헬라어 문장 검색 - ΔιοΞηρ́Ορατιον

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ.)

Ἄπορόν μοι δοκεῖ εἶναι ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἄλλα μὲν ἐπαινοῦσι καὶ θαυμάζουσιν, ἄλλων δὲ ἐφίενται καὶ περὶ ἄλλα ἐσπουδάκασιν. ἐπαινοῦσι μὲν γάρ, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, πάντεσ καὶ θεῖα καὶ σεμνά φασιν ἀνδρείαν καὶ δικαιοσύνην καὶ φρόνησιν καὶ συλλήβδην ἀρετὴν πᾶσαν. καὶ οὓσ ἂν ἡγῶνται τοιούτουσ εἶναι ἢ γεγονέναι ἢ ἐγγύσ, θαυμάζουσι καὶ ὑμνοῦσι· καὶ τοὺσ μέν τινασ θεούσ, τοὺσ δὲ ἡρ́ωασ ἀποφαίνουσιν, οἱο͂ν Ἡρακλέα καὶ Διοσκούρουσ καὶ Θησέα καὶ Ἀχιλλέα καὶ πάντασ τοὺσ ἡμιθέουσ λεγομένουσ. οἷσ ὃν ἂν ὅμοιον ὑπολαμβάνωσιν, ἕτοιμοί εἰσιν ἅπαντεσ ἐκείνῳ πείθεσθαι καὶ ὑπηρετεῖν, ὅ,τι ἂν προστάττῃ, καὶ βασιλέα καὶ ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ τὰ σφέτερα ἐπιτρέπειν , ὅν ἂν σώφρονα καὶ δίκαιον καὶ φρόνιμον ὄντωσ ὑπολαμβάνωσι καὶ ἁπλῶσ ἄνδρα ἀγαθόν. ὥστε ταύτῃ μὲν οὐκ ἄν τισ αὐτοῖσ μέμψαιτο ὡσ οὐκ αἰσθανομένοισ ὅτι σεμνόν τι καὶ τίμιον καὶ τοῦ παντὸσ ἄξιον χρῆμα ἀρετή· θεούσ.

ἀλλ̓ οἱ μέν τινεσ περὶ γεωργίαν πραγματεύονται, οἱ δὲ περὶ ἐμπορίαν, οἱ δ̓ ἐπὶ στρατείαν ὁρμῶσιν, οἱ δ̓ ἐπ̓ ἰατρικήν, οἱ δὲ οἰκοδομικὴν ἢ ναυπηγικὴν ἐκμανθάνουσιν, οἱ δὲ κιθαρίζειν ἢ αὐλεῖν ἢ σκυτοτομεῖν ἢ παλαίειν, οἱ δὲ ὅπωσ δεινοὶ δόξουσι περὶ τὸ εἰπεῖν ἐν δήμῳ ἢ δικαστηρίῳ τὴν πᾶσαν σπουδὴν ἔχουσιν, οἱ δὲ ὅπωσ ἰσχυροὶ ἔσονται τὰ σώματα. καίτοι τοὺσ ἐμπόρουσ μὲν καὶ γεωργοὺσ καὶ στρατιώτασ καὶ ἰατροὺσ καὶ οἰκοδόμουσ καὶ κιθαριστὰσ καὶ αὐλητὰσ καὶ παιδοτρίβασ, ἔτι δὲ τοὺσ λεγομένουσ ῥήτορασ καὶ τοὺσ πάνυ ἰσχύοντασ τοῖσ σώμασιν, ἀθλίουσ καὶ δυστυχεῖσ τοὺσ πολλοὺσ ἂν εὑρ́οι τισ ἢ μικροῦ δεῖν ἅπαντασ.

ἂν δὲ ἡ ψυχὴ ἔμφρων γένηται καὶ ὁ νοῦσ ἀγαθὸσ καὶ ἱκανοὶ ὦσι τά τε αὑτῶν πράγματα ὀρθῶσ πράττειν καὶ τὰ τῶν ἄλλων, τούτουσ ἀνάγκη καὶ εὐδαιμόνωσ ζῆν, νομίμουσ ἄνδρασ γενομένουσ καὶ ἀγαθοῦ δαίμονοσ τυχόντασ καὶ φίλουσ ὄντασ τοῖσ θεοῖσ.

οὐ γὰρ ἄλλουσ μὲν φρονίμουσ εἰκὸσ εἶναι, ἄλλουσ δὲ ἐμπείρουσ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, οὐδὲ ἄλλουσ μὲν τἀνθρώπεια ἐπίστασθαι, ἄλλουσ δὲ τὰ θεῖα, οὐδὲ ἄλλουσ μὲν εἶναι τῶν θείων ἐπιστήμονασ, ἄλλουσ δὲ ὁσίουσ, οὐδὲ ἄλλουσ μὲν ὁσίουσ, ἄλλουσ δὲ θεοφιλεῖσ· οὐδὲ ἕτεροι μὲν ἔσονται θεοφιλεῖσ, ἕτεροι δὲ εὐδαίμονεσ.

οὐδὲ ἕτεροι μέν εἰσιν ἄνθρωποι ἄφρονεσ, ἕτεροι δ̓ ἀγνοοῦσι τὰ καθ̓ αὑτοὺσ πράγματα· οὐδὲ οἵ τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα ἴσασιν· οὐδὲ οἱ φαύλωσ περὶ τῶν θείων ὑπειληφότεσ οὐκ ἀνόσιοί εἰσιν. οὐδέ γε τοὺσ ἀνοσίουσ οἱο͂́ν τε φίλουσ εἶναι θεοῖσ, οὐδὲ τοὺσ μὴ φίλουσ θεοῖσ μὴ δυστυχεῖσ εἶναι. διὰ τί ποτ̓ οὖν οἱ ὀρεγόμενοι ὅπωσ εὐδαιμονήσουσιν οὐ προθυμοῦνται τοιούτουσ παρέχειν σφᾶσ αὐτούσ;

ἃ δὲ πράττοντασ οὐδὲν αὐτοὺσ κωλύει κακῶσ καὶ ἀθλίωσ ζῆν, πᾶσαν τούτων ἐπιμέλειαν ποιοῦνται; καίτοι ἄνευ μὲν αὐλητῶν καὶ κιθαριστῶν καὶ σκυτοτόμων καὶ παιδοτριβῶν καὶ ῥητόρων καὶ ἰατρῶν οὐκ ἀδύνατον ἀνθρώποισ βιοῦν πάνυ καλῶσ καὶ νομίμωσ, οἶμαι δ̓ ἐγὼ καὶ δίχα γεωργῶν καὶ οἰκοδόμων· Σκύθαι γοῦν οὐδὲν κωλύονται οἱ νομάδεσ μήτε οἰκίασ ἔχοντεσ μήτε γῆν σπείροντεσ ἢ φυτεύοντεσ δικαίωσ καὶ κατὰ νόμουσ πολιτεύεσθαι·

ἄνευ δὲ νόμου καὶ δικαίου μὴ κακῶσ ζῆν ἀνθρώπουσ καὶ πολὺ τῶν θηρίων ὠμότερον οὐ δυνατόν. ἔτι δ̓ ὅπου μὲν φαῦλοι σκυτοτόμοι εἰσὶ καὶ γεωργοὶ καὶ οἰκοδόμοι, οὐδὲν ἐκεῖ διὰ τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ τὰ ὑποδήματα καὶ πυροὶ ἐλάττουσ καὶ κριθαί· κάκιον ἔχει τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων καὶ ὁ βίοσ δυστυχέστεροσ καὶ στάσεισ καὶ ἀδικίαι καὶ ὕβρεισ καὶ ἀσέβεια πολλὴ φύεται παῤ αὐτοῖσ.

ἔτι δὲ σκυτοτόμον μὲν αὐτὸν οὐκ ὄντα λυσιτελεῖ παῤ ἄλλου πρίασθαι ὑποδήματα, καὶ οἰκοδομεῖν οὐκ ἐπιστάμενον ἄλλον ἐπὶ τούτῳ μισθώσασθαι, καὶ γεωργὸν μὴ ὄντα σῖτον πρίασθαι καὶ ὄσπρια· ἄδικον δὲ αὐτὸν ὄντα οὐ λυσιτελεῖ τῶν δικαίων παῤ ἄλλου τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ ἀγνοοῦντα ἃ δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, μετὰ νοῦν ἐφ̓ ἑκάστῳ πρὸσ ἕτερον ἰέναι.

πρὸσ γὰρ τοῖσ ἄλλοισ ὁ μὲν ἀργυρίου δεόμενοσ ἢ ἱματίων ἢ οἰκίασ ἢ ἄλλου του ἐπίσταταί τε καὶ ζητεῖ παρὰ τῶν ἐχόντων λαβεῖν· ὁ δὲ νοῦν οὐκ ἔχων οὐδὲ αὐτὸ τοῦτο ἐπίσταται ὅτι οὐκ ἔχει νοῦν· ἀλλ̓ αὐτόσ φησιν ἱκανὸσ εἶναι καὶ ἰσχυρίζεται τῇ ἀφροσύνῃ, πάντα πράττων καὶ λέγων ἀφρόνωσ, καὶ οὔ φησιν ἄδικοσ εἶναι οὐδὲ ἀνόητοσ οὐδὲ ἀκόλαστοσ, ἀλλ̓ ὡσ οἱο͂́ν τε ἱκανῶσ περὶ ταῦτα ἔχειν, ὧν οὐδεμίαν πώποτε ἐπιμέλειαν ἐποιήσατο οὐδὲ ἔμαθεν οὐδὲν τούτων ἕνεκεν. οὐδὲ γὰρ ἐπιστήμην εἶναι νομίζουσι, καθ̓ ἣν εἴσονται τί πρακτέον αὐτοῖσ ἢ τί μὴ πρακτέον καὶ πῶσ βιώσονται ὀρθῶσ·

ἀλλὰ τοὺσ νόμουσ αὐτοῖσ ἱκανοὺσ εἶναι πρὸσ τοῦτο τοὺσ γεγραμμένουσ· ὅπωσ δὲ πείσονται τοῖσ νόμοισ καὶ ἑκόντεσ ποιήσουσι τὰ ἐκείνοισ δοκοῦντα οὐδὲν φροντίζουσιν.

καίτοι τί ἧττον ὁ φόβῳ τοῦ κλέπτειν ἀπεχόμενοσ , ἀλλὰ μὴ μισῶν τὸ πρᾶγμα καὶ καταγιγνώσκων, κλέπτησ τῶν ὑφαιρουμένων ἐστίν; εἰ μὴ καὶ τὸν ἡμέρασ οὐ κλέπτοντα, ἀλλὰ νυκτὸσ γενομένησ, κλέπτην οὐ φήσομεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ δίκαιον εἶναι. ἔπειτα δέονται πολλῶν τῶν ἀπειλούντων καὶ κολαζόντων, ὡσ οὐ δυνάμενοι αὐτοὶ ἀπέχεσθαι τῶν ἀδικημάτων, ἀλλὰ καὶ οἴκοι ὄντεσ· τοὺσ νομοθέτασ καὶ κολάζουσι τοὺσ νόμουσ ὥσπερ εἰ ἄμουσοι ὄντεσ ᾑροῦντο τοὺσ μουσικοὺσ καὶ οὐδὲν ἐπαϊόντεσ περὶ γεωμετρίασ τοὺσ γεωμέτρασ.

σημεῖον δὲ τῆσ πονηρίασ τῆσ τῶν ἀνθρώπων·

εἰ γὰρ ἀνέλοιεν τοὺσ νόμουσ καὶ ἄδεια γένοιτο τοῦ τύπτειν ἀλλήλουσ καὶ ἀποκτείνειν καὶ ἁρπάζειν τὰ τῶν πέλασ καὶ μοιχεύειν καὶ λωποδυτεῖν, τίνασ ἔσεσθαι οἰητέον τοὺσ ἀφεξομένουσ τοῦ μὴ πάνυ ῥᾳδίωσ τε καὶ ἑτοίμωσ ἅπαντα ἐξαμαρτεῖν; καὶ τὸ νῦν γε οὐδὲν ἧττον λανθάνομεν μετὰ κλεπτῶν καὶ ἀνδραποδιστῶν καὶ μοιχῶν ζῶντεσ καὶ συμπολιτευόμενοι καὶ κατὰ τοῦτο οὐδὲν βελτίουσ τῶν θηρίων ἐσμέν·

καὶ γὰρ ἐκεῖνα ἂν φοβηθῇ ἀνθρώπουσ φυλάττοντασ ἢ κύνασ, ἀπέχεται τοῦ ἁρπάζειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION