Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκαλέω

Structure: ἀπο (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call back, recall
  2. to call away or aside
  3. to call, a name, to stigmatise as

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαλῶ ἀποκαλεῖς ἀποκαλεῖ
Dual ἀποκαλεῖτον ἀποκαλεῖτον
Plural ἀποκαλοῦμεν ἀποκαλεῖτε ἀποκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκαλῶ ἀποκαλῇς ἀποκαλῇ
Dual ἀποκαλῆτον ἀποκαλῆτον
Plural ἀποκαλῶμεν ἀποκαλῆτε ἀποκαλῶσιν*
OptativeSingular ἀποκαλοῖμι ἀποκαλοῖς ἀποκαλοῖ
Dual ἀποκαλοῖτον ἀποκαλοίτην
Plural ἀποκαλοῖμεν ἀποκαλοῖτε ἀποκαλοῖεν
ImperativeSingular ἀποκάλει ἀποκαλείτω
Dual ἀποκαλεῖτον ἀποκαλείτων
Plural ἀποκαλεῖτε ἀποκαλούντων, ἀποκαλείτωσαν
Infinitive ἀποκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαλων ἀποκαλουντος ἀποκαλουσα ἀποκαλουσης ἀποκαλουν ἀποκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαλοῦμαι ἀποκαλεῖ, ἀποκαλῇ ἀποκαλεῖται
Dual ἀποκαλεῖσθον ἀποκαλεῖσθον
Plural ἀποκαλούμεθα ἀποκαλεῖσθε ἀποκαλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀποκαλῶμαι ἀποκαλῇ ἀποκαλῆται
Dual ἀποκαλῆσθον ἀποκαλῆσθον
Plural ἀποκαλώμεθα ἀποκαλῆσθε ἀποκαλῶνται
OptativeSingular ἀποκαλοίμην ἀποκαλοῖο ἀποκαλοῖτο
Dual ἀποκαλοῖσθον ἀποκαλοίσθην
Plural ἀποκαλοίμεθα ἀποκαλοῖσθε ἀποκαλοῖντο
ImperativeSingular ἀποκαλοῦ ἀποκαλείσθω
Dual ἀποκαλεῖσθον ἀποκαλείσθων
Plural ἀποκαλεῖσθε ἀποκαλείσθων, ἀποκαλείσθωσαν
Infinitive ἀποκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαλουμενος ἀποκαλουμενου ἀποκαλουμενη ἀποκαλουμενης ἀποκαλουμενον ἀποκαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "τί μοι λοιδορῇ καὶ ἄθλιον ἀποκαλεῖσ καὶ δύσμορον πολύ σου βελτίω καὶ μακαριώτερον γεγενημένον; (Lucian, (no name) 16:4)
  • Τὸ μὲν πρῶτον Οὖτιν αὑτὸν ἀπεκάλει, ἐπεὶ δὲ διέφυγε καὶ ἔξω ἦν βέλουσ, Ὀδυσσεὺσ ὀνομάζεσθαι ἔφη Οἶδα ὃν λέγεισ, τὸν Ἰθακήσιον· (Lucian, Dialogi Marini, cyclops and poseidwn, chapter 1 1:2)
  • καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι τοὺσ χυτρέασ καὶ ἰπνοποιοὺσ καὶ πάντασ, ὅσοι πηλουργοί, Προμηθέασ ἀπεκάλουν ἐπισκώπτοντεσ ἐσ τὸν πηλὸν καὶ τὴν ἐν πυρὶ οἶμαι τῶν σκευῶν ὄπτησιν· (Lucian, Prometheus es in verbis 5:4)
  • καὶ τὰ τῶν ἄλλων διῴκουν θεραπεύοντεσ ἀλλ’ οὐχ ὑβρίζοντεσ τοὺσ Ἕλληνασ καὶ στρατηγεῖν οἰόμενοι δεῖν αὐτῶν ἀλλὰ μὴ τυραννεῖν αὐτῶν καὶ μᾶλλον ἐπιθυμοῦντεσ ἡγεμόνεσ ἢ δεσπόται προσαγορεύεσθαι καὶ σωτῆρεσ ἀλλὰ μὴ λυμεῶνεσ ἀποκαλεῖσθαι, τῷ ποιεῖν εὖ προσαγόμενοι τὰσ πόλεισ ἀλλ’ οὐ βίᾳ καταστρεφόμενοι, πιστοτέροισ μὲν τοῖσ λόγοισ ἢ νῦν τοῖσ ὁρ́κοισ χρώμενοι, ταῖσ δὲ συνθήκαισ ὥσπερ ἀνάγκαισ ἐμμένειν ἀξιοῦντεσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 14 2:8)
  • Λεσβῶναξ γοῦν ὁ Μυτιληναῖοσ, ἀνὴρ καλὸσ καὶ ἀγαθόσ, χειρισόφουσ τοὺσ ὀρχηστὰσ ἀπεκάλει καὶ ᾔει ἐπὶ τὴν θέαν αὐτῶν ὡσ βελτίων ἀναστρέψων ἀπὸ τοῦ θεάτρου. (Lucian, De saltatione, (no name) 69:4)

Synonyms

  1. to call back

  2. to call away or aside

  3. to call

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION