συιδ. ϝϝ. ἀχρηστία ετ Ὁράτιοσ. Οἱ ὕπατοι τὰ ὁρ́κια προύτεινον, καὶ ἐσ πάντα ἔφασαν ἐνδώσειν μᾶλλον ἢ Ταρκύνιον προσήσεσθαι. ιδ. ϝ. προσήσεσθαι. Ὅτι Ταρκύνιοσ Σαβίνουσ κατὰ Ῥωμαίων ἠρέθιζε. Κλαύδιοσ δέ, ἀνὴρ Σαβῖνοσ ἐκ Ῥηγίλλου πόλεωσ δυνατόσ, οὐκ εἰά τοὺσ Σαβίνουσ παρασπονδεῖν, ἑώσ κρινόμενοσ ἐπὶ τῷδε ἔφυγεν ἐσ Ῥώμην μετὰ συγγενῶν καὶ φίλων καὶ δούλων πεντακισχιλίων. οἷσ πᾶσι Ῥωμαῖοι χώραν ἐσ οἰκίασ ἔδοσαν καὶ γῆν ἐσ γεωργίαν, καὶ πολίτασ ἔθεντο. τὸν δὲ Κλαύδιον καὶ ἐσ τὸ βουλευτήριον κατέλεξαν, ἀποδεικνύμενον ἔργα λαμπρὰ κατὰ τῶν Σαβίνων· καὶ φυλὴν ἐπώνυμον αὐτοῦ κατέστησαν. Λατῖνοι ἔνσπονδοι Ῥωμαίοισ ὄντεσ ἐστράτευον ἐπ’ αὐτούσ . . . οἱ δὲ Λατῖνοι ἐγκλήματα εἰσ Ῥωμαίουσ ἐποιοῦντο τήν τε πάρεσιν αὐτῶν τὴν ἐπὶ σφᾶσ ὄντασ ἐνσπόνδουσ καὶ συγγενεῖσ. συιδ. ϝϝ. ἔνσπονδοσ ετ πάρεσισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION