헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ82́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2)

Καππαδοκίασ δὲ πρὸ μὲν Μακεδόνων οἵτινεσ ἦρχον, οὐκ ἔχω σαφῶσ εἰπεῖν, εἴτε ἰδίαν ἀρχήν, εἴτε Δαρείου κατήκουον· Ἀλέξανδροσ δέ μοι δοκεῖ τοὺσ ἄρχοντασ τῶνδε τῶν ἐθνῶν ἐπὶ φόρῳ καταλιπεῖν, ἐπειγόμενοσ ἐπὶ Δαρεῖον. φαίνεται γὰρ καὶ Ἀμισόν, ἐν Πόντῳ πόλιν Ἀττικοῦ γένουσ, ἐπὶ δημοκρατίαν ὡσ πάτριόν σφισι πολιτείαν ἀναγαγών. Ιἑρώνυμοσ δὲ οὐδ’ ἐπιψαῦσαι τῶν ἐθνῶν ὅλωσ, ἀλλ’ ἀνὰ τὴν παράλιον τῆσ Παμφυλίασ καὶ Κιλικίασ ἑτέραν ὁδὸν ἐπὶ τὸν Δαρεῖον τραπέσθαι. Περδίκκασ δέ, ὃσ ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ τῆσ Μακεδόνων ἦρχεν, Ἀριαράθην Καππαδοκίασ ἡγούμενον, εἴτε ἀφιστάμενον εἴτε τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ περιποιούμενοσ Μακεδόσιν, εἷλε καὶ ἐκρέμασε, καὶ ἐπέστησε τοῖσ ἔθνεσιν Εὐμένη τὸν Καρδιανόν. Εὐμένουσ δὲ ἀναιρεθέντοσ ὅτε αὐτὸν οἱ Μακεδόνεσ εἵλοντο εἶναι πολέμιον, Ἀντίπατροσ ἐπὶ τῷ Περδίκκᾳ τῆσ ὑπὸ Ἀλεξάνδρῳ γενομένησ γῆσ ἐπιτροπεύων, Νικάνορα ἔπεμψε Καππαδοκῶν σατραπεύειν. Μακεδόνων δὲ οὐ πολὺ ὕστερον ἐσ ἀλλήλουσ στασιασάντων, Ἀντίγονοσ μὲν ἦρχε Συρίασ Λαομέδοντα ἐκβαλών, Μιθριδάτησ δ’ αὐτῷ συνῆν, ἀνὴρ γένουσ βασιλείου Περσικοῦ.

καὶ ὁ Ἀντίγονοσ ἐνύπνιον ἔδοξε πεδίον σπεῖραι χρυσίῳ, καὶ τὸ χρυσίον ἐκθερίσαντα τὸν Μιθριδάτην ἐσ τὸν Πόντον οἴχεσθαι. καὶ ὁ μὲν αὐτὸν ἐπὶ τῷδε συλλαβὼν ἐβούλετο ἀποκτεῖναι, ὁ δ’ ἐξέφυγε σὺν ἱππεῦσιν ἕξ, καὶ φραξάμενόσ τι χωρίον τῆσ Καππαδοκίασ, πολλῶν οἱ προσιόντων ἐν τῇδε τῇ Μακεδόνων ἀσχολίᾳ, Καππαδοκίασ τε αὐτῆσ καὶ τῶν ὁμόρων περὶ τὸν Πόντον ἐθνῶν κατέσχεν, ἐπί τε μέγα τὴν ἀρχὴν προαγαγὼν παισὶ παρέδωκεν. οἱ δ’ ἦρχον, ἕτεροσ μεθ’ ἕτερον, ἑώσ ἐπὶ τὸν ἕκτον ἀπὸ τοῦ πρώτου Μιθριδάτην, ὃσ Ῥωμαίοισ ἐπολέμησεν. τούτου δὲ τοῦ γένουσ ὄντεσ οἱ Καππαδοκίασ τε καὶ Πόντου βασιλεῖσ ἔσθ’ ὅτε μοι δοκοῦσι διελεῖν τὴν ἀρχήν, καί οἱ μὲν τοῦ Πόντου κατασχεῖν οἱ δὲ Καππαδοκίασ. Ὅ γέ τοι Ῥωμαίοισ πρῶτοσ ἐν φιλίᾳ γενόμενοσ καὶ ναῦσ τινὰσ ἐπὶ Καρχηδονίουσ καὶ συμμαχίαν ὀλίγην παρασχών, βασιλεὺσ Πόντου, Μιθριδάτησ ὁ εὐεργέτησ ἐπίκλησιν, ὡσ ἀλλοτρίαν τὴν Καππαδοκίαν ἐπέδραμεν.

καὶ διαδέχεται Μιθριδάτησ υἱόσ, ᾧ Διόνυσοσ καὶ εὐπάτωρ ἐπώνυμα ἦν. Ῥωμαῖοι δ’ αὐτὸν ἐκστῆναι Καππαδοκίασ ἐκέλευσαν Ἀριοβαρζάνῃ, καταφυγόντι τε ἐσ αὐτοὺσ καὶ δόξαντι ἄρα γνησιωτέρῳ τοῦ Μιθριδάτου πρὸσ τὴν Καππαδοκῶν ἀρχήν, ἢ καὶ τὸ μέγεθοσ τῆσ ἀρχῆσ τοῦ Μιθριδάτου πολλῆσ οὔσησ ὑφορώμενοί τε καὶ ἐσ πλέονα διαιροῦντεσ ἀφανῶσ. ὁ δὲ τοῦτο μὲν ἤνεγκε, Νικομήδει δὲ τῷ Νικομήδουσ τοῦ Προυσίου, Βιθυνίασ ὡσ πατρῴασ ὑπὸ Ῥωμαίων ἀποδειχθέντι βασιλεύειν, Σωκράτη τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Νικομήδουσ, ὅτῳ χρηστὸσ ἐπώνυμον ἦν, μετὰ στρατιᾶσ ἐπέμψε· καὶ τὴν Βιθυνῶν ἀρχὴν ὁ Σωκράτησ ἐσ αὑτὸν περιέσπασεν. τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου Μιθράασ καὶ Βαγώασ Ἀριοβαρζάνη τόνδε τὸν ὑπὸ Ῥωμαίων κατηγμένον ἐσ τὴν Καππαδοκίαν ἐκβαλόντεσ, Ἀριαράθην κατήγαγον ἐσ αὐτήν. Ῥωμαῖοι δὲ Νικομήδην ὁμοῦ καὶ Ἀριοβαρζάνην ἐπανῆγον ἐσ τὴν οἰκείαν ἑκάτερον, πρέσβεισ τέ τινασ αὐτοῖσ ἐσ τοῦτο συνέπεμψαν, ὧν Μάνιοσ Ἀκύλιοσ ἡγεῖτο·

καὶ συλλαβεῖν ἐσ τὴν κάθοδον ἐπέστειλαν Λευκίῳ τε Κασσίῳ, τῆσ περὶ τὸ Πέργαμον Ἀσίασ ἡγουμένῳ, στρατιὰν ἔχοντι ὀλίγην, καὶ τῷδε τῷ εὐπάτορι Μιθριδάτῃ. ἀλλ’ ὁ μὲν αὐτῆσ τε Καππαδοκίασ ἕνεκα Ῥωμαίοισ ἐπιμεμφόμενοσ, καὶ Φρυγίαν ἔναγχοσ ὑπ’ αὐτῶν ἀφῃρημένοσ, ὡσ διὰ τῆσ Ἑλληνικῆσ γραφῆσ δεδήλωται, οὐ συνέπραττε· Κάσσιοσ δὲ καὶ Μάνιοσ τῷ τε Κασσίου στρατῷ, καὶ πολὺν ἄλλον ἀγείραντεσ Γαλατῶν καὶ Φρυγῶν, Νικομήδη τε κατήγαγον ἐσ Βιθυνίαν καὶ Ἀριοβαρζάνην ἐσ Καππαδοκίαν. εὐθύσ τε ἀνέπειθον ἄμφω, γείτονασ ὄντασ Μιθριδάτου, τὴν γῆν τὴν Μιθριδάτου κατατρέχειν καὶ ἐσ πόλεμον ἐρεθίζειν, ὡσ Ῥωμαίων αὐτοῖσ πολεμοῦσι συμμαχησόντων. οἱ δὲ ὤκνουν μὲν ὁμοίωσ ἑκάτεροσ γείτονοσ πολέμου τοσοῦδε κατάρξαι, τὴν Μιθριδάτου δύναμιν δεδιότεσ· ἐγκειμένων δὲ τῶν πρέσβεων, ὁ Νικομήδησ πολλὰ μὲν ὑπὲρ τῆσ ἐπικουρίασ τοῖσ στρατηγοῖσ καὶ τοῖσ πρέσβεσιν ὡμολογηκὼσ χρήματα δώσειν καὶ ἔτι ὀφείλων, πολλὰ δ’ ἄλλα παρὰ τῶν ἑπομένων Ῥωμαίων δεδανεισμένοσ καὶ ὀχλούμενοσ, ἄκων ἐσέβαλεν ἐσ τὴν Μιθριδάτου γῆν καὶ ἐλεηλάτησεν ἐπὶ πόλιν Ἄμαστριν, οὐδενὸσ οὔτε κωλύοντοσ αὐτὸν οὔτε ἀπαντῶντοσ. ὁ γάρ τοι Μιθριδάτησ ἑτοίμην ἔχων δύναμιν ὅμωσ ὑπεχώρει, πολλὰ καὶ δίκαια διδοὺσ ἐγκλήματα τῷ πολέμῳ γενέσθαι. Ἀναζεύξαντοσ δὲ τοῦ Νικομήδουσ μετὰ πολλῶν λαφύρων, Πελοπίδαν ὁ Μιθριδάτησ ἔπεμπεν ἐσ τοὺσ Ῥωμαίων στρατηγούσ τε καὶ πρέσβεισ, οὐκ ἀγνοῶν μὲν αὐτοὺσ πολεμησείοντασ αὑτῷ καὶ τῆσδε τῆσ ἐσβολῆσ αἰτίουσ γεγονότασ, ὑποκρινόμενοσ δέ, καὶ πλείονασ ὁμοῦ καὶ εὐπρεπεστέρασ αἰτίασ τοῦ γενησομένου πολέμου πορίζων, ἀνεμίμνησκε φιλίασ καὶ συμμαχίασ ἰδίασ τε καὶ πατρῴασ.

ἀνθ’ ὧν αὐτὸν ὁ Πελοπίδασ ἔφη Φρυγίαν ἀφῃρῆσθαι καὶ Καππαδοκίαν, τὴν μὲν ἀεὶ τῶν προγόνων αὐτοῦ γενομένην καὶ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἀναληφθεῖσαν, Φρυγίαν δὲ ἐπινίκιον ἐπὶ Ἀριστονίκῳ παρὰ τοῦ ὑμετέρου στρατηγοῦ δοθεῖσάν τε καὶ οὐχ ἧσσον παρὰ τοῦ αὐτοῦ στρατηγοῦ πολλῶν χρημάτων ἐωνημένην. "νῦν δ’," ἔφη, "καὶ Νικομήδη τὸ στόμα τοῦ Πόντου διακλείοντα περιορᾶτε, καὶ τὴν γῆν μέχρι Ἀμάστριδοσ ἐπιτρέχοντα, καὶ λείαν ἄγοντα ὅσην ἴστε ἀκριβῶσ, οὐκ ἀσθενῶσ οὐδὲ ἀνετοίμωσ ἔχοντοσ πρὸσ ἄμυναν τοῦ ἐμοῦ βασιλέωσ, ἀλλ’ ἀναμένοντοσ ὑμᾶσ ἐν ὄψει μάρτυρασ τῶν γιγνομένων γενέσθαι. ἐπειδὴ δὲ ἐγένεσθέ τε καὶ εἴδετε, παρακαλεῖ Μιθριδάτησ, φίλοσ ὢν ὑμῖν καὶ σύμμαχοσ, φίλουσ ὄντασ ὑμᾶσ καὶ συμμάχουσ ὡ̔͂δε γὰρ αἱ συνθῆκαι λέγουσιν̓, ἐπικουρεῖν ἡμῖν ἀδικουμένοισ ὑπὸ Νικομήδουσ, ἢ κωλύειν αὐτὸν ἀδικοῦντα. Ὁ μὲν τοιαῦτα εἶπε, Νικομήδουσ δὲ πρέσβεισ ἐσ ἀντιλογίαν αὐτῷ παρόντεσ ἔφασαν·

"Νικομήδει μὲν ἐκ πολλοῦ Μιθριδάτησ ἐπιβουλεύων Σωκράτη μετὰ στρατιᾶσ ἐπὶ τὴν βασιλείαν ἐπῆγεν, ἡσυχάζοντα καὶ δικαιοῦντα τὸν πρεσβύτερον ἄρχειν. καὶ ὧδε Μιθριδάτησ ἐσ Νικομήδην ἔπραξεν, ὃν ὑμεῖσ, ὦ Ῥωμαῖοι, Βιθυνῶν ἐστήσασθε βασιλεύειν· ὃ καὶ δῆλόν ἐστιν οὐκ ἐσ ἡμᾶσ μᾶλλον ἢ ἐσ ὑμᾶσ γεγονέναι. τῷ δ’ αὐτῷ λόγῳ κεκελευκότων ὑμῶν τοῖσ ἐν Ἀσίᾳ βασιλεῦσι τῆσ Εὐρώπησ μηδὲ ἐπιβαίνειν, τὰ πολλὰ Χερρονήσου περιέσπασεν. καὶ τάδε μὲν ἔστω τῆσ ἐσ ὑμᾶσ ὕβρεώσ τε καὶ δυσμενείασ αὐτοῦ καὶ ἀπειθείασ ἔργα· ἡ παρασκευὴ δὲ ὅση, καὶ πᾶσα ἕτοιμοσ ὡσ ἐπὶ μέγαν δὴ καὶ ἐγνωσμένον πόλεμον ἤδη, τοῦ τε ἰδίου στρατοῦ καὶ συμμάχων Θρᾳκῶν καὶ Σκυθῶν, ὅσα τε ἄλλα πλησίον ἔθνη. ἐσ δὲ τὸν Ἀρμένιον αὐτῷ καὶ ἐπιγαμία γέγονε, καὶ ἐσ Αἴγυπτον καὶ Συρίαν περιπέμπει προσεταιριζόμενοσ τοὺσ βασιλέασ. νῆέσ τε εἰσὶν αὐτῷ κατάφρακτοι τριακόσιαι, καὶ ἑτέρασ προσαπεργάζεται· ἐπί τε πρῳρέασ καὶ κυβερνήτασ ἐσ Φοινίκην καὶ ἐσ Αἴγυπτον περιέπεμψεν. ἅπερ οὐκ ἐπὶ Νικομήδει που, τοσάδε ὄντα, ἀλλ’ ἐφ’ ὑμῖν, ὦ Ῥωμαῖοι, Μιθριδάτησ, ἐργάζεται, δυσμεναίνων μὲν ἐξ οὗ Φρυγίαν αὐτὸν πανούργωσ πριάμενον, καὶ δεκάσαντα τῶν ὑμετέρων τινὰ στρατηγῶν, ἀποθέσθαι προσετάξατε, τῆσ οὐ δικαίασ κτήσεωσ καταγνόντεσ, χαλεπαίνων δ’ ἐπὶ Καππαδοκία, δεδομένῃ καὶ τῇδε πρὸσ ὑμῶν Ἀριοβαρζάνῃ, δεδιὼσ δ’ αὐξομένουσ ὑμᾶσ, καὶ παρασκευαζόμενοσ ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶσ προφάσει καὶ ὑμῖν, εἰ δύναιτο, ἐπιθέσθαι. σωφρόνων δ’ ἐστὶ μὴ περιμένειν ὅτε πολεμεῖν ὑμῖν ὁμολογήσει, ἀλλ’ ἐσ τὰ ἔργα αὐτοῦ μᾶλλον ἢ τοὺσ λόγουσ ἀφορᾶν μηδὲ φιλίασ ὄνομα ἐπίπλαστον ὑποκρινομένῳ τοὺσ ἀληθεῖσ καὶ βεβαίουσ ἐκδοῦναι φίλουσ, μηδὲ τὴν σφετέραν περὶ τῆσ ἡμετέρασ βασιλείασ κρίσιν ὑπεριδεῖν ἀκυρουμένην ὑπ’ ἀνδρὸσ ὁμοίωσ ἡμῖν τε καὶ ὑμῖν ἐχθροῦ. Ὧδε μὲν καὶ οἱ Νικομήδουσ ἔλεξαν·

ἐπελθὼν δὲ αὖθισ ὁ Πελοπίδασ ἐσ τὸ τῶν Ῥωμαίων συνέδριον περὶ μὲν τῶν πάλαι γεγονότων, εἴ τι Νικομήδησ ἐπιμέμφοιτο, δικάσαι Ῥωμαίουσ ἠξίου, τὰ δὲ νῦν ἑ̓ν ὄψει γὰρ ὑμῶν γέγονε, τῆσ τε γῆσ τῆσ Μιθριδάτου δῃουμένησ καὶ τῆσ θαλάττησ ἀποκεκλεισμένησ καὶ λείασ τοσῆσδε ἐλαυνομένησ̓ οὐ λόγων ἔφη χρῄζειν οὐδὲ κρίσεωσ, "ἀλλ’ αὖθισ ὑμᾶσ παρακαλοῦμεν ἢ κωλύειν τὰ γιγνόμενα ἢ Μιθριδάτῃ συμμαχεῖν ἀδικουμένῳ, ἢ τελευταῖον, ὦ ἄνδρεσ Ῥωμαῖοι, μηδὲ κωλύειν ἀμυνόμενον, ἀλλ’ ἀμφοῖν ἐκστῆναι τοῦ πόνοῦ. " τοσαῦτα τοῦ Πελοπίδου παλιλλογήσαντοσ, ἔγνωστο μὲν ἐκ πολλοῦ τοῖσ Ῥωμαίων στρατηγοῖσ ἐπικουρεῖν Νικομήδει, καὶ ἐσ ὑπόκρισιν τῆσ ἀντιλογίασ ἠκροῶντο· τὰ δὲ εἰρημένα ὅμωσ ὑπὸ τοῦ Πελοπίδου, καὶ τὴν τοῦ Μιθριδάτου φιλίαν ἐνσύνθηκον ἔτι οὖσαν, αἰδούμενοι ἠπόρουν ἀποκρίσεωσ ἐπὶ πολύ, μέχρι ἐπιστήσαντεσ μετὰ σοφίασ ὧδε ἀπεκρίναντο. "οὔτε Μιθριδάτην ἄν τι βουλοίμεθα πάσχειν ἄχαρι πρὸσ Νικομήδουσ, οὔτε Νικομήδουσ ἀνεξόμεθα πολεμουμένου· οὐ γὰρ ἡγούμεθα Ῥωμαίοισ συμφέρειν βλάπτεσθαι Νικομήδη. " ταῦτα δ’ εἰπόντεσ τὸν Πελοπίδαν, βουλόμενον διελέγχειν τῆσ ἀποκρίσεωσ τὴν ἀπορίαν, ἀπέπεμψαν ἐκ τοῦ συνεδρίου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 2

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION