Plutarch, Περικλῆς, chapter 1 3:

(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 1 3:)

τῷ νῷ δ’ ἕκαστοσ εἰ βούλοιτο χρῆσθαι, καὶ τρέπειν ἑαυτὸν ἀεὶ καὶ μεταβάλλειν ῥᾷστα πρὸσ τὸ δοκοῦν πέφυκεν, ὥστε χρὴ διώκειν τὸ βέλτιστον, ἵνα μὴ θεωρῇ μόνον, ἀλλὰ καὶ τρέφηται τῷ θεωρεῖν. ὡσ γὰρ ὀφθαλμῷ χρόα πρόσφοροσ ἧσ τὸ ἀνθηρὸν ἅμα καὶ τερπνὸν ἀναζωπυρεῖ καὶ τρέφει τὴν ὄψιν, οὕτω τὴν διάνοιαν ἐπάγειν δεῖ θεάμασιν ἃ τῷ χαίρειν πρὸσ τὸ οἰκεῖον αὐτὴν ἀγαθὸν ἐκκαλεῖ. ταῦτα δὲ ἔστιν ἐν τοῖσ ἀπ’ ἀρετῆσ ἔργοισ, ἃ καὶ ζῆλόν τινα καὶ προθυμίαν ἀγωγὸν εἰσ μίμησιν ἐμποιεῖ τοῖσ ἱστορήσασιν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION