Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀρέγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀρέγω ὀρέξω ὤρεξα ὤρεγμαι ὠρέχθην

Structure: ὀρέγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I reach, stretch, stretch out
  2. I reach out, hold out, hand, give
  3. (middle and passive), I stretch myself out, stretch forth my hand
  4. (with genitive) I reach at, reach out to; I aim at
  5. (with genitive) I yearn for
  6. (with accusative) I take

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρέγω ὀρέγεις ὀρέγει
Dual ὀρέγετον ὀρέγετον
Plural ὀρέγομεν ὀρέγετε ὀρέγουσιν*
SubjunctiveSingular ὀρέγω ὀρέγῃς ὀρέγῃ
Dual ὀρέγητον ὀρέγητον
Plural ὀρέγωμεν ὀρέγητε ὀρέγωσιν*
OptativeSingular ὀρέγοιμι ὀρέγοις ὀρέγοι
Dual ὀρέγοιτον ὀρεγοίτην
Plural ὀρέγοιμεν ὀρέγοιτε ὀρέγοιεν
ImperativeSingular ό̓ρεγε ὀρεγέτω
Dual ὀρέγετον ὀρεγέτων
Plural ὀρέγετε ὀρεγόντων, ὀρεγέτωσαν
Infinitive ὀρέγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεγων ὀρεγοντος ὀρεγουσα ὀρεγουσης ὀρεγον ὀρεγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρέγομαι ὀρέγει, ὀρέγῃ ὀρέγεται
Dual ὀρέγεσθον ὀρέγεσθον
Plural ὀρεγόμεθα ὀρέγεσθε ὀρέγονται
SubjunctiveSingular ὀρέγωμαι ὀρέγῃ ὀρέγηται
Dual ὀρέγησθον ὀρέγησθον
Plural ὀρεγώμεθα ὀρέγησθε ὀρέγωνται
OptativeSingular ὀρεγοίμην ὀρέγοιο ὀρέγοιτο
Dual ὀρέγοισθον ὀρεγοίσθην
Plural ὀρεγοίμεθα ὀρέγοισθε ὀρέγοιντο
ImperativeSingular ὀρέγου ὀρεγέσθω
Dual ὀρέγεσθον ὀρεγέσθων
Plural ὀρέγεσθε ὀρεγέσθων, ὀρεγέσθωσαν
Infinitive ὀρέγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεγομενος ὀρεγομενου ὀρεγομενη ὀρεγομενης ὀρεγομενον ὀρεγομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρέξω ὀρέξεις ὀρέξει
Dual ὀρέξετον ὀρέξετον
Plural ὀρέξομεν ὀρέξετε ὀρέξουσιν*
OptativeSingular ὀρέξοιμι ὀρέξοις ὀρέξοι
Dual ὀρέξοιτον ὀρεξοίτην
Plural ὀρέξοιμεν ὀρέξοιτε ὀρέξοιεν
Infinitive ὀρέξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεξων ὀρεξοντος ὀρεξουσα ὀρεξουσης ὀρεξον ὀρεξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρέξομαι ὀρέξει, ὀρέξῃ ὀρέξεται
Dual ὀρέξεσθον ὀρέξεσθον
Plural ὀρεξόμεθα ὀρέξεσθε ὀρέξονται
OptativeSingular ὀρεξοίμην ὀρέξοιο ὀρέξοιτο
Dual ὀρέξοισθον ὀρεξοίσθην
Plural ὀρεξοίμεθα ὀρέξοισθε ὀρέξοιντο
Infinitive ὀρέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεξομενος ὀρεξομενου ὀρεξομενη ὀρεξομενης ὀρεξομενον ὀρεξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρεχθήσομαι ὀρεχθήσῃ ὀρεχθήσεται
Dual ὀρεχθήσεσθον ὀρεχθήσεσθον
Plural ὀρεχθησόμεθα ὀρεχθήσεσθε ὀρεχθήσονται
OptativeSingular ὀρεχθησοίμην ὀρεχθήσοιο ὀρεχθήσοιτο
Dual ὀρεχθήσοισθον ὀρεχθησοίσθην
Plural ὀρεχθησοίμεθα ὀρεχθήσοισθε ὀρεχθήσοιντο
Infinitive ὀρεχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεχθησομενος ὀρεχθησομενου ὀρεχθησομενη ὀρεχθησομενης ὀρεχθησομενον ὀρεχθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ώ̓ρεξα ώ̓ρεξας ώ̓ρεξεν*
Dual ὠρέξατον ὠρεξάτην
Plural ὠρέξαμεν ὠρέξατε ώ̓ρεξαν
SubjunctiveSingular ὀρέξω ὀρέξῃς ὀρέξῃ
Dual ὀρέξητον ὀρέξητον
Plural ὀρέξωμεν ὀρέξητε ὀρέξωσιν*
OptativeSingular ὀρέξαιμι ὀρέξαις ὀρέξαι
Dual ὀρέξαιτον ὀρεξαίτην
Plural ὀρέξαιμεν ὀρέξαιτε ὀρέξαιεν
ImperativeSingular ό̓ρεξον ὀρεξάτω
Dual ὀρέξατον ὀρεξάτων
Plural ὀρέξατε ὀρεξάντων
Infinitive ὀρέξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεξᾱς ὀρεξαντος ὀρεξᾱσα ὀρεξᾱσης ὀρεξαν ὀρεξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠρεξάμην ὠρέξω ὠρέξατο
Dual ὠρέξασθον ὠρεξάσθην
Plural ὠρεξάμεθα ὠρέξασθε ὠρέξαντο
SubjunctiveSingular ὀρέξωμαι ὀρέξῃ ὀρέξηται
Dual ὀρέξησθον ὀρέξησθον
Plural ὀρεξώμεθα ὀρέξησθε ὀρέξωνται
OptativeSingular ὀρεξαίμην ὀρέξαιο ὀρέξαιτο
Dual ὀρέξαισθον ὀρεξαίσθην
Plural ὀρεξαίμεθα ὀρέξαισθε ὀρέξαιντο
ImperativeSingular ό̓ρεξαι ὀρεξάσθω
Dual ὀρέξασθον ὀρεξάσθων
Plural ὀρέξασθε ὀρεξάσθων
Infinitive ὀρέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεξαμενος ὀρεξαμενου ὀρεξαμενη ὀρεξαμενης ὀρεξαμενον ὀρεξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠρέχθην ὠρέχθης ὠρέχθη
Dual ὠρέχθητον ὠρεχθήτην
Plural ὠρέχθημεν ὠρέχθητε ὠρέχθησαν
SubjunctiveSingular ὀρέχθω ὀρέχθῃς ὀρέχθῃ
Dual ὀρέχθητον ὀρέχθητον
Plural ὀρέχθωμεν ὀρέχθητε ὀρέχθωσιν*
OptativeSingular ὀρεχθείην ὀρεχθείης ὀρεχθείη
Dual ὀρεχθείητον ὀρεχθειήτην
Plural ὀρεχθείημεν ὀρεχθείητε ὀρεχθείησαν
ImperativeSingular ὀρέχθητι ὀρεχθήτω
Dual ὀρέχθητον ὀρεχθήτων
Plural ὀρέχθητε ὀρεχθέντων
Infinitive ὀρεχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρεχθεις ὀρεχθεντος ὀρεχθεισα ὀρεχθεισης ὀρεχθεν ὀρεχθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνελευθερία δ’ ἐστὶ κακία ψυχῆσ, καθ’ ἣν ὀρέγονται τοῦ πανταχόθεν κέρδουσ. (Aristotle, Virtues and Vices 13:2)
  • τὸ μὲν ἀληθὲσ οὐκ ἔχω εἰπεῖν, εἰκάζειν δὲ χρὴ νέον ὄντα καὶ τούτων ὀρέγεσθαι τυχεῖν καὶ βούλεσθαι ἂν πρῶτον αὐτὸν εἶναι κατὰ τὰσ μάχασ. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 4:10)
  • διψῶσι γὰρ εἰσ ὑπερβολήν, καὶ τὸ παραδοξότατον, ὅσῳπερ ἂν πίνωσι, τοσούτῳ μᾶλλον ὀρέγονται τοῦ ποτοῦ, καὶ ἡ ἐπιθυμία πολὺ πλέον ἐπιτείνεται αὐτοῖσ· (Lucian, Dipsades 6:4)
  • ὅσῳ γὰρ ἂν ἐπὶ πλέον παρίω ἐσ ὑμᾶσ, τοσούτῳ μᾶλλον ὀρέγομαι τοῦ πράγματοσ καὶ τὸ δίψοσ ἄσχετον ὑπεκκαίεταί μοι καὶ ἐοίκα οὐδ̓ ἐμπλησθήσεσθαί ποτε τοῦ τοιούτου ποτοῦ. (Lucian, Dipsades 14:4)
  • Ὁ μέντοι τοῦ Τιμοθέου λόγοσ οὐκ αὐληταῖσ οὐδὲ Ἁρμονίδῃ μόνον εἰρῆσθαί μοι δοκεῖ, ἀλλὰ πᾶσιν ὅσοι δόξησ ὀρέγονται δημόσιόν τι ἐπιδεικνύμενοι, τοῦ παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνου δεόμενοι. (Lucian, Harmonides 7:1)

Synonyms

  1. I reach

  2. I reach out

  3. I reach at

  4. I yearn for

  5. I take

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION