Ancient Greek-English Dictionary Language

μετακαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μετακαλέω μετακαλέσω

Structure: μετα (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call away to another place, to call back, recall
  2. to call in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλῶ μετακαλεῖς μετακαλεῖ
Dual μετακαλεῖτον μετακαλεῖτον
Plural μετακαλοῦμεν μετακαλεῖτε μετακαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular μετακαλῶ μετακαλῇς μετακαλῇ
Dual μετακαλῆτον μετακαλῆτον
Plural μετακαλῶμεν μετακαλῆτε μετακαλῶσιν*
OptativeSingular μετακαλοῖμι μετακαλοῖς μετακαλοῖ
Dual μετακαλοῖτον μετακαλοίτην
Plural μετακαλοῖμεν μετακαλοῖτε μετακαλοῖεν
ImperativeSingular μετακάλει μετακαλείτω
Dual μετακαλεῖτον μετακαλείτων
Plural μετακαλεῖτε μετακαλούντων, μετακαλείτωσαν
Infinitive μετακαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλων μετακαλουντος μετακαλουσα μετακαλουσης μετακαλουν μετακαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλοῦμαι μετακαλεῖ, μετακαλῇ μετακαλεῖται
Dual μετακαλεῖσθον μετακαλεῖσθον
Plural μετακαλούμεθα μετακαλεῖσθε μετακαλοῦνται
SubjunctiveSingular μετακαλῶμαι μετακαλῇ μετακαλῆται
Dual μετακαλῆσθον μετακαλῆσθον
Plural μετακαλώμεθα μετακαλῆσθε μετακαλῶνται
OptativeSingular μετακαλοίμην μετακαλοῖο μετακαλοῖτο
Dual μετακαλοῖσθον μετακαλοίσθην
Plural μετακαλοίμεθα μετακαλοῖσθε μετακαλοῖντο
ImperativeSingular μετακαλοῦ μετακαλείσθω
Dual μετακαλεῖσθον μετακαλείσθων
Plural μετακαλεῖσθε μετακαλείσθων, μετακαλείσθωσαν
Infinitive μετακαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλουμενος μετακαλουμενου μετακαλουμενη μετακαλουμενης μετακαλουμενον μετακαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλέσω μετακαλέσεις μετακαλέσει
Dual μετακαλέσετον μετακαλέσετον
Plural μετακαλέσομεν μετακαλέσετε μετακαλέσουσιν*
OptativeSingular μετακαλέσοιμι μετακαλέσοις μετακαλέσοι
Dual μετακαλέσοιτον μετακαλεσοίτην
Plural μετακαλέσοιμεν μετακαλέσοιτε μετακαλέσοιεν
Infinitive μετακαλέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλεσων μετακαλεσοντος μετακαλεσουσα μετακαλεσουσης μετακαλεσον μετακαλεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετακαλέσομαι μετακαλέσει, μετακαλέσῃ μετακαλέσεται
Dual μετακαλέσεσθον μετακαλέσεσθον
Plural μετακαλεσόμεθα μετακαλέσεσθε μετακαλέσονται
OptativeSingular μετακαλεσοίμην μετακαλέσοιο μετακαλέσοιτο
Dual μετακαλέσοισθον μετακαλεσοίσθην
Plural μετακαλεσοίμεθα μετακαλέσοισθε μετακαλέσοιντο
Infinitive μετακαλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετακαλεσομενος μετακαλεσομενου μετακαλεσομενη μετακαλεσομενης μετακαλεσομενον μετακαλεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κατ’ Ἐμπεδοκλέα τοιαύτην γὰρ ἡ φιλία βούλεται ποιεῖν ἑνότητα καὶ σύμπηξιν, ἡ δὲ πολυφιλία διίστησι καὶ ἀποσπᾷ καὶ ἀποστρέφει, τῷ μετακαλεῖν καὶ μεταφέρειν ἄλλοτε πρὸσ ἄλλον οὐκ ἐῶσα κρᾶσιν οὐδὲ κόλλησιν εὐνοίασ ἐν τῇ συνηθείᾳ περιχυθείσῃ καὶ παγείσῃ γενέσθαι. (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 5 5:1)
  • ὧν οὐχ ἥκιστα Σύλλασ ἐνέδωκεν ἀρχάσ, ἐπὶ τῷ διαφθείρειν καὶ μετακαλεῖν τούσ ὑπ’ ἄλλοισ ταττομένουσ καταχορηγῶν εἰσ τούσ ὑφ’ αὑτῷ καὶ δαπανώμενοσ, ὥστε ἅμα τούσ ἄλλουσ μὲν εἰσ προδοσίαν, τούσ δὲ ὑφ’ αὑτῷ εἰσ ἀσωτίαν διαφθείρων χρημάτων δεῖσθαι πολλῶν, καὶ μάλιστα πρὸσ τὴν πολιορκίαν ἐκείνην. (Plutarch, Sulla, chapter 12 9:1)
  • τῶν Ταραντίνων βουλομένων ἐκ τῆσ Ἠπείρου Πύρρον μετακαλεῖν ἐπὶ τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον καὶ τοὺσ κωλύοντασ ἐξελαυνόντων Μέτων τισ καὶ αὐτὸσ Ταραντῖνοσ, ἵνα τύχοι προσοχῆσ καὶ διδάξειεν αὐτούσ, ὅσα μετὰ τῆσ βασιλικῆσ ἐξουσίασ εἰσ πόλιν ἐλευθέραν καὶ τρυφῶσαν εἰσελεύσεται, συγκαθημένου τοῦ πλήθουσ παρῆν εἰσ τὸ θέατρον ἐστεφανωμένοσ ὥσπερ ἐκ συμποσίου, παιδίσκην περιειληφὼσ αὐλητρίδα κωμαστικὰ μέλη προσαυλοῦσαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 8 2:1)
  • καὶ πάνυ πολλὰ καὶ ἀναγκαῖα πράγματα κατὰ τοῦτον γενόμενα τὸν καιρὸν ἐπὶ τὴν ἰδίαν με ἀρχὴν μετακαλεῖ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 14 8:2)
  • ἀλλ’ οἶμαι πολλὰ καὶ χαλεπὰ παρακολουθεῖ τῷ κρινομένῳ, καὶ μετακαλεῖ τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῆσ ὀργῆσ ὁ κίνδυνοσ ἐπὶ τοὺσ ὑπὲρ τῆσ σωτηρίασ λόγουσ, καὶ διαλογισμὸν παρίστησι, μή τι παραλίπῃ τῶν κατηγορημένων. (Aeschines, Speeches, , section 1593)

Synonyms

  1. to call away to another place

  2. to call in

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION