헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ63́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1)

Ἰλλυριοὺσ Ἕλληνεσ ἡγοῦνται τοὺσ ὑπέρ τε Μακεδονίαν καὶ Θρᾴκην ἀπὸ Χαόνων καὶ Θεσπρωτῶν ἐπὶ ποταμὸν Ἴστρον. καὶ τοῦτ’ ἐστὶ τῆσ χώρασ τὸ μῆκοσ, εὖροσ δ’ ἐκ Μακεδόνων τε καὶ Θρᾳκῶν τῶν ὀρείων ἐπὶ Παιονασ καὶ τὸν Ιὄνιον καὶ τὰ πρόποδα τῶν Ἄλπεων. καὶ ἔστι τὸ μὲν εὖροσ ἡμερῶν πέντε, τὸ δὲ μῆκοσ τριάκοντα, καθὰ καὶ τοῖσ Ἕλλησιν εἴρηται. Ῥωμαίων δὲ τὴν χώραν μετρησαμένων ἔστιν ὑπὲρ ἑξακισχιλίουσ σταδίουσ τὸ μῆκοσ, καὶ τὸ πλάτοσ ἀμφὶ τοὺσ χιλίουσ καὶ διακοσίουσ. Φασὶ δὲ τὴν μὲν χώραν ἐπώνυμον Ἰλλυριοῦ τοῦ Πολυφήμου γενέσθαι·

Πολυφήμῳ γὰρ τῷ Κύκλωπι καὶ Γαλατείᾳ Κελτὸν καὶ Ἰλλυριὸν καὶ Γάλαν παῖδασ ὄντασ ἐξορμῆσαι Σικελίασ, καὶ ἄρξαι τῶν δι’ αὐτοὺσ Κελτῶν καὶ Ἰλλυριῶν καὶ Γαλατῶν λεγομένων. καὶ τόδε μοι μάλιστα, πολλὰ μυθευόντων ἕτερα πολλῶν, ἀρέσκει. Ἰλλυριῷ δὲ παῖδασ Ἐγχέλεα καὶ Αὐταριέα καὶ Δάρδανον καὶ Μαῖδον καὶ Ταύλαντα καὶ Περραιβὸν γενέσθαι, καὶ θυγατέρασ Παρθὼ καὶ Δαορθὼ καὶ Δασσαρὼ καὶ ἑτέρασ, ὅθεν εἰσὶ Ταυλάντιοί τε καὶ Περραιβοὶ καὶ Ἐγχέλεεσ καὶ Αὐταριεῖσ καὶ Δάρδανοι καὶ Παρθηνοὶ καὶ Δασσαρήτιοι καὶ Δάρσιοι. Αὐταριεῖ δὲ αὐτῷ Παννόνιον ἡγοῦνται παῖδα ἢ Παίονα γενέσθαι, καὶ Σκορδίσκον Παίονι καὶ Τριβαλλόν, ὧν ὁμοίωσ τὰ ἔθνη παρώνυμα εἶναι. καὶ τάδε μὲν τοῖσ ἀρχαιολογοῦσι μεθείσθω, 3. γένη δ’ ἔστιν Ἰλλυριῶν, ὡσ ἐν τοσῇδε χώρᾳ, πολλά. καὶ περιώνυμα ἔτι νῦν, χώραν νεμόμενα πολλὴν, Σκορδίσκων καὶ Τριβαλλῶν, οἳ ἐσ τοσοῦτον ἀλλήλουσ πολέμῳ διέφθειραν ὡσ Τριβαλλῶν εἴ τι ὑπόλοιπον ἦν ἐσ Γέτασ ὑπὲρ Ἴστρον φυγεῖν, καὶ γένοσ ἀκμάσαν μέχρι Φιλίππου τε καὶ Ἀλεξάνδρου νῦν ἔρημον καὶ ἀνώνυμον τοῖσ τῇδε εἶναι, Σκορδίσκουσ δὲ ἀσθενεστάτουσ ἀπὸ τοῦδε γενομένουσ ὑπὸ Ῥωμαίων ὕστερον ὅμοια παθεῖν καὶ ἐσ τὰσ νήσουσ τοῦ αὐτοῦ ποταμοῦ φυγεῖν, σὺν χρόνῳ δέ τινασ ἐπανἐλθεῖν καὶ Παιόνων ἐσχατιαῖσ παροικῆσαι· ὅθεν ἔστι καὶ νῦν Σκορδίσκων γένοσ ἐν Παίοσιν. τῷ δ’ αὐτῷ τρόπῳ καὶ Ἀρδιαῖοι τὰ θαλάσσια ὄντεσ ἄριστοι πρὸσ Αὐταριέων ἀρίστων ὄντων τὰ κατὰ γῆν, πολλὰ βλάψαντεσ αὐτούσ, ὅμωσ ἐφθάρησαν. καὶ ναυτικοὶ μὲν ἐπὶ τοῖσ Ἀρδιαίοισ ἐγένοντο Λιβυρνοί, γένοσ ἕτερον Ἰλλυριῶν, οἳ τὸν Ιὄνιον καὶ τὰσ νήσουσ ἐλῄστευον ναυσὶν ὠκείαισ τε καὶ κούφαισ, ὅθεν ἔτι νῦν Ῥωμαῖοι τὰ κοῦφα καὶ ὀξέα δίκροτα Λιβυρνίδασ προσαγορεύουσιν. Αὐταριέασ δὲ φασὶν ἐκ θεοβλαβείασ Ἀπόλλωνοσ ἐσ ἔσχατον κακοῦ περιελθεῖν.

Μολιστόμῳ γὰρ αὐτοὺσ καὶ Κελτοῖσ τοῖσ Κίμβροισ λεγομένοισ ἐπὶ Δελφοῦσ συστρατεῦσαι, καὶ φθαρῆναι μὲν αὐτίκα τοὺσ πλέονασ αὐτῶν πρὸ ἐπιχειρήσεωσ, ὑετῶν σφίσι καὶ θυέλλησ καὶ πρηστήρων ἐμπεσοντων, ἐπιγενέσθαι δὲ τοῖσ ὑποστρέψασιν ἄπειρον βατράχων πλῆθοσ, οἳ διασαπέντεσ τὰ νάματα διέφθειραν. καὶ ἐκ τῆσ γῆσ ἀτμῶν ἀτόπων γενομένων λοιμὸσ ἦν Ἰλλυριῶν καὶ φθόροσ Αὐταριέων μάλιστα, μέχρι φεύγοντεσ τὰ οἰκεῖα, καὶ τὸν λοιμὸν σφίσι περιφέροντεσ, οὐδενὸσ αὐτοὺσ δεχομένου διὰ τοῦτο τὸ δέοσ ὑπερῆλθον ὁδὸν ἡμερῶν εἴκοσι καὶ τριῶν, καὶ τὴν Γετῶν ἑλώδη καὶ ἀοίκητον, παρὰ τὸ Βαστερνῶν ἔθνοσ, ᾤκησαν. Κελτοῖσ δὲ ὁ θεὸσ τὴν γῆν ἔσεισε καὶ τὰσ πόλεισ κατήνεγκε· καὶ τὸ κακὸν οὐκ ἔληγε, μέχρι καὶ οἵδε τὰ οἰκεῖα φεύγοντεσ ἐνέβαλον ἐσ Ἰλλυριοὺσ τοὺσ συναμαρτοντασ σφίσιν, ἀσθενεῖσ ὑπὸ τοῦ λοιμοῦ γενομένουσ, καὶ ἐδῄωσάν τε τὰ ἐκείνων, καὶ τοῦ λοιμοῦ μετασχόντεσ ἔφυγον καὶ μέχρι Πυρήνησ ἐλεηλάτουν. ἐπιστρέφουσι δ’ αὐτοῖσ ἐσ τὴν ἑώ, Ῥωμαῖοι, δεδιότεσ ὑπὸ μνήμησ τῶν προπεπολεμηκότων σφίσι Κελτῶν, μὴ καὶ οἵδε ἐσ τὴν Ἰταλίαν ὑπὲρ Ἄλπεισ ἐσβάλοιεν, ἀπήντων ἅμα τοῖσ ὑπάτοισ καὶ πανστρατιᾷ διώλλυντο. καὶ τὸ πάθοσ τοῦτο Ῥωμαίων μέγα δέοσ Κελτῶν ἐσ ὅλην τὴν Ἰταλίαν ἐνέβαλε, μέχρι Γάιον Μάριον ἑλόμενοι σφῶν οἱ Ῥωμαῖοι στρατηγεῖν, ἄρτι Λιβύων τοῖσ Νομάσι καὶ Μαυρουσίοισ ἐγκρατῶσ πεπολεμηκότα, τοὺσ Κίμβρουσ ἐνίκων καὶ πολὺν φόνον αὐτῶν εἰργάσαντο πολλάκισ, ὥσ μοι περὶ Κελτῶν λέγοντι εἴρηται. οἱ δὲ ἀσθενεῖσ τε ἤδη γενόμενοι καὶ πάσησ γῆσ ἀποκλειόμενοι διὰ τὸ ἀσθενέσ, ἐσ τὰ οἰκεῖα ἐπανῆλθον πολλὰ καὶ δράσαντεσ καὶ παθόντεσ. Τοιοῦτον μὲν δὴ τέλοσ τῆσ ἀσεβείασ ὁ θεὸσ ἐπέθηκεν Ἰλλυριοῖσ τε καὶ Κελτοῖσ·

οὐ μὴν ἀπέσχοντο τῆσ ἱεροσυλίασ, ἀλλ’ αὖθισ, ἅμα τοῖσ Κελτοῖσ, Ἰλλυριῶν οἱ Σκορδίσκοι μάλιστα καὶ Μαῖδοι καὶ Δάρδανοι τὴν Μακεδονίαν ἐπέδραμον ὁμοῦ καὶ τὴν Ἑλλάδα, καὶ πολλὰ τῶν ἱερῶν καὶ τὸ Δελφικὸν ἐσύλησαν, πολλοὺσ ἀποβαλόντεσ ὅμωσ καὶ τότε. Ῥωμαῖοι δ’ ἔχοντεσ ἤδη δεύτερον καὶ τριακοστὸν ἔτοσ ἀπὸ τῆσ πρώτησ ἐσ Κελτοὺσ πείρασ, καὶ ἐξ ἐκείνου πολεμοῦντεσ αὐτοῖσ ἐκ διαστημάτων, ἐπιστρατεύουσι τοῖσ Ἰλλυριοῖσ ἐπὶ τῇδε τῇ ἱεροσυλίᾳ ἡγουμένου Λευκίου Σκιπίωνοσ, ἤδη τῶν τε Ἑλλήνων καὶ Μακεδόνων προστατοῦντεσ. καί φασι τοὺσ μὲν περιχώρουσ οὐ συμμαχῆσαι τοῖσ ἱεροσύλοισ, ἀλλ’ ἑκόντασ ἐγκαταλιπεῖν τῷ Σκιπίωνι ἀβοηθήτουσ, μνήμῃ τῶν δι’ Αὐταριέασ ἐσ πάντασ Ἰλλυριοὺσ συμπεσόντων· Σκιπίωνα δὲ Σκορδίσκουσ μὲν διαφθεῖραι, καὶ εἴ τι λοιπὸν αὐτῶν ἦν, ἐσ τὸν Ἴστρον καὶ τὰσ νήσουσ τοῦ ποταμοῦ μετοικῆσαι φυγόντασ, Μαίδοισ δὲ καὶ Δαρδανεῦσι συνθέσθαι δωροδοκήσαντα τοῦ ἱεροῦ χρυσίου. καί τισ ἔφη τῶν Ἰταλικῶν συγγραφέων ὡσ διὰ τοῦτο μάλιστα Ῥωμαίοισ πλεόνωσ μετὰ Λεύκιον τὰ ἐμφύλια ἤκμασε μέχρι μοναρχίασ· καὶ περὶ μὲν τῶν νομιζομένων εἶναι τοῖσ Ἕλλησιν Ἰλλυριῶν τοσαῦτά μοι προλελέχθω. Ῥωμαῖοι δὲ καὶ τούσδε καὶ Παίονασ ἐπ’ αὐτοῖσ καὶ Ῥαιτοὺσ καὶ Νωρικοὺσ καὶ Μυσοὺσ τοὺσ ἐν Εὐρώτῃ, καὶ ὅσα ἄλλα ὅμορα τούτοισ ἐν δεξιᾷ τοῦ Ἴστρου καταπλέοντι ᾤκηται, διαιροῦσι μὲν ὁμοίωσ τοῖσ Ἕλλησιν ἀπὸ Ἑλλήνων, καὶ καλοῦσι τοῖσ ἰδίοισ ἑκάστουσ ὀνόμασι, κοινῇ δὲ πάντασ Ἰλλυρίδα ἡγοῦνται, ὅθεν μὲν ἀρξάμενοι τῆσδε τῆσ δόξησ, οὐκ ἔσχον εὑρεῖν, χρώμενοι δ’ αὐτῇ καὶ νῦν, ὅπου καὶ τὸ τέλοσ τῶνδε τῶν ἐθνῶν, ἀπὸ ἀνίσχοντοσ Ἴστρου μέχρι τῆσ Ποντικῆσ θαλάσσησ, ὑφ’ ἓν ἐκμισθοῦσι καὶ Ἰλλυρικὸν τέλοσ προσαγορεύουσιν.

ὅπωσ δὲ αὐτοὺσ ὑπηγάγοντο Ῥωμαῖοι, ὡμολόγησα μὲν καὶ περὶ Κρήτησ λέγων οὐχ εὑρεῖν τὰσ ἀκριβεῖσ τῶν πολέμων ἀρχάσ τε καὶ προφάσεισ, καὶ ἐσ τοῦτο τοὺσ δυναμένουσ τι πλέον εἰπεῖν παρεκάλουν· ὅσα δ’ αὐτὸσ ἔγνων, ἀναγράψω.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 1

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION