헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ31́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3)

Ἀννίβασ δέ, θεοῦ παράγοντοσ αὐτόν, ἐπὶ τὸν Ιὄνιον αὖθισ ἐτράπη, καὶ τὴν παράλιον ὁδεύων ἐπόρθει, λείαν τε περιήλαυνε πολλήν. Σερουίλιοσ δ’ ὕπατοσ ἀντιπαριὼν αὐτῷ κατῇρεν ἐσ Ἀρίμινον, ἀπέχων Ἀννίβου μίαν ἡμέραν· ἔνθα τὴν στρατιὰν συνεῖχε καὶ τοὺσ ἔτι φίλουσ Κελτῶν ἀπεθάρρυνεν, ἑώσ ἀφικόμενοσ Φάβιοσ Μάξιμοσ ὁ δικτάτωρ Σερουίλιον μὲν ἐσ Ῥώμην ἔπεμπεν ὡσ οὔτε ὕπατον οὔτε στρατηγὸν ἔτι ὄντα δικτάτοροσ ᾑρημένου, αὐτὸσ δὲ τῷ Ἀννίβᾳ παρακολουθῶν ἐσ μὲν χεῖρασ οὐκ ᾔει, πολλάκισ ἐκείνου προκαλουμένου, πολιορκεῖν δ’ οὐδένα εἰά, παραφυλάσσων καὶ ἐπικείμενοσ. ὁ δέ, τῆσ χώρασ ἐξαναλωμένησ, τροφῶν ἠπόρει, καὶ αὐτὴν αὖθισ περιιὼν ἑκάστησ ἡμέρασ ἐξέτασσε, προκαλούμενοσ ἐσ μάχην. Φάβιοσ δ’ οὐ συνεπλέκετο, καταγιγνώσκοντοσ αὐτοῦ Μινουκίου Ῥούφου, ὃσ ἵππαρχοσ μὲν ἦν αὐτῷ, ἔγραφε δ’ ἐσ Ῥώμην τοῖσ φίλοισ ὡσ ὀκνοίη Φάβιοσ ὑπὸ δειλίασ. διαδραμόντοσ δ’ ἐσ Ῥώμην ἐπὶ θυσίασ τινὰσ τοῦ Φαβίου, ὁ Μινούκιοσ ἡγούμενοσ τοῦ στρατοῦ συνεπλέκη τινὰ μάχην τῷ Ἀννίβᾳ, καὶ δόξασ πλέον ἔχειν θρασύτερον ἐσ Ῥώμην ἐπέστελλε τῇ βουλῇ, τὸν Φάβιον αἰτιώμενοσ οὐκ ἐθέλοντα νικῆσαι. καὶ ἡ βουλή, ἐπανεληλυθότοσ ἐσ τὸ στρατόπεδον ἤδη τοῦ Φαβίου, ἴσον ἰσχύειν αὐτῷ τὸν ἵππαρχον ἀπέφηνεν. Οἱ μὲν δὴ μερισάμενοι τὴν στρατιὰν πλησίον ἀλλήλων ἐστρατοπέδευον, καὶ τῆσ γνώμησ ἑκάτεροσ εἴχοντο τῆσ ἑαυτοῦ, Φάβιοσ μὲν ἐκτρύχειν Ἀννίβαν τῷ χρόνῳ καὶ πειρᾶσθαι μηδὲν ὑπ’ αὐτοῦ παθεῖν, ὁ δὲ Μινούκιοσ μάχῃ διακριθῆναι.

συνιόντοσ δὲ ἐσ μάχην τοῦ Μινουκίου, Φάβιοσ τὸ μέλλον ἔσεσθαι προορῶν ἐν μέσῳ τὴν στρατιὰν ἀτρεμοῦσαν ἔστησε τὴν ἑαυτοῦ, καὶ τοὺσ τοῦ Μινουκίου τραπέντασ ἀνελάμβανε, τοὺσ δ’ Ἀννίβου διώκοντασ ἀπεκρούετο. καὶ Φάβιοσ μὲν ὧδε τὴν συμφορὰν ἐπεκούφισε τῷ Μινουκίῳ, οὐδὲν ἐπιμηνίσασ τῆσ διαβολῆσ· ὁ δὲ Μινούκιοσ αὑτοῦ καταγνουσ ἀπειρίαν ἀπέθετο τὴν ἀρχήν, καὶ τὸ μέροσ τοῦ στρατοῦ παρέδωκε τῷ Φαβίῳ, ἡγουμένῳ πρὸσ ἄνδρα τεχνίτην μάχησ ἕνα καιρὸν εἶναι τὴν ἀνάγκην. οὗ δὴ καὶ ὁ Σεβαστὸσ ὕστερον πολλάκισ ἐμέμνητο, οὐκ ὢν εὐχερὴσ οὐδ’ οὗτοσ ἐσ μάχασ μᾶλλον τόλμῃ ἢ τέχνῃ χρῆσθαι. Φάβιοσ μὲν οὖν αὖθισ ὁμοίωσ ἐφύλασσε τὸν Ἀννίβαν, καὶ τὴν χώραν πορθεῖν ἐκώλυεν, οὐ συμπλεκόμενοσ αὐτοῦ τῷ στρατῷ παντί, τοῖσ δ’ ἀποσκιδναμένοισ μόνοισ ἐπιτιθέμενοσ, καὶ σαφῶσ εἰδὼσ ἀπορήσοντα τροφῶν αὐτίκα τὸν Ἀννίβαν. Στενῆσ δὲ διόδου πλησιαζούσησ, ὁ μὲν Ἀννίβασ αὐτὴν οὐ προείδετο, Φάβιοσ δὲ προπέμψασ τετρακισχιλίουσ κατέλαβε, καὶ τοῖσ λοιποῖσ αὐτὸσ ἐπὶ θάτερα ἐστρατοπέδευεν ἐπὶ λόφου καρτεροῦ.

ὁ δὲ Ἀννίβασ ὡσ ᾔσθετο ληφθεὶσ ἐν μέσῳ Φαβίου τε καὶ τῶν στενῶν φυλασσομένων, ἔδεισε μὲν ὡσ οὔ ποτε πρότερον· οὐ γὰρ εἶχε διέξοδον, ἀλλὰ πάντα ἦν ἀπόκρημνα καὶ δύσβατα, οὐδ’ ἤλπιζε Φάβιον ἢ τοὺσ ἐπὶ τῶν στενῶν βιάσεσθαι διὰ τὴν τῶν χωρίων ὀχυρότητα. ὧδε δ’ ἔχων ἀπορίασ τοὺσ μὲν αἰχμαλώτουσ ἐσ πεντακισχιλίουσ ὄντασ κατέσφαξεν, ἵνα μὴ ἐν τῷ κινδύνῳ νεωτερίσειαν, βοῦσ δὲ ὅσασ εἶχεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ ̔πολὺ δὲ πλῆθοσ ἦν̓, τοῖσ κέρασιν αὐτῶν δᾷδασ περιέθηκε, καὶ νυκτὸσ ἐπιγενομένησ τὰσ δᾷδασ ἐξάψασ τὸ λοιπὸν ἐν τῷ στρατοπέδῳ πῦρ ἔσβεσε, καὶ σιγὴν βαθεῖαν ἔχειν παρήγγειλε, τοῖσ δ’ εὐτολμοτάτοισ τῶν νέων ἐκέλευσε τὰσ βοῦσ ἐλαύνειν μετὰ σπουδῆσ ἄνω πρὸσ τὰ ἀπόκρημνα, ἃ ἦν ἐν μέσῳ τοῦ τε Φαβίου καὶ τῶν στενῶν. αἱ δ’ ὑπό τε τῶν ἐλαυνόντων ἐπειγόμεναι, καὶ τοῦ πυρὸσ ἐκκαίοντοσ αὐτάσ, ἀνεπήδων ἐπὶ τοὺσ κρημνοὺσ ἀφειδῶσ καὶ βιαίωσ, εἶτα κατέπιπτον καὶ αὖθισ ἀνεπήδων. Ῥωμαῖοι δὲ οἱ ἑκατέρωθεν, ὁρῶντεσ ἐν μὲν τῷ Ἀννίβου στρατοπέδῳ σιγὴν καὶ σκότον, ἐν δὲ τοῖσ ὄρεσι πῦρ πολὺ καὶ ποικίλον, οὐκ ἔχοντεσ ὡσ ἐν νυκτὶ τὸ γιγνόμενον ἀκριβῶσ ἐπινοῆσαι, ὁ μὲν Φάβιοσ εἴκαζεν εἶναί τι στρατήγημα τοῦτο Ἀννίβου, καὶ συνεῖναι μὴ δυνάμενοσ ἀτρέμα συνεῖχε τὴν στρατιάν, τὴν νύκτα ὑφορώμενοσ·

οἱ δ’ ἐν τοῖσ στενοῖσ ὑπέλαβον, ἅπερ ἤθελεν ὁ Ἀννίβασ, φεύγειν αὐτὸν ὡσ ἐν ἀπόροισ, ἄνω διὰ τῶν κρημνῶν βιαζόμενον, καὶ μετεπήδων ἐπὶ τὴν φαντασίαν τοῦ πυρὸσ καταθέοντεσ ὡσ ἐκεῖ ληψόμενοι τὸν Ἀννίβαν κακοπαθοῦντα. ὁ δὲ ὡσ εἶδε καταβάντασ αὐτοὺσ ἐκ τῶν στενῶν, διέδραμεν ἐσ αὐτὰ τοῖσ ταχυτάτοισ ἄνευ φωτὸσ μετὰ σιωπῆσ, ἵνα διαλάθοι, καταλαβὼν δὲ αὐτὰ καὶ κρατυνάμενοσ ἐσήμηνε τῇ σάλπιγγι· καὶ τὸ στρατόπεδον ἀντεβόησεν αὐτῷ, καὶ πῦρ αἰφνίδιον ἐξέφηναν. Ῥωμαῖοι μὲν δὴ τότε ᾔσθοντο τῆσ ἀπάτησ, ὁ δὲ στρατὸσ ὁ ἄλλοσ Ἀννίβου καὶ οἱ τὰσ βοῦσ ἐλαύνοντεσ ἐπὶ τὰ στενὰ ἀδεῶσ διέδραμον. καὶ αὐτοὺσ συναγαγὼν ἀπῇρεν ἐσ τὸ πρόσω. οὕτω μὲν ἐξ ἀέλπτου τότε ὁ Ἀννίβασ αὐτόσ τε περιῆν καὶ τὸν στρατὸν περιέσωζε, καὶ ἐσ Γερωνίαν τῆσ Ιἀπυγίασ ἐπειχθείσ, ἣ σίτου πλήρησ ἦν, ἐξεῖλεν αὐτήν, καὶ ἐν ἀφθόνοισ ἀδεῶσ ἐχείμαζεν. Ὁ δὲ Φάβιοσ καὶ τότε τῆσ αὐτῆσ γνώμησ ἐχόμενοσ εἵπετο, καὶ τῆσ Γερωνίασ ἀποσχὼν δέκα σταδίουσ ἐστρατοπέδευε, λαβὼν ἐν μέσῳ ποταμὸν Αὔφιδον.

ληγόντων δὲ αὐτῷ τῶν ἓξ μηνῶν ἐφ’ οὓσ αἱροῦνται Ῥωμαῖοι τοῦσ δικτάτορασ, οἱ μὲν ὕπατοι Σερουίλιόσ τε καὶ Ἀτίλιοσ ἐπὶ τὰσ ἑαυτῶν ἀρχὰσ ἐπανῄεσαν, καὶ ἦλθον ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, καὶ ὁ Φάβιοσ ἐσ Ῥώμην ἀπῄει, γίγνονται δέ τινεσ ἐν τῷδε τῷ χειμῶνι Ἀννίβᾳ καὶ Ῥωμαίοισ ἀκροβολισμοὶ συνεχεῖσ ἐσ ἀλλήλουσ· καὶ τὰ Ῥωμαίων ἐπικυδέστερα καὶ εὐθαρσέστερα ἦν. ὁ δ’ Ἀννίβασ ἐπέστελλε μὲν ἀεὶ τὰ γιγνόμενα Καρχηδονίοισ ὑπερεπαίρων, τότε δὲ ἀπολωλότων αὐτῷ πολλῶν ἠπόρει, καὶ στρατιὰν ᾔτει καὶ χρήματα. οἱ δὲ ἐχθροὶ πάντα ἐπισκώπτοντεσ τὰ Ἀννίβου, καὶ τότε ὑπεκρίνοντο ἀπορεῖν ὅτι, τῶν νικώντων οὐκ αἰτούντων χρήματα ἀλλὰ πεμπόντων ἐσ τὰσ πατρίδασ, ὁ Ἀννίβασ αἰτοίη, λέγων νικᾶν. οἷσ οἱ Καρχηδόνιοι πεισθέντεσ οὔτε στρατιὰν ἔπεμπον οὔτε χρήματα. καὶ ὁ Ἀννίβασ ταῦτ’ ὀδυρόμενοσ ἔγραφεν ἐσ Ἰβηρίαν Ἀσδρούβᾳ τῷ ἀδελφῷ, παρακαλῶν αὐτὸν ἀρχομένου θέρουσ μεθ’ ὅσησ δύναιτο στρατιᾶσ καὶ χρημάτων ἐσβαλεῖν ἐσ τὴν Ἰταλίαν, καὶ πορθεῖν αὐτῆσ τὰ ἐπέκεινα, ἵνα δῃῷτο πᾶσα καὶ Ῥωμαῖοι κάμνοιεν ὑπ’ αὐτῶν ἑκατέρωθεν. Καὶ τάδε μὲν ἦν περὶ Ἀννίβαν, Ῥωμαῖοι δὲ τῷ τε μεγέθει τῆσ ἥττησ τῆσ Φλαμινίου καὶ Κεντηνίου περιαλγοῦντεσ ὡσ ἀνάξια σφῶν καὶ παράλογα καὶ ἀθρόα παθόντεσ, καὶ τὸν πόλεμον ὅλωσ οὐ φέροντεσ ἔνδον ὄντα παρ’ ἑαυτοῖσ, ἄλλα τε κατέλεγον ἐκ Ῥώμησ τέλη στρατιωτῶν τέσσαρα μετ’ ὀργῆσ ἐπὶ τὸν Ἀννίβαν, καὶ τοὺσ συμμάχουσ πανταχόθεν ἤγειρον ἐσ Ιἀπυγίαν.

ὑπάτουσ τε αἱροῦνται ἐκ μὲν δόξησ πολεμικῆσ Λεύκιον Αἰμίλιον τὸν Ἰλλυριοῖσ πολεμήσαντα, ἐκ δὲ δημοκοπίασ Τερέντιον Οὐάρρωνα, πολλὰ αὐτοῖσ ἐκ τῆσ συνήθουσ δοξοκοπίασ ὑπισχνούμενον. καὶ αὐτοὺσ παραπέμποντεσ ἐξιόντασ ἐδέοντο κρῖναι τὸν πόλεμον μάχῃ, καὶ μὴ τὴν πόλιν ἐκτρύχειν χρόνῳ τε καὶ στρατείαισ συνεχέσι καὶ ἐσφοραῖσ καὶ λιμῷ καὶ ἀργίᾳ τῆσ γῆσ δῃουμένησ. οἱ δὲ τὴν στρατιὰν τὴν ἐν Ιἀπυγίᾳ προσλαβόντεσ, καὶ τὸ σύμπαν ἔχοντεσ πεζοὺσ μὲν ἑπτακισμυρίουσ ἱππέασ δ’ ἑξακισχιλίουσ, ἐστρατοπέδευον ἀμφὶ κώμῃ τινὶ καλουμένῃ Κάνναισ. καὶ ὁ Ἀννίβασ αὐτοῖσ ἀντεστρατοπέδευεν. φύσει δὲ ὢν φιλοπόλεμοσ ὁ Ἀννίβασ καὶ οὔ ποτε φέρων ἀργίαν, τότε μάλιστα τῆσ ἀπορίασ αὐτὸν ἐνοχλούσησ ἐξέτασσε συνεχῶσ ἐσ μάχην, δεδιὼσ μὴ οἱ μισθοφόροι μετάθοιντο διὰ τὴν ἀμισθίαν ἢ σκεδασθεῖεν ἐπὶ συλλογὴν ἀγορᾶσ. καὶ ὁ μὲν οὕτω προὐκαλεῖτο τοὺσ πολεμίουσ. γνώμη δὲ τῶν ὑπάτων ἦν, Αἰμιλίου μὲν ὑπομένειν ἐκτρύχοντασ Ἀννίβαν οὐ δυνησόμενον ἀντέχειν ἐπὶ πολὺ διὰ τὴν ἀπορίαν, μηδὲ διὰ χειρὸσ ἔρχεσθαι γεγυμνασμένῳ πολέμοισ καὶ εὐτυχίαισ ἀνδρὶ καὶ στρατῷ, Τερεντίου δ’, οἱᾶ δημοκόπου, μνημονεύειν ὧν ὁ δῆμοσ ἐξιοῦσιν ἐνετέλλετο, καὶ κρῖναι τὴν μάχην ὀξέωσ.

τούτοιν Αἰμιλίῳ μὲν προσετίθετο Σερουίλιοσ ὁ πέρυσιν ὕπατοσ ἔτι παρών, Τερεντίῳ δὲ ὅσοι τε ἀπὸ βουλῆσ καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων ἡγοῦντο τῆσ στρατιᾶσ. ἀντεχόντων δ’ ἔτι τῶν ἑτέρων, ὁ Ἀννίβασ τοῖσ χορτολογοῦσιν αὐτῶν ἢ ξυλευομένοισ ἐπιτιθέμενοσ ὑπεκρίνετο ἡττᾶσθαι, καὶ περὶ ἐσχάτην ποτὲ φυλακὴν ἐκίνει τὸ πλῆθοσ ὡσ ἀναζευγνύσ. ὁ δὲ Τερέντιοσ ἰδὼν ἐξῆγε τὴν στρατιὰν ὡσ ἐπὶ φεύγοντα τὸν Ἀννίβαν, ἀπαγορεύοντοσ αὐτῷ καὶ τότε τοῦ Αἰμιλίου. ὡσ δὲ οὐκ ἔπειθεν, οἰωνίζετο ὁ Αἰμίλιοσ ἐφ’ ἑαυτοῦ, καθάπερ εἰώθασι, καὶ πέμψασ ὁδεύοντι ἤδη τῷ Τερεντίῳ τὴν ἡμέραν ἀπαίσιον ἔλεγεν εἶναι. ὁ δ’ ἐπανῄει μέν, αἰδούμενοσ οἰωνοῖσ ἀπειθῆσαι, τὰσ δὲ κόμασ ἐν ὄψει τῆσ στρατιᾶσ ἐτίλλετο καὶ χαλεπῶσ ἔφερεν ὡσ τὴν νίκην ἀφῃρνμένοσ ὑπὸ ζηλοτυπίασ τοῦ συνάρχου. καὶ τὸ πλῆθοσ αὐτῷ συνηγανάκτει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 3

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION