Plutarch, Περικλῆς, chapter 31

(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 31)

τὴν μὲν οὖν ἀρχὴν ὅπωσ ἔσχεν οὐ ῥᾴδιον γνῶναι, τοῦ δὲ μὴ λυθῆναι τὸ ψήφισμα πάντεσ ὡσαύτωσ τὴν αἰτίαν ἐπιφέρουσι τῷ Περικλεῖ. πλὴν οἱ μὲν ἐκ φρονήματοσ μεγάλου μετὰ γνώμησ κατὰ τὸ βέλτιστον ἀπισχυρίσασθαί φασιν αὐτόν, πεῖραν ἐνδόσεωσ τὸ πρόσταγμα καὶ τὴν συγχώρησιν ἐξομολόγησιν ἀσθενείασ ἡγούμενον· οἱ δὲ μᾶλλον αὐθαδείᾳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ πρὸσ ἔνδειξιν ἰσχύοσ περιφρονῆσαι Λακεδαιμονίων. ἡ δὲ χειρίστη μὲν αἰτία πασῶν, ἔχουσα δὲ πλείστουσ μάρτυρασ, οὕτω πωσ λέγεται. Φειδίασ ὁ πλάστησ ἐργολάβοσ μὲν ἦν τοῦ ἀγάλματοσ, ὥσπερ εἴρηται, φίλοσ δὲ τῷ Περικλεῖ γενόμενοσ καὶ μέγιστον παρ’ αὐτῷ δυνηθεὶσ τοὺσ μὲν δι’ αὑτὸν ἔσχεν ἐχθροὺσ φθονούμενοσ, οἱ δὲ τοῦ δήμου ποιούμενοι πεῖραν ἐν ἐκείνῳ, ποῖόσ τισ ἔσοιτο τῷ Περικλεῖ κριτήσ, Μένωνά τινα τῶν Φειδίου συνεργῶν πείσαντεσ ἱκέτην ἐν ἀγορᾷ καθίζουσιν, αἰτούμενον ἄδειαν ἐπὶ μηνύσει καὶ κατηγορίᾳ τοῦ Φειδίου.

προσδεξαμένου δὲ τοῦ δήμου τὸν ἄνθρωπον καὶ γενομένησ ἐν ἐκκλησίᾳ διώξεωσ, κλοπαὶ μὲν οὐκ ἠλέγχοντο·

τὸ γὰρ χρυσίον οὕτωσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ τῷ ἀγάλματι προσειργάσατο καὶ περιέθηκεν ὁ Φειδίασ γνώμῃ τοῦ Περικλέουσ ὥστε πᾶν δυνατὸν εἶναι περιελοῦσιν ἀποδεῖξαι τὸν σταθμόν, ὃ καὶ τότε τοὺσ κατηγόρουσ ἐκέλευσε ποιεῖν ὁ Περικλῆσ. ἡ δὲ δόξα τῶν ἔργων ἐπίεζε φθόνῳ τὸν Φειδίαν, καὶ μάλισθ’ ὅτι τὴν πρὸσ Ἀμαζόνασ μάχην ἐν τῇ ἀσπίδι ποιῶν αὑτοῦ τινα μορφὴν ἐνετύπωσε πρεσβύτου φαλακροῦ πέτρον ἐπῃρμένου δι’ ἀμφοτέρων τῶν χειρῶν, καὶ τοῦ Περικλέουσ εἰκόνα παγκάλην ἐνέθηκε μαχομένου πρὸσ Ἀμαζόνα.

τὸ δὲ σχῆμα τῆσ χειρόσ, ἀνατεινούσησ δόρυ πρὸ τῆσ ὄψεωσ τοῦ Περικλέουσ, πεποιημένον εὐμηχάνωσ οἱο͂ν ἐπικρύπτειν βούλεται τὴν ὁμοιότητα παραφαινομένην ἑκατέρωθεν. ὁ μὲν οὖν Φειδίασ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἀπαχθεὶσ ἐτελεύτησε νοσήσασ, ὡσ δέ φασιν ἔνιοι, φαρμάκοισ, ἐπὶ διαβολῇ τοῦ Περικλέουσ τῶν ἐχθρῶν παρασκευασάντων.

τῷ δὲ μηνυτῇ Μένωνι γράψαντοσ Γλύκωνοσ ἀτέλειαν ὁ δῆμοσ ἔδωκε, καὶ προσέταξε τοῖσ στρατηγοῖσ ἐπιμελεῖσθαι τῆσ ἀσφαλείασ τοῦ ἀνθρώπου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION