헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ73́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5)

Καὶ οἱ μὲν Σκιπίωνεσ ἔτι ἦσαν ἐν παρασκευῇ, Λίουιοσ δ’ ὁ φύλαξ τῆσ Ἰταλίασ, ἐπὶ τὴν ναυαρχίαν αἱρεθεὶσ Ἀτιλίῳ διάδοχοσ, αὐτίκα ταῖσ τε ἰδίαισ ναυσίν, αἷσ τὴν Ἰταλίαν περιέπλει, καὶ παρὰ Καρχηδονίων αὐτῷ τισὶ δοθείσαισ καὶ συμμαχίσιν ἄλλαισ ἐσ Πειραιᾶ κατήχθη, καὶ τὸν ὑπ’ Ἀτιλίῳ στόλον παραλαβὼν ἔπλει καταφράκτοισ ὀγδοήκοντα καὶ μιᾷ, ἑπομένου καὶ Εὐμένουσ πεντήκοντα ἰδίαισ· καὶ ἦν κατάφρακτον καὶ τῶνδε τὸ ἥμισυ. ἔσ τε Φώκαιαν ὑπήκοον μὲν Ἀντιόχου, ὑπὸ δ’ ἐκπλήξεωσ αὐτοὺσ δελομένην κατήγοντο, καὶ τῆσ ἐπιούσησ ἐσ ναυμαχίαν ἀνέπλεον. ἀντανήγετο δ’ αὐτοῖσ ὁ ναύαρχοσ ὁ Ἀντιόχου Πολυξενίδασ διακοσίαισ ναυσί, κουφοτέραισ τῶν πολεμίων παρὰ πολύ· ᾧ δὴ καὶ μάλιστα προύλαβε τοῦ πελάγουσ ἔτι Ῥωμαίων ἀναπειρωμένων. καὶ δύο τῶν Καρχηδονίων ναῦσ ἰδὼν προπλεούσασ, τρεὶσ τῶν ἰδίων ἐπιπέμψασ εἷλε τὰσ δύο κενάσ, ἐξαλομένων τῶν Λιβύων ἐσ τὸ πέλαγοσ. Λίουιοσ δ’ ἐπὶ τὰσ τρεῖσ ἐφέρετο πρῶτοσ ὑπ’ ὀργῆσ τῇ στρατηγίδι νηί, πολὺ προύχων τοῦ στόλου. αἱ δ’, ὡσ μιᾷ, σὺν καταφρονήσει χεῖράσ τε σιδηρᾶσ ἐπέβαλον, καὶ συνεστηκότων τῶν σκαφῶν ὁ ἀγὼν ἦν ὥσπερ ἐν γῇ. πολὺ δὲ κρείσσουσ ὄντεσ οἱ Ῥωμαῖοι ταῖσ εὐτολμίαισ, ἐπιβάντεσ ἐσ τὰσ ἀλλοτρίασ ἐκράτουν, καὶ μιᾷ νηὶ δύο ὁμοῦ φέροντεσ ἐπανῄεσαν. καὶ τόδε μὲν τῆσ ναυμαχίασ προαγώνισμα ἦν· ἐπεὶ δὲ οἱ στόλοι συνέπεσον ἀλλήλοισ, ἰσχύι μὲν καὶ προθυμίᾳ τὰ Ῥωμαίων ἐπεκράτει, διὰ δὲ βαρύτητα τῶν σκαφῶν τοὺσ ἐχθροὺσ οὐκ ἐδύναντο καταλαμβάνειν κούφαισ ναυσὶν ὑποφεύγοντασ, ἑώσ οἳ μὲν ἐσ τὴν Ἔφεσον ὀξέωσ κατέφυγον, οἳ δ’ ἐσ Χίον ἀπῇραν, ἔνθα αὐτοῖσ Ῥοδίων νῆεσ συμμαχίδεσ ἦλθον ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν. Ἀντίοχοσ δὲ περὶ τῆσδε τῆσ ναυμαχίασ πυθόμενοσ, Ἀννίβαν ἔστελλεν ἐπὶ Συρίασ ἐσ νεῶν ἄλλων ἐκ τε Φοινίκησ καὶ Κιλικίασ παρασκευήν. Καὶ τόνδε μὲν ἐπανιόντα Ῥόδιοι κατέκλεισαν ἐσ Παμφυλίαν, καί τινασ αὐτοῦ τῶν νεῶν εἷλον, καὶ τὰσ λοιπὰσ ἐφεδρεύοντεσ ἐφύλασσον· 23. Πόπλιοσ δὲ Σκιπίων ἀφικόμενοσ ἐσ Αἰτωλίαν μετὰ τοῦ ὑπάτου, καὶ τὸν Μανίου στρατὸν παραλαβών, τὰσ μὲν ἐν Αἰτωλίᾳ πολιορκίασ ὑπερεῖδεν ὡσ μικρὸν ἔργον, καὶ τοῖσ Αἰτωλοῖσ δεομένοισ ἐπέτρεψεν αὖθισ ἐσ Ῥώμην πρεσβεῦσαι περὶ σφῶν, ἐπὶ δὲ τὸν Ἀντίοχον ἠπείγετο πρὶν ἐκβῆναι τῷ ἀδελφῷ τὴν στρατηγίαν. διὰ δὲ Μακεδόνων ὥδευε καὶ Θρᾳκῶν ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον, δυσχερῆ καὶ χαλεπὴν ὁδὸν αὐτῷ γενομένην ἄν, εἰ μὴ Φίλιπποσ ὁ Μακεδὼν ὡδοποίει καὶ ὑπεδέχετο καὶ παρέπεμπεν ἐζευγμένοισ τε ποταμοῖσ ἐκ πολλοῦ καὶ ἀγοραῖσ ἑτοίμοισ· ἐφ’ οἷσ αὐτὸν οἱ Σκιπίωνεσ αὐτίκα τῶν ὑπολοίπων χρημάτων ἀπέλυσαν, ἐπιτετραμμένοι τοῦθ’ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ, εἰ πρόθυμον εὑρ́οιεν. ἐπέστελλον δὲ καὶ ἐσ Προυσίαν τὸν Βιθυνῶν βασιλέα, καταλέγοντεσ ὅσοισ βασιλεῦσι Ῥωμαῖοι συμμαχήσασι τὰσ ἀρχὰσ ἐπηύξησαν· Φίλιππον δέ, φασί, τὸν Μακεδόνα καὶ πολέμῳ κρατήσαντεσ ἄρχειν ἐῶσι, καὶ τὸν παῖδα αὐτῷ τῆσ ὁμηρείασ ἀπελύσαμεν, καὶ τὸ ἔτι ὄφλημα τῶν χρημάτων. οἷσ ὁ Προυσίασ ἡσθεὶσ συνέθετο συμμαχήσειν ἐπ’ Ἀντίοχον. Λίουιοσ δ’ ὁ ναύαρχοσ ἐπεὶ τῆσ ὁδοιπορίασ τῶν Σκιπιώνων ἐπύθετο, Παυσίμαχον μὲν τὸν Ῥόδιον μετὰ τῶν Ῥοδίων νεῶν ἐν τῇ Αἰολίδι κατέλιπε, καὶ μέροσ τι τοῦ ἰδίου στόλου, ταῖσ δὲ πλείοσιν ἐσ τὸν Ἑλλήσποντον ἔπλει τὸν στρατὸν ὑποδεξόμενοσ. καὶ Σηστὸσ μὲν αὐτῷ καὶ Ῥοίτειον καὶ ὁ Ἀχαιῶν λιμὴν καί τινα ἄλλα προσέθετο, Ἀβυδον δὲ ἀπειθοῦσαν ἐπολιόρκει. Παυσίμαχοσ δ’ οἰχομένου Λιουίου πείρασ τε πυκνὰσ καὶ μελέτασ τῶν ἰδίων ἐποιεῖτο, καὶ μηχανὰσ ποικίλασ συνεπήγνυτο, πυρφόρα τε ἀγγεῖα σιδηρᾶ ἐξῆπτε κοντῶν μακρῶν, αἰωρεῖσθαι τὸ πῦρ ἐσ τὸ πέλαγοσ, ἵνα τῶν μὲν ἰδίων σκαφῶν πολὺ προύχῃ, τοῖσ δὲ πολεμίοισ προσιοῦσιν ἐμπίπτῃ.

καὶ τῶν νεῶν ἑπτὰ μέν αἳ τὸ πῦρ ἔφερον, οὐδενὸσ αὐταῖσ διὰ τὴν φλόγα προσιόντοσ ἔφυγον, τὰσ δὲ λοιπὰσ εἴκοσιν ὁ Πολυξενίδασ ἀναδησάμενοσ ἐσ τὴν Ἔφεσον κατήχθη. καὶ αὐτὸν τάδε φιλοπονούμενον Πολυξενίδασ ὁ Ἀντιόχου ναύαρχοσ, Ῥόδιόσ τε ὢν καὶ ὅδε καί τισιν αἰτίαισ ἐκπεσὼν τῆσ πατρίδοσ, ἐνήδρευεν, ὑπισχνούμενοσ τὸν Ἀντιόχου στόλον ἐγχειριεῖν, εἰ συνθοῖτο συμπράξειν ἐσ κάθοδον αὑτῷ. ὁ δὲ ὑπώπτευε μὲν ἐπίκλοπον ἄνδρα καὶ πανοῦργον, καὶ ἐσ πολὺ καλῶσ ἐφυλάσσετο· γράψαντοσ δ’ αὐτῷ τοῦ Πολυξενίδου περὶ τῆσ προδοσίασ ἐπιστολὴν αὐτόγραφον, καὶ ἐπ’ αὐτῇ καὶ ἀναζεύξαντοσ ἀπὸ τῆσ Ἐφέσου, καὶ τὴν στρατιὰν ὑποκριθέντοσ ἐσ χορτολογίαν περιπέμπειν, ὁ Παυσίμαχοσ τήν τε ἀνάζευξιν ὁρῶν, καὶ οὐκ ἐλπίσασ ἄν τινα περὶ προδοσίασ ἐπιστολὴν αὐτόγραφον οὐκ ἀληθεύοντα πέμψαι, πάγχυ πιστεύσασ ἐξέλυσε τὰσ φυλακὰσ καὶ ἐσ σιτολογίαν καὶ αὐτὸσ περιέπεμπεν. ὁ δὲ Πολυξενίδασ ἐπεὶ κατεῖδεν αὐτὸν ἐνηδρευμένον, αὐτίκα τὴν παρασκευὴν συνῆγε, καὶ Νίκανδρον τὸν πειρατὴν σὺν ὀλίγοισ ἐσ τὴν Σάμον περιέπεμπε, κατὰ τὴν γῆν ὄπισθεν τοῦ Παυσιμάχου θορυβοποιεῖν. ἐκ δὲ μέσων νυκτῶν αὐτὸσ ἐπέπλει, καὶ περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπέπιπτεν ἔτι κοιμωμένῳ. ὁ δὲ ἐν αἰφνιδίῳ κακῷ καὶ ἀδοκήτῳ τοὺσ στρατιώτασ ἐκέλευε, τὰσ ναῦσ ἐκλιπόντασ, ἀπὸ τῆσ γῆσ ἀμύνεσθαι τοὺσ πολεμίουσ. προσπεσόντοσ δ’ ὄπισθεν αὐτῷ τοῦ Νικάνδρου, νομίσασ καὶ τὴν γῆν προειλῆφθαι οὐχ ὑπὸ τῶν ἑωραμένων μόνων ἀλλ’, ὡσ ἐν νυκτί, πολὺ πλειόνων, πάλιν ἐσ τὰσ ναῦσ ἐνέβαινε θορυβούμενοσ, πρῶτόσ τε ἐσ μάχην ἀνήγετο, καὶ πρῶτοσ ἔπιπτε λαμπρῶσ ἀγωνιζόμενοσ. τῶν δ’ ἄλλων οἱ μὲν ἐλήφθησαν οἱ δ’ ἀπώλοντο. Καὶ ἐπὶ τῇδε τῇ νίκῃ Φώκαια αὖθισ καὶ Σάμοσ καὶ Κύμη πρὸσ Ἀντίοχον μετετίθεντο.

δείσασ δ’ ὁ Λίουιοσ περὶ τῶν σφετέρων νεῶν, ἃσ ἐν τῇ Αἰολίδι κατελελοίπει, κατὰ σπουδὴν ἐσ αὐτὰσ ἐπανῄει. καὶ Εὐμένησ πρὸσ αὐτὸν ἠπείγετο, Ῥόδιοί τε Ῥωμαίοισ ναῦσ ἑτέρασ εἴκοσιν ἔπεμπον. μικρὸν δὲ διαλιπόντεσ ἅπαντεσ ἀνεθάρρησαν, καὶ ἐπὶ τὴν Ἔφεσον ἔπλεον ἐσ ναυμαχίαν ἐσκευασμένοι. οὐδενὸσ δ’ αὐτοῖσ ἀντεπιπλέοντοσ, τὸ μὲν ἥμισυ τῶν νεῶν ἐσ ἐπίδειξιν ἔστησαν ἐν μέσῃ τῇ θαλάσσῃ μέχρι πολλοῦ, ταῖσ δ’ ὑπολοίποισ ἐσ τὴν πολεμίαν καταχθέντεσ ἐπόρθουν, μέχρι Νίκανδροσ αὐτοῖσ ἐκ τῆσ μεσογείασ ἐπιπεσὼν τήν τε λείαν ἀφείλετο καὶ ἐσ τὰσ ναῦσ κατεδίωξεν. Οἱ μὲν δὴ πάλιν ἐσ Σάμον ἀνήγοντο, καὶ ὁ χρόνοσ ἔληγε Λιουίῳ τῆσ ναυαρχίασ·

τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου Σέλευκοσ ὁ Ἀντιόχου τὴν Εὐμένουσ γῆν ἐδῄου καὶ Περγάμῳ παρεκάθητο, τοὺσ ἄνδρασ ἐσ τὴν πόλιν κατακλείσασ. ὅθεν ὁ Εὐμένησ ἐσ Ἐλαίαν, τὸ τῆσ ἀρχῆσ ἐπίνειον, διέπλει κατὰ σπουδήν, καὶ σὺν αὐτῷ Λεύκιοσ Αἰμίλιοσ Ῥηγίλλοσ ὁ Λιουίου τὴν ναυαρχίαν παραδεδεγμένοσ. ἧκον δὲ καὶ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν Εὐμένει σύμμαχοι χίλιοι πεζοὶ καὶ ἱππεῖσ ἑκατὸν ἐπίλεκτοι, ὧν Διοφάνησ ὁ στρατηγὸσ ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἰδὼν τοὺσ Σελευκείουσ παίζοντάσ τε καὶ μεθύοντασ ἐκ καταφρονήσεωσ, ἔπειθε τοὺσ Περγαμηνοὺσ ἑαυτῷ συνεκδραμεῖν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ. οὐχ ὑφισταμένων δ’ ἐκείνων, ὥπλισε τοὺσ ἰδίουσ χιλίουσ καὶ τοὺσ ἑκατὸν ἱππέασ. καὶ προαγαγὼν ὑπὸ τὸ τεῖχοσ ἔστησεν ἀτρεμεῖν, ὑπερορώντων αὐτοὺσ ἐσ πολὺ τῶν πολεμίων ὡσ ὀλίγουσ τε καὶ οὐ τολμῶντασ ἐσ χεῖρασ ἐλθεῖν. ὁ δ’ ἀριστοποιουμένοισ ἐπιδραμὼν ἐθορύβησέ τε καὶ ἐτρέψατο τοὺσ προφύλακασ, τῶν δ’ ἄλλων ἐπὶ τὰ ὅπλα ἀναπηδώντων, καὶ τοὺσ ἵππουσ περιχαλινούντων ἢ φεύγοντασ διωκόντων ἢ δυσχερῶσ ἀναβαινόντων οὐκ εὐσταθοῦντασ, ἐκράτει πάνυ λαμπρῶσ, ἐπιβοώντων ἄνωθεν ἀπὸ τοῦ τείχουσ τῶν Περγαμηνῶν, καὶ οὐδὲ τότε προελθεῖν ὑφισταμένων. κτείνασ δ’ ὅσουσ ἐδύνατο ὡσ ἐν ἐπιδείξει ταχείᾳ, καί τινασ αἰχμαλώτουσ ἑλὼν ἄνδρασ τε καὶ ἵππουσ, ἐπανῄει κατὰ σπουδήν. καὶ τῆσ ἐπιούσησ αὖθισ ἵστη τοὺσ Ἀχαιοὺσ ὑπὸ τὸ τεῖχοσ, οὐδὲ τότε τῶν Περγαμηνῶν αὐτῷ συνεξιόντων. Σέλευκοσ δ’ ἱππεῦσι πολλοῖσ αὐτῷ προσεπέλαζε προκαλούμενοσ. ὁ δὲ τότε μὲν οὐκ ἐπεξῄει, παρ’ αὐτὸ τὸ τεῖχοσ ἑστώσ, ἀλλ’ ἐφυλάσσετο· ἐπεὶ δ’ ὁ Σέλευκοσ παραμείνασ ἐσ μεσημβρίαν, καμνόντων οἱ ἤδη τῶν ἱππέων ἐπέστρεφε καὶ ἐπανῄει, τοῖσ τελευταίοισ αὐτοῦ ὁ Διοφάνησ ἐπιθέμενοσ καὶ θορυβοποιήσασ, καὶ βλάψασ ὅσα καὶ τότε δυνατὸσ ἦν, εὐθὺσ ἐπανῄει πάλιν ὑπὸ τὸ τεῖχοσ. καὶ τόνδε τὸν τρόπον συνεχῶσ ἔν τε χορτολογίαισ καὶ ξυλείαισ ἐνεδρεύων καὶ ἀεί τι ἐνοχλῶν ἀπό τε Περγάμου τὸν Σέλευκον ἀνέστησε καὶ ἀπὸ τῆσ ἄλλησ Εὐμένουσ χώρασ ἐξήλασεν. Πολυξενίδᾳ δὲ καὶ Ῥωμαίοισ μετ’ οὐ πολὺ γίγνεται ναυμαχία περὶ Μυόννησον, ἐσ ἣν συνῄεσαν Πολυξενίδασ μὲν ναυσὶν ἐνενήκοντα καταφράκτοισ, Λεύκιοσ δ’ ὁ Ῥωμαίων ναύαρχοσ ὀγδοήκοντα τρισί·

τούτων ἦσαν ἐκ Ῥόδου πέντε καὶ εἴκοσιν. ὧν ὁ στρατηγὸσ Εὔδωροσ ἐτέτακτο μὲν ἐπὶ τοῦ λαιοῦ κέρωσ, ἰδὼν δὲ ἐπὶ θάτερα Πολυξενίδαν πολὺ προύχοντα Ῥωμαίων, ἔδεισέ τε μὴ κυκλωθεῖεν, καὶ περιπλεύσασ ὀξέωσ ἅτε κούφαισ ναυσὶ καὶ ἐρέταισ ἐμπείροισ θαλάσσησ, τὰσ ναῦσ τὰσ πυρφόρουσ τῷ Πολυξενίδᾳ πρώτασ ἐπῆγε, λαμπομένασ τῷ πυρὶ πάντοθεν. οἱ δ’ ἐμβαλεῖν μὲν αὐταῖσ οὐκ ἐτόλμων διὰ τὸ πῦρ, κύκλῳ δ’ αὐτὰσ περιπλέοντεσ ἐνέκλινόν τε καὶ θαλάσσησ ἐπίμπλαντο καὶ ἐσ τὰσ ἐπωτίδασ ἐτύπτοντο, μέχρι Ῥοδίασ νεὼσ ἐσ Σιδονίαν ἐμβαλούσησ, καὶ τῆσ πληγῆσ εὐτόνου γενομένησ, ἄγκυρα ἐκπίπτουσα τῆσ Σιδονίασ ἐσ τὴν Ῥοδίαν ἐπάγη τε καὶ συνέδησεν ἄμφω πρὸσ ἀλλήλασ, ὅθεν ἦν ὁ ἀγὼν ἀτρεμούντων τῶν σκαφῶν τοῖσ ἐπιβάταισ ὥσπερ ἐν γῇ. καὶ προσιουσῶν ἄλλων ἐσ ἐπικουρίαν ἑκατέρᾳ πολλῶν, φιλονεικία τε παρ’ ἀμφοῖν ἐγίγνετο λαμπρά, καὶ τὸ μέσον τῶν Ἀντιόχου νεῶν ἔρημον ἐκ τούτου γενόμενον αἱ Ῥωμαίων νῆεσ διέπλεον, καὶ τοὺσ πολεμίουσ ἔτι ἀγνοοῦντασ ἐκύκλουν, ὡσ δ’ ἔμαθόν ποτε, ἐγίγνετο φυγὴ καὶ τροπή, καὶ διεφθάρησαν Ἀντιόχου νῆεσ μιᾶσ δέουσαι τριάκοντα, ὧν τρισκαίδεκα αὐτοῖσ ἀνδράσιν ἐλήφθησαν. Ῥωμαίων δ’ ἀπώλοντο μόναι δύο. καὶ ὁ Πολυξενίδασ τὴν Ῥοδίαν ναῦν ἐπαγόμενοσ ἐσ τὴν Ἔφεσον κατήχθη.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 5

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION