Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναλαμβάνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναλαμβάνω

Structure: ἀνα (Prefix) + λαμβάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take up, take into one's hands, to take on board ship, to take with one
  2. to take up
  3. to take upon oneself, assume
  4. to take upon oneself, undertake, engage in
  5. to learn by rote
  6. to get back, regain, recover
  7. to retrieve, make good
  8. to restore, repair, to regain strength, revive
  9. to take up again, resume, to recollect
  10. to pull short up, to check, to call, back
  11. to gain quite over, win over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναλαμβάνω ἀναλαμβάνεις ἀναλαμβάνει
Dual ἀναλαμβάνετον ἀναλαμβάνετον
Plural ἀναλαμβάνομεν ἀναλαμβάνετε ἀναλαμβάνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναλαμβάνω ἀναλαμβάνῃς ἀναλαμβάνῃ
Dual ἀναλαμβάνητον ἀναλαμβάνητον
Plural ἀναλαμβάνωμεν ἀναλαμβάνητε ἀναλαμβάνωσιν*
OptativeSingular ἀναλαμβάνοιμι ἀναλαμβάνοις ἀναλαμβάνοι
Dual ἀναλαμβάνοιτον ἀναλαμβανοίτην
Plural ἀναλαμβάνοιμεν ἀναλαμβάνοιτε ἀναλαμβάνοιεν
ImperativeSingular ἀναλάμβανε ἀναλαμβανέτω
Dual ἀναλαμβάνετον ἀναλαμβανέτων
Plural ἀναλαμβάνετε ἀναλαμβανόντων, ἀναλαμβανέτωσαν
Infinitive ἀναλαμβάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναλαμβανων ἀναλαμβανοντος ἀναλαμβανουσα ἀναλαμβανουσης ἀναλαμβανον ἀναλαμβανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναλαμβάνομαι ἀναλαμβάνει, ἀναλαμβάνῃ ἀναλαμβάνεται
Dual ἀναλαμβάνεσθον ἀναλαμβάνεσθον
Plural ἀναλαμβανόμεθα ἀναλαμβάνεσθε ἀναλαμβάνονται
SubjunctiveSingular ἀναλαμβάνωμαι ἀναλαμβάνῃ ἀναλαμβάνηται
Dual ἀναλαμβάνησθον ἀναλαμβάνησθον
Plural ἀναλαμβανώμεθα ἀναλαμβάνησθε ἀναλαμβάνωνται
OptativeSingular ἀναλαμβανοίμην ἀναλαμβάνοιο ἀναλαμβάνοιτο
Dual ἀναλαμβάνοισθον ἀναλαμβανοίσθην
Plural ἀναλαμβανοίμεθα ἀναλαμβάνοισθε ἀναλαμβάνοιντο
ImperativeSingular ἀναλαμβάνου ἀναλαμβανέσθω
Dual ἀναλαμβάνεσθον ἀναλαμβανέσθων
Plural ἀναλαμβάνεσθε ἀναλαμβανέσθων, ἀναλαμβανέσθωσαν
Infinitive ἀναλαμβάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναλαμβανομενος ἀναλαμβανομενου ἀναλαμβανομενη ἀναλαμβανομενης ἀναλαμβανομενον ἀναλαμβανομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Εἶτα ὁ βασιλεὺσ εἰσ τὴν πόλιν ἀπαλλαγείσ, τὸν ἐπὶ τῶν προσόδων προσκαλεσάμενοσ, ἐκέλευσεν οἴνουσ τε καὶ τὰ λοιπὰ πρὸσ εὐωχίαν ἐπιτήδεια τοῖσ Ἰουδαίοισ χορηγεῖν ἐπὶ ἡμέρασ ἑπτά, κρίνασ αὐτοὺσ ἐν ᾧ τόπῳ ἔδοξαν τὸν ὄλεθρον ἀναλαμβάνειν, ἐν τούτῳ ἐν εὐφροσύνῃ πάσῃ σωτήρια ἄγειν. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:30)
  • τῷ δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἱνατί σὺ διηγῇ τὰ δικαιώματά μου καὶ ἀναλαμβάνεισ τὴν διαθήκην μου διὰ στόματόσ σου̣ (Septuagint, Liber Psalmorum 49:16)
  • ἐν τῷ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν στολὴν δόξησ καὶ ἐνδιδύσκεσθαι αὐτὸν συντέλειαν καυχήματοσ, ἐν ἀναβάσει θυσιαστηρίου ἁγίου ἐδόξασε περιβολὴν ἁγιάσματοσ. (Septuagint, Liber Sirach 50:11)
  • ἐπεὶ δὲ ἤγγελτο πυρπολῶν ὁ θεὸσ ἤδη τὴν χώραν καὶ πόλεισ αὐτάνδρουσ καταφλέγων καὶ ἀνάπτων τὰσ ὕλασ καὶ ἐν βραχεῖ πᾶσαν τὴν Ἰνδικὴν φλογὸσ ἐμπεπληκώσ ‐ ὅπλον γάρ τι Διονυσιακὸν τὸ πῦρ, πατρῷον αὐτῷ κἀκ τοῦ κεραυνοῦ ‐ ἐνταῦθα ἤδη σπουδῇ ἀνελάμβανον τὰ ὅπλα καὶ τοὺσ ἐλέφαντασ ἐπισάξαντεσ καὶ ἐγχαλινώσαντεσ καὶ τοὺσ πύργουσ ἀναθέμενοι ἐπ’ αὐτοὺσ ἀντεπεξῄεσαν, καταφρονοῦντεσ μὲν καὶ τότε, ὀργιζόμενοι δὲ ὅμωσ καὶ συντρῖψαι σπεύδοντεσ αὐτῷ στρατοπέδῳ τὸν ἀγένειον ἐκεῖνον στρατηλάτην. (Lucian, (no name) 3:2)
  • οὕτω δὴ καὶ σύ, ὃν ἐξῆν μηκέτ’ ἀναλαμβάνειν εἴ ἀνάξιοσ ^ ἐδόκει τοῦ γένουσ, τοῦτον εἰ χρηστὸν ἡγησάμενοσ εἶναι πάλιν ἀνείληφασ, οὐκέτ’ ἀποκηρύττειν ἕξεισ· (Lucian, Abdicatus, (no name) 11:4)
  • πλὴν ὀλίγασ ταύτασ ἡμέρασ ἐφ̓ οἷσ εἶπον ὑπεξελέσθαι μοι ἔδοξε καὶ ἀναλαμβάνω τὴν ἀρχήν, ὡσ ὑπομνήσαιμι τοὺσ ἀνθρώπουσ οἱο͂σ ἦν ὁ ἐπ̓ ἐμοῦ βίοσ, ὁπότε ἄσπορα καὶ ἀνήροτα πάντα ἐφυετο αὐτοῖσ, οὐ στάχυεσ, ἀλλ̓ ἕτοιμοσ ἄρτοσ καὶ κρέα ἐσκευασμένα, καὶ ὁ οἶνοσ ἔρρει ποταμηδόν καὶ πηγαὶ μέλιτοσ καὶ γάλακτοσ· (Lucian, Saturnalia, 7:9)
  • καὶ ἐξεπίτηδεσ πολλάκισ ἀναλαμβάνω, ἵνα μή τι διαφύγῃ ἡμᾶσ, εἴ τέ τι βούλει, προσθῇσ ἢ ἀφέλῃσ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 664:2)

Synonyms

  1. to take up

  2. to take up

  3. to take upon oneself

  4. to take upon oneself

  5. to learn by rote

  6. to get back

  7. to restore

  8. to take up again

  9. to pull short up

  10. to gain quite over

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION