헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ64́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2)

Ἄγρων ἦν βασιλεὺσ Ἰλλυριῶν μέρουσ ἀμφὶ τὸν κόλπον τῆσ θαλάσσησ τὸν Ιὄνιον, ὃν δὴ καὶ Πύρροσ ὁ τῆσ Ἠπείρου βασιλεὺσ κατεῖχε καὶ οἱ τὰ Πύρρου διαδεξάμενοι. Ἄγρων δ’ ἔμπαλιν τῆσ τε Ἠπείρου τινὰ καὶ Κόρκυραν ἐπ’ αὐτοῖσ καὶ Ἐπίδαμνον καὶ Φάρον καταλαβὼν ἔμφρουρα εἶχεν. ἐπιπλέοντοσ δ’ αὐτοῦ καὶ τὸν ἄλλον Ιὄνιον, νῆσοσ, ᾗ ὄνομα Ἴσσα, ἐπὶ Ῥωμαίουσ κατέφυγεν. οἱ δὲ πρέσβεισ τοῖσ Ἰσσίοισ συνέπεμψαν, εἰσομένουσ τὰ Ἄγρωνοσ ἐσ αὐτοὺσ ἐγκλήματα. τοῖσ δὲ πρέσβεσιν ἔτι προσπλέουσιν ἐπαναχθέντεσ Ἰλλυρικοὶ λέμβοι τῶν μὲν Ἰσσίων πρεσβευτὴν Κλεέμπορον, τῶν δὲ Ῥωμαίων Κορογκάνιον ἀναιροῦσιν· οἱ δὲ λοιποὶ διέδρασαν αὐτούσ. καὶ ἐπὶ τῷδε Ῥωμαίων ἐπ’ Ἰλλυριοὺσ ναυσὶν ὁμοῦ καὶ πεζῷ στρατευόντων, Ἄγρων μὲν ἐπὶ παιδίῳ σμικρῷ, Πίννῃ ὄνομα, ἀποθνήσκει, τῇ γυναικὶ τὴν ἀρχὴν ἐπιτροπεύειν τῷ παιδὶ παραδούσ, καίπερ οὐκ οὔσῃ μητρὶ τοῦ παιδίου, Δημήτριοσ δ’ ὁ Φάρου ἡγούμενοσ Ἄγρωνι Φ̔άρου τε γὰρ αὐτῆσ ἦρχε, καὶ ἐπὶ τῇδε Κορκύρασ̓ παρέδωκεν ἄμφω Ῥωμαίοισ ἐπιπλέουσιν ἐκ προδοσίασ. οἱ δ’ ἐπὶ ταύταισ Ἐπίδαμνον ἐσ φιλίαν ὑπηγάγοντο, καὶ τοῖσ Ἰσσίοισ καὶ Ἐπιδαμνίοισ πολιορκουμένοισ ὑπὸ Ἰλλυριῶν ἐσ ἐπικουρίαν ἔπλεον. Ἰλλυριοὶ μὲν δὴ τὰσ πολιορκίασ λύσαντεσ ἀνεχώρουν, καί τινεσ αὐτῶν ἐσ Ῥωμαίουσ, οἱ Ἀτιντανοὶ λεγόμενοι, μετετίθεντο. μετὰ ταῦτα δὲ ἡ Ἄγρωνοσ γυνὴ πρέσβεισ ἐσ Ῥώμην ἔπεμψε τά τε αἰχμάλωτα ἀποδιδόντασ αὐτοῖσ καὶ τοὺσ αὐτομόλουσ ἄγοντασ, καὶ ἐδεῖτο συγγνώμησ τυχεῖν τῶν οὐκ ἐφ’ ἑαυτῆσ ἀλλ’ ἐπὶ Ἄγρωνοσ γενομένων. οἱ δὲ ἀπεκρίναντο Κόρκυραν μὲν καὶ Φάρον καὶ Ἴσσαν καὶ Ἐπίδαμνον καὶ Ἰλλυριῶν τοὺσ Ἀτιντανοὺσ ἤδη Ῥωμαίων ὑπηκόουσ εἶναι, Πίννην δὲ τὴν ἄλλην Ἄγρωνοσ ἀρχὴν ἔχειν καὶ φίλον εἶναι Ῥωμαίοισ, ἢν ἀπέχηταί τε τῶν προλελεγμένων, καὶ τὴν Λίσσον μὴ παραπλέωσιν Ἰλλυρικοὶ λέμβοι δυοῖν πλείονεσ, καὶ τούτοιν δὲ ἀνόπλοιν. Ἡ μὲν δὴ ταῦτα πάντα ἐδέχετο, καὶ γίγνονται Ῥωμαίοισ αἵδε πρῶται πρὸσ Ἰλλυριοὺσ πεῖραί τε καὶ συνθῆκαι·

Ῥωμαῖοι δ’ ἐπ’ αὐταῖσ Κόρκυραν μὲν καὶ Ἀπολλωνίαν ἀφῆκαν ἐλευθέρασ, Δημητρίῳ δ’ ἔστιν ἃ χωρία μισθὸν ἔδοσαν τῆσ προδοσίασ, ἐπειπόντεσ ὅτι ἐν τοσῷδε διδόασι, τὴν ἀπιστίαν ἄρα τοῦ ἀνδρὸσ ὑφορώμενοι. ἣ δὴ καὶ ἦρξεν αὐτοῦ μετ’ ὀλίγον· Ῥωμαίων γὰρ Κελτοῖσ ἐπὶ τριετὲσ τοῖσ ἀμφὶ τὸν Ἠριδανὸν οὖσι πολεμούντων, ὁ Δημήτριοσ ὡσ ὄντων ἐν ἀσχολίᾳ τὴν θάλασσαν ἐλῄζετο, καὶ Ἴστρουσ ἔθνοσ ἕτερον Ἰλλυριῶν ἐσ τοῦτο προσελάμβανε, καὶ τοὺσ Ἀτιντανοὺσ ἀπὸ Ῥωμαίων ἀφίστη. οἱ δέ, ἐπεὶ τὰ Κελτῶν διετέθειτο, εὐθὺσ μὲν ἐπιπλεύσαντεσ αἱροῦσι τοὺσ λῃστάσ, ἐσ νεώτα δὲ ἐστράτευον ἐπὶ Δημήτριον καὶ Ἰλλυριῶν τοὺσ συναμαρτόντασ αὐτῷ. Δημήτριον μὲν δὴ πρὸσ Φίλιππον τὸν Μακεδόνων βασιλέα φυγόντα καὶ αὖθισ ἐπιόντα καὶ λῃστεύοντα τὸν Ιὄνιον κτείνουσι, καὶ τὴν πατρίδα αὐτῷ Φάρον συναμαρτοῦσαν ἐπικατέσκαψαν, Ἰλλυριῶν δ’ ἐφείσαντο διὰ Πίννην αὖθισ δεηθέντα. καὶ δεύτεραι πεῖραί τε καὶ συνθῆκαι πρὸσ Ἰλλυριοὺσ αὐτοῖσ ἐγίγνοντο. Τὰ λοιπὰ δ’ οὔτι μοι πάντα χρόνῳ καὶ τάξει μᾶλλον ἢ κατὰ ἔθνοσ Ἰλλυριῶν ἕκαστον, ὅσα ηὑρ͂ον, συγγέγραπται.

Ῥωμαῖοι Μακεδόσιν ἐπολέμουν, καὶ Περσεὺσ ἦν ἤδη Μακεδόνων βασιλεὺσ μετὰ Φίλιππον· Περσεῖ δὲ Γένθιοσ Ἰλλυριῶν ἑτέρων βασιλεὺσ ἐπὶ χρήμασι συνεμάχει, καὶ ἐσ τοὺσ Ῥωμαίων Ἰλλυριοὺσ ἐνέβαλε, καὶ πρέσβεισ Ῥωμαίων πρὸσ αὐτὸν ἐλθόντασ ἔδησεν, αἰτιώμενοσ οὐ πρέσβεισ ἀλλὰ κατασκόπουσ ἐλθεῖν. Ἀνίκιοσ δὲ Ῥωμαίων στρατηγὸσ λέμβουσ τε τοῦ Γενθίου τινὰσ εἷλεν ἐπιπλεύσασ, καὶ κατὰ γῆν αὐτῷ συνενεχθεὶσ ἐκράτει τὴν μάχην, καὶ συνέκλεισεν ἔσ τι χωρίον, ὅθεν αὐτῷ δεομένῳ ὁ μὲν Ἀνίκιοσ ἐκέλευσε Ῥωμαίοισ ἑαυτὸν ἐπιτρέψαι, ὁ δ’ ἐσ βουλὴν ᾔτησε τρεῖσ ἡμέρασ, καὶ ἔλαβεν. ἐν δὲ ταύταισ τῶν ὑπηκόων αὐτοῦ πρὸσ τὸν Ἀνίκιον μετατιθεμένων ἠξίωσεν ἐντυχεῖν τῷ Ἀνικίῳ, καὶ γονυπετὴσ ἐδεῖτο αὐτοῦ πάνυ αἰσχρῶσ. ὁ δὲ αὐτὸν ἐπιθαρρύνων κατεπτηχότα ἀνίστη, καὶ καλέσασ ἐπὶ ἑστίασιν, ἀπιόντα ἀπὸ τοῦ δείπνου προσέταξε τοῖσ ὑπηρέταισ ἐσ φυλακὴν ἐμβαλεῖν. καὶ τόνδε μὲν ἐσ θρίαμβον ἅμα τοῖσ παισὶν ὁ Ἀνίκιοσ ἐσ Ῥώμην ἤγαγε, καὶ ὁ Γενθίου πόλεμοσ ἅπασ εἴκοσιν ἡμέραισ ἐπεπολέμητο· ἑβδομήκοντα δ’ αὐτοῦ πόλεισ οὔσασ Αἰμίλιοσ Παῦλοσ ὁ τὸν Περσέα ἑλών, τῆσ βουλῆσ ἐπιστειλάσησ ἐν ἀπορρήτῳ, ἐσ Ῥώμην παρώδευεν ἐπίτηδεσ, καὶ δεδιόσιν αὐτοῖσ ὑπέσχετο συγγνώσεσθαι τῶν γεγονότων, ἐὰν ὅσον ἔχουσιν ἀργύριόν τε καὶ χρυσίον ἐσενέγκωσιν. ὑποδεξαμένων δ’ ἐκείνων συνέπεμπεν αὐτοῖσ τοῦ στρατοῦ μέροσ ἐσ πόλιν ἑκάστην, ὁρίσασ ἡμέραν τοῖσ στρατηγοῦσι τοῦ στρατοῦ πᾶσι τὴν αὐτήν, καὶ ἐντειλάμενοσ ἅμα ἑῴ κηρύσσειν ἕκαστον ἐν ἑκάστῃ πόλει τρισὶν ὡρ́αισ ἐσ τὴν ἀγορὰν τὰ χρήματα φέρειν, συνενεγκόντων δὲ τὰ λοιπὰ διαρπάσαι. Οὕτω μὲν ὁ Παῦλοσ ἑβδομήκοντα πόλεισ διήρπασεν ὡρ́ᾳ μιᾷ·

Ἀρδεῖοι δὲ καὶ Παλάριοι, γένη ἕτερα Ἰλλυριῶν, τὴν ὑπὸ Ῥωμαίουσ Ἰλλυρίδα ἐδῄουν, καὶ οἱ Ῥωμαῖοι δι’ ἀσχολίαν πρέσβεισ ἔπεμψαν ἐπιπλήξοντασ αὐτοῖσ. οὐ μεταθεμένων δὲ ἐκείνων ἐστράτευον ἐπ’ αὐτοὺσ μυρίοισ πεζοῖσ καὶ ἱππεῦσιν ἑξακοσιοισ. οἱ δὲ πυθόμενοι, καὶ ἔτι ὄντεσ ἀπαράσκευοι, πρέσβεισ ἔπεμψαν μεταγιγνώσκοντεσ καὶ δεόμενοι. καὶ ἡ βουλὴ τὰσ βλάβασ αὐτοῖσ ἐκέλευσεν ἀποδοῦναι τοῖσ ἠδικημένοισ. οὐκ ἀποδιδόντων δὲ ἐστράτευεν ἐπ’ αὐτοὺσ Φούλουιοσ Φλάκκοσ. καὶ ὁ πόλεμοσ ἄρα μέχρι καταδρομῆσ ἔληξε μόνησ. οὐ γὰρ ηὑρ͂ον αὐτοῦ τέλοσ ἀκριβέσ. Ιἄποσι δὲ τοῖσ ἐντὸσ Ἄλπεων ἐπολέμησε μὲν Σεμπρώνιοσ ὁ Τουδιτανὸσ ἐπίκλην καὶ Πανδούσασ Τιβέριοσ καὶ ἐοίκασιν οἱ Ιἄποδεσ αὐτοῖσ ὑπακοῦσαι, ἐοίκασι δὲ καὶ Σεγεστανοὶ Λευκίῳ Κόττᾳ καὶ Μετέλλῳ, ἀμφότεροι δ’ οὐ πολὺ ὕστερον ἀποστῆναι. Δαλμάται δέ, Ἰλλυριῶν ἕτερον γένοσ, Ἰλλυριοὺσ τοὺσ ὑπὸ Ῥωμαίοισ κατέθεον, καὶ πρέσβεισ ἀφικομένουσ περὶ τοῦδε Ῥωμαίων οὐ προσίεντο.

στρατεύουσιν οὖν ἐπ’ αὐτοὺσ οἱ Ῥωμαῖοι, Μαρκίου Φίγλου σφῶν ὑπατεύοντόσ τε καὶ ἐσ τὸν πόλεμον ἡγουμένου. οἱ δὲ ἄρτι τοῦ Φίγλου παραστρατοπεδεύοντοσ τὰσ φυλακὰσ ἐνίκων ἐπίδραμόντεσ, καὶ αὐτὸν ἐκ τοῦ στρατοπέδου κατήραξαν ἐσ πεδίον πρανέσ, μέχρι ἐπὶ Νάρωνα ποταμὸν ἧκεν ὑποφεύγων. ὡσ δὲ οἱ μὲν ἀνεχώρουν, ἀρχὴ δὲ χειμῶνοσ ἦν, ὁ Φίγλοσ ἐλπίσασ αὐτοῖσ ἀδοκήτωσ ἐπιπεσεῖσθαι συνερρυηκότασ ηὑρ͂εν ἐκ τῶν πόλεων πρὸσ τὴν ἔφοδον αὐτοῦ. καὶ συνήλασεν ὅμωσ ἐσ πόλιν Δελμίνιον, ὅθεν ἄρα καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῖσ ἐσ Δελματέασ, εἶτα Δαλμάτασ ἐτράπη. οὐδὲν δὲ πρὸσ ἐχυρὰν πόλιν ἐξ ἐφόδου δυνάμενοσ, οὐδὲ μηχανήμασιν ἔχων χρῆσθαι διὰ τὸ ὕψοσ, ᾕρει τὰσ ἄλλασ ἐπιθέων, ἐρημοτέρασ ἀνδρῶν ὑπὸ τῆσ ἐσ τὸ Δελμίνιον συνόδου γενομένασ. εἶτα διπήχεασ κορύνασ πίσσῃ καὶ θείῳ καὶ στυππίῳ περιβαλὼν ἐσ τὸ Δελμίνιον ἐκ καταπελτῶν ἐσφενδόνα. αἱ δ’ ὑπὸ τῆσ ῥύμησ ἐξεκαίοντο, καὶ φερόμεναι καθάπερ λαμπάδεσ ὅπου τύχοιεν ἐνεπίμπρασαν, ἑώσ πολλὰ μὲν κατεπρήσθη, καὶ τέλοσ ἄρα τοῦτο ἦν τότε Φίγλῳ τοῦ Δαλματῶν πολέμου. χρόνῳ δ’ ὕστερον Καικίλιοσ Μέτελλοσ ὑπατεύων οὐδὲν ἀδικοῦσι τοῖσ Δαλμάταισ ἐψηφίσατο πολεμεῖν ἐπιθυμίᾳ θριάμβου, καὶ δεχομένων αὐτὸν ἐκείνων ὡσ φίλον διεχείμασε παρ’ αὐτοῖσ ἐν Σαλώνῃ πόλει, καὶ ἐσ Ῥώμην ἐπανῆλθε καὶ ἐθριάμβευσεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 2

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION