Dio, Chrysostom, Orationes, ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 8:

‐ Δ. Οὔτοι ταῦτα ἐμιμεῖτο ἐκεῖνοσ οὔτε ἐμὲ οὔτε ἄλλον οὐδένα, ἀλλ̓ οὕτωσ πεφύκει. πρότερον δὲ ἴσωσ ὑμᾶσ ἔτι παῖσ ὤν ἐλάνθανεν· ἔπειτα προϊὼν ἐκδηλότεροσ ἐγένετο. πολὺ γὰρ μᾶλλον ἐκείνῳ ἔπρεπεν ἢ ἄλλῳ τινὶ τό τε ἀνδρεῖον καὶ τὸ σεμνὸν τοῦ σχήματοσ. ἀλλὰ μή τι ὑμᾶσ ἐλύπει τούτοισ ἢ σκυθρωπότεροσ ὑμῖν ἐφαίνετο; ‐ Τ. Ἐμοὶ μὲν γὰρ ἐδόκει τοὐναντίον πολλῶν ἱλαρώτεροσ καὶ πρὸσ τὸ παίζειν ἕτοιμοσ, ὅσαι ἐλευθέριοι παιδιαί, καὶ ἀεί πωσ μειδιᾶν πρὸσ τοὺσ συνήθεισ. γελῶντα δὲ αὐτὸν ἀνέδην οὐ πολλάκισ εἶδον. οὐδὲν οὖν ἡμᾶσ ἐλύπει. καὶ γὰρ δὴ καὶ ἐπῃνεῖτο ὑπὸ πολλῶν καὶ μᾶλλον ἐκεῖνον ᾐσχύνοντο οἱ πολῖται δύο καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ὄντα ̔τοσούτων γὰρ ἐτελεύτησεν̓ ἢ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τε καὶ ἐνδόξουσ. ‐ Δ. Ἀλλ̓ ἦ τι ἄλλο ὑμῖν ἐπέστειλεν ἢ διελέχθη τελευτῶν;