헬라어 문장 검색 - ΔιοΞηρ́Ορατιον

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑΙ ΠΕΠΑΥΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ.)

Ἐγὼ χαίρω τιμώμενοσ ὑφ̓ ὑμῶν, ὥσπερ εἰκόσ ἐστι χαίρειν τὸν ἄνδρα τὸν σώφρονα τιμώμενον ὑπὸ πόλεωσ ἀγαθῆσ καὶ λόγου ἀξίασ, ὥσπερ ἡ ὑμετέρα πόλισ κατά τε ἰσχὺν καὶ μέγεθοσ. οὐδεμιᾶσ ἡττωμένη τῶν ὁποίποτε ἐνδόξων γένουσ τε γενναιότητι καὶ πλήθουσ συνοικήσει, τῶν φανερωτάτων γενῶν οὐκ ἀλλαχόθεν ἄλλων συνελθόντων φαύλων καὶ ὀλίγων, ἀλλὰ Ἑλλήνων τε τῶν πρώτων καὶ Μακεδόνων· τὸ δὲ μέγιστον ἡρ́ωάσ τε καὶ θεοὺσ οἰκιστὰσ λαβοῦσα. πρέπει δὲ τοῖσ ὑπὸ θεῶν ᾠκισμένοισ εἰρήνη καὶ ὁμόνοια καὶ φιλία πρὸσ αὑτούσ.

αἰσχρὸν γάρ. εἰ σφόδρα εὐδαίμονεσ ἔσονται καὶ θεοφιλεῖσ καὶ διοίσουσί τι τῶν ἄλλων εὐτυχίᾳ, βουλόμενοί γε ἀληθὲσ ἐπιδεικνύειν τὸ τοῦ γένουσ, ἀλλὰ μὴ ψευδῆ καὶ μάταιον λόγον. θεοὶ γὰρ οἰκισταὶ καὶ συγγενεῖσ καὶ προπάτορεσ οὐδὲν οὕτωσ ἐθέλουσι τοὺσ αὑτῶν ἔχειν, οὔτε χώρασ κάλλοσ οὔτε καρπῶν ἀφθονίαν οὔτε πλῆθοσ ἀνθρώπων, ὡσ σωφροσύνην καὶ ἀρετὴν καὶ πολιτείαν νόμιμον καὶ τῶν μὲν ἀγαθῶν πολιτῶν τιμήν, τῶν δὲ κακῶν ἀτιμίαν. ὡσ ἔγωγε ἥδομαι νῦν ὁρῶν ὑμᾶσ ἓν μὲν σχῆμα ἔχοντασ, μίαν δὲ φωνὴν ἀφιέντασ, ταὐτὰ δὲ βουλομένουσ.

ποῖον μὲν γὰρ θέαμα κάλλιον πόλεωσ ὁμοφρονούσησ;

ποῖον δὲ ἄκουσμα σεμνότερον; ποία μὲν βουλεύεται πόλισ ἄμεινον τῆσ ἅμα βουλευομένησ;

ποία δὲ εὐμαρέστερον πράττει τῆσ ἅμα πραττούσησ; ποία δὲ ἧττον ἀποτυγχάνει τῆσ ταὐτὰ βουλομένησ; τίσι μὲν ἡδίω τἀγαθὰ τῶν ὁμονοούντων; τίσι δὲ κουφότερα τὰ λυπηρὰ τῶν κοινῇ φερόντων, ὥσπερ βάροσ; τίσι δὲ σπανιώτερον συμβαίνει τὰ χαλεπὰ τῶν ἀλλήλουσ φυλαττόντων; ποία μὲν τοῖσ πολίταισ προσφιλεστέρα πόλισ; ποία δὲ τιμιωτέρα τοῖσ ξένοισ;

οὔτε γὰρ τῶν ἀσυμφώνων χορῶν οὐδεὶσ ἀκούει ῥᾳδίωσ ὅ,τι λέγουσιν οὔτε τῶν διαφερομένων πόλεων. ποία δὲ χρησιμωτέρα τοῖσ φίλοισ; τίσ δὲ τοῖσ ἐχθροῖσ φοβερωτέρα; ὁ παρὰ τίνων μὲν ἔπαινοσ δοκεῖ πιστότεροσ, ὁ παρὰ τίνων δὲ ψόγοσ ἀληθέστεροσ; τίνεσ μὲν ἰσοτιμότεροι τοῖσ κρατοῦσιν; τίνασ δὲ μᾶλλον αἰδοῦνται; τίνασ μὲν οὕτωσ ἀγαπῶσιν οἱ χρηστοὶ ἄρχοντεσ; τίνων δὲ ἧττον καταφρονοῦσιν οἱ πονηροί; οὐ γὰρ δῆλον ὅτι τοῖσ μὲν ὁμονοοῦσιν οὐ μόνον οἱ κρατοῦντεσ, ἀλλὰ καὶ οἱ θεοὶ προσέχουσιν, οἱ δὲ στασιάζοντεσ οὐδ̓ αὑτῶν ἀκούουσιν; ποῖα δὲ οἰκοδομήματα, πόση δὲ χώρα, πόσον δὲ πλῆθοσ ἀνθρώπων ἰσχυρότερον δῆμον ἀποφαίνει τῆσ πρὸσ αὑτὸν ὁμονοίασ;

ὁπόσοι γὰρ ἂν ὦσι πολῖται τῆσ ὁμονοούσησ πόλεωσ, τοσοῦτοι μὲν ὀφθαλμοὶ ὁρῶσι τὸ ἐκείνησ συμφέρον, τοσαῦται δὲ ἀκοαὶ ἀκούουσι, τοσαῦται δὲ γλῶτται παραινοῦσι, τοσαῦται δὲ διάνοιαι φροντίζουσιν. διαφέρει γὰρ οὐδὲν ἢ εἴ τισ θεῶν οὕτωσ μεγάλησ καὶ πολυανθρώπου πόλεωσ μίαν ψυχὴν ἐποίησεν.

ὡσ οὔτε χρημάτων πλῆθοσ οὔτε ἀνθρώπων οὔτε ἄλλη δύναμισ ξυνήνεγκε τοῖσ διαφερομένοισ, ἀλλὰ τοὐναντίον πάντα ταῦτα πρὸσ βλάβησ μᾶλλόν ἐστι καὶ ὅσῳ ἂν πλείονα ὑπάρχῃ, τοσούτῳ μείζονοσ καὶ χαλεπωτέρασ· καὶ φαύλωσ ἔχοντι σφαλερωτάτη ἐστὶν ἡ τοιαύτη ἕξισ καὶ ὀξύτατον ἐπάγει κίνδυνον.

ὁμοίωσ δὲ καὶ ναῦσ ἥτισ ἂν μετὰ ὁμονοίασ πλέῃ τοῦ κυβερνήτου καὶ τῶν ναυτῶν, αὐτή τε σῴζεται καὶ σῴζει τοὺσ ἐμπλέοντασ·

εἰ δὲ μή, ὅσῳ πλείω τὰ ἱστία, τοσούτῳ σφοδρότερον τὸν χειμῶνα καὶ τὴν ταραχὴν μείζω συμβαίνειν ἀνάγκη. τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐπὶ ἁρ́ματοσ, ἂν μὲν ὅ θ̓ ἡνίοχοσ ἄρχειν ἐπίστηται κατὰ τρόπον οἵ τε ἵπποι ὁμοφρονοῦντεσ καὶ πειθόμενοι ὦσιν, ἐλπίσ ἐστιν ἐν μὲν ἀγῶνι νικᾶν, ἐν δὲ πολέμῳ σῴζεσθαι τὸ τοιοῦτον ἁρ́μα· στάσεωσ δὲ καὶ ταραχῆσ ἐνούσησ, τοσούτῳ μείζων ὁ κίνδυνοσ, ὅσῳ ἂν ἰσχυρότεροι ὦσιν οἱ ἵπποι καὶ ταχύτεροι. παραπλησίωσ δὲ καὶ πόλει ὁμονοούσῃ πάντα τὰ τοιαῦτα χρήσιμά ἐστι, περιουσία χρημάτων καὶ πλῆθοσ ἀνθρώπων καὶ τιμαὶ καὶ δόξα καὶ δύναμισ·

εἰ δὲ μή, δύσχρηστα καὶ χαλεπά, οἱο͂ν ἐν ταὐτῷ τρεφομένων θηρίων πολλῶν ἢ βοσκημάτων, ἑνὸσ εἴργοντοσ περιβόλου, κυριττόντων τε ἄλληλα καὶ πατούντων καὶ ἐπεμβαινόντων ἀλλήλοισ. ἀλλ̓ εἰ μὲν ὑγιαίνων ἐτύγχανον, οὐκ ἂν ἀπέστην τοῦ λόγου, πρὶν ἱκανῶσ αὐτὸν διελθεῖν κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ δύναμιν·

νῦν δὲ ὑμεῖσ τε ἴσωσ πρὸσ ἑτέροισ μᾶλλόν ἐστε κἀγὼ πολὺ καταδεέστερον ἔχω ἢ πρὸσ τὸ μέγεθοσ τοῦ ἀγῶνοσ. τὸν οὖν βραχύτατον καὶ ἀνυσιμώτατον λόγον καταλείπεται εἰπεῖν τὸν πρὸσ τοὺσ θεούσ.

οὗτοι γὰρ καὶ τῶν μικρὸν φθεγγομένων ἃ διανοοῦνται ἴσασιν. ἴσωσ γὰρ καὶ τοῦτο τοῦ σφόδρα εὐνοοῦντόσ ἐστιν· ὥσπερ οἱ χρηστοὶ πατέρεσ τοῖσ παισὶν ἃ μὲν δύνανται παραινοῦσιν, ἃ δ̓ ἄν ἂν μὴ πείθωσιν, εὔχονται τοῖσ θεοῖσ ὑπὲρ αὐτῶν. ταῖσ εὐδαιμονεστάταισ καὶ ἀρίσταισ ᾖ πόλεσι τὸ λοιπόν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑΙ ΠΕΠΑΥΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑΙ ΠΕΠΑΥΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION