Sophocles, Philoctetes, episode 1:

(소포클레스, 필록테테스, episode 1:)

καίτοι σ’ ἐάσω· τῷ δὲ σύμπαντι στρατῷ λέξω τάδ’ ἐλθών, ὅσ σε τιμωρήσεται. ἐσωφρόνησασ· κἂν τὰ λοίφ’ οὕτω φρονῇσ, ἴσωσ ἂν ἐκτὸσ κλαυμάτων ἔχοισ πόδα. σὺ δ’, ὦ Ποίαντοσ παῖ, Φιλοκτήτην λέγω, ἔξελθ’, ἀμείψασ τάσδε πετρήρεισ στέγασ. τίσ αὖ παρ’ ἄντροισ θόρυβοσ ἵσταται βοῆσ; τί μ’ ἐκκαλεῖσθε; τοῦ κεχρημένοι, ξένοι; ὤμοι· κακὸν τὸ χρῆμα. μῶν τί μοι νέα πάρεστε πρὸσ κακοῖσι πέμποντεσ κακά; θάρσει· λόγουσ δ’ ἄκουσον οὓσ ἥκω φέρων. δέδοικ’ ἔγωγε· καὶ τὰ πρὶν γὰρ ἐκ λόγων καλῶν κακῶσ ἔπραξα, σοῖσ πεισθεὶσ λόγοισ. οὔκουν ἔνεστι καὶ μεταγνῶναι πάλιν; τοιοῦτοσ ἦσθα τοῖσ λόγοισι χὤτε μου τὰ τόξ’ ἔκλεπτεσ, πιστόσ, ἀτηρὸσ λάθρᾳ. ἀλλ’ οὔ τι μὴν νῦν· βούλομαι δέ σου κλύειν, πότερα δέδοκταί σοι μένοντι καρτερεῖν ἢ πλεῖν μεθ’ ἡμῶν; παῦε, μὴ λέξῃσ πέρα· μάτην γὰρ ἃν εἴπῃσ γε πάντ’ εἰρήσεται. οὕτω δέδοκται; καὶ πέρα γ’ ἴσθ’ ἢ λέγω. ἀλλ’ ἤθελον μὲν ἄν σε πεισθῆναι λόγοισ ἐμοῖσιν· εἰ δὲ μή τι πρὸσ καιρὸν λέγων κυρῶ, πέπαυμαι. πάντα γὰρ φράσεισ μάτην. οὐ γάρ ποτ’ εὔνουν τὴν ἐμὴν κτήσει φρένα, ὅστισ γ’ ἐμοῦ δόλοισι τὸν βίον λαβὼν ἀπεστέρηκασ, κᾆτα νουθετεῖσ ἐμὲ ἐλθών, ἀρίστου πατρὸσ αἴσχιστοσ γεγώσ. ὄλοισθ’, Ἀτρεῖδαι μὲν μάλιστ’, ἔπειτα δὲ ὁ Λαρτίου παῖσ καὶ σύ. μὴ ’πεύξῃ πέρα· δέχου δὲ χειρὸσ ἐξ ἐμῆσ βέλη τάδε.

상위

Philoctetes (필록테테스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION