Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐγκαλέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: enkaleō

Principal Part: ἐγκαλέω ἐγκαλέσω ἐγκέκληκα

Structure: ἐγκαλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call in
  2. to bring a charge against, to bring a charge, against one, to accuse, to bring as a charge

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκαλῶ ἐγκαλεῖς ἐγκαλεῖ
Dual ἐγκαλεῖτον ἐγκαλεῖτον
Plural ἐγκαλοῦμεν ἐγκαλεῖτε ἐγκαλοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐγκαλῶ ἐγκαλῇς ἐγκαλῇ
Dual ἐγκαλῆτον ἐγκαλῆτον
Plural ἐγκαλῶμεν ἐγκαλῆτε ἐγκαλῶσι(ν)
OptativeSingular ἐγκαλοῖμι ἐγκαλοῖς ἐγκαλοῖ
Dual ἐγκαλοῖτον ἐγκαλοίτην
Plural ἐγκαλοῖμεν ἐγκαλοῖτε ἐγκαλοῖεν
ImperativeSingular ἐγκάλει ἐγκαλείτω
Dual ἐγκαλεῖτον ἐγκαλείτων
Plural ἐγκαλεῖτε ἐγκαλούντων, ἐγκαλείτωσαν
Infinitive ἐγκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκαλων ἐγκαλουντος ἐγκαλουσα ἐγκαλουσης ἐγκαλουν ἐγκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκαλοῦμαι ἐγκαλεῖ, ἐγκαλῇ ἐγκαλεῖται
Dual ἐγκαλεῖσθον ἐγκαλεῖσθον
Plural ἐγκαλούμεθα ἐγκαλεῖσθε ἐγκαλοῦνται
SubjunctiveSingular ἐγκαλῶμαι ἐγκαλῇ ἐγκαλῆται
Dual ἐγκαλῆσθον ἐγκαλῆσθον
Plural ἐγκαλώμεθα ἐγκαλῆσθε ἐγκαλῶνται
OptativeSingular ἐγκαλοίμην ἐγκαλοῖο ἐγκαλοῖτο
Dual ἐγκαλοῖσθον ἐγκαλοίσθην
Plural ἐγκαλοίμεθα ἐγκαλοῖσθε ἐγκαλοῖντο
ImperativeSingular ἐγκαλοῦ ἐγκαλείσθω
Dual ἐγκαλεῖσθον ἐγκαλείσθων
Plural ἐγκαλεῖσθε ἐγκαλείσθων, ἐγκαλείσθωσαν
Infinitive ἐγκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκαλουμενος ἐγκαλουμενου ἐγκαλουμενη ἐγκαλουμενης ἐγκαλουμενον ἐγκαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκαλέσω ἐγκαλέσεις ἐγκαλέσει
Dual ἐγκαλέσετον ἐγκαλέσετον
Plural ἐγκαλέσομεν ἐγκαλέσετε ἐγκαλέσουσι(ν)
OptativeSingular ἐγκαλέσοιμι ἐγκαλέσοις ἐγκαλέσοι
Dual ἐγκαλέσοιτον ἐγκαλεσοίτην
Plural ἐγκαλέσοιμεν ἐγκαλέσοιτε ἐγκαλέσοιεν
Infinitive ἐγκαλέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκαλεσων ἐγκαλεσοντος ἐγκαλεσουσα ἐγκαλεσουσης ἐγκαλεσον ἐγκαλεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκαλέσομαι ἐγκαλέσει, ἐγκαλέσῃ ἐγκαλέσεται
Dual ἐγκαλέσεσθον ἐγκαλέσεσθον
Plural ἐγκαλεσόμεθα ἐγκαλέσεσθε ἐγκαλέσονται
OptativeSingular ἐγκαλεσοίμην ἐγκαλέσοιο ἐγκαλέσοιτο
Dual ἐγκαλέσοισθον ἐγκαλεσοίσθην
Plural ἐγκαλεσοίμεθα ἐγκαλέσοισθε ἐγκαλέσοιντο
Infinitive ἐγκαλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκαλεσομενος ἐγκαλεσομενου ἐγκαλεσομενη ἐγκαλεσομενης ἐγκαλεσομενον ἐγκαλεσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγκάλουν ἠγκάλεις ἠγκάλει(ν)
Dual ἠγκαλεῖτον ἠγκαλείτην
Plural ἠγκαλοῦμεν ἠγκαλεῖτε ἠγκάλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγκαλούμην ἠγκαλοῦ ἠγκαλεῖτο
Dual ἠγκαλεῖσθον ἠγκαλείσθην
Plural ἠγκαλούμεθα ἠγκαλεῖσθε ἠγκαλοῦντο

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκέκληκα ἐγκέκληκας ἐγκέκληκε(ν)
Dual ἐγκεκλήκατον ἐγκεκλήκατον
Plural ἐγκεκλήκαμεν ἐγκεκλήκατε ἐγκεκλήκασι(ν)
SubjunctiveSingular ἐγκεκλήκω ἐγκεκλήκῃς ἐγκεκλήκῃ
Dual ἐγκεκλήκητον ἐγκεκλήκητον
Plural ἐγκεκλήκωμεν ἐγκεκλήκητε ἐγκεκλήκωσι(ν)
OptativeSingular ἐγκεκλήκοιμι ἐγκεκλήκοις ἐγκεκλήκοι
Dual ἐγκεκλήκοιτον ἐγκεκληκοίτην
Plural ἐγκεκλήκοιμεν ἐγκεκλήκοιτε ἐγκεκλήκοιεν
ImperativeSingular ἐγκέκληκε ἐγκεκληκέτω
Dual ἐγκεκλήκετον ἐγκεκληκέτων
Plural ἐγκεκλήκετε ἐγκεκληκόντων
Infinitive ἐγκεκληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκεκληκως ἐγκεκληκοντος ἐγκεκληκυια ἐγκεκληκυιας ἐγκεκληκον ἐγκεκληκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁρᾷς, οὐδὲν ἐγὼ μέμφομαι οὐδὲ ἐγκαλῶ σοι τὸ πρὸς ταύτην ἰδίᾳ λαλεῖν μεμψιμοίρων γὰρ καὶ οὐκ Ἀφροδίτης τὰ τοιαῦτα, καὶ αὕτη σχεδὸν τὰ αὐτά με ἤρετο: (Lucian, Dearum judicium, (no name) 4:11)
  • διὸ καὶ δεῖ συνορᾶν ὑμᾶς εὐλαβῶς ἐπὶ τῶν κινδυνευόντων μᾶλλον ἢ τῶν ἐγκαλούντων: (Demades, On the Twelve Years, 3:3)
  • οὐκ ἀγνοεῖτε δὲ ὅτι πολλοὶ πολλάκις ἤδη τῶν ἐγκαλούντων ἀπὸ μὲν τῆς κατηγορίας ἔδοξαν δίκαια λέγειν, παρατεθείσης δὲ τῆς ἀπολογίας εὑρέθησαν αὐτοὶ συκοφαντοῦντες: (Demades, On the Twelve Years, 6:5)
  • ἐγὼ δὲ καὶ πρὸς ἐκείνας μέν, ὡς οἰόμαι, ἱκανῶς τῷ μετὰ ταῦτα βίῳ ἀπελογησάμην, καὶ ταυτὶ δὲ ἃ νῦν ἐγκαλεῖ ὡς ἂν οἱό῀ς τε ὦ ἀπολύσομαι, μικρὰ ὑμῖν διηγησάμενος τῶν ἐμῶν. (Lucian, Abdicatus, (no name) 3:2)
  • οὐδὲ γὰρ εἶχὸν τι αὐτῷ ἴδιον ἐγκαλεῖν, ἀλλὰ πάντα ἐκεῖνα ἦν ἀλλότρια τὰ ἁμαρτήματα καὶ ὥσπερ ἔφην ἤδη, τῆς νόσου. (Lucian, Abdicatus, (no name) 4:4)

Synonyms

  1. to call in

  2. to bring a charge against

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION