헬라어 문장 검색 - ΔιοΞηρ́Ορατιον

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΣΧΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.)

Ἄνδρεσ πολῖται, βούλομαι ὑμῖν ἀποδοῦναι λόγον τῆσ ἐπιδημίασ ταύτησ, ἐπειδὴ καὶ βραχὺν οἰόμαι τὸν λοιπὸν ἔσεσθαί μοι χρόνον. καὶ τούτων πανταχῇ τῶν λόγων καὶ τῶν γραμμάτων ὄντων, οὐχ ὑπὸ μανίασ καὶ ἀπονοίασ ταῦτα πράττειν ἐπαιρόμενοσ, ἀλλὰ κρείττονι πεποιθὼσ δυνάμει καὶ βοηθείᾳ τῇ παρὰ τῶν θεῶν, ἧσ καταφρονοῦσιν οἱ πολλοὶ καὶ ἀνωφελῆ νομίζουσιν.

τὸ δὲ περὶ τούτων καθ̓ ἕκαστον λέγειν ἡγοῦμαι εἶναι περιττόν.

παῤ ἄλλοισ γὰρ μᾶλλον γιγνώσκεται ταῦτα καὶ τυγχάνει δόξησ καὶ τιμῆσ τῆσ προσηκούσησ. παῤ ὑμῖν δὲ ἂν διεξίω τὸν τῆσ φυγῆσ χρόνον, οὐκ ὀδύρεσθαί με φήσει τισ, πολὺ δὲ μᾶλλον ἀλαζονεύεσθαι. τελευτήσαντοσ δὲ ἐκείνου καὶ τῆσ μεταβολῆσ γενομένησ ἀνῄειν μὲν πρὸσ τὸν βέλτιστον Νέρβαν. ὑπὸ δὲ νόσου χαλεπῆσ κατασχεθεὶσ ὅλον ἐκεῖνον ἐζημιώθην τὸν καιρόν, ἀφαιρεθεὶσ αὐτοκράτοροσ φιλανθρώπου κἀμὲ ἀγαπῶντοσ καὶ πάλαι φίλου. οὐκ ἐπὶ τούτοισ ἄχθομαι διαμαρτών, ἀλλ̓ ἐφ̓ οἷσ ὑμῖν καὶ δημοσίᾳ τῇ πόλει παρασχεῖν ἐδυνάμην, ταύτην ἐγὼ μεγάλην ἀριθμῶ βλάβην καὶ ζημίαν.

ὧν γὰρ νῦν ἐτύχομεν, τότε ἐξῆν ταῦτα ἔχειν καὶ τῷ παρόντι καιρῷ πρὸσ ἑτέρασ κεχρῆσθαι δωρεάσ.

ἐπεὶ δ̓ οὖν ὑπῆρξε παρὰ τούτου φιλανθρωπία καὶ σπουδὴ τοσαύτη περὶ ἡμᾶσ ὅσην ἐπίστανται μὲν οἱ παρατυχόντεσ, ἐγὼ δὲ ἂν λέγω νῦν, σφόδρα λυπήσω τινάσ· ἴσωσ δὲ οὐδὲ φανεῖται πιστὸσ ὁ λόγοσ τὸ τηλικαύτησ τιμῆσ τυγχάνοντα καὶ συνηθείασ καὶ φιλίασ ἅπαντα ταῦτα ἐᾶσαι καὶ παριδεῖν, ἐπιθυμήσαντα τῆσ ἐνταῦθα ταραχῆσ καὶ τῆσ ἀσχολίασ, ἵνα μηδὲν εἴπω πλέον· ὅμωσ δ̓ εἰσ οὐδὲν τῶν ἰδίων κατεθέμην τὸν καιρὸν ἐκεῖνον οὐδὲ τὴν τοῦ κρατοῦντοσ εὔνοιαν οὐδὲ ἀπὸ μέρουσ, οἱο͂ν τὰ τῆσ οὐσίασ ἐπανορθώσασ διεφθαρμένησ ἢ προσλαβών τινα ἀρχὴν ἢ δύναμιν, ἀλλ̓ ἅπαν ὅσον ποτὲ ἦν εἰσ ὑμᾶσ ἔτρεψα καὶ μόνον εἶδον τὸ τῆσ πόλεωσ.

ταῦτα δὲ εἰ μέν ἐστι χρήσιμα καὶ μεγάλα, μὴ πολλοῖσ ὑπάρξαντα ἑτέροισ ἀλλ̓ ἢ μιᾷ πόλει, καὶ ταύτῃ σχεδόν τι τῶν ἐλλογιμωτάτων κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ τηλικοῦτον ἐχούσῃ δίκαιον πρὸσ τὸν αὐτοκράτορα, τοῦ θεοῦ παῤ ἐκείνοισ μαντευσαμένου καὶ προειπόντοσ τὴν ἡγεμονίαν αὐτῷ καὶ πρώτου πάντων ἐκείνου φανερῶσ αὐτὸν ἀποδείξαντοσ τῶν ὅλων κύριον·

οὐ λέγω τοιοῦτον οὐδέν. ὅτι δ̓ ὑμεῖσ μάλιστα τούτου ἐπεθυμεῖτε, καὶ χρόνοσ ἦν πολύσ, ὃν ἠλπίζετε, ἐξηπάτησθε, τοῖσ ὑποσχομένοισ μόνον τῶν ἰδιωτῶν οὑ̓ γὰρ δὴ τῶν ἡγεμόνων οὐδεὶσ οὔτε προσεδόκησε πώποτε οὔτε ὑπέσχετὀ τιμὰσ ὑπερβαλλούσασ ἐδίδοτε πρὸ πολλοῦ τῆσ πόλεωσ ἀπαντῶντεσ πανδημεὶ ἢ περιμένοντεσ ἐν ἑτέραισ πόλεσι· τοῦτο ἴσωσ ἐννοεῖν ἄξιον.

καίτοι σμικρῶν γενομένων καὶ οὐδενὸσ ἀξίων, τὸν ἄνδρα τὸν γενναῖον καὶ μὴ φθόνου καὶ βασκανίασ ἥττονα τότε ἐχρῆν λέγειν ὅτι μαίνεσθε καὶ παρανοεῖτε τοιούτων ἐξεχόμενοι σφόδρα οὕτωσ καὶ θεραπεύοντεσ ἀνθρώπουσ οὕτω ταπεινοὺσ ἐπὶ πράγμασιν οὔτε ἀναγκαίοισ οὔτε μεγάλοισ, καὶ ταῦτα ἀδήλοισ ἔτι καὶ μηδὲν ἔχοντεσ βέβαιον. ἀλλ̓ οἶμαι χαλεπὸν μὲν ἦν αὐτοῖσ καὶ ὁπωσοῦν γενόμενόν τι τούτων. οὐ μὴν ὁμοίωσ ἐλύπει τὸ τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα εἶναι τὸν ποιήσαντα καὶ παρασχόντα, μὴ τῶν ἡμετέρων τινὰ πολιτῶν. ἔτι δὲ ἐλπὶσ ὑπῄει καὶ ἔθελγεν αὐτοὺσ ὡσ οὐδέποτε ἂν γενομένων. καίτοι καὶ τοῦτο ἀκήκοα πολλῶν ἐγὼ λεγόντων ὡσ πρότερον ἀντιγράψαντοσ περὶ τῆσ διοικήσεωσ τῶν ἡγεμόνων τινὸσ καὶ τοῦ πράγματοσ ἀποτευχθέντοσ πολλοὶ κατεγέλων τῆσ πόλεωσ, οὐ τῶν ἀστυγειτόνων ἡ̔͂ττον γὰρ ἂν ἦν τὸ δεινόν̓ ἀλλὰ τῶν πολιτῶν, ὡσ μειζόνων ἢ καθ̓ αὑτὴν ἐφιεμένησ καὶ διαφερούσησ οὐδὲν κατὰ τὴν ἀφροσύνην τῶν παίδων τῶν βασιλέων.

καὶ ταῦτα λέγοντεσ οὐκ ᾐσχύνοντο διασύροντεσ τὴν αὑτῶν πατρίδα καὶ καθαιροῦντεσ ἐν τοῖσ λόγοισ αὑτοὺσ ἀνοήτωσ. εἴτε γάρ εἰσι τῶν πρωτευόντων ἐν αὐτῇ ἢ τιμωμένων, αὑτοὺσ καθαιροῦσιν ἀσθενοῦσ καὶ ἀδόξου πόλεωσ προεστηκότεσ·

εἴτε τῶν ἀπερριμμένων εἰσὶ καὶ τῶν ὑστάτων, ἔτι μείζω καὶ χαλεπωτέραν ποιοῦσι τὴν ἀτιμίαν αὑτοῖσ, εἰ τῆσ ἐσχάτησ πόλεωσ ἔσχατοι τυγχάνουσιν ὄντεσ.

ἵνα δὲ μὴ διὰ τοὺσ ἐμπίπτοντασ λόγουσ τοῦ προτεθέντοσ ἐκκρουσθῶ, τούτων ὅπωσ δήποτε ληφθέντων καὶ κομισθέντων ἐνταῦθα, σκοπεῖτε εἴ τῳ βαρὺσ γέγονα τῶν πολιτῶν ἢ κατ̓ ἰδίαν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ λέγων ἢ κοινῇ προφέρων καὶ ὀνειδίζων χάριτασ ἢ προαγαγών τινασ ὧν ἐβουλόμην·

ἢ τοὐναντίον οὐκ ἔλαττον ἑκατὸν βουλευτῶν καταλεγέντων ἕτεροι μὲν εἰσήγαγον φίλουσ αὑτῶν καὶ παρεσκεύασαν ὅπωσ ἕξουσι τοὺσ συναγωνιζομένουσ καὶ βοηθοῦντασ οἷσ ἄν ποτε ἐθέλωσιν· ἐγὼ δὲ οὔτ̓ ἐποίησα τοιοῦτον οὐδὲν οὔτε διελέχθην τοιοῦτον, ὡσ ἐμοὶ μᾶλλον ἂν προσθεμένων, εἰ ἐβουλόμην, ἢ ἄλλῳ τινί. μάλιστα μὲν γὰρ ἠξίουν μηδὲ ἕτερον μηδένα τοιοῦτον ἔθοσ εἰσάγειν μηδὲ καθ̓ ἑταιρείασ πολιτεύεσθαι μηδ̓ εἰσ μέρη διασπᾶν τὴν πόλιν· εἰ δ̓ οὖν, αὐτὸσ ἀπέχεσθαι τῶν τοιούτων ἁμαρτημάτων, εἰ καὶ πάντων ἔλαττον ἰσχύειν ἔμελλον καὶ μηδενὸσ ἀξιοῦσθαι λόγου.

τί οὖν ἥμαρτον ἐν τούτοισ καὶ τί παρελείφθη μοι; δίκαιόσ εἰμι πρὸσ ὑμᾶσ ὁμολογεῖν ὅτι μήτε αὐτὸσ μηδὲν ἔπραττον ἄδικον καὶ παράνομον μήτε τοὺσ ἄλλουσ ἐκώλυον, ἐξὸν ἑνὶ ῥήματι κωλῦσαι καὶ καταστάντα μηνῦσαι τὸ γιγνόμενον καίπερ εἰδόσιν ὑμῖν καὶ τοῖσ ἡγεμόσιν. εἰ δὲ μήτε ὑμεῖσ προσείχετε μήτε τῶν ἡγεμόνων τὸ πρᾶγμα ἥπτετο, οὐ χαλεπὸν ἦν ἐπιστεῖλαι τῷ αὐτοκράτορι.

τοῦτο οὖν ἦν τὸ ποιῆσαν ἐμὲ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, ἵνα μὴ δοκῶ κατηγορεῖν τινων μηδὲ διαβάλλειν τὴν πόλιν μηδ̓ ὅλωσ λυπηρότεροσ ὦ τῶν ἐνθάδε μηδενί.

τὸ μὲν δὴ τῆσ βουλῆσ οὕτω διῳκήθη τά γ̓ ἄλλα ὀρθῶσ οὑ̓́τε γὰρ φαύλουσ οὔτε ἀναξίουσ ἄνδρασ ἐχειροτονήσατἐ πλὴν ὅτι πάντεσ τῆσ ἴσησ τυχόντεσ τιμῆσ, καίτοι δικαίωσ τυγχάνοντεσ καὶ δἰ αὑτούσ, ὅμωσ καθάπερ οἱ μυούμενοι μυσταγωγῶν ἐδεήθησαν. ἐγὼ δὲ οὐδὲ ψῆφον ἠξίωσα διενεγκεῖν ὑπὲρ οὐδενὸσ μόνοσ, μὴ ῥοπήν τινα δοκῇ τὸ τοιοῦτον παρέχειν καὶ μαρτυρίαν καὶ τῶν ἄλλων τινὲσ ὀκνήσωσιν ἐμοὶ τἀναντία γράφειν καὶ ἀποφαίνεσθαι.

τί οὖν;

ἐπὶ δύο ἡμέρασ ἢ τρεῖσ γιγνομένησ τῆσ χειροτονίασ ἐξῆλθον οὐδ̓ ἔμελλον παρατυχὼν τοῖσ γεγονόσιν οὐδένα ἔχειν χρεώστην οὐδὲ συνωμότην οὐδὲ ἐμοὶ χάριν ὀφείλοντα τοῦ πράγματοσ. ὑμῖν γάρ, οὐκ ἐμαυτῷ, τοὺσ βουλευτὰσ ᾐτησάμην.

καὶ τοίνυν διοικήσεωσ νῦν πρῶτον ἀχθείσησ πολλὰ ὑπὸ πολλῶν ἠδικημένοσ, ὥσπερ εἰκόσ ἐστι τὸν ἐλθόντα μετὰ τοσαῦτα ἔτη φυγῆσ, καὶ πρὸσ ἐνίουσ οὐδὲ δικῶν μοι δέον, ἀλλὰ μᾶλλον εἰπεῖν καὶ μνησθῆναι περὶ τῶν κατεχομένων, πρὸσ οὐδένα οὔτ̓ ἐμνήσθην οὔτε λόγον ἐποιησάμην οὐδένα, τοσούτων μὲν εἰσ ἐλευθερίαν ἀφεστηκότων οἰκετῶν, τοσούτων δὲ χρήματα ἀπεστερηκότων, τοσούτων δὲ χωρία κατεχόντων, ἅτε μηδενὸσ ὄντοσ τοῦ κωλύσοντοσ. οὐ γὰρ δὴ τῷ μὲν Ὀδυσσεῖ πατέρα οἴκοι καταλιπόντι καὶ γυναῖκα ἀγαθὴν καὶ φίλουσ συνέβη καταφρονηθῆναι διὰ τὴν ἀποδημίαν οὕτωσ ὥστε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ καταλαβόντασ ἐνίουσ ἑστιᾶσθαι καὶ πίνειν καθ̓ ἑκάστην τὴν ἡμέραν τὸν οἶνον ἀντλοῦντασ καὶ τὰ βοσκήματα ἀποκτιννύντασ, καὶ μηδὲ τῆσ γυναικὸσ ἀπέχεσθαι τελευτῶντασ, ἀλλ̓ ἄκουσαν βιάζεσθαι γῆμαι καὶ καταλιπεῖν τὸν ἄνδρα καὶ τὴν οἰκίαν, ἐμὲ δὲ οὐκ ἦν εἰκὸσ ὑπὸ πολλῶν πολλὰ τοιαῦτα πεπονθέναι, πάντων ἀπεγνωκότων με καὶ μηδενὸσ ἔτι σωθήσεσθαι προσδοκῶντοσ.

ἀλλὰ περὶ ταῦτα μὲν ἴσωσ οὐχ ὅμοιοσ ἑτέροισ γέγονα, λέγω δὲ οὐ τῶν ἰδιωτῶν μόνον, ἀλλὰ πολλῶν καὶ φιλοσόφων καλουμένων σωφρονέστεροσ·

ἐλύπησα δὲ ἐν τοῖσ ἔργοισ τὴν πόλιν. περὶ δὲ τούτων, ὡσ ἐγένετο, πολλάκισ ἀκηκόατε· δεῖ δὲ καὶ νῦν ἴσωσ ἀναμνῆσαι. ἐγὼ γάρ, ἄνδρεσ, τὸ μὲν βούλεσθαι τὴν πόλιν κοσμεῖν καὶ κατασκευάζειν μὴ μόνον στοαῖσ καὶ ὕδασιν, ἀλλά, εἰ δυνατὸν ἦν, καὶ τείχεσι καὶ λιμέσι καὶ νεωρίοισ ὁμολογῶ.

καὶ τοῦτον τὸν ἔρωτα οὕτωσ, εἴτε παιδικὸν φήσει τισ εἴτε ἀνόητον, οὐκ ἔξαρνόσ εἰμι τὸ καὶ συνοικίζειν ἐθέλειν τὴν πόλιν καὶ πλῆθοσ ἀνθρώπων εἰσ αὐτὴν ὅσον δύναμαι συναγαγεῖν, καὶ οὐ μόνον τῶν ἐπιχωρίων, ἀλλ̓, εἰ δυνατὸν ἦν, καὶ ἑτέρασ πόλεισ συνελθεῖν ἀναγκάσαντα, ὥσπερ Ἐπαμεινώνδασ ποτὲ τὴν Βοιωτίαν εἰσ τὰσ Θήβασ συνῴκισε καὶ Θησεὺσ τὴν Ἀττικὴν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, καὶ Μυτιληναῖοί ποτε λέγονται τῆσ Αἰολίδοσ κατασχόντεσ καὶ τῶν περὶ τὸν Ἑλλήσποντον καὶ Τρῳάδα τόπων τὴν Λέσβον ἅπασαν εἰσ μίαν τὴν αὑτῶν συναγαγεῖν πόλιν.

οἱών καὶ ἐπιθυμοῦσι, κἀγὼ πολλάκισ ἐμεμνήμην ὧν καὶ ἐνόμιζον συμφέρειν γενέσθαι τῇ πόλει κατασκευῆσ ἕνεκα καὶ συνοικισμοῦ καὶ προσόδων καὶ μυρίων ἄλλων.

ἃ εἴ ποτε γένοιτο καιρὸσ ἐπιτελεσθῆναι καὶ θεῶν τισ ποιήσειε, τότε ὄψεσθε τὴν ὑπερβολὴν τῆσ τινων ἔχθρασ καὶ τοῦ πρὸσ ἐμὲ μίσουσ, ἵνα μὴ λέγω τοῦ πρὸσ ὑμᾶσ, ὡσ οὐκέτι ἀμφιβόλωσ οὐδὲ πρᾴωσ ἐροῦσι καὶ λοιδορήσονται, φανερῶσ δὲ καὶ ἄντικρυσ, κἂν μὴ κωλῦσαι δυνηθῶσιν, ἀπάγξονται πρότερον ἢ τὴν πόλιν ἰδεῖν, οἱάν αὐτὴν βουλομένων θεῶν οὐκ ἀδύνατον γενέσθαι.

τότε δ̓ οὖν τοῦ ἡγεμόνοσ δεξαμένου τὸ πρᾶγμα, τυχὸν μὲν δἰ ὑμᾶσ, ἴσωσ δὲ καὶ δἰ ἐμέ, καὶ συναγαγόντοσ ἐκκλησίαν οὐ προειδότοσ ἐμοῦ καὶ περὶ τούτων ἀναγιγνώσκοντοσ, οὐκ ἐδυνήθην τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλ̓ ἀνέστην καὶ συνεβούλευσα καὶ ἐνεδειξάμην τοῖσ ἀγνοοῦσι τὸ πρᾶγμα. εὑρέθη καὶ συμπράττων, ἀλλὰ πάντεσ ὡσ ἐπ̓ ἀγαθοῖσ οὖσι καὶ συμφέρουσιν οὐ λόγῳ μόνον συμπράττοντεσ καὶ συνεισφέροντεσ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dio, Chrysostom, Orationes, ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΣΧΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΣΧΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION