Plutarch, Περικλῆς, chapter 36

(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 36)

τὰ μὲν οὖν δημόσια ταχέωσ ἔμελλε παύσεσθαι, καθάπερ κέντρον εἰσ τοῦτον ἅμα πληγῇ τὸν θυμὸν ἀφεικότων τῶν πολλῶν· τὰ δ’ οἰκεῖα μοχθηρῶσ εἶχεν αὐτῷ κατά τε τὸν λοιμὸν οὐκ ὀλίγουσ ἀποβαλόντι τῶν ἐπιτηδείων καὶ στάσει διατεταραγμένα πόρρωθεν. ὁ γὰρ πρεσβύτατοσ αὐτοῦ τῶν γνησίων υἱῶν Ξάνθιπποσ φύσει τε δαπανηρὸσ ὢν καὶ γυναικὶ νέᾳ καὶ πολυτελεῖ συνοικῶν, Τισάνδρου θυγατρὶ τοῦ Ἐπιλύκου, χαλεπῶσ ἔφερε τὴν τοῦ πατρὸσ ἀκρίβειαν γλίσχρα καὶ κατὰ μικρὸν αὐτῷ χορηγοῦντοσ. πέμψασ οὖν πρόσ τινα τῶν φίλων ἔλαβεν ἀργύριον ὡσ τοῦ Περικλέουσ κελεύσαντοσ.

ἐκείνου δ’ ὕστερον ἀπαιτοῦντοσ, ὁ μὲν Περικλῆσ καὶ δίκην αὐτῷ προσέλαχε, τὸ δὲ μειράκιον ὁ Ξάνθιπποσ ἐπὶ τούτῳ χαλεπῶσ διατεθεὶσ ἐλοιδόρει τὸν πατέρα, πρῶτον μὲν ἐκφέρων ἐπὶ γέλωτι τὰσ οἴκοι διατριβὰσ αὐτοῦ καὶ τοὺσ λόγουσ οὓσ ἐποιεῖτο μετὰ τῶν σοφιστῶν. πεντάθλου γάρ τινοσ ἀκοντίῳ πατάξαντοσ Ἐπίτιμον τὸν Φαρσάλιον ἀκουσίωσ καὶ κατακτείναντοσ, ἡμέραν ὅλην ἀναλῶσαι μετὰ Πρωταγόρου διαποροῦντα πότερον τὸ ἀκόντιον ἢ τὸν βαλόντα μᾶλλον ἢ τοὺσ ἀγωνοθέτασ κατὰ τὸν ὀρθότατον λόγον αἰτίουσ χρὴ τοῦ πάθουσ ἡγεῖσθαι.

πρὸσ δὲ τούτοισ καὶ τὴν περὶ τῆσ γυναικὸσ διαβολὴν ὑπὸ τοῦ Ξανθίππου φησὶν ὁ Στησίμβροτοσ εἰσ τοὺσ πολλοὺσ διασπαρῆναι, καὶ ὅλωσ ἀνήκεστον ἄχρι τῆσ τελευτῆσ τῷ νεανίσκῳ πρὸσ τὸν πατέρα παραμεῖναι τὴν διαφοράν· ἀπέθανε γὰρ ὁ Ξάνθιπποσ ἐν τῷ λοιμῷ νοσήσασ. ἀπέβαλε δὲ καὶ τὴν ἀδελφὴν ὁ Περικλῆσ τότε καὶ τῶν κηδεστῶν καὶ φίλων τοὺσ πλείστουσ καὶ χρησιμωτάτουσ πρὸσ τὴν πολιτείαν.

οὐ μὴν ἀπεῖπεν οὐδὲ προὔδωκε τὸ φρόνημα καὶ τὸ μέγεθοσ τῆσ ψυχῆσ ὑπὸ τῶν συμφορῶν, ἀλλ’ οὐδὲ κλαίων οὐδὲ κηδεύων οὐδὲ πρὸσ τάφῳ τινὸσ ὤφθη τῶν ἀναγκαίων, πρίν γε δὴ καὶ τὸν περίλοιπον αὑτοῦ τῶν γνησίων υἱῶν ἀποβαλεῖν Πάραλον. ἐπὶ τούτῳ δὲ καμφθεὶσ ἐπειρᾶτο μὲν ἐγκαρτερεῖν τῷ ἤθει καὶ διαφυλάττειν τὸ μεγαλόψυχον, ἐπιφέρων δὲ τῷ νεκρῷ στέφανον ἡττήθη τοῦ πάθουσ πρὸσ τὴν ὄψιν, ὥστε κλαυθμόν τε ῥῆξαι καὶ πλῆθοσ ἐκχέαι δακρύων, οὐδέποτε τοιοῦτον οὐδὲν ἐν τῷ λοιπῷ βίῳ πεποιηκώσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION