Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ.)

Ἔστι δὲ ὁ νόμοσ τοῦ βίου μὲν ἡγεμών, τῶν πόλεων δὲ ἐπιστάτησ κοινόσ, τῶν δὲ πραγμάτων κανὼν δίκαιοσ, πρὸσ ὃν ἕκαστον ἀπευθύνειν δεῖ τὸν αὑτοῦ τρόπον· εἰ δὲ μή, σκολιὸσ ἔσται καὶ πονηρόσ. οἱ μὲν οὖν τοῦτον φυλάττοντεσ ἔχονται τῆσ σωτηρίασ· οἱ δὲ παραβαίνοντεσ πρῶτον μὲν αὑτοὺσ ἀπολλύουσιν, ἔπειτα καὶ τοὺσ ἄλλουσ, παράδειγμα καὶ ζῆλον αὐτοῖσ ἀνομίασ καὶ βίασ παρέχοντεσ. ὥσπερ δὲ τῶν πλεόντων οἱ τοῦ πυρσοῦ μὴ διαμαρτάνοντεσ, οὗτοι μάλιστα σῴζονται καὶ τοὺσ λιμένασ εὑρίσκουσιν, οὕτωσ οἱ κατὰ τὸν νόμον ζῶντεσ ἀσφαλέστατα πορεύονται διὰ τοῦ βίου καὶ τῆσ καταγωγῆσ τῆσ δεούσησ τυγχάνουσιν. ἀνθρώπῳ μὲν οὖν ἤδη τισ συμβούλῳ χρησάμενοσ μετενόησεν, οὐ μέντοι νόμῳ.

τοσούτῳ δὲ τῶν τειχῶν ταῖσ πόλεσι χρησιμώτερόσ ἐστιν, ὥστε ἀτείχιστοι μὲν πολλαὶ τῶν πόλεων διαμένουσι, νόμου δὲ χωρὶσ οὐκ ἔστιν οὐδεμίαν οἰκεῖσθαι πόλιν. οὐ μόνον δὲ συμφέρει τοῖσ θνητοῖσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ θεοῖσ. ὁ γοῦν κόσμοσ ἀεὶ τὸν αὐτὸν νόμον ἀκίνητον φυλάττει καὶ τῶν αἰωνίων οὐδὲν ἂν παραβαίη τοῦτον. ὅθεν οἶμαι καὶ βασιλεὺσ εἰκότωσ ἀνθρώπων καὶ θεῶν κέκληται, τὴν μὲν βίαν καταλύων, τὴν δὲ ὕβριν καθαιρῶν, τὴν δὲ ἄνοιαν σωφρονίζων, τὴν δὲ κακίαν κολάζων, ἰδίᾳ δὲ καὶ κοινῇ πάντασ τοὺσ δεομένουσ ὠφελῶν, τοῖσ μὲν ἀδικουμένοισ βοηθῶν, τοῖσ δὲ ἀπορουμένοισ περί τινοσ μηνύων τὸ δέον. ὅταν γάρ τισ συμβάντοσ τινὸσ αὐτῷ δυσκόλου πράγματοσ ζητῇ τὸ συμφέρον, οὐδὲν οἶμαι δεῖ φίλουσ παρακαλεῖν καλεῖν οὐδὲ συγγενεῖσ, ἀλλὰ ἐλθόντα παρὰ τοὺσ νόμουσ πυνθάνεσθαι.

οὐδὲ ἀγνοήσασ τὸ βέλτιον οὐδὲ δἰ ἀσχολίαν τινὰ ἢ τὸ μὴ φροντίζειν τοὺσ σκεπτομένουσ παραιτήσαιτ̓ ἄν.

τοὐναντίον γὰρ ἁπάντων ὁμοίωσ κήδεται καὶ σχολὴν ἄγει πρὸσ τὰ τῶν ἄλλων πράγματα καὶ οὐδὲν ἴδιον οὐδὲ ἐξαίρετόν ἐστιν αὐτῷ. καὶ μὴν τοσούτῳ γε τῆσ παρὰ τῶν θεῶν μαντείασ ὠφελιμώτερόσ ἐστι νόμοσ, ὅσῳ τοὺσ μὲν χρησμοὺσ ἤδη τινὲσ ἠγνόησαν καὶ δοκοῦντεσ πράττειν κατ̓ αὐτοὺσ τἀναντία ἐποίησαν, ὅθεν οἶμαι συμφοραῖσ ἐχρήσαντο. παρὰ τοῦ νόμου δὲ οὐδέν ἐστι σκολιὸν οὐδὲ ἀμφίβολον, ἀλλ̓ ἁπλῶσ ἅπαντα ἃ προσήκει τοῖσ δεομένοισ φράζει.

ἄρχων δὲ ἁπάντων καὶ κύριοσ ὢν χωρὶσ ὅπλων καὶ βίασ κρατεῖ· τοὐναντίον γὰρ αὐτὸσ καταλύει τὴν βίαν· ἀλλὰ μετὰ πειθοῦσ καὶ βουλομένων προέστηκεν. πείσασ γὰρ πρότερον καὶ δοκιμασθεὶσ οὕτωσ γίγνεται καὶ τὴν ἰσχὺν τὴν αὑτοῦ λαμβάνει. τηλικαύτην δὲ ἔχει δύναμιν ὥστε καὶ τοῖσ θεοῖσ οὗτόσ ἐστιν ὁ βοηθῶν.

τοὺσ γὰρ ἱεροσύλουσ καὶ τοὺσ παραβαίνοντασ τὴν πρὸσ αὐτοὺσ εὐσέβειαν κολάζει. καὶ μὴν αὐτόν γε οὐδὲ εἷσ οἱο͂́σ τέ ἐστιν ἀδικῆσαι. τῶν γὰρ παραβαινόντων τὸν νόμον ἕκαστοσ οὐκ ἐκεῖνον, ἀλλ̓ ἑαυτὸν βλάπτει. τοσαύτησ δὲ δικαιοσύνησ καὶ φιλανθρωπίασ μεστόσ ἐστιν, ὥστε καὶ τοῖσ ἀτυχοῦσι χρησιμώτεροσ καθέστηκε τῶν γένει προσηκόντων καὶ τοῖσ ἀδικουμένοισ ἰσχυρότεροσ τῆσ αὐτῶν ἐκείνων ῥώμησ καὶ πατράσιν υἱέων εὐνούστεροσ καὶ παισὶ γονέων καὶ ἀδελφοῖσ ἀδελφῶν.

πολλοὶ γοῦν ὑπὸ τῶν φιλτάτων ἀδικούμενοι πρὸσ τοῦτον καταφεύγουσιν. τῶν εὖ παθόντων καὶ τοῖσ κοινῇ φιλοτιμουμένοισ παρὰ τῆσ πόλεωσ.

κάλλιστα δὲ τὰ ἆθλα τῶν εὐεργεσιῶν πεποίηκε, στεφάνουσ καὶ κηρύγματα καὶ προεδρίασ ἐξευρών·

ἃ τοῖσ μὲν παρέχουσιν οὐδεμίαν φέρει δαπάνην, τοῖσ δὲ τυγχάνουσι τοῦ παντὸσ ἄξια καθέστηκεν. ὅ,τι δ̓ ἂν ἐθέλῃ τῶν εὐτελεστάτων, εὐθὺσ τοῦτο μέγα καὶ τίμιον ἐποίησεν. οὗτόσ ἐστιν ὁ τὸν κότινον οὕτωσ μέγα καὶ τηλικαύτησ ἄξιον σπουδῆσ ἀποδείξασ καὶ τὰ σέλινα καὶ τὴν πίτυν καὶ τὸν τοῦ θαλλοῦ στέφανον· οὗτοσ ὁ τὰ τρία ῥήματα, οἷσ ἕκαστοσ κηρύττεται τῶν ἀγαθῶν, πολλοῖσ ἀποφήνασ τοῦ ζῆν τιμιώτερα. οὗτόσ ἐστιν ὁ τὰσ πανηγύρεισ συνάγων, ὁ τοὺσ θεοὺσ τιμῶν, ὁ τὴν ἀρετὴν αὔξων·

οὗτοσ ὁ τὴν θάλατταν καθαίρων, ὁ τὴν γῆν ἥμερον ποιῶν, ὁ τοῦ Διὸσ θετὸσ υἱόσ, ὁ τὴν ἀήττητον καὶ ἀνυπέρβλητον ἰσχὺν ἔχων· τοσοῦτον ἁπάντων σωφροσύνῃ καὶ πίστει διαφέρων, ὥστε καὶ γυναικῶν κοινωνίαν καὶ παρθένων ὡρ́αν καὶ παίδων ἀκμὴν τούτῳ πάντεσ πεπιστεύκαμεν. ἔτι δὲ καὶ παρθένου τῆσ Δίκησ οὔσησ μόνοσ αὐτῇ διὰ σωφροσύνην σύνεστιν. οὗτοσ ἐπίκουροσ γήρωσ, διδάσκαλοσ νεότητοσ, πενίασ συνεργόσ, φύλαξ πλούτου, τῇ μὲν εἰρήνῃ σύμμαχοσ, τῷ δὲ πολέμῳ ἐναντίοσ.

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐν αὐτῷ τούτῳ πλεῖστον ἰσχύει. τὸν γοῦν παρὰ τῶν ἐχθίστων κήρυκα πεμπόμενον οὗτόσ ἐστιν ὁ σῴζων καὶ διαφυλάττων, παντὸσ θώρακοσ καὶ πάσησ ἀσπίδοσ ἰσχυρότερον αὐτῷ δοὺσ ὅπλον τὸ κηρύκειον· ἔστι δὲ τοῦ νόμου σύμβολον.

διὰ τοῦτον τοὺσ ἀποθανόντασ οὐδεὶσ ἔτι κρίνει πολεμίουσ οὐδὲ τὴν ἔχθραν καὶ τὴν ὕβριν εἰσ τὰ σώματα αὐτῶν ἐπιδείκνυνται. τοσούτῳ δὲ ταῖσ πόλεσι χρησιμώτερόσ ἐστιν ἤπερ τὰ πηδάλια ταῖσ ναυσίν, ὥστε ἡ μὲν ἀποβαλοῦσα τοὺσ οἰάκασ ναῦσ οὐκ ἂν ἀπόλοιτο μὴ χειμῶνοσ καταλαβόντοσ, πόλιν δ̓ οὐκ ἔνι σωθῆναι τοῦ νόμου λυθέντοσ, οὐδ̓ ἂν μηδὲν ἔξωθεν συμβαίνῃ δεινόν.

οἶμαι τὸν νοῦν ἀπολωλεκὼσ εἰσ παντελῆ μανίαν καὶ ταραχὴν περιστήσεται.

상위

Dio, Chrysostom (디오, 크리소토모스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION