헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ23́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12)

Τοῦ δ’ ἐπιόντοσ ἔτουσ Κοϊντίῳ μὲν ὁ ἀδελφὸσ Αἰμιλιανοῦ, Φάβιοσ Μάξιμοσ Σερουιλιανόσ, ἦλθεν ἐπὶ τὴν στρατηγίαν διάδοχοσ, δύο ἄλλα τέλη Ῥωμαίων ἄγων καὶ συμμάχουσ τινάσ, ἅπαντασ ἐσ μυρίουσ καὶ ὀκτακισχιλίουσ πεζοὺσ καὶ ἱππέασ ἑξακοσίουσ ἐπὶ χιλίοισ. ἐπιστείλασ δὲ καὶ Μικίψῃ τῷ Νομάδων βασιλεῖ πέμψαι οἱ τάχιστα ἐλέφαντασ, ἐσ Ἰτύκκην ἠπείγετο, τὴν στρατιὰν ἄγων κατὰ μέροσ· καὶ τὸν Οὐρίατθον ἑξακισχιλίοισ ἀνδράσιν ἐπιόντα οἱ μετά τε κραυγῆσ καὶ θορύβου βαρβαρικοῦ καὶ κόμησ μακρᾶσ, ἣν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἐπισείουσι τοῖσ ἐχθροῖσ, οὐδὲν ὑποπτήξασ ὑπέστη τε γενναίωσ καὶ ἀπεώσατο ἄπρακτον. ὡσ δέ οἱ καὶ τὸ ἄλλο πλῆθοσ ἀφῖκτο, καὶ ἐκ Λιβύησ ἐλέφαντεσ δέκα σὺν ἱππεῦσι τριακοσίοισ, στρατόπεδον ὠχύρου μέγα, καὶ προεπεχείρει τῷ Οὐριάτθῳ, καὶ τρεψάμενοσ αὐτὸν ἐδίωκεν. ἀτάκτου δὲ τῆσ διώξεωσ γενομένησ, ἰδὼν ἐν τῇ φυγῇ τοῦτο ὁ Οὐρίατθοσ ἐπανῆλθε, καὶ κτείνασ ἐσ τρισχιλίουσ τοὺσ λοιποὺσ συνήλασεν ἐσ τὸ στρατοπεδον, καὶ προσέβαλε καὶ τῷδε, ὀλίγων μόλισ αὐτὸν ὑφισταμένων περὶ τὰσ πύλασ, τῶν δὲ πλεόνων ἐσ τὰσ σκηνὰσ καταδύντων ὑπὸ δέουσ καὶ μόλισ ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ καὶ τῶν χιλιάρχων ἐξαγομένων. τότε μὲν οὖν Φάνιόσ τε, ὁ Λαιλίου κηδεστήσ, λαμπρῶσ ἠρίστευε, καὶ νὺξ ἐπελθοῦσα Ῥωμαίουσ περιέσωσεν· ὁ δὲ Οὐρίατθοσ ἢ νυκτὸσ ἢ καύματοσ ὡρ́ᾳ θαμινὰ ἐπιών, καὶ οὔ τινα καιρὸν ἀδόκητον ἐκλείπων, ψιλοῖσ ἀνδράσι καὶ ἵπποισ ταχυτάτοισ ἠνώχλει τοῖσ πολεμίοισ μέχρι τὸν Σερουιλιανὸν ἐσ Ἰτύκκην ἀναστῆσαι. Τότε δὲ ἤδη τροφῶν τε ἀπορῶν ὁ Οὐρίατθοσ καὶ τὸν στρατὸν ἔχων ἐλάττω, νυκτὸσ ἐμπρήσασ τὸ στρατόπεδον ἐσ Λυσιτανίαν ἀνεχώρει.

καὶ αὐτὸν ὁ Σερουιλιανὸσ οὐ καταλαβὼν ἐσ Βαιτουρίαν ἐνέβαλε, καὶ πέντε πόλεισ διήρπαζεν, αἳ τῷ Οὐριάτθῳ συνεπεπράχεσαν. μετὰ δὲ τοῦτο ἐστράτευεν ἐσ Κουνέουσ, ὅθεν ἐσ Λυσιτανοὺσ ἐπὶ τὸν Οὐρίατθον αὖθισ ἠπείγετο. καὶ αὐτῷ παροδεύοντι δύο λῄσταρχοι μετὰ μυρίων ἀνδρῶν ἐπιθέμενοι, Κούριόσ τε καὶ Ἀπουλήιοσ, ἐθορύβησαν καὶ τὴν λείαν ἀφείλοντο. καὶ Κούριοσ μὲν ἐν τῷ ἀγῶνι ἔπεσεν, ὁ δὲ Σερουιλιανὸσ τήν τε λείαν μετ’ οὐ πολὺ ἀνέλαβε, καὶ πόλεισ εἷλεν Εἰσκαδίαν τε καὶ Γέμελλαν καὶ Ὀβόλκολαν, φρουρουμένασ ὑπὸ τῶν Οὐριάτθου, καὶ διήρπαζεν ἑτέρασ, καὶ συνεγίγνωσκεν ἄλλαισ· αἰχμάλωτα δ’ ἔχων ἀμφὶ τὰ μύρια, πεντακοσίων μὲν ἀπέτεμε τὰσ κεφαλάσ, τοὺσ δὲ λοιποὺσ ἀπέδοτο. καὶ Κοννόβαν μέν τινα λῄσταρχον ἑαυτὸν ἐγχειρίσαντα λαβών, καὶ φεισάμενοσ αὐτοῦ μόνου, 69. τοὺσ σὺν αὐτῷ πάντασ ἐχειροκόπησεν, Οὐρίατθον δὲ διώκων Ἐρισάνην αὐτοῦ πόλιν ἀπετάφρευεν, ἐσ ἣν ὁ Οὐρίατθοσ ἐσδραμὼν νυκτὸσ ἅμα ἑῴ τοῖσ ἐργαζομένοισ ἐπέκειτο, μέχρι τὰ σκαφεῖα ῥίψαντεσ ἔφευγον. τήν τε ἄλλην στρατιάν, ἐκταχθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Σερουιλιανοῦ, τρεψάμενοσ ὁμοίωσ Οὐρίατθοσ ἐδίωκε, καὶ συνήλασεν ἐσ κρημνούσ, ὅθεν οὐκ ἦν τοῖσ Ῥωμαίοισ διαφυγεῖν. Οὐρίατθοσ δὲ ἐσ τὴν εὐτυχίαν οὐχ ὕβρισεν, ἀλλὰ νομίσασ ἐν καλῷ θήσεσθαι τὸν πόλεμον ἐπὶ χάριτι λαμπρᾷ, συνετίθετο Ῥωμαίοισ, καὶ τὰσ συνθήκασ ὁ δῆμοσ ἐπεκύρωσεν· Οὐρίατθον εἶναι Ῥωμαίων φίλον, καὶ τοὺσ ὑπ’ αὐτῷ πάντασ ἧσ ἔχουσι γῆσ ἄρχειν. ὧδε μὲν ὁ Οὐριάτθου πόλεμοσ ἐδόκει πεπαῦσθαι, χαλεπώτατόσ τε Ῥωμαίοισ γενόμενοσ καὶ ἐπὶ εὐεργεσίᾳ καταλυθείσ. 70. οὐ μὴν ἐπέμεινεν οὐδ’ ἐσ βραχὺ τὰ συγ κείμενα· ὁ γαρ ἀδελφὸσ Σερουιλιανοῦ τοῦ ταῦτα συνθεμένου, Καιπίων, διάδοχοσ αὐτῷ τῆσ στρατηγίασ γενόμενοσ διέβαλλε τὰσ συνθήκασ, καὶ ἐπέστελλε Ῥωμαίοισ ἀπρεπεστάτασ εἶναι. καὶ ἡ βουλὴ τὸ μὲν πρῶτον αὐτῷ συνεχώρει κρύφα λυπεῖν τὸν Οὐρίατθον ὅ τι δοκιμάσειεν· ὡσ δ’ αὖθισ ἠνώχλει καὶ συνεχῶσ ἐπέστελλεν, ἔκρινε λῦσαί τε τὰσ σπονδὰσ καὶ φανερῶσ πολεμεῖν αὖθισ Οὐριάτθῳ. ἐψηφισμένου δὴ σαφῶσ, ὁ Καιπίων Ἄρσαν τε πόλιν ἐκλιπόντοσ Οὐριάτθου παρέλαβε, καὶ αὐτὸν Οὐρίατθον φεύγοντά τε καὶ τὰ ἐν παρόδῳ φθείροντα περὶ Καρπητανίαν κατέλαβε, πολὺ πλείονασ ἔχων. ὅθεν ὁ Οὐρίατθοσ οὐ δοκιμάζων αὐτῷ συμπλέκεσθαι διὰ τὴν ὀλιγότητα, κατὰ μέν τινα φάραγγα ἀφανῆ τὸ πλέον τοῦ στρατοῦ περιέπεμψεν ἀπιέναι, τὸ δὲ λοιπὸν αὐτὸσ ἐκτάξασ ἐπὶ λοφου δόξαν παρεῖχε πολεμήσοντοσ. ὡσ δ’ ᾔσθετο τῶν προαπεσταλμένων ἐν ἀσφαλεῖ γεγονότων, ἐξίππευσεν ἐσ αὐτοὺσ μετὰ καταφρονήσεωσ, ὀξέωσ οὕτωσ ὡσ μηδ’ αἰσθέσθαι τοὺσ διώκοντασ ὅποι διέδραμεν. ὁ δὲ Καιπίων ἐσ Οὐέττωνασ καὶ Καλλαϊκοὺσ τραπεὶσ τὰ ἐκείνων ἐδῄου. Καὶ ζήλῳ τῶν ἔργων Οὐριάτθου τὴν Λυσιτανίαν λῃστήρια πολλὰ ἄλλα ἐπιτρέχοντα ἐπόρθει.

Σέξτοσ δὲ Ιοὔνιοσ Βροῦτοσ ἐπὶ ταῦτα πεμφθεὶσ ἀπέγνω μὲν αὐτὰ διώκειν διὰ χώρασ μακρᾶσ, ὅσην ὁ Τάγοσ τε καὶ Λήθησ καὶ Δόριοσ καὶ Βαίτισ ποταμοὶ ναυσίποροι περιέχουσιν, ὀξέωσ, οἱᾶ δὴ λῃστήρια, μεθισταμένουσ δυσεργὲσ ἡγούμενοσ εἶναι καταλαβεῖν, καὶ αἰσχρὸν οὐ καταλαβόντι, καὶ νικήσαντι τὸ ἔργον οὐ λαμπρόν· ἐσ δὲ τὰσ πόλεισ αὐτῶν ἐτράπετο, δίκην τε λήψεσθαι προσδοκῶν, καὶ τῇ στρατιᾷ πολὺ κέρδοσ περιέσεσθαι, καὶ τοὺσ λῃστὰσ ἐσ ἑκάστην ὡσ πατρίδα κινδυνεύουσαν διαλυθήσεσθαι. ὁ μὲν δὴ ταῦτ̓ ἐνθυμούμενοσ ἐδῄου τὰ ἐν ποσὶν ἅπαντα, συμμαχομένων τοῖσ ἀνδράσι τῶν γυναικῶν καὶ συναναιρουμένων, καὶ οὔ τινα φωνὴν οὐδ’ ἐν ταῖσ σφαγαῖσ ἀφιεισῶν. εἰσὶ δ’ οἳ καὶ ἐσ τὰ ὄρη μεθ’ ὧν ἐδύναντο ἀνεπήδων· καὶ αὐτοῖσ δεομένοισ συνεγίγνωσκεν ὁ Βροῦτοσ, καὶ τὰ ὄντα ἐμερίζετο. Καὶ τὸν Δόριον περάσασ πολλὰ μὲν πολέμῳ κατέδραμε, πολλὰ δὲ παρὰ τῶν αὑτοὺσ ἐνδιδόντων ὅμηρα αἰτήσασ ἐπὶ Λήθην μετῄει, πρῶτοσ ὅδε Ῥωμαίων ἐπινοῶν τὸν ποταμὸν τόνδε διαβῆναι.

περάσασ δὲ καὶ τόνδε, καὶ μέχρι Νίμιοσ ἑτέρου ποταμοῦ προελθών, Βρακάρων αὐτῷ φερομένην ἀγορὰν ἁρπασάντων ἐστράτευεν ἐπὶ τοὺσ Βρακάρουσ, οἵ εἰσιν ἔθνοσ μαχιμώτατον, καὶ ἅμα ταῖσ γυναιξὶν ὡπλισμέναισ καὶ οἵδε ἐμάχοντο, καὶ προθύμωσ ἔθνησκον, οὐκ ἐπιστρεφόμενοσ αὐτῶν οὐδείσ, οὐδὲ τὰ νῶτα δεικνύσ, οὐδὲ φωνὴν ἀφιέντεσ. ὅσαι δὲ κατήγοντο τῶν γυναικῶν, αἱ μὲν αὑτὰσ διεχρῶντο, αἱ δὲ καὶ τῶν τέκνων αὐτόχειρεσ ἐγίνοντο, χαίρουσαι τῷ θανάτῳ μᾶλλον τῆσ αἰχμαλωσίασ. εἰσὶ δέ τινεσ τῶν πόλεων αἳ τότε μὲν τῷ Βρούτῳ προσετίθεντο, οὐ πολὺ δ’ ὕστερον ἀφίσταντο. καὶ αὐτὰσ ὁ Βροῦτοσ κατεστρέφετο αὖθισ. Ἐπὶ δὲ Ταλάβριγα πόλιν ἐλθών, ἣ πολλάκισ μὲν αὐτῷ συνετέθειτο, πολλάκισ δὲ ἀποστᾶσα ἠνώχλει, παρακαλούντων αὐτὸν καὶ τότε τῶν Ταλαβρίγων καὶ διδόντων αὑτοὺσ ἐσ ὅ τι χρῄζοι, πρῶτα μὲν τοὺσ αὐτομόλουσ Ῥωμαίων ᾔτει καὶ τὰ αἰχμάλωτα, καὶ ὅπλα ὅσα εἶχον, καὶ ὅμηρα ἐπὶ τούτοισ, εἶτ’ αὐτοὺσ ἐκέλευσε σὺν παισὶ καὶ γυναιξὶν ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν.

ὡσ δὲ καὶ τοῦθ’ ὑπέστησαν, τὴν στρατιὰν αὐτοῖσ περιστήσασ ἐδημηγόρει, καταλέγων ὁσάκισ ἀποσταῖεν καὶ ὅσουσ πολέμουσ πολεμήσειαν αὐτῷ. φόβον δὲ καὶ δόξαν ἐμφήνασ ἐργασομένου τι δεινόν, ἐπὶ τῶν ὀνειδῶν ἔληξε, καὶ τοὺσ μὲν ἵππουσ αὐτῶν καὶ τὸν σῖτον καὶ χρήματα ὅσα κοινὰ ἦν, ἢ εἴ τισ ἄλλη δημοσία παρασκευή, πάντα περιεῖλε, τὴν δὲ πόλιν αὖθισ οἰκεῖν ἔδωκεν ἐξ ἀέλπτου. τοσάδε μὲν δὴ Βροῦτοσ ἐργασάμενοσ ἐσ Ῥώμην ἀπῄει. καὶ αὐτὰ ἐσ τὴν Οὐριάτθου γραφὴν συνήγαγον, ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ διὰ τὸν ἐκείνου ζῆλον ὑπὸ λῃστηρίων ἄλλων ἀρξάμενα γίγνεσθαι. Οὐρίατθοσ δὲ Καιπίωνι περὶ συμβάσεων τοὺσ πιστοτάτουσ αὑτῷ φίλουσ ἐπέπεμπεν, Αὔδακα καὶ Διτάλκωνα καὶ Μίνουρον, οἳ διαφθαρέντεσ ὑπὸ τοῦ Καιπίωνοσ δώροισ τε μεγάλοισ καὶ ὑποσχέσεσι πολλαῖσ ὑπέστησαν αὐτῷ κτενεῖν τὸν Οὐρίατθον.

καὶ ἔκτειναν ὧδε. ὀλιγοϋπνότατοσ ἦν διὰ φροντίδα καὶ πόνουσ ὁ Οὐρίατθοσ, καὶ τὰ πολλὰ ἔνοπλοσ ἀνεπαύετο, ἵνα ἐξεγρόμενοσ εὐθὺσ ἐσ πάντα ἕτοιμοσ εἰή. τοῖσ οὖν φίλοισ ἐξῆν καὶ νυκτερεύοντι ἐντυγχάνειν. ᾧ δὴ καὶ τότε ἔθει οἱ περὶ τὸν Αὔδακα φυλάξαντεσ αὐτόν, ἀρχομένου ὕπνου παρῆλθον ἐσ τὴν σκηνὴν ὡσ δή τινοσ ἐπείγοντοσ, καὶ κεντοῦσιν ὡπλισμένον ἐσ τὴν σφαγήν· οὐ γὰρ ἦν ἄλλοθι. οὐδεμιᾶσ δ’ αἰσθήσεωσ γενομένησ διὰ τὴν τῆσ πληγῆσ εὐκαιρίαν, διέδρασαν ἐσ Καιπίωνα καὶ τὰσ δωρεὰσ ᾔτουν. ὁ δ’ αὐτίκα μὲν αὐτοῖσ ἔδωκεν ἀδεῶσ ἔχειν ὅσα ἔχουσι, περὶ δὲ ὧν ᾔτουν, ἐσ Ῥώμην αὐτοὺσ ἔπεμπεν. οἱ δὲ θεραπευτῆρεσ Οὐριάτθου καὶ ἡ ἄλλη στρατιά, γενομένησ ἡμέρασ, ἀναπαύεσθαι νομίζοντεσ αὐτὸν ἐθαύμαζον διὰ τὴν ἀήθειαν, μέχρι τινὲσ ἔμαθον ὅτι νεκρὸσ κέοιτο ἔνοπλοσ. καὶ εὐθὺσ ἦν οἰμωγή τε καὶ πένθοσ ἀνὰ τὸ στρατόπεδον, ἀλγούντων τε ἐπ’ ἐκείνῳ καὶ περὶ σφῶν δεδιότων, καὶ ἐνθυμουμένων ἐν οἱοίσ εἰσὶ κινδύνοισ καὶ οἱού στρατηγοῦ στεροῦνται. μάλιστα δὲ αὐτούσ, ὅτι τοὺσ δράσαντασ οὐχ ηὑρ́ισκον, ὑπερήλγυνεν. Οὐρίατθον μὲν δὴ λαμπρότατα κοσμήσαντεσ ἐπὶ ὑψηλοτάτησ πυρᾶσ ἔκαιον, ἱερεῖά τε πολλὰ ἐπέσφαττον αὐτῷ, καὶ κατὰ ἴλασ οἵ τε πεζοὶ καὶ οἱ ἱππεῖσ ἐν κύκλῳ περιθέοντεσ αὐτὸν ἔνοπλοι βαρβαρικῶσ ἐπῄνουν, μέχρι τε σβεσθῆναι τὸ πῦρ παρεκάθηντο πάντεσ ἀμφ’ αὐτό.

καὶ τῆσ ταφῆσ ἐκτελεσθείσησ, ἀγῶνα μονομάχων ἀνδρῶν ἤγαγον ἐπὶ τοῦ τάφου. τοσοῦτον αὑτοῦ πόθον κατέλιπεν Οὐρίατθοσ, ἀρχικώτατοσ μὲν ὡσ ἐν βαρβάροισ γενόμενοσ, φιλοκινδυνότατοσ δ’ ἐσ ἅπαντα πρὸ ἁπάντων, καὶ ἰσομοιρότατοσ ἐν τοῖσ κέρδεσιν. οὐ γάρ ποτε πλέον ὑπέστη λαβεῖν, ἀεὶ παρακαλούντων· ὃ δὲ καὶ λάβοι, τοῖσ ἀριστεύσασιν ἐδίδου. ὅθεν αὐτῷ, δυσχερέστατον ἔργον καὶ οὐδενί πω στρατηγῶν εὐμαρῶσ ἐγγενόμενον, ἔτεσιν ὀκτὼ τοῦδε τοῦ πολέμου παμμιγὴσ στρατὸσ ἀστασίαστοσ ἦν καὶ κατήκοοσ ἀεὶ καὶ ἐσ τοὺσ κινδύνουσ ὀξύτατοσ. τότε δὲ σφῶν Τάνταλον ἑλόμενοι στρατηγεῖν, ἐπὶ Ζάκανθαν ἐφέροντο, ἣν Ἀννίβασ καθελὼν ἔκτισε καὶ ἀπὸ τῆσ αὑτοῦ πατρίδοσ Καρχηδόνα προσεῖπεν. ἀποκρουσθεῖσι δ’ αὐτοῖσ ἐκεῖθεν, καὶ τὸν Βαῖτιν ποταμὸν περῶσιν, ὁ Καιπίων ἐπέκειτο, μέχρι κάμνων ὁ Τάνταλοσ αὑτόν τε καὶ τὴν στρατιὰν τῷ Καιπίωνι παρέδωκεν ὡσ ὑπηκόοισ χρῆσθαι. ὁ δὲ ὅπλα τε αὐτοὺσ ἀφείλετο ἅπαντα, καὶ γῆν ἔδωκεν ἱκανήν, ἵνα μὴ λῃστεύοιεν ἐξ ἀπορίασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 12

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION