Hellas Alive Dictionary - ανταρκεω

Ancient Greek-English Dictionary

ἀνταρκέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνταρκέω

Structure: ἀντ (Prefix) + ἀρκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to hold out against
to hold out, persist

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀντάρκω	ἀντάρκεις	ἀντάρκει
	Dual		ἀντάρκειτον	ἀντάρκειτον
	Plural	ἀντάρκουμεν	ἀντάρκειτε	ἀντάρκουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀντάρκω	ἀντάρκῃς	ἀντάρκῃ
	Dual		ἀντάρκητον	ἀντάρκητον
	Plural	ἀντάρκωμεν	ἀντάρκητε	ἀντάρκωσιν*
Optative	Singular	ἀντάρκοιμι	ἀντάρκοις	ἀντάρκοι
	Dual		ἀντάρκοιτον	ἀνταρκοίτην
	Plural	ἀντάρκοιμεν	ἀντάρκοιτε	ἀντάρκοιεν
Imperative	Singular		ἀντᾶρκει	ἀνταρκεῖτω
	Dual		ἀντάρκειτον	ἀνταρκεῖτων
	Plural		ἀντάρκειτε	ἀνταρκοῦντων, ἀνταρκεῖτωσαν
Infinitive		ἀντάρκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνταρκων ἀνταρκουντος	ἀνταρκουσα ἀνταρκουσης	ἀνταρκουν ἀνταρκουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀντάρκουμαι	ἀντάρκει, ἀντάρκῃ	ἀντάρκειται
	Dual		ἀντάρκεισθον	ἀντάρκεισθον
	Plural	ἀνταρκοῦμεθα	ἀντάρκεισθε	ἀντάρκουνται
Subjunctive	Singular	ἀντάρκωμαι	ἀντάρκῃ	ἀντάρκηται
	Dual		ἀντάρκησθον	ἀντάρκησθον
	Plural	ἀνταρκώμεθα	ἀντάρκησθε	ἀντάρκωνται
Optative	Singular	ἀνταρκοίμην	ἀντάρκοιο	ἀντάρκοιτο
	Dual		ἀντάρκοισθον	ἀνταρκοίσθην
	Plural	ἀνταρκοίμεθα	ἀντάρκοισθε	ἀντάρκοιντο
Imperative	Singular		ἀντάρκου	ἀνταρκεῖσθω
	Dual		ἀντάρκεισθον	ἀνταρκεῖσθων
	Plural		ἀντάρκεισθε	ἀνταρκεῖσθων, ἀνταρκεῖσθωσαν
Infinitive		ἀντάρκεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνταρκουμενος ἀνταρκουμενου	ἀνταρκουμενη ἀνταρκουμενης	ἀνταρκουμενον ἀνταρκουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀντήρκουν	ἀντήρκεις	ἀντήρκειν*
	Dual		ἀντηρκεῖτον	ἀντηρκείτην
	Plural	ἀντηρκοῦμεν	ἀντηρκεῖτε	ἀντήρκουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀντηρκούμην	ἀντήρκου	ἀντηρκεῖτο
	Dual		ἀντηρκεῖσθον	ἀντηρκείσθην
	Plural	ἀντηρκούμεθα	ἀντηρκεῖσθε	ἀντηρκοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

χοὖτοσ μέντοι μόνοσ ἀντήρκει, τοτὲ μὲν πίπτων τοτὲ δ’ οὐχί. (Aristotle, Parabasis, parabasis15)
ἑώσ μὲν γὰρ ἀντήρκει ἡ τῆσ ἐπικλήρου οὐσία ἣν Ἡγήσανδροσ ὁ τοῦτον ἔχων ἔγημε, καὶ τὸ ἀργύριον ὃ ἦλθεν ἔχων ἐκ τῆσ μετὰ Τιμομάχου ἀποδημίασ, ἦσαν ἐπὶ πολλῆσ ἀσελγείασ καὶ ἀφθονίασ· (Aeschines, Speeches, , section 952)
καὶ οἳ μὲν ἀναπαυόμενοί τε καὶ ἀνὰ μέροσ μαχόμενοι μᾶλλον ἀντήρκουν, τοῖσ δὲ Μεσσηνίοισ πανταχόθεν παρίστατο ἀπορία· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 21 12:1)
τὰ δ’ ἐν Λεβέδῳ συμβάντα, ἐπέμφθην μὲν ἀπὸ κατακλίσεωσ, ἣν ἐν Σωτήρων ἐγκατεκεκλίμην, αὐτοῦ καὶ τοῦτο ἐπιτάξαντοσ, οὕτωσ ἀπειρηκὼσ ὥστ’ οὐδ’ ἐπὶ τῆσ κλίνησ οἴκοι εἶχον ἀνταρκεῖν. (Aristides, Aelius, Orationes, 3:5)
ὅσα μὲν δὴ καὶ ἄλλα τῆσ συμβουλῆσ ταύτησ ἀπελαύσαμεν εἰσ εὐθυμίαν καὶ τὸ ἀνταρκεῖν ἀπέραντον ἂν εἰή λέγειν, τὰ δ’ ᾄσματα ᾖδον οἱ παῖδεσ, καὶ ὁπότε ἢ πνίγεσθαι συμβαίνοι, τοῦ τραχήλου ταθέντοσ ἐξαίφνησ ἢ τοῦ στομάχου καταστάντοσ εἰσ ἀπορίασ, ἤ τισ ἄλλη γένοιτο ἄποροσ προσβολὴ, παρὼν ἂν Θεόδοτοσ ὁ ἰατρὸσ καὶ μεμνημένοσ τῶν ἐνυπνίων ἐκέλευε τοὺσ παῖδασ ᾄδειν τῶν μελῶν, καὶ μεταξὺ ᾀδόντων λάθρα τισ ἐγίγνετο ῥᾳστώνη, ἔστι δ’ ὅτε καὶ παντελῶσ ἀπῄει πᾶν τὸ λυποῦν. (Aristides, Aelius, Orationes, 10:2)

Synonyms

to hold out against
- ἀντιλαμβάνω (to hold against, hold back)
- ἀντέχω (to hold before one against)
- ἀνατείνω (to hold up)
- σχέθω (to hold)
- προτίθημι (to hold out)
- προτείνω (to hold out)
- ἕλκω (to hold up)
- ἀντέχω (to hold out)
- ἀντιπρόσειμι (to go against)
- ἐπέξειμι (to go out against)
- ἐπιχωρέω (to go against)
- ἀντεπεξάγω (to go out against)
- ἀντεξέρχομαι (to go out against)
- ἐπισείω (to shake at or against, to hold, out as a threat)
- ἀντέχω (to hold out against, withstand, to endure)
to hold out
- λιπαρέω (to persist, persevere, hold out)

Derived

ἀπαρκέω (to suffice, be sufficient, to be contented)
ἀρκέω (I ward off, keep off, I defend)
διαρκέω (to have full strength, be quite sufficient, to be a match for)
ἐξαρκέω (to be quite enough for, suffice for, to suffice)
ἐπαρκέω (to ward off, to ward off, prevent)
καταρκέω (to be fully sufficient)
προσαρκέω (to yield needful aid, succour, assist)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀνταρκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hold out against

to hold out

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀνταρκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hold out against

to hold out

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어