Ancient Greek-English Dictionary Language

προτίθημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προτίθημι προτιθήσω προὔθηκα

Structure: προ (Prefix) + τίθε̄ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: the pres. and imperf. pass. are supplied by pro/keimai

Sense

  1. to place or set before, set out, to have set before one
  2. to throw
  3. to hand over to, give over to
  4. to expose
  5. to set up as a mark or prize, propose
  6. to propose as a penalty
  7. to set forth, fix, set
  8. to propose, to propose to oneself
  9. to put forth on one's own part, display, shew
  10. to set before oneself
  11. to lay out, let, lie in state
  12. to set out, for show or sale
  13. to propose, bring forward, to propose, proposed to themselves, observed
  14. to appoint, hold, appointed
  15. was, allowed
  16. to put forward
  17. to hold out
  18. to p

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτῖθημι προτῖθης προτῖθησιν*
Dual προτίθετον προτίθετον
Plural προτίθεμεν προτίθετε προτιθέᾱσιν*
SubjunctiveSingular προτίθω προτίθῃς προτίθῃ
Dual προτίθητον προτίθητον
Plural προτίθωμεν προτίθητε προτίθωσιν*
OptativeSingular προτιθεῖην προτιθεῖης προτιθεῖη
Dual προτιθεῖητον προτιθείητην
Plural προτιθεῖημεν προτιθεῖητε προτιθεῖησαν
ImperativeSingular προτῖθει προτιθέτω
Dual προτίθετον προτιθέτων
Plural προτίθετε προτιθέντων
Infinitive προτιθέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτιθεις προτιθεντος προτιθεισα προτιθεισης προτιθεν προτιθεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτίθεμαι προτίθεσαι προτίθεται
Dual προτίθεσθον προτίθεσθον
Plural προτιθέμεθα προτίθεσθε προτίθενται
SubjunctiveSingular προτίθωμαι προτίθῃ προτίθηται
Dual προτίθησθον προτίθησθον
Plural προτιθώμεθα προτίθησθε προτίθωνται
OptativeSingular προτιθεῖμην προτίθειο προτίθειτο
Dual προτίθεισθον προτιθεῖσθην
Plural προτιθεῖμεθα προτίθεισθε προτίθειντο
ImperativeSingular προτίθεσο προτιθέσθω
Dual προτίθεσθον προτιθέσθων
Plural προτίθεσθε προτιθέσθων
Infinitive προτίθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτιθεμενος προτιθεμενου προτιθεμενη προτιθεμενης προτιθεμενον προτιθεμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτιθήσω προτιθήσεις προτιθήσει
Dual προτιθήσετον προτιθήσετον
Plural προτιθήσομεν προτιθήσετε προτιθήσουσιν*
OptativeSingular προτιθησίημι προτιθησίης προτιθησίη
Dual προτιθησίητον προτιθησιήτην
Plural προτιθησίημεν προτιθησίητε προτιθησίησαν
Infinitive προτιθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προτιθησων προτιθησοντος προτιθησουσα προτιθησουσης προτιθησον προτιθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτιθήσομαι προτιθήσει, προτιθήσῃ προτιθήσεται
Dual προτιθήσεσθον προτιθήσεσθον
Plural προτιθησόμεθα προτιθήσεσθε προτιθήσονται
OptativeSingular προτιθησοίμην προτιθήσοιο προτιθήσοιτο
Dual προτιθήσοισθον προτιθησοίσθην
Plural προτιθησοίμεθα προτιθήσοισθε προτιθήσοιντο
Infinitive προτιθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτιθησομενος προτιθησομενου προτιθησομενη προτιθησομενης προτιθησομενον προτιθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προέθηκα προέθηκας προέθηκεν*
Dual προεθήκατον προεθηκάτην
Plural προεθήκαμεν προεθήκατε προέθηκαν
SubjunctiveSingular προθήκω προθήκῃς προθήκῃ
Dual προθήκητον προθήκητον
Plural προθήκωμεν προθήκητε προθήκωσιν*
OptativeSingular προθηκίην προθηκίης προθηκίη
Dual προθηκίητον προθηκιήτην
Plural προθηκίημεν προθηκίητε προθηκίησαν
ImperativeSingular προθήκον προθηκάτω
Dual προθήκατον προθηκάτων
Plural προθήκατε προθηκάντων
Infinitive προθήκαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προθηκᾱς προθηκαντος προθηκᾱσα προθηκᾱσης προθηκαν προθηκαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεθηκάμην προεθήκω προεθήκατο
Dual προεθήκασθον προεθηκάσθην
Plural προεθηκάμεθα προεθήκασθε προεθήκαντο
SubjunctiveSingular προθήκωμαι προθήκῃ προθήκηται
Dual προθήκησθον προθήκησθον
Plural προθηκώμεθα προθήκησθε προθήκωνται
OptativeSingular προθηκίμην προθήκιο προθήκιτο
Dual προθήκισθον προθηκίσθην
Plural προθηκίμεθα προθήκισθε προθήκιντο
ImperativeSingular προθήκαι προθηκάσθω
Dual προθήκασθον προθηκάσθων
Plural προθήκασθε προθηκάσθων
Infinitive προθήκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προθηκαμενος προθηκαμενου προθηκαμενη προθηκαμενης προθηκαμενον προθηκαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ δὲ Δημώνακτοσ ἤδη δίκαιον λέγειν ἀμφοῖν ἕνεκα, ὡσ ἐκεῖνοσ τε διὰ μνήμησ εἰή τοῖσ ἀρίστοισ τό γε κατ’ ἐμὲ καὶ οἱ γενναιότατοι τῶν νέων καὶ πρὸσ φιλοσοφίαν ὁρμῶντεσ ἔχοιεν μὴ πρὸσ τὰ ἀρχαῖα μόνα τῶν παραδειγμάτων σφᾶσ αὐτοὺσ ῥυθμίζειν, ἀλλὰ κἀκ τοῦ ἡμετέρου βίου κανόνα προτίθεσαι καὶ ζηλοῦν ἐκεῖνον ἄριστον ὧν οἶδα ἐγὼ φιλοσόφων γενόμενον. (Lucian, (no name) 2:1)
  • οὐ μέντοι περαιτέρω γε ὧν προτίθεσαι οἱο͂́σ τ’ ἔσομαι παρασχεῖν ἐμαυτόν σοι. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 167:5)

Synonyms

  1. to place or set before

  2. to throw

  3. to hand over to

  4. to expose

  5. to propose as a penalty

  6. to set forth

  7. to propose

  8. to put forth on one's own part

  9. to set before oneself

  10. to lay out

  11. to propose

  12. to appoint

  13. was

  14. to put forward

  15. to hold out

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION