Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ.)

Ἆρά γε τὸ πιστεύεσθαι τοῖσ πιστευομένοισ ἀγαθόν ἐστι καὶ τοιοῦτον οἱο͂ν τὸ πλουτεῖν καὶ τὸ ὑγιαίνειν καὶ τὸ τιμᾶσθαι τοῖσ τιμωμένοισ καὶ ὑγιαίνουσι καὶ πλουτοῦσιν, αὐτοῖσ ἐκείνοισ τινὰ φέρον ὠφέλειαν; καταλαβόντοσ ἐνίοτε, καὶ νὴ Δία εἴ τισ ὑπ̓ ἀνδρὸσ βασιλέωσ ἢ τυράννου πιστεύοιτο χρυσίον ἢ ἀργύριον ἢ ναῦσ ἢ ὅπλα ἢ ἀκρόπολιν ἢ ξύμπασαν τὴν ἀρχήν, ὥσπερ Λεπτίνησ μὲν παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ πολλάκισ Συρακούσασ παρέλαβε, Φίλιστοσ δὲ παρὰ τοῦ νεωτέρου Διονυσίου, μάγοι δὲ παρὰ Καμβύσου τὰ Περσῶν βασίλεια, ὅτε εἰσ Αἴγυπτον ἐστρατεύετο, παρὰ δὲ Δαρείου Μιθράνησ τὴν Σάρδεων ἀκρόπολιν, Περσαῖοσ δὲ παρὰ Ἀντιγόνου τὸν Ἀκροκόρινθον, πολὺ δὲ τούτων πρότερον Ἀτρεὺσ παῤ Εὐρυσθέωσ τὸ Ἄργοσ, ὅτε Εὐρυσθεὺσ ἐπ̓ Ἀθήνασ ἐστρατεύετο, οὐκ ἐκδιδόντων Ἀθηναίων τοὺσ Ἡρακλέουσ παῖδασ·

ὁ δὲ υἱὸσ αὐτοῦ ὁ Ἀγαμέμνων, ἡνίκα ἐπὶ Τροίαν ἔπλει, μουσικῷ ἀνδρὶ ἐπίστευσε τὴν γυναῖκα καὶ τὴν οἰκίαν ‐ τούτουσ ἅπαντασ φῶμεν τοὺσ πιστευομένουσ ἀγαθόν τι ἀπολαύειν καὶ αὐτοὺσ τῆσ πίστεωσ;

καὶ αὖ τοὺσ ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν πιστευομένουσ ἢ γυναῖκασ ἢ παῖδασ ἢ τὴν οὐσίαν, καθάπερ οἶμαι πολλοὶ ἐπιτρόπουσ καὶ κηδεμόνασ καταλείπουσιν, οἱ μὲν ἀποδημοῦντεσ, οἱ δὲ ἀποθνήσκοντεσ, οἱ δὲ παρακαταθήκασ διδόασιν ἄνευ μαρτύρων, οὐ δεδιότεσ μὴ ἀφαιρεθῶσιν, ἔνιοι δὲ τῶν νόμων ἀπαγορευόντων μὴ καταλιπεῖν κληρονόμουσ οὓσ αὐτοὶ βούλονται, ἑτέρουσ καταλείπουσιν, ἐντειλάμενοι τὰ χρήματα ἀποδοῦναι τοῖσ αὑτῶν ἐπιτηδείοισ ‐ τούτοισ δὴ πᾶσι λυσιτελεῖν φῶμεν τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν δόξαν, ἣν ἔχοντεσ περὶ αὐτῶν ἐπιτρέπουσιν αὐτοῖσ οἱ τὰ σφέτερα ἐπιτρέποντεσ, μάλιστα δὲ τοῖσ τελευταίοισ τοῖσ παρανόμωσ πιστεύεσθαι δοκοῦσιν·

ἢ τοὐναντίον χαλεπὸν εἶναι τὸ τοιοῦτον καὶ πολλῆσ ἀσχολίασ καὶ φροντίδων αἴτιον, ἐνίοτέ γε μὴν καὶ κινδύνων τῶν μεγίστων;

ἔξεστι δὲ σκοπεῖν εὐθὺσ ἀπὸ τῶν δοκούντων εἶναι μεγίστων· οὗτοι γὰρ τῶν μὲν ἰδίων ἐξ ἀνάγκησ ἀμελοῦσι καὶ χρημάτων καὶ τέκνων, προσέχουσι δὲ τοῖσ κοινοῖσ καὶ ἐπὶ τούτων εἰσί· καὶ πολλάκισ μὲν ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων ταῖσ πόλεσιν ἢ πολεμίων ἢ πολιτῶν τινων ἀπόλλυνται, πολλάκισ δὲ ὑπ̓ αὐτῶν τῶν πόλεων ἀδίκωσ διαβληθέντεσ. οἱ μὲν γὰρ οὐσίασ ἀφῃρέθησαν, τοὺσ δὲ καὶ ὀνείδη συνέβη κτήσασθαι καταδικασθέντασ κλοπῆσ·

οἱ δὲ ἐξέπεσον ἐκ τῶν πατρίδων, οἱ δὲ καὶ ἀπέθανον· Ἑλλήνων ἡγεμόνασ ἐποίησεν, ἀφελόμενοσ Λακεδαιμονίουσ ἐξ ἀρχῆσ ἔχοντασ τὴν τιμὴν ταύτην.

Μιλτιάδησ δὲ ὁ πρῶτοσ νικήσασ τοὺσ βαρβάρουσ μετὰ μόνων τῶν πολιτῶν καὶ τὸ Περσῶν φρόνημα καθελών, ὃ πρότερον εἶχον ὡσ ἁπάντων ἀνθρώπων κρείττουσ ὄντεσ, οὗτοσ μετ̓ οὐ πολὺν χρόνον εἰσ τὸ δεσμωτήριον ὑπ̓ αὐτῶν ἐνέπεσε, καὶ προσέτι ὁ υἱὸσ αὐτοῦ Κίμων ἄτιμοσ ἦν ἂν τὸν ἅπαντα χρόνον, εἰ μὴ τὴν ἀδελφὴν Ἐλπινίκην ἐξέδωκεν ἀνδρὶ ταπεινῷ χρήματα ἔχοντι, ὃσ ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν ζημίαν κατέβαλε τὰ πεντήκοντα τάλαντα.

καίτοι Κίμων ὕστερον Ἀθηναίοισ Κύπρον ἐκτήσατο καὶ πεζῇ ἅμα καὶ ναυσὶν ἐνίκησε τοὺσ βαρβάρουσ περὶ Παμφυλίαν· ἀλλ̓ ὅμωσ τὸν τοιοῦτον αὐτὸν ὄντα καὶ τοιούτου πατρόσ, εἰ μὴ χρημάτων εὐπόρησεν, ἄτιμον ἂν εἰών ἐν τῇ πόλει. Φωκίωνα δὲ ὕστερον τὸν ὑπὲρ ὀγδοήκοντα ἔτη βιώσαντα, τούτων δὲ τὰ πλείω στρατηγήσαντα καὶ τὴν πόλιν διαφυλάξαντα ἐν τοῖσ χαλεπωτάτοισ καιροῖσ καὶ χρηστὸν ὑπ̓ αὐτῶν ἐκείνων ὀνομασθέντα, τοῦτον οὐκ ἤρκεσεν αὐτοῖσ ἀποκτεῖναι μόνον, ἀλλ̓ οὐδὲ νεκρὸν εἰάσαν ἐν τῇ Ἀττικῇ, ἀλλ̓ ὑπὲρ τοὺσ ὁρ́ουσ ἐξέβαλον.

Νικίασ δὲ ὁ Νικηράτου , ἐπιστάμενοσ τὴν ἐν Σικελίᾳ στρατείαν οἱά ἔσοιτο καὶ ἀπὸ τοῦ θεοῦ καὶ τῷ λογίζεσθαι, ὅμωσ ἠναγκάσθη στρατεύσασθαι νοσῶν διὰ τὴν πίστιν ταύτην.

καὶ εἰ μὲν ἀποβαλὼν τὴν στρατιὰν ἢ μέροσ αὐτῆσ αὐτὸσ γοῦν ἐσώθη, δῆλον ὅτι οἴκοι ἀφικόμενοσ ἀπολώλει ἂν. ἐπεὶ δὲ τοῦτο εἰδὼσ προσελιπάρει πάντα τρόπον, ληφθεὶσ ὑπὸ τῶν πολεμίων τοῦτο ἔπαθεν. καὶ ταῦτα ἐμοὶ περὶ μιᾶσ πόλεωσ εἴρηται καὶ τῶν ἐν μιᾷ πόλει πολιτευομένων, οὐδὲ τούτων ἁπάντων.

τοὺσ δὲ παρὰ τοῖσ τυράννοισ δοκοῦντασ πιστοὺσ εἰ ἐπεξίοιμι οἱών δὴ τετυχήκασι, πολλῶν ἂν ἴσωσ μοι δεήσαι πάνυ ἡμερῶν. σχεδὸν γὰρ τό γε σωθῆναι ἐκείνουσ ἀδύνατόν ἐστιν. οἱ μὲν γὰρ ἂν παράσχωσι καθ̓ αὑτῶν αἰτίαν, ὡσ ἀδικήσαντεσ, διὰ τοῦτο ἀπόλλυνται καὶ οὐκ ἔστιν οὐδεμιᾶσ συγγνώμησ τυχεῖν·

οἳ δ̓ ἂν ἄνδρεσ ἀγαθοὶ φανῶσι καὶ διαφυλάττειν δυνάμενοι τὰ πιστευθέντα, παραχρῆμα μὲν τιμῆσ τινοσ ἔτυχον, μετ̓ οὐ πολὺ δὲ ἀπόλλυνται φθονούμενοι καὶ ὑποπτευόμενοι. οὐ γὰρ δοκεῖ λυσιτελεῖν τοῖσ μονάρχοισ οὐδέν̓ ἄνδρα ἀγαθὸν εἶναι παῤ αὐτοῖσ οὐδ̓ εὐδοκιμοῦντα φαίνεσθαι παρὰ τῷ πλήθει.

αἱ δὲ παρὰ τῶν ἰδιωτῶν πίστεισ κινδύνουσ μὲν ἥττουσ ἴσωσ ἔχουσιν, ὅτι καὶ τὰ πράγματα ἐλάττω ἐστίν, ἀσχολίαν δὲ μυρίαν καὶ πόνουσ, καὶ πολλάκισ οὐδὲ χάρισ οὐδ̓ ἡτισοῦν συνέπεται. πολλάκισ δὲ συμβαίνει παῤ αὐτῶν τῶν εὖ παθόντων αἰτίαν ἔχειν, ὡσ οὐ δικαίωσ οὐδὲ καθαρῶσ ἅπαντα ἀποδόντασ. τί δὴ βουλόμενοσ ταῦτα ἐγὼ διῆλθον;

οὐ γὰρ δὴ νουθετῶν σε τοιαύτην νουθεσίαν οὐδὲ ἀποτρέπων τοῦ πιστὸν εἶναι. πολὺ γὰρ ἂν εἰήν τοῦ Ζήθου φαυλότεροσ τοιαῦτα ἐπιτιμῶν, ὡσ ἐκεῖνοσ ἐνουθέτει τὸν ἀδελφόν, οὐκ ἀξιῶν φιλοσοφεῖν αὐτὸν οὐδὲ περὶ μουσικὴν διατρίβειν, ἐάσαντα τὴν τῶν ἰδίων ἐπιμέλειαν· ἔφη δὲ αὐτὸν ἄτοπόν τινα καὶ ἀσύμφορον μοῦσαν εἰσάγειν.

ὥσπερ ἂν τυχὸν εἴποι τισ καὶ σὲ τοιαύτην προῃρῆσθαι πρᾶξιν, οὐκ ἀργὸν οὐδὲ φίλοινον οὐδαμῶσ, χρημάτων μέντοι τῶν αὑτοῦ ἀτημελῆ ἴσωσ· καὶ νὴ Δία λέγοι ἂν καὶ τόδε τὸ ἔποσ· ἐξ ὧν κενοῖσιν ἐγκατοικήσεισ δόμοισ.

상위

Dio, Chrysostom (디오, 크리소토모스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION