Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπαραλαμβάνω?

Non-contract Verb; Transliteration: symparalambanō

Principal Part: συμπαραλαμβάνω συμπαραλήψομαι

Structure: συμ (Prefix) + παρα (Prefix) + λαμβάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take along with, take in as an adjunct

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραλαμβάνω συμπαραλαμβάνεις συμπαραλαμβάνει
Dual συμπαραλαμβάνετον συμπαραλαμβάνετον
Plural συμπαραλαμβάνομεν συμπαραλαμβάνετε συμπαραλαμβάνουσι(ν)
SubjunctiveSingular συμπαραλαμβάνω συμπαραλαμβάνῃς συμπαραλαμβάνῃ
Dual συμπαραλαμβάνητον συμπαραλαμβάνητον
Plural συμπαραλαμβάνωμεν συμπαραλαμβάνητε συμπαραλαμβάνωσι(ν)
OptativeSingular συμπαραλαμβάνοιμι συμπαραλαμβάνοις συμπαραλαμβάνοι
Dual συμπαραλαμβάνοιτον συμπαραλαμβανοίτην
Plural συμπαραλαμβάνοιμεν συμπαραλαμβάνοιτε συμπαραλαμβάνοιεν
ImperativeSingular συμπαραλάμβανε συμπαραλαμβανέτω
Dual συμπαραλαμβάνετον συμπαραλαμβανέτων
Plural συμπαραλαμβάνετε συμπαραλαμβανόντων, συμπαραλαμβανέτωσαν
Infinitive συμπαραλαμβάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραλαμβανων συμπαραλαμβανοντος συμπαραλαμβανουσα συμπαραλαμβανουσης συμπαραλαμβανον συμπαραλαμβανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραλαμβάνομαι συμπαραλαμβάνει, συμπαραλαμβάνῃ συμπαραλαμβάνεται
Dual συμπαραλαμβάνεσθον συμπαραλαμβάνεσθον
Plural συμπαραλαμβανόμεθα συμπαραλαμβάνεσθε συμπαραλαμβάνονται
SubjunctiveSingular συμπαραλαμβάνωμαι συμπαραλαμβάνῃ συμπαραλαμβάνηται
Dual συμπαραλαμβάνησθον συμπαραλαμβάνησθον
Plural συμπαραλαμβανώμεθα συμπαραλαμβάνησθε συμπαραλαμβάνωνται
OptativeSingular συμπαραλαμβανοίμην συμπαραλαμβάνοιο συμπαραλαμβάνοιτο
Dual συμπαραλαμβάνοισθον συμπαραλαμβανοίσθην
Plural συμπαραλαμβανοίμεθα συμπαραλαμβάνοισθε συμπαραλαμβάνοιντο
ImperativeSingular συμπαραλαμβάνου συμπαραλαμβανέσθω
Dual συμπαραλαμβάνεσθον συμπαραλαμβανέσθων
Plural συμπαραλαμβάνεσθε συμπαραλαμβανέσθων, συμπαραλαμβανέσθωσαν
Infinitive συμπαραλαμβάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραλαμβανομενος συμπαραλαμβανομενου συμπαραλαμβανομενη συμπαραλαμβανομενης συμπαραλαμβανομενον συμπαραλαμβανομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραλήψομαι συμπαραλήψει, συμπαραλήψῃ συμπαραλήψεται
Dual συμπαραλήψεσθον συμπαραλήψεσθον
Plural συμπαραληψόμεθα συμπαραλήψεσθε συμπαραλήψονται
OptativeSingular συμπαραληψοίμην συμπαραλήψοιο συμπαραλήψοιτο
Dual συμπαραλήψοισθον συμπαραληψοίσθην
Plural συμπαραληψοίμεθα συμπαραλήψοισθε συμπαραλήψοιντο
Infinitive συμπαραλήψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραληψομενος συμπαραληψομενου συμπαραληψομενη συμπαραληψομενης συμπαραληψομενον συμπαραληψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαρελάμβανον συμπαρελάμβανες συμπαρελάμβανε(ν)
Dual συμπαρελαμβάνετον συμπαρελαμβανέτην
Plural συμπαρελαμβάνομεν συμπαρελαμβάνετε συμπαρελάμβανον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαρελαμβανόμην συμπαρελαμβάνου συμπαρελαμβάνετο
Dual συμπαρελαμβάνεσθον συμπαρελαμβανέσθην
Plural συμπαρελαμβανόμεθα συμπαρελαμβάνεσθε συμπαρελαμβάνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ τοῦ παθητικοῦ μὴ συνεφάπτοιτο μηδὲ συμπαραλαμβάνοι τὸ ἄλογον ὥστε καὶ τούτῳ δύ ὄντα καὶ διαφέροντα δηλοῦσθαι ταῖς δυνάμεσιν ἀλλήλων. (Plutarch, De virtute morali, section 11 11:1)
  • ὅταν δὲ μὴ μετὰ πάθους ἀλλ αὐτὸ καθ αὑτὸ κινῆται τὸ διανοητικόν, ἡσυχίαν ἄγει τὸ σῶμα καὶ καθέστηκεν οὔτε κοινωνοῦν οὔτε μετέχον αὐτὸ τῆς ἐνεργείας τοῦ φρονοῦντος, εἰ τοῦ παθητικοῦ μὴ συνεφάπτοιτο μηδὲ συμπαραλαμβάνοι τὸ ἄλογον ὥστε καὶ τούτῳ δύ ὄντα δηλοῦσθαι καὶ διαφέροντα ταῖς δυνάμεσιν ἀλλήλων. (Plutarch, De virtute morali, section 11 4:1)
  • ἐπεὶ δὲ τὸ φίλον λέγεται καὶ καθόλου μᾶλλον, ὥσπερ καὶ κατ ἀρχὰς ἐλέχθη, ὑπὸ τῶν ἔξωθεν συμπαραλαμβανόντων οἳ μὲν γὰρ τὸ ὅμοιόν φασιν εἶναι φίλον, οἳ δὲ τὸ ἐναντίον, λεκτέον καὶ περὶ τούτων πῶς εἰσι πρὸς τὰς εἰρημένας φιλίας. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 113:1)
  • ὁ μὲν γὰρ προτρέπων ὡς βέλτιον συμβουλεύει, ὁ δὲ ἀποτρέπων ὡς χείρονος ἀποτρέπει, τὰ δ ἄλλα πρὸς τοῦτο συμπαραλαμβάνει, ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, ἢ καλὸν ἢ αἰσχρόν: (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 3 5:2)
  • ἢ εἴ τις κύνα ἐγκωμιάζων τὸν ἐν τῷ οὐρανῷ συμπαραλαμβάνοι, ἢ τὸν Πᾶνα, ὅτι Πίνδαρος ἔφησεν ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸνκαλέουσιν Ὀλύμπιοι, ἢ ὅτι τὸ μηδένα εἶναι κύν ἀτιμότατόν ἐστιν, ὥστε τὸ κύνα δῆλον ὅτι τίμιον. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 24 2:7)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION