Appian, The Foreign Wars, chapter 13

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13)

Τιγράνησ δὲ καὶ Μιθριδάτησ στρατὸν ἄλλον ἤθροιζον περιιόντεσ, οὗ τὴν στρατηγίαν ἐπετέτραπτο Μιθριδάτησ, ἡγουμένου Τιγράνουσ αὐτῷ γεγονέναι τὰ παθήματα διδάγματα. ἔπεμπον δὲ καὶ ἐσ τὸν Παρθυαῖον, ἐπικουρεῖν σφίσι παρακαλοῦντεσ. ἀντιπρεσβεύοντοσ δὲ Λευκόλλου, καὶ ἀξιοῦντοσ ἢ οἷ συμμαχῆσαι ἢ ἀμφοτέροισ ἐκστῆναι τοῦ ἀγῶνοσ, ὁ μὲν κρύφα συντιθέμενοσ ἑκατέροισ, οὐκ ἔφθασεν οὐδετέροισ ἀμῦναι, ὁ δὲ Μιθριδάτησ ὅπλα τε εἰργάζετο κατὰ πόλιν ἑκάστην, καὶ ἐστρατολόγει σχεδὸν ἅπαντασ Ἀρμενίουσ. ἐπιλεξάμενοσ δ’ αὐτῶν τοὺσ ἀρίστουσ, ἐσ ἑπτακισμυρίουσ πεζοὺσ καὶ ἱππέασ ἡμίσεασ, τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἀπέλυσε, τοὺσ δ’ ἐσ ἴλασ τε καὶ σπείρασ ἀγχοτάτω τῆσ Ἰταλικῆσ συντάξεωσ καταλέγων Ποντικοῖσ ἀνδράσι γυμνάζειν παρεδίδου. προσιόντοσ δ’ αὐτοῖσ τοῦ Λευκόλλου, ὁ μὲν Μιθριδάτησ τὸ πεζὸν ἅπαν καὶ μέροσ τι τῶν ἱππέων ἐπὶ λόφου συνεῖχε, τῇ λοιπῇ δ’ ἵππῳ Τιγράνησ τοῖσ σιτολογοῦσι Ῥωμαίοισ περιπεσὼν ἡσσᾶτο. καὶ μᾶλλον ἀδεῶσ ἀπὸ τοῦδε οἱ Ῥωμαῖοι πλησίον αὐτοῦ Μιθριδάτου ἐσιτολόγουν τε καὶ ἐστρατοπέδευον. κονιορτὸσ δ’ αὖθισ ἠγείρετο πολὺσ ὡσ ἐπιόντοσ τοῦ Τιγράνουσ· καὶ τὸ ἐνθύμημα ἦν ἐν μέσῳ Λεύκολλον ἀμφοῖν γενέσθαι. ὁ δ’ αἰσθόμενοσ τοὺσ μὲν ἀρίστουσ τῶν ἱππέων προύπεμψε πορρωτάτω συμπλέκεσθαι τῷ Τιγράνῃ καὶ κωλύειν αὐτὸν ἐξ ὁδοιπορίασ ἐσ τάξιν καθίστασθαι, αὐτὸσ δὲ τὸν Μιθριδάτην προκαλούμενοσ ἐσ μάχην . . . . . . καὶ περιταφρεύων οὐκ ἠρέθιζεν, ἑώσ χειμὼν ἐπιπεσὼν διέλυσε τὸ ἔργον ἅπασιν. Καὶ Τιγράνησ μὲν ἐξ ὅλησ Ἀρμενίασ ἐσ τὰ ἐντὸσ ἀνεζεύγνυεν, ὁ δὲ Μιθριδάτησ ἐσ τὸν Πόντον ἐπὶ τὰ λοιπὰ τῆσ ἰδίασ ἀρχῆσ ἠπείγετο, τετρακισχιλίουσ οἰκείουσ ἔχων, καὶ τοσούσδε ἑτέρουσ παρὰ Τιγράνουσ λαβών.

ἐφείπετο δ’ αὐτῷ καὶ ὁ Λεύκολλοσ, ἀναζευγνὺσ καὶ ὅδε διὰ τὴν ἀπορίαν. φθάσασ δ’ αὐτὸν ὁ Μιθριδάτησ ἐπέθετο Φαβίῳ τῷ δεῦρο ἐκ Λευκόλλου στρατηγεῖν ὑπολελειμμένῳ, καὶ τρεψάμενοσ αὐτὸν ἔκτεινε πεντακοσίουσ. ἐλευθερώσαντοσ δὲ τοῦ Φαβίου θεράποντασ ὅσοι ἦσαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ, καὶ δι’ ὅλησ ἡμέρασ αὖθισ ἀγωνιζομένου, παλίντροποσ ἦν ὁ ἀγών, μέχρι τὸν Μιθριδάτην, πληγέντα λίθῳ τε ἐσ τὸ γόνυ καὶ ὑπὸ τὸν ὀφθαλμὸν βέλει, κατὰ σπουδὴν ἀποκομισθῆναι, καὶ πολλὰσ ἡμέρασ τοὺσ μὲν φόβῳ τοῦ βασιλέωσ τῆσ σωτηρίασ, τοὺσ δὲ ὑπὸ πλήθουσ τραυμάτων ἠρεμῆσαι. Μιθριδάτην μὲν οὖν ἐθεράπευον Ἄγαροι, Σκυθικὸν ἔθνοσ, ἰοῖσ ὄφεων ἐσ τὰσ θεραπείασ χρώμενοι καὶ ἐπὶ τῷδε ἀεὶ βασιλεῖ συνόντεσ· Φαβίῳ δὲ Τριάριοσ, ἕτεροσ Λευκόλλου στρατηγόσ, ἐπελθὼν μετ’ οἰκείου στρατοῦ, τήν τε ἀρχὴν παρὰ τοῦ Φαβίου καὶ τὸ ἀξίωμα παρελαμβανεν. καὶ μετ’ οὐ πολὺ χωρούντων ἐσ μάχην αὐτοῦ τε καὶ Μιθριδάτου, πνεῦμα, οἱο͂ν οὐκ ἐμνημονεύετο γενέσθαι, τάσ τε σκηνὰσ ἀμφοτέρων διέρριψε καὶ τὰ ὑποζύγια παρέσυρε καὶ τῶν ἀνδρῶν ἔστιν οὓσ κατεκρήμνισεν. Καὶ τότε μὲν ἀνεχώρουν ἑκάτεροι, ἀπαγγελλομένου δὲ Λευκόλλου προσιέναι, προλαβεῖν τὸ ἔργον ὁ Τριάριοσ ἐπειγόμενοσ ἔτι νυκτὸσ ἐπεχείρει ταῖσ Μιθριδάτου προφυλακαῖσ.

ἰσομάχου δ’ ἐσ πολὺ τοῦ ἀγῶνοσ ὄντοσ, ὁ βασιλεὺσ ἐσ τὸ καθ’ αὑτὸν μέροσ ἐπιβαρήσασ ἔκρινε τὴν μάχην, καὶ διασπάσασ τοὺσ πολεμίουσ τὸ πεζὸν αὐτῶν κατέκλεισεν ἐσ διώρυχα πηλοῦ, ἔνθα διεφθείροντο στῆναι μὴ δυνάμενοι. τοὺσ δ’ ἱππέασ ἀνὰ τὸ πεδίον ἐδίωκεν, ἐκθύμωσ τῇ φορᾷ τῆσ εὐτυχίασ καταχρώμενοσ, ἔστε τισ αὐτὸν Ῥωμαῖοσ λοχαγόσ, οἱᾶ θεράπων αὐτῷ συντροχάζων, ἐσ τὸν μηρὸν ἐπάταξε ξίφει πληγὴν βαθεῖαν, οὐκ ἐλπίσασ ἐσ τὰ νῶτα διὰ τοῦ θώρακοσ ἐφίξεσθαι. καὶ τόνδε μὲν εὐθὺσ οἱ πλησίον συνέκοπτον, ὁ δὲ Μιθριδάτησ ἀπεφέρετο ὀπίσω, καὶ οἱ φίλοι τὴν στρατιὰν ἀπὸ νίκησ λαμπρᾶσ ἀνεκάλουν σὺν ἐπείξει βαρείᾳ. ἐνέπιπτε δὲ τοῖσ μαχομένοισ ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τῆσ ἀνακλήσεωσ θόρυβόσ τε καὶ ἀπορία, μή τι δεινὸν ἑτέρωθεν εἰή, μέχρι μαθόντεσ εὐθὺσ ἐν τῷ πεδίῳ τὸ σῶμα περιίσταντο καὶ ἐθορύβουν, ἑώσ Τιμόθεοσ αὐτοῖσ ὁ ἰατρόσ, ἐπισχὼν τὸ αἷμα, ἐπέδειξεν αὐτὸν ἐκ μετεώρου, οἱο͂́ν τι καὶ Μακεδόσιν ἐν Ἰνδοῖσ, ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου δεδιόσιν, ὁ Ἀλέξανδροσ αὑτὸν ἐπὶ νεῶσ θεραπευόμενον ἐπέδειξεν. ὁ δὲ Μιθριδάτησ ὡσ ἀνήνεγκεν, αὐτίκα τοῖσ ἀνακαλέσασιν ἐκ τῆσ μάχησ κατεμέμφετο, καὶ τὸν στρατὸν αὐτῆσ ἡμέρασ ἦγεν αὖθισ ἐπὶ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον. οἱ δὲ καὶ ἐκ τοῦδε ἐπεφεύγεσαν ἤδη σὺν δέει. σκυλευομένων δὲ τῶν νεκρῶν ἐφαίνοντο χιλίαρχοι μὲν εἴκοσι καὶ τέσσαρεσ, ἑκατόνταρχοι δὲ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, ὅσον ἡγεμόνων πλῆθοσ οὐ ῥᾳδίωσ συνέπεσε Ῥωμαίοισ ἐν ἥττῃ μιᾷ. Ὁ δὲ Μιθριδάτησ ἐσ Αρμενίαν, ἣν δὴ νῦν Ῥωμαῖοι βραχυτέραν Ἀρμενίαν καλοῦσιν, ἀνεζεύγνυ, τὰ μὲν εὐκόμιστα πάντα σιτολογῶν, τὰ δὲ δυσχερῆ διαφθείρων τε καὶ Λεύκολλον ἐπιόντα προαφαιρούμενοσ.

καί τισ ἀνὴρ Ῥωμαῖοσ, ἀπὸ βουλῆσ, Ἀττίδιοσ ὄνομα, διὰ δίκην φυγὼν ἐκ τῆσ πατρίδοσ ἐσ Μιθριδάτην πρὸ πολλοῦ καὶ φιλίασ ἀξιούμενοσ, ἑάλω τότε ἐπιβουλεύων αὐτῷ. καὶ τόνδε μὲν ὁ βασιλεὺσ οὐ δικαιῶν βασανίσαι, Ῥωμαίων ποτὲ βουλευτὴν γενόμενον, ἔκτεινε, τοὺσ δὲ συναμαρτόντασ ᾐκίσατο δεινῶσ. ἀπελεύθεροι δ’ ὅσοι τῷ Ἀττιδίῳ συνεγνώκεσαν, ἀπαθεῖσ ἀφῆκεν ὡσ δεσπότῃ διακονησαμένουσ. Λευκόλλου δ’ ἤδη τῷ Μιθριδάτῃ παραστρατοπεδεύοντοσ, ὁ τῆσ Ἀσίασ στρατηγὸσ περιπέμπων ἐκήρυσσε Ῥωμαίουσ ἐπικαλεῖν Λευκόλλῳ πέρα τοῦ δέοντοσ πολεμοῦντι, καὶ τοὺσ ὑπ’ αὐτῷ τῆσ στρατείασ ἀφιέναι, καὶ τῶν οὐ πειθομένων τὰ ὄντα δημεύσειν. ὧν ἐξαγγελθέντων ὁ στρατὸσ αὐτίκα διελύετο, χωρὶσ ὀλίγων. ὅσοι πάνυ πένητεσ ὄντεσ καὶ τὴν ζημίαν οὐ δεδιότεσ τῷ Λευκόλλῳ παρέμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION