헬라어 문장 검색 - ΔιοΞηρ́Ορατιον

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ.)

Δ. Πότερα βούλει περὶ Ἀγαμέμνονοσ ἀκούειν φρονίμουσ λόγουσ, ἀφ̓ ὧν ἔστιν ὠφεληθῆναι τὴν διάνοιαν, ἢ λυπεῖ σε Ἀγαμέμνων ὁ Ἀτρέωσ ὀνομαζόμενοσ ἐν τοῖσ λόγοισ; ‐ Οὐδ̓ εἰ περὶ Ἀδράστου τοῦ Ταλαοῦ λέγοισ ἢ Ταντάλου ἢ Πέλοποσ, ἀχθοίμην ἄν, εἰ μέλλω βελτίων ἔσεσθαι. ‐ Δ. Καὶ μὴν ἀνεμνήσθην ἔναγχοσ λόγων τινῶν, οἷσ λέγοιμ̓ ἄν, εἴ μοι ἐρωτῶντι ἐθέλοισ ἀποκρίνασθαι. ‐ Λέγε ὡσ ἀποκρινουμένου.

‐ Δ. Εἰσί τινεσ ἀνθρώπων ἄρχοντεσ; ὥσπερ ἕτεροι μὲν αἰγῶν, ἕτεροι δὲ ὑῶν, οἱ δέ τινεσ ἵππων, οἱ δὲ καὶ βοῶν, ξύμπαντεσ οὗτοι οἱ καλούμενοι κοινῇ ποιμένεσ· ἢ οὐκ ἀνέγνωκασ τοῦτο τὸ ἔποσ Κρατίνου· ποιμὴν καθέστηκ̓, αἰπολῶ καὶ βουκολῶ; ‐ Οὐκ ἂν ἔχοιμί σοι εἰπεῖν, εἰ ποιμένασ ἄμεινον ὀνομάζειν σύμπαντασ τοὺσ τῶν ζῴων νομέασ. ‐ Δ.

Οὐ μόνον γε τῶν ἀλόγων, ὦ ἄριστε, ἀλλὰ καὶ ἀνθρώπων, εἴ τι χρὴ Ὁμήρῳ πείθεσθαι περὶ τούτων. ἀλλὰ τί οὐκ ἀπεκρίνω τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἐρώτημα;

‐ Τὸ ποῖον; ‐ Δ.

Εἰπέ, εἰσί τινεσ ἀνθρώπων ἄρχοντεσ; ‐ Πῶσ γὰρ οὐκ εἰσί; ‐ Δ. Τίνεσ οὗτοι; τίνασ αὐτοὺσ ἐπονομάζεισ; λέγω δὲ οὐ τοὺσ ἐν πολέμῳ στρατιωτῶν ἄρχοντασ, ̔στρατηγοὺσ γὰρ ὀνομάζειν εἰώθαμεν τοὺσ ἁπάσησ τῆσ στρατιᾶσ ἡγεμόνασ· ὥσπερ γε καὶ κατὰ μέροσ ὁ μὲν λόχου ἄρχων καλεῖται λοχαγόσ, ὁ δὲ τάξεωσ ταξίαρχοσ, ὁ δὲ τοῦ ναυτικοῦ ναύαρχοσ, ὁ δὲ μιᾶσ τριήρουσ τριήραρχοσ· καὶ ἄλλοι εἰσὶν οὕτωσ καλούμενοι πλείουσ ἐν τοῖσ πολέμοισ ἄρχοντεσ κατ̓ ὀλίγουσ, ὅτι πλείστησ προνοίασ τότε καὶ ἡγεμονίασ οἱ ἄνθρωποι δέονταἰ οὐδέ γε τῶν χορῶν τοὺσ κορυφαίουσ τυγχάνω πυνθανόμενοσ, οἵτινεσ καλοῦνται, τοὺσ σημαίνοντασ τοῖσ ᾅδουσι καὶ μέλοσ ἐνδιδόντασ, οὐδὲ τοὺσ τῶν συμποσίων ἡγεμόνασ, οὐδ̓ εἴ τινεσ ἄλλοι μέρουσ ἀνθρώπων πρὸσ μίαν πρᾶξιν ἢ χρόνον ῥητὸν ἐπιμέλειάν τινα ἢ ἀρχὴν λαμβάνουσιν· ἀλλὰ τοὺσ αὐτό γε τῶν ἀνθρώπων ἄρχοντασ πολιτευομένων καὶ γεωργούντων, ἂν οὕτωσ τύχωσι, καὶ βιούντων ἁπλῶσ, ὡσ Κῦρόσ τε Περσῶν ἦρχε καὶ Μήδων Δηιόκησ καὶ Ἕλλην τῶν δἰ αὐτὸν ὀνομασθέντων καὶ Αἰόλοσ Αἰολέων καὶ Δῶροσ Δωριέων καὶ Νόμασ Ῥωμαίων καὶ Δάρδανοσ Φρυγῶν.

‐ Ἀλλ̓ οὐδὲν ἤρου χαλεπόν·

πάντεσ γὰρ οὗτοι, οὓσ σὺ νῦν ὀνομάζεισ, βασιλεῖσ ἐκαλοῦντο καὶ ἦσαν· καὶ ἡ ἀρχὴ αὕτη, ἣν λέγεισ, τὸ καθόλου ἀνθρώπων ἄρχειν καὶ ἐπιτάττειν ἀνθρώποισ ἀνυπεύθυνον ὄντα βασιλεία καλεῖται. ‐ Δ. Σὺ ἄρα οὐχ ἡγῇ βασιλείαν τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν ἐν Λακεδαίμονι τοσοῦτον βασιλευσάντων χρόνον; ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πάντα ἔπραττον ὡσ αὐτοῖσ ἐδόκει, ἀλλὰ περὶ πολλῶν ὑπήκουον τοῖσ ἐφόροισ, ὅτε κατέστη τοῦτο τὸ ἀρχεῖον ἐν Σπάρτῃ, Θεοπόμπου βασιλεύοντοσ πρὸσ ἐνιαυτόν, οὐδὲν ἧττον ἐκράτουν τῶν βασιλέων·

τὸν νικήσαντα Πλαταιᾶσιν ἐβούλοντο μὲν εἰσ τὴν εἱρκτὴν ἐμβαλεῖν, καταφυγόντα δὲ εἰσ τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν αὐτοῦ ἀπέκτειναν, καὶ οὐδὲν αὐτὸν ὤνησεν οὔτε ὅτι γένουσ ἦν τῶν Ἡρακλειδῶν οὔτε ὅτι παῖδα ἐπετρόπευεν οὔτε ὅτι τῆσ Ἑλλάδοσ ἁπάσησ ἡγήσατο, οὐ μόνον τῆσ Σπάρτησ.

ὕστερον δὲ Ἀγησίλαον πολεμοῦντα βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ καὶ περὶ Σάρδεισ νενικηκότα μάχῃ καὶ κρατήσαντα πάσησ τῆσ κάτω Ἀσίασ ὑπηρέτην πέμψαντεσ ἐκάλουν παῤ αὑτούσ·

καὶ ὃσ οὐδεμίαν ἡμέραν ἀνεβάλετο, τοσούτων μὲν Ἑλλήνων, τοσούτων δὲ βαρβάρων γεγονὼσ κύριοσ. οὐκ ἄρα ὑπῆρχε βασιλεὺσ τῆσ Σπάρτησ Ἀγησίλαοσ, ὃσ ὑπήκουεν ἑτέροισ ἄρχουσιν; ‐ Καὶ πῶσ ἂν εἰε͂ν οὗτοι βασιλεῖσ πρὸσ τὸν ἀκριβῆ περὶ τῆσ βασιλείασ λόγον; ‐ Δ.

Ἆρα οὐδὲ Ἀγαμέμνονα ἐν Ἰλίῳ φήσεισ βασιλεύειν Ἀργείων τε καὶ Ἀχαιῶν, ὅτι εἶχε τῆσ ἀρχῆσ ἐπίτροπον ἄνδρα πρεσβύτερον, Νέστορα τὸν Πύλιον; κἀκείνου κελεύοντοσ τὸ τεῖχοσ ᾠκοδομήθη τὸ περὶ τὰσ ναῦσ καὶ τὴν τάφρον περιεβάλοντο ἔρυμα τοῦ ναυστάθμου, καὶ διεῖλεν εἰσ τάξεισ τὸν στρατὸν ὁ Ἀγαμέμνων, πρότερον, ὡσ ἐοίκεν, εἰκῇ μαχόμενον, πεζούσ τε καὶ ἱππέασ, φύρδην ἁπάντων ἀναμεμιγμένων, Πυλίων τε καὶ Ἀργείων καὶ Ἀρκάδων καὶ Βοιωτῶν; ὁ δὲ Νέστωρ ὕστερον αὐτῷ προσέταξε κατὰ φῦλα διαιρεῖν τὸν στρατόν, ὡσ φρήτρη φρήτρῃφιν ἀρήγῃ, φῦλα δὲ φύλοισ.

οὕτω δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων, ἔφη, γνώσῃ τούσ τε ἀγαθοὺσ καὶ τοὺσ κακούσ·

εἰ δὲ τῶν ἡγεμόνων, δῆλον ὅτι καὶ τῶν στρατιωτῶν· ἅμα διδάσκων τῆσ ὠφελείασ τὸ μέγεθοσ. ‐ Καὶ τί βουλόμενοσ οὕτωσ ἐποίει; ‐ Δ. Ἵνα ἐπίστηται καὶ τελευτήσαντοσ αὐτοῦ τὴν στρατηγικὴν τέχνην ὁ Ἀγαμέμνων. οὕτωσ δὲ πάνυ ἦν κατήκοοσ τοῦ Νέστοροσ, ὥστε οὐ μόνον, εἴ τι προσέταττεν αὐτὸσ παρών, τοῦτο ἐποίει προθύμωσ, ἀλλ̓ οὐδὲ εἴ τι ὄναρ ᾠήθη Νέστορα λέγειν, οὐκ ἂν οὐδὲ τοῦτο παρέλειπε. τὸ γοῦν ὄναρ τὸ περὶ τῆσ μάχησ οὕτωσ ἐξηπάτησεν αὐτόν, Νέστορι ἀπεικασθέν. οὐ μόνον δὲ τῷ Νέστορι ὑπήκουε δοκοῦντι φρονιμωτάτῳ τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλ̓ οὐδὲ ἄνευ τῶν γερόντων οὐδὲν ἔπραττεν. ὁπότε γοῦν ἔμελλεν ἐξάγειν τὸν στρατὸν τῷ ἐνυπνίῳ πεισθείσ, οὐ πρότερον ἐξήγαγε πρὶν ἡ βουλὴ τῶν γερόντων ἐκάθισε παρὰ τῇ νηὶ τῇ Νέστοροσ.

οὐδὲ τὴν πεῖραν, ἣν ἐβούλετο λαβεῖν τοῦ πλήθουσ, εἰ ἔτι μένειν ἐβούλετο καὶ διαπολεμεῖν τοῦ Ἀχιλλέωσ μηνίοντοσ, οὐκ ἄλλωσ ἐπειράθη, πρὶν εἰσ τὴν βουλὴν πρῶτον εἰσήγγειλεν. οἱ δὲ πολλοὶ τῶν δημαγωγῶν ἀπροβούλευτα ψηφίσματα οὐκ ὀκνοῦσιν εἰσ τὸν δῆμον εἰσφέρειν. ἐκεῖνοσ δὲ μετὰ τῶν γερόντων βουλευσάμενοσ οὕτωσ ἐμέμνητο εἰσ τὸ πλῆθοσ περὶ τῆσ καταστάσεωσ τοῦ πολέμου. ‐ Τοῦτο μὲν οὐδὲν ἄτοπον, εἰ βασιλεὺσ ὢν μετεδίδου λόγου τοῖσ ἄλλοισ καὶ σύμβουλον εἶχε διὰ γῆρασ πιστευόμενον, αὐτὸσ ὢν κύριοσ ἁπάντων τῶν πραγμάτων.

ἐπεὶ διὰ τί τὰ περὶ τὴν Βρισηίδα οὕτωσ ἐποίησεν οὐ πεισθεὶσ τῷ Νέστορι τῷ βελτίστῳ;

‐ Δ. Ὥσπερ δὴ καὶ πολλοὶ τῶν ἰδιωτῶν οὐ πειθόμενοι τοῖσ ἄρχουσιν οὐδὲ τοῖσ νόμοισ πολλὰ πράττουσι παρανόμωσ, ὑπὲρ ὧν καὶ τὰσ εὐθύνασ ὑπέχουσιν· οὐκοῦν ἀχθέντεσ εἰσ τὴν ἀρχὴν ζημιοῦνται ἧσ ἂν ἕκαστοι δοκῶσιν ἄξιοι ζημίασ; ‐ Πάνυ γε.

‐ Δ. Τί οὖν; Ἀγαμέμνων οὐ δοκεῖ σοι τότε ἀπειθήσασ ὕστερον εὐθύνεσθαι ὑπὸ τοῦ Νέστοροσ, ὁπηνίκα αὐτοῦ κατηγορεῖ τῆσ πράξεωσ ἐκείνησ ἐν τοῖσ φρονιμωτάτοισ τῶν συμμάχων, τίμημα ἐπάγων ὅ, τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτῖσαι, κατηγορίαν χαλεπωτάτην, ἅτε δεινὸσ ὢν ῥήτωρ, λέγων ὅτι πάλαι βαρέωσ ἔχει τοῖσ πράγμασιν· ἐξέτι τοῦ, ὅτε, διογενέσ, Βρισηίδα κούρην χωομένου Ἀχιλῆοσ ἔβησ κλισίηθεν ἀπούρασ οὔτι καθ̓ ἡμέτερόν γε νόον.

μάλα γάρ τοι ἔγωγε πόλλ̓ ἀπεμυθεόμην· σὺ δὲ σῷ μεγαλήτορι θυμῷ εἴξασ ἄνδρα φέριστον, ὃν ἀθάνατοί περ ἔτισαν, ἠτίμασσασ· ἑλὼν γὰρ ἔχεισ γέρασ·

ἀλλ̓ ἔτι καὶ νῦν φραζώμεσθα. καὶ νὴ Δία γε οὐ μόνον αὐτὸν εὔθυνε τοῖσ λόγοισ, ἀλλὰ καὶ ζημίαν ἐπήγαγε τοῦ ἁμαρτήματοσ πασῶν βαρυτάτην.

κελεύει γὰρ αὐτὸν δεηθῆναι τοῦ Ἀχιλλέωσ καὶ πάντα ποιεῖν, ὅπωσ πείσῃ τὸν ἄνδρα. τά τε ἄλλα καὶ ὁρ́κον ὑποδέχεται ὀμόσειν σφαγίων γενομένων περὶ τῆσ Βρισηίδοσ, ἦ μὴν αὐτῆσ μηδὲ ἅψασθαι λαβών·

ἀντὶ δὲ τοῦ μόνον μεταγαγεῖν ἀπὸ σκηνῆσ ἐπὶ σκηνὴν χρυσίον ἐπαγγέλλεται δώσειν πολὺ καὶ ἵππουσ καὶ τρίποδασ καὶ λέβητασ καὶ γυναῖκασ καὶ πόλεισ·

τελευταῖον δέ, ὡσ οὐκ ὂν ἱκανόν, τῶν θυγατέρων τριῶν οὐσῶν ἣν ἂν βούληται συνοικιεῖν· ὅπερ οὐδεὶσ πώποτε κατεκρίθη παθεῖν, ἀντὶ θεραπαίνησ, καὶ ταύτησ αἰχμαλώτου, μηδὲν παθούσησ, συνοικίσαι τὴν θυγατέρα ἐπὶ προικὶ μεγάλῃ ἄνευ ἕδνων. καίτοι τῆσ δίκησ ταύτησ οὐδεμίαν ἴσμεν ἰδιωτικὴν δίκην πικρότερον κριθεῖσαν. ἆρά σοι δοκεῖ πρὸσ θεῶν ἀνυπεύθυνοσ ἄρχειν ὁ Ἀγαμέμνων τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ̓ οὐ πάνυ ἀκριβεῖσ ὑπέχειν εὐθύνασ ἁπάντων ὧν ἔπραττεν;

περὶ μὲν δὴ τούτων αὐτοῦ τὸν λόγον ἐάσωμεν, χθὲσ ἱκανῶσ εἰρημένον, ἐπ̓ ἄλλον δέ τινα ἰώμεν. ‐ Μὴ πρὸσ θεῶν, ἀλλὰ πειράθητι πάντα εἰπεῖν ὅσα ἔχεισ ὑπὲρ τοῦ αὐτοῦ πράγματοσ, ὡσ ἐγὼ μόλισ ἀρτίωσ συνίημι τοῦ λόγου τὴν ὑπόθεσιν. οἶμαι γάρ σε περὶ ἀρχῆσ ἢ βασιλείασ ἢ τοιοῦτόν τι βούλεσθαι λέγειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dio, Chrysostom, Orationes, ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION