Herodotus, The Histories, book 1, chapter 112

(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 112)

ἅμα δὲ ταῦτα ἔλεγε ὁ βουκόλοσ καὶ ἐκκαλύψασ ἀπεδείκνυε. ἣ δὲ ὡσ εἶδε τὸ παιδίον μέγα τε καὶ εὐειδὲσ ἐόν, δακρύσασα καὶ λαβομένη τῶν γουνάτων τοῦ ἀνδρὸσ ἐχρήιζε μηδεμιῇ τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ οὐκ ἔφη οἱο͂́σ τ’ εἶναι ἄλλωσ αὐτὰ ποιέειν·

ἐπιφοιτήσειν γὰρ κατασκόπουσ ἐξ Ἁρπάγου ἐποψομένουσ, ἀπολέεσθαί τε κάκιστα ἢν μὴ σφεα ποιήσῃ. ὡσ δὲ οὐκ ἔπειθε ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα λέγει ἡ γυνὴ τάδε. "ἐπεὶ τοίνυν οὐ δύναμαί σε πείθειν μὴ ἐκθεῖναι, σὺ δὲ ὧδε ποίησον, εἰ δὴ πᾶσα ἀνάγκη ὀφθῆναι ἐκκείμενον. τέτοκα γὰρ καὶ ἐγώ, τέτοκα δὲ τεθνεόσ. τοῦτο μὲν φέρων πρόθεσ, τὸν δὲ τῆσ Ἀστυάγεοσ θυγατρὸσ παῖδα ὡσ ἐξ ἡμέων ἐόντα τρέφωμεν.

καὶ οὕτω οὔτε σὺ ἁλώσεαι ἀδικέων τοὺσ δεσπότασ οὔτε ἡμῖν κακῶσ βεβουλευμένα ἔσται· ὅ τε γὰρ τεθνεὼσ βασιληίησ ταφῆσ κυρήσει καὶ ὁ περιεὼν οὐκ ἀπολέει τὴν ψυχήν.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION