Sense

1. to have full strength, be quite sufficient, to be a match for
2. to hold out, endure, last
3. to supply nourishment

Examples

• ταῦτα γὰρ μόνα διαρκεῖ πρὸσ τὸ δίψοσ καὶ ἀνέχεται ἐπὶ πολὺ ταλαιπωρούμενα ὑπὸ πολλῷ καὶ ὀξεῖ τῷ ἡλίῳ. (Lucian, Dipsades 3:2)
• ἀδύνατον δὲ πένητα ὄντα πρὸσ ἄμφω διαρκεῖν. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 25:3)
• μετὰ δὲ τοῦτον ἑκατέρωθεν διαρκεῖσ τοῖσ ’ ἀποδυομένοισ ἀποθέσεισ, καὶ μέσοσ οἶκοσ ὕψει τε ὑψηλότατοσ καὶ φωτὶ φαιδρότατοσ, ψυχροῦ ὕδατοσ ἔχων τρεῖσ κολυμβήθρασ, Λακαίνῃ λίθῳ κεκοσμημένοσ, καὶ εἰκόνεσ ἐν αὐτῷ λίθου λευκοῦ τῆσ ἀρχαίασ ἐργασίασ, ἡ μὲν Ὑγιείασ, ἡ δὲ Ἀσκληπιοῦ. (Lucian, (no name) 5:3)
• καὶ διὰ τοῦτο ὑγιαίνειν τε ἀνάγκη καὶ ἐπὶ μήκιστον διαρκεῖν ἐν τοῖσ καμάτοισ· (Lucian, Anacharsis, (no name) 26:1)
• καὶ μὴν καὶ δρομικοὺσ εἶναι ἀσκοῦμεν αὐτοὺσ εἰσ μῆκόσ τε διαρκεῖν ἐθίζοντεσ καὶ εἰσ τὸ ἐν βραχεῖ ὠκύτατον ἐπικουφίζοντεσ· (Lucian, Anacharsis, (no name) 27:1)

Similar forms

• διαρκῆ (29)
• διαρκεῖν (17)
• διαρκέσαι (14)
• διαρκὴς (9)
• διαρκὲς (6)
• διαρκής (6)
• διαρκεῖς (5)
• διαρκέσει (4)
• διαρκεῖ (3)
• διαρκοῦσιν (3)
• διαρκέῃ (3)
• διαρκέστατα (2)
• διαρκέσοντα (2)
• διαρκέειν (2)
• διαρκέσῃς (2)
• διαρκέσαντα (1)
• διαρκοῦσαν (1)
• διαρκέει (1)
• διαρκέσῃ (1)
• διαρκοίης (1)
• διαρκοῦς (1)
• διαρκέουσι (1)
• διαρκέσειε (1)
• διαρκέσας (1)
• διαρκέστερα (1)
• διαρκοῦσι (1)
• διαρκές (1)
• διαρκοῦντα (1)
• διαρκεῖται (1)
• διαρκέσειαν (1)
• διαρκῶν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.