헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΦορέ90́

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10)

Καὶ σχολὴν ἄγων ὁ Μιθριδάτησ Βόσπορον ἐχειροῦτο, καὶ βασιλέα αὐτοῖσ τῶν υἱέων ἕνα ἀπεδείκνυ Μαχάρην. ἐσ δ’ Ἀχαιοὺσ τοὺσ ὑπὲρ Κόλχουσ ἐσβαλών, οἳ δοκοῦσιν εἶναι τῶν ἐκ Τροίασ κατὰ τὴν ἐπάνοδον πλανηθέντων, δύο μέρη τοῦ στρατοῦ πολέμῳ τε καὶ κρύει καὶ ἐνέδραισ ἀποβαλὼν ἐπανῆλθε, καὶ ἐσ Ῥώμην ἔπεμπε τοὺσ συγγραψομένουσ τὰ συγκείμενα. ἔπεμπε δὲ καὶ Ἀριοβαρζάνησ, εἴθ’ ἑκὼν εἴτε πρὸσ τινῶν ἐνοχλούμενοσ, οὐκ ἀπολαμβάνειν Καππαδοκίαν, ἀλλὰ τὸ πλέον αὐτῆσ ἔτι Μιθριδάτην ἀφαιρεῖσθαι. Μιθριδάτησ μὲν οὖν, Σύλλα κελεύοντοσ αὐτῷ μεθεῖναι Καππαδοκίαν, μεθῆκε, καὶ ἑτέραν πρεσβείαν ἐπέπεμπεν ἐπὶ τὰσ τῶν συνθηκῶν συγγραφάσ· ἤδη δὲ Σύλλα τεθνεῶτοσ, οὐκ ἐπαγόντων αὐτὴν ὡσ ἐν ἀσχολίᾳ τῶν προβούλων ἐπὶ τὸ κοινόν, Τιγράνη τὸν γαμβρὸν Μιθριδάτησ ἔπεισεν ἐσ Καππαδοκίαν ἐμβαλεῖν ὥσπερ ἀφ’ ἑαυτοῦ. καὶ τὸ μὲν σόφισμα οὐκ ἔλαθε Ῥωμαίουσ, ὁ δ’ Ἀρμένιοσ Καππαδοκίαν σαγηνεύσασ ἐσ τριάκοντα μυριάδασ ἀνθρώπων ἀνασπάστουσ ἐσ Ἀρμένιαν ἐποίησε, καὶ συνῴκιζεν αὐτοὺσ μεθ’ ἑτέρων ἔσ τι χωρίον ἔνθα πρῶτον Ἀρμενίασ τὸ διάδημα αὐτὸσ περιεθήκατο, καὶ Τιγρανόκερτα ἀφ’ ἑαυτοῦ προσεῖπεν· δύναται δ’ εἶναι Τιγρανόπολισ. Καὶ τάδε μὲν ἦν ἐν Ἀσίᾳ·

Σερτώριοσ δ’ Ἰβηρίασ ἡγούμενοσ αὐτήν τε Ἰβηρίαν καὶ τὰ περίοικα πάντα ἐπὶ Ῥωμαίουσ ἀνίστη, καὶ βουλὴν ἐκ τῶν οἱ συνόντων, ἐσ μιμημα τῆσ συγκλήτου, κατέλεγεν. δύο δ’ αὐτοῦ τῶν στασιωτῶν, Λεύκιοι, Μάγιόσ τε καὶ Φάννιοσ, Μιθριδάτην ἔπειθον συμμαχῆσαι τῷ Σερτωρίῳ, πολλὰ περὶ τῆσ Ἀσίασ αὐτὸν καὶ τῶν ἐγγὺσ ἐθνῶν ἐπελπίζοντεσ. ὁ μὲν δὴ πεισθεὶσ ἐσ τὸν Σερτώριον ἔπεμψεν· ὁ δὲ τοὺσ πρέσβεισ ἐσ τὴν ἑαυτοῦ σύγκλητον παραγαγών τε, καὶ μεγαλοφρονησάμενοσ ὅτι τὸ κλέοσ αὐτοῦ καὶ ἐσ τὸν Πόντον διίκετο καὶ Ῥωμαίουσ ἕξοι πολιορκεῖν ἀπό τε δύσεωσ καὶ ἐξ ἀνατολῆσ, συνετίθετο τῷ Μιθριδάτῃ δώσειν Ἀσίαν τε καὶ Βιθυνίαν καὶ Παφλαγονίαν καὶ Καππαδοκίαν καὶ Γαλατίαν, στρατηγόν τε αὐτῷ Μᾶρκον Οὐάριον καὶ συμβούλουσ τοὺσ Λευκίουσ, Μάγιόν τε καὶ Φάννιον, ἔπεμψεν. μεθ’ ὧν ὁ Μιθριδάτησ ἐξέφαινε τὸν τρίτον καὶ τελευταῖόν οἱ γενόμενον ἐσ Ῥωμαίουσ πόλεμον, ἐν ᾧ πᾶσαν ἀπώλεσε τὴν ἀρχὴν Σερτωρίου μὲν ἀποθανόντοσ, ἐν Ἰβηρίᾳ, ἐπιπεμφθέντων δέ οἱ στρατηγῶν ἀπὸ Ῥώμησ προτέρου Λευκόλλου τοῦδε τοῦ νεναυαρχηκότοσ Σύλλᾳ, ὑστέρου δὲ Πομπηίου, ἐφ’ ὅτου πάντα ὅσα ἦν Μιθριδάτου καὶ ὅσα αὐτοῖσ γειτονεύοντα, μέχρι ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην, προφάσει καὶ ὁρμῇ τοῦ Μιθριδατείου πολέμου ἐσ Ῥωμαίουσ ἅπαντα περιηνέχθη. Μιθριδάτησ μὲν οὖν, οἱᾶ Ῥωμαίων πολλάκισ ἐσ πεῖραν ἐλθών, καὶ τόνδε μάλιστα τὸν πόλεμον ἡγούμενοσ, ἀπροφασίστωσ δὴ καὶ ὀξέωσ γενόμενον, ἄσπειστον ἕξειν, πᾶσαν ἐπενόει παρασκευὴν ὡσ ἄρτι δὴ κριθησόμενοσ περὶ ἁπάντων.

καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ θέρουσ καὶ τὸν χειμῶνα ὅλον ὑλοτομῶν ἐπήγνυτο ναῦσ καὶ ὅπλα, καὶ σίτου διακοσίασ μεδίμνων μυριάδασ ἐπὶ θαλάσσῃ διετίθει. σύμμαχοί τε αὐτῷ προσεγίγνοντο, χωρὶσ τῆσ προτέρασ δυνάμεωσ, Χάλυβεσ Ἀρμένιοι Σκύθαι Ταῦροι Ἀχαιοὶ Ἡνίοχοι Λευκόσυροι, καὶ ὅσοι περὶ Θερμώδοντα ποταμὸν γῆν ἔχουσι τὴν Ἀμαζόνων λεγομένην. τοσαῦτα μὲν ἐπὶ τοῖσ προτέροισ αὐτῷ περὶ τὴν Ἀσίαν προσεγίγνετο, περάσαντι δ’ ἐσ τὴν Εὐρώπην Σαυροματῶν οἵ τε βασίλειοι καὶ Ιἄζυγεσ καὶ Κόραλλοι, καὶ Θρᾳκῶν ὅσα γένη παρὰ τὸν Ἴστρον ἢ Ῥοδόπην ἢ τὸν Αἷμον οἰκοῦσι, καὶ ἐπὶ τοῖσδε Βαστέρναι, τὸ ἀλκιμώτατον αὐτῶν γένοσ. τοσάδε μὲν δὴ καὶ τῆσ Εὐρώπησ τότε προσελάμβανεν ὁ Μιθριδάτησ. καὶ μυριάδεσ ἐκ πάντων ἐσ τὸ μάχιμον αὐτῷ συνελέγοντο τεσσαρεσκαίδεκα μάλιστα πεζῶν, καὶ ἱππεῖσ ἐπὶ μυρίοισ ἑξακισχίλιοι. πολὺσ δὲ καὶ ἄλλοσ ὅμιλοσ ὁδοποιῶν καὶ σκευοφόρων εἵπετο καὶ ἐμπόρων. Ἀρχομένου δ’ ἦροσ ἀπόπειραν τοῦ ναυτικοῦ ποιησάμενοσ, ἔθυε τῷ στρατίῳ Διὶ τὴν συνήθη θυσίαν, καὶ Ποσειδῶνι λευκῶν ἵππων ἁρ́μα καθεὶσ ἐσ τὸ πέλαγοσ ἐπὶ Παφλαγονίασ ἠπείγετο, στρατηγούντων αὐτῷ Ταξίλου τε καὶ Ἑρμοκράτουσ.

ὡσ δ’ ἀφίκετο, ἐδημηγόρησε τῷ στρατῷ περί τε τῶν προγόνων μάλα σεμνολόγωσ καὶ περὶ αὑτοῦ μεγαληγόρωσ, ὅτι τὴν ἀρχὴν ἐκ βραχέοσ ἐπὶ πλεῖστον προαγαγὼν οὔποτε Ῥωμαίων ἡττηθείη παρών. εἶτα κατηγόρησεν αὐτῶν ἐσ πλεονεξίαν καὶ ἀμετρίαν, ὑφ’ ἧσ, ἔφη, καὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ τὴν πατρίδα αὐτὴν δεδούλωνται. καὶ τὰσ γενομένασ οἱ τελευταίασ συνθήκασ ἐπέφερεν ὡσ οὐκ ἐθέλουσιν ἀναγράψασθαι, καιροφυλακοῦντεσ αὖθισ ἐπιθέσθαι. καὶ τοῦτο αἴτιον τοῦ πολέμου τιθέμενοσ, ἐπῆγε τὴν ἑαυτοῦ στρατιὰν ὅλην καὶ παρασκευήν, καὶ Ῥωμαίων ἀσχολίαν πολεμουμένων ὑπὸ Σερτωρίου κατὰ κράτοσ ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ στασιαζόντων ἐσ ἀλλήλουσ ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν. "διὸ καὶ τῆσ θαλάσσησ," ἔφη, "καταφρονοῦσι λῃστευομένησ πολὺν ἤδη χρόνον, καὶ σύμμαχοσ αὐτοῖσ οὐδείσ ἐστιν, οὐδ’ ὑπήκοοσ ἑκούσιοσ ἔτι. οὐχ ὁρᾶτε δ’ αὐτῶν," ἔφη, "καὶ τοὺσ ἀρίστουσ," ἐπιδεικνὺσ Οὐάριόν τε καὶ τοὺσ Λευκίουσ, "πολευίουσ μὲν ὄντασ τῇ πατρίδι, συμμάχουσ δ’ ἡμῖν; Ταῦτ’ εἰπὼν καὶ τὸν στρατὸν ἐρεθίσασ ἐνέβαλεν ἐσ Βιθυνίαν, Νικομήδουσ ἄρτι τεθνεῶτοσ ἄπαιδοσ καὶ τὴν ἀρχὴν Ῥωμαίοισ ἀπολιπόντοσ.

Κόττασ δ’ ἡγούμενοσ αὐτῆσ, ἀσθενὴσ τὰ πολέμια πάμπαν, ἔφυγεν ἐσ Χαλκηδόνα μεθ’ ἧσ εἶχε δυνάμεωσ. καὶ Βιθυνία μὲν ἦν αὖθισ ὑπὸ τῷ Μιθριδάτῃ, τῶν πανταχοῦ Ῥωμαίων ἐσ Χαλκηδόνα πρὸσ Κότταν συνθεόντων. ἐπιόντοσ δὲ καὶ τῇ Χαλκηδόνι τοῦ Μιθριδάτου, Κόττασ μὲν ὑπ’ ἀπραξίασ οὐ προῄει, Νοῦδοσ δὲ ὁ ναύαρχοσ αὐτοῦ, σὺν μέρει τινὶ στρατοῦ τὰ ὀχυρώτατα τοῦ πεδίου καταλαβὼν καὶ ἐξελαθείσ, ἔφυγεν ἐπὶ τὰσ πύλασ τῆσ Χαλκηδόνοσ διὰ θριγκίων πολλῶν πάνυ δυσχερῶσ. ἀμφί τε τὰσ πύλασ ὠθισμὸσ ἦν ἐσπηδώντων ὁμοῦ· ὅθεν οὐδὲν τοῖσ διώκουσιν αὐτοὺσ βέλοσ ἠτύχει. ὡσ δὲ καὶ περὶ τῶν πυλῶν δείσαντεσ οἱ φύλακεσ τὰ κλεῖθρα καθῆκαν ἐσ αὐτὰσ ἀπὸ μηχανῆσ, Νοῦδον μὲν καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων τινὰσ καλῳδίοισ ἀνιμήσαντο, οἱ δὲ λοιποὶ μεταξὺ τῶν τε φίλων καὶ τῶν πολεμίων ἀπώλλυντο, τὰσ χεῖρασ ἐσ ἑκατέρουσ ὀρέγοντεσ. ὅ τε Μιθριδάτησ τῇ φορᾷ τῆσ εὐτυχίασ χρώμενοσ ἐπῆγεν αὐτῆσ ἡμέρασ ἐπὶ τὸν λιμένα τὰσ ναῦσ, καὶ τὸ κλεῖθρον ἁλύσει χαλκῇ δεδεμένον ἀπορρήξασ τέσσαρασ μὲν ἐνέπρησε τῶν πολεμίων, τὰσ δὲ λοιπὰσ ἑξήκοντα ἀνεδήσατο, οὐδὲν οὔτε Νούδου κωλύοντοσ ἔτι οὔτε Κόττα, ἀλλ’ ἐσ τὰ τείχη συγκεκλεισμένων. ἀπέθανον δὲ Ῥωμαίων μὲν ἐσ τρισχιλίουσ, καὶ Λεύκιοσ Μάλλιοσ, ἀνὴρ ἀπὸ βουλῆσ, Μιθριδάτου δὲ Βαστερνῶν τῶν πρώτων ἐσπεσόντων ἐσ τὸν λιμένα εἴκοσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Foreign Wars, chapter 10

(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION