Herodotus, The Histories, book 1, chapter 68

(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 68)

τούτων ὦν τῶν ἀνδρῶν Λίχησ ἀνεῦρε ἐν Τεγέῃ καὶ συντυχίῃ χρησάμενοσ καὶ σοφίῃ. ἐούσησ γὰρ τοῦτον τὸν χρόνον ἐπιμιξίησ πρὸσ τοὺσ Τεγεήτασ, ἐλθὼν ἐσ χαλκήιον ἐθηεῖτο σίδηρον ἐξελαυνόμενον, καὶ ἐν θώματι ἦν ὀρέων τὸ ποιεόμενον. μαθὼν, δέ μιν ὁ χαλκεὺσ ἀποθωμάζοντα εἶπε παυσάμενοσ τοῦ ἔργου "ἦ κου ἄν, ὦ ξεῖνε Λάκων εἴ περ εἶδεσ τό περ ἐγώ, κάρτα ἂν ἐθώμαζεσ, ὅκου νῦν οὕτω τυγχάνεισ θῶμα ποιεύμενοσ τὴν ἐργασίην τοῦ σιδήρου.

ἐγὼ γὰρ ἐν τῇδε θέλων τῇ αὐλῇ φρέαρ ποιήσασθαι, ὀρύσσων ἐπέτυχον σορῷ ἑπταπήχεϊ·

ὑπὸ δὲ ἀπιστίησ μὴ μὲν γενέσθαι μηδαμὰ μέζονασ ἀνθρώπουσ τῶν νῦν ἄνοιξα αὐτὴν καὶ εἶδον τὸν νεκρὸν μήκεϊ ἴσον ἐόντα τῇ σορῷ· μετρήσασ δὲ συνέχωσα ὀπίσω. " ὃ μὲν δή οἱ ἔλεγε τά περ ὀπώπεε, ὁ δὲ ἐννώσασ τὰ λεγόμενα συνεβάλλετο τὸν Ὀρέστεα κατὰ τὸ θεοπρόπιον τοῦτον εἶναι, τῇδε συμβαλλόμενοσ· τοῦ χαλκέοσ δύο ὁρέων φύσασ τοὺσ ἀνέμουσ εὑρ́ισκε ἐόντασ, τὸν δὲ ἄκμονα καὶ τὴν σφῦραν τόν τε τύπον καὶ τὸν ἀντίτυπον, τὸν δὲ ἐξελαυνόμενον σίδηρον τὸ πῆμα ἐπὶ πήματι κείμενον, κατὰ τοιόνδε τι εἰκάζων, ὡσ ἐπὶ κακῷ ἀνθρώπου σίδηροσ ἀνεύρηται.

συμβαλόμενοσ δὲ ταῦτα καὶ ἀπελθὼν ἐσ Σπάρτην ἔφραζε Λακεδαιμονίοσσι πᾶν τὸ πρῆγμα.

οἳ δὲ ἐκ λόγου πλαστοῦ ἐπενείκαντὲσ οἱ αἰτίην ἐδίωξαν. ὁ δὲ ἀπικόμενοσ ἐσ Τεγέην καὶ φράζων τὴν ἑωυτοῦ συμφορὴν πρὸσ τὸν χαλκέα ἐμισθοῦτο παρ’ οὐκ ἐκδιδόντοσ τὴν αὐλήν· χρόνῳ δὲ ὡσ ἀνέγνωσε, ἐνοικίσθη, ἀνορύξασ δὲ τὸν τάφον καὶ τὰ ὀστέα συλλέξασ οἴχετο φέρων ἐσ Σπάρτην.

καὶ ἀπὸ τούτου τοῦ χρόνου, ὅκωσ πειρῴατο ἀλλήλων, πολλῷ κατυπέρτεροι τῷ πολέμῳ ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι· ἤδη δέ σφι καὶ ἡ πολλὴ τῆσ Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION