Ancient Greek-English Dictionary Language

προκαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προκαλέω προκαλέσω

Structure: προ (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call forth, to call out to fight, challenge, defy
  2. to invite or summon beforehand
  3. to invite
  4. at or after
  5. to offer or propose, to offer
  6. to make an offer or challenge
  7. to call up or forth

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαλῶ προκαλεῖς προκαλεῖ
Dual προκαλεῖτον προκαλεῖτον
Plural προκαλοῦμεν προκαλεῖτε προκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular προκαλῶ προκαλῇς προκαλῇ
Dual προκαλῆτον προκαλῆτον
Plural προκαλῶμεν προκαλῆτε προκαλῶσιν*
OptativeSingular προκαλοῖμι προκαλοῖς προκαλοῖ
Dual προκαλοῖτον προκαλοίτην
Plural προκαλοῖμεν προκαλοῖτε προκαλοῖεν
ImperativeSingular προκάλει προκαλείτω
Dual προκαλεῖτον προκαλείτων
Plural προκαλεῖτε προκαλούντων, προκαλείτωσαν
Infinitive προκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαλων προκαλουντος προκαλουσα προκαλουσης προκαλουν προκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαλοῦμαι προκαλεῖ, προκαλῇ προκαλεῖται
Dual προκαλεῖσθον προκαλεῖσθον
Plural προκαλούμεθα προκαλεῖσθε προκαλοῦνται
SubjunctiveSingular προκαλῶμαι προκαλῇ προκαλῆται
Dual προκαλῆσθον προκαλῆσθον
Plural προκαλώμεθα προκαλῆσθε προκαλῶνται
OptativeSingular προκαλοίμην προκαλοῖο προκαλοῖτο
Dual προκαλοῖσθον προκαλοίσθην
Plural προκαλοίμεθα προκαλοῖσθε προκαλοῖντο
ImperativeSingular προκαλοῦ προκαλείσθω
Dual προκαλεῖσθον προκαλείσθων
Plural προκαλεῖσθε προκαλείσθων, προκαλείσθωσαν
Infinitive προκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαλουμενος προκαλουμενου προκαλουμενη προκαλουμενης προκαλουμενον προκαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαλέσω προκαλέσεις προκαλέσει
Dual προκαλέσετον προκαλέσετον
Plural προκαλέσομεν προκαλέσετε προκαλέσουσιν*
OptativeSingular προκαλέσοιμι προκαλέσοις προκαλέσοι
Dual προκαλέσοιτον προκαλεσοίτην
Plural προκαλέσοιμεν προκαλέσοιτε προκαλέσοιεν
Infinitive προκαλέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαλεσων προκαλεσοντος προκαλεσουσα προκαλεσουσης προκαλεσον προκαλεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαλέσομαι προκαλέσει, προκαλέσῃ προκαλέσεται
Dual προκαλέσεσθον προκαλέσεσθον
Plural προκαλεσόμεθα προκαλέσεσθε προκαλέσονται
OptativeSingular προκαλεσοίμην προκαλέσοιο προκαλέσοιτο
Dual προκαλέσοισθον προκαλεσοίσθην
Plural προκαλεσοίμεθα προκαλέσοισθε προκαλέσοιντο
Infinitive προκαλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαλεσομενος προκαλεσομενου προκαλεσομενη προκαλεσομενης προκαλεσομενον προκαλεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔπειτα εὐσχήμονα πρόθεσιν ὑποθέμενοσ ἡ μέντοι ξύνοδοσ καὶ περὶ σωτηρίασ ἤδη πάρεστι, καὶ ὁ λόγοσ, ᾧ προκαλεῖσθε τρόπῳ, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω πρῶτον μὲν εἴρηκεν ἐνθύμημα οὔτε τῆσ Ἀθηναίων πόλεωσ ἄξιον οὔτ’ ἐπὶ τοιούτοισ πράγμασιν ἁρμόττον λέγεσθαι ἡμεῖσ τοίνυν οὔτε αὐτοὶ μετ’ ὀνομάτων καλῶν, ὡσ ἢ δικαίωσ τὸν Μῆδον καταλύσαντεσ ἄρχομεν, ἢ ἀδικούμενοι νῦν ἐπεξερχόμεθα, λόγων μῆκοσ ἄπιστον παρέξομεν· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 38 1:2)
  • τί δὴ κινεῖτε τὸν τοιοῦτον ἢ τί προκαλεῖσθε δύσκολόν τινα καὶ ἄγριον ὑμῖν φανούμενον δημηγόρον; (Dio, Chrysostom, Orationes, 19:3)
  • ἆρ’ οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, καὶ περὶ τῶν ἀνδρῶν τὰ αὐτὰ ταῦτα προκαλούμενοσ ὀρθῶσ ἂν προκαλοίμην, ἀξιῶν κρίνειν περὶ αὐτῶν ἐκεῖνον, ὃσ δύναται τῇ διανοίᾳ εἰσ ἀνδρὸσ ἦθοσ ἐνδὺσ διιδεῖν καὶ μὴ καθάπερ παῖσ ἔξωθεν ὁρῶν ἐκπλήττεται ὑπὸ τῆσ τῶν τυραννικῶν προστάσεωσ ἣν πρὸσ τοὺσ ἔξω σχηματίζονται, ἀλλ’ ἱκανῶσ διορᾷ; (Plato, Republic, book 9 127:1)
  • ὀρθότατ’ ἄν, ἔφη, καὶ ταῦτα προκαλοῖο. (Plato, Republic, book 9 131:1)
  • Αἰτωλοὶ γοῦν τούτῳ τῷ τρόπῳ χρώμενοι, καὶ λῃστεύοντεσ συνεχῶσ τὴν Ἑλλάδα, καὶ πολέμουσ ἀνεπαγγέλτουσ φέροντεσ πολλοῖσ, οὐδ’ ἀπολογίασ ἔτι κατηξίουν τοὺσ ἐγκαλοῦντασ, ἀλλὰ καὶ προσεχλεύαζον, εἴ τισ αὐτοὺσ εἰσ δικαιοδοσίασ προκαλοῖτο περὶ τῶν γεγονότων ἢ καὶ νὴ Δία τῶν μελλόντων. (Polybius, Histories, book 4, chapter 16 4:1)

Synonyms

  1. to call forth

  2. to invite or summon beforehand

  3. to invite

  4. at or after

  5. to offer or propose

  6. to make an offer or challenge

  7. to call up or forth

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION