Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐκκαλέω ἐκκαλέσω

Structure: ἐκ (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call out or forth, summon forth
  2. to call out to oneself
  3. to call forth, elicit
  4. to call on, to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκαλῶ ἐκκαλεῖς ἐκκαλεῖ
Dual ἐκκαλεῖτον ἐκκαλεῖτον
Plural ἐκκαλοῦμεν ἐκκαλεῖτε ἐκκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐκκαλῶ ἐκκαλῇς ἐκκαλῇ
Dual ἐκκαλῆτον ἐκκαλῆτον
Plural ἐκκαλῶμεν ἐκκαλῆτε ἐκκαλῶσιν*
OptativeSingular ἐκκαλοῖμι ἐκκαλοῖς ἐκκαλοῖ
Dual ἐκκαλοῖτον ἐκκαλοίτην
Plural ἐκκαλοῖμεν ἐκκαλοῖτε ἐκκαλοῖεν
ImperativeSingular ἐκκάλει ἐκκαλείτω
Dual ἐκκαλεῖτον ἐκκαλείτων
Plural ἐκκαλεῖτε ἐκκαλούντων, ἐκκαλείτωσαν
Infinitive ἐκκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκαλων ἐκκαλουντος ἐκκαλουσα ἐκκαλουσης ἐκκαλουν ἐκκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκαλοῦμαι ἐκκαλεῖ, ἐκκαλῇ ἐκκαλεῖται
Dual ἐκκαλεῖσθον ἐκκαλεῖσθον
Plural ἐκκαλούμεθα ἐκκαλεῖσθε ἐκκαλοῦνται
SubjunctiveSingular ἐκκαλῶμαι ἐκκαλῇ ἐκκαλῆται
Dual ἐκκαλῆσθον ἐκκαλῆσθον
Plural ἐκκαλώμεθα ἐκκαλῆσθε ἐκκαλῶνται
OptativeSingular ἐκκαλοίμην ἐκκαλοῖο ἐκκαλοῖτο
Dual ἐκκαλοῖσθον ἐκκαλοίσθην
Plural ἐκκαλοίμεθα ἐκκαλοῖσθε ἐκκαλοῖντο
ImperativeSingular ἐκκαλοῦ ἐκκαλείσθω
Dual ἐκκαλεῖσθον ἐκκαλείσθων
Plural ἐκκαλεῖσθε ἐκκαλείσθων, ἐκκαλείσθωσαν
Infinitive ἐκκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκαλουμενος ἐκκαλουμενου ἐκκαλουμενη ἐκκαλουμενης ἐκκαλουμενον ἐκκαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐξεκαλοῦντο τὸν Λὼτ καὶ ἔλεγον πρὸσ αὐτόν. ποῦ εἰσιν οἱ ἄνδρεσ οἱ εἰσελθόντεσ πρὸσ σὲ τὴν νύκτα̣ ἐξάγαγε αὐτοὺσ πρὸσ ἡμᾶσ, ἵνα συγγενώμεθα αὐτοῖσ. (Septuagint, Liber Genesis 19:5)
  • Κάδμον ἐκκάλει δόμων, Ἀγήνοροσ παῖδ’, ὃσ πόλιν Σιδωνίαν λιπὼν ἐπύργωσ’ ἄστυ Θηβαίων τόδε. (Euripides, episode2)
  • ἀλλ’ ἐκκάλει τὸν δεσπότην τρέχων ταχύ, ἒπειτα τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία, ἔπειτα τοὺσ θεράποντασ, εἶτα τὴν κύνα, ἔπειτα σαυτόν, εἶτα τὴν ὗν. (Aristophanes, Plutus, Episode8)
  • οὐ γὰρ δεόμενοσ οὐδὲν ἐκκαλεῖσ ἐμέ. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene 1:8)
  • ὡσ ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσ’ ἀεί, λύχνουσ ἔχοντεσ καὶ μινυρίζοντεσ μέλη ἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα, οἷσ ἐκκαλοῦνται τοῦτον. (Aristophanes, Wasps, Prologue 5:39)

Synonyms

  1. to call out or forth

  2. to call out to oneself

  3. to call forth

  4. to call on

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION