Dio, Chrysostom, Orationes, ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΣΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΑΥΤΩΙ ΤΙΜΑΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΣΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΑΥΤΩΙ ΤΙΜΑΣ.)

Ἐμοί, ὦ ἄνδρεσ πολῖται, οὔτε ὄψισ ἡδίων ἐστὶ τῆσ ὑμετέρασ οὔτε φωνὴ προσφιλεστέρα οὔτε τιμαὶ μείζουσ τῶν ἐνθάδε οὔτε ἔπαινοσ λαμπρότεροσ ἢ ὁ παῤ ὑμῶν· οὐδ̓ ἂν ξύμπαντεσ οἱ Ἕλληνεσ, πρὸσ δὲ αὐτοῖσ ὁ Ῥωμαίων δῆμοσ ἐμὲ θαυμάζωσι καὶ ἐπαινῶσιν, οὐκ ἂν οὕτωσ τοῦτο εὐφράναι τὴν ἐμὴν διάνοιαν. τῷ γὰρ ὄντι πολλὰ σοφὰ καὶ θεῖα εἰρηκὼσ Ὅμηροσ οὐδὲν σοφώτερον ἔφη τούτου τοῦ ἔπουσ οὐδὲ ἀληθέστερον ,ὣσ οὐδὲν γλύκιον ἧσ πατρίδοσ. εὖ μέντοι ἐπίστασθε ὅτι τὰσ τιμὰσ ἔχω πάσασ, καὶ ὅσασ νῦν εἰσηγεῖσθε καὶ εἴ τινεσ ἄλλαι εἰσίν, ἐν τῇ ὑμετέρᾳ εὐνοίᾳ καὶ φιλίᾳ καὶ οὐδενὸσ ἄλλου ἐγὼ δέομαι.

τοῦτο γὰρ ἀνθρώπῳ ἱκανώτατον ἐπιεικεῖ, τὸ ἀγαπᾶσθαι ὑπὸ τῶν αὑτοῦ πολιτῶν, καὶ ὁ τοῦτο ἔχων τί ἂν ἔτι προσδέοιτο εἰκόνων ἢ κηρυγμάτων ἢ κηρυγμάτων ἢ προεδριῶν;

ἱεροῖσ.

ἓν γὰρ ῥῆμα πλείονοσ ἄξιον ἀπ̓ εὐνοίασ ῥηθὲν καὶ φιλίασ ἢ τὸ ξύμπαν ἐν ἀνθρώποισ χρυσίον καὶ στέφανοι καὶ τὰ ἄλλα, ὅσα δοκεῖ λαμπρά· ὥστε μοι πειθόμενοι οὕτω ποιεῖτε.

εἰ δὲ ἄρα καὶ τοιαύτασ τινὰσ δεῖ με τιμὰσ ἔχειν, πολλαί μοι καὶ ἄλλαι εἰσὶ παῤ ὑμῖν, τοῦτο μὲν αἱ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ, ὅσαισ ἐκεῖνον ἐτιμήσατε, ὡσ ἄνδρα ἀγαθὸν καὶ ὅσον ἔζη χρόνον δικαίωσ προεστῶτα τῆσδε τῆσ πόλεωσ, τοῦτο δὲ τῆσ μητρόσ, ἧσ ὑμεῖσ ἱδρύσασθε καὶ ἄγαλμα καὶ ἱερόν, τοῦτο δὲ αἱ τῶν πάππων καὶ αἱ τῶν ἄλλων προγόνων, ἔτι δὲ αἱ τῶν ἀδελφῶν καὶ τῶν ἄλλων συγγενῶν. καὶ γὰρ ἀνδριάντασ πολλοὺσ καὶ ταφὰσ δημοσίασ καὶ ἀγῶνασ ἐπιταφίουσ καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ τίμια, ἃ ἐκείνοισ παρὰ τῆσδε τῆσ πόλεωσ γέγονεν, οὐδενὸσ ἐγὼ ἐπιλέλησμαι, ἀλλὰ ἐπίσταμαι πάντα ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα, καὶ οἶμαι τὰσ ὑπὲρ τούτων χάριτασ αὐτὸσ ὑμῖν ὀφείλειν, καὶ εὔχομαι τοῖσ θεοῖσ ἱκανὸσ γενέσθαι ἀποτίνειν. πολλοῦ μὲν γὰρ ἐπίσταμαι κἀκείνουσ γενομένουσ ἀξίουσ καὶ δικαίωσ ἁπάντων τυχόντασ, ὅμωσ δὲ ἐν ἅπασιν ὑπερέβαλεν ἡ πόλισ.

καὶ γὰρ ὅσα οὐκ ἐδυνήθησαν βουληθέντεσ διὰ τύχην τινά, καὶ τούτων αὐτοῖσ χάριν ἀπεδίδου ἡ πατρίσ. ὁ γοῦν πάπποσ ὁ ἐμόσ, εἰ ἐπὶ πλέον ἀπώνατο τῆσ φιλίασ τοῦ τότε αὐτοκράτοροσ, ἀλλὰ μὴ βραχὺσ παντελῶσ ἐγένετο ὁ χρόνοσ, διενοεῖτο, ὥσ φασιν, ἐλευθερίαν τῇ πόλει λαβεῖν καὶ ἤδη περὶ τούτου πεποίητο τὸν λόγον. οὐ δεῖ δὲ ἀπελπίζειν, ἑώσ ἂν ἀγαθοὺσ καὶ φιλοτίμουσ ἄνδρασ ἡ πόλισ φέρῃ ὁποίουσ καὶ τοὺσ νῦν.

ἐγὼ γὰρ ἐν πολλαῖσ γεγονὼσ πόλεσιν οὐκ οἶδα βελτίουσ ἄνδρασ τῶν παῤ ὑμῖν. ἐμαυτὸν ἕνεκα τιμῶν.

ἠκροασάμην γὰρ δὴ καὶ τούτων καίτοι σφόδρα αἰδούμενοσ ὅμωσ διὰ τοὺσ λέγοντοσ αὐτούσ, ἀγάμενοσ τῶν ἀνδρῶν τό τε ἄφθονον καὶ τὴν προθυμίαν, ἔτι δὲ τὴν περὶ τὸ εἰπεῖν δύναμιν. οὐ δὴ θαυμαστόν, εἰ ἐγὼ πατρίδα τοιαύτην οὕτω σφόδρα ἠγάπηκα ὥστε οὔτ̓ ἄν Ἀθήνασ οὔτε Ἄργοσ οὔτε Λακεδαίμονα, αἵπερ εἰσὶ πρῶται καὶ ἐνδοξόταται τῶν Ἑλληνίδων, εἱλόμην ἂν εἶναί μοι πατρίδασ πρὸ ταύτησ·

καὶ τοῦτο ἔργῳ ἐδήλωσα.

πολλῶν γὰρ πολλαχῇ παρακαλούντων με καὶ μένειν καὶ προΐστασθαι τῶν κοινῶν οὐ νῦν μόνον, ἀλλὰ καὶ πρότερον, ὅτε ἤμην φυγάσ ̔καὶ ψηφίσματα ἔπεμψάν τινεσ πρὸσ τὸν αὐτοκράτορα χάριν εἰδότεσ τῆσ εἰσ ἐμὲ τιμῆσ̓, οὐδὲ πώποτε ἄχρι λόγου τὸ τοιοῦτον ὑπεσχόμην, ἀλλ̓ οἰδ̓ οἰκίαν ἢ χωρίον ἐκτησάμην παῤ ἑτέροισ, ὡσ μηδὲν ᾖ μοι σημεῖον ἀλλαχοῦ πατρίδοσ. καὶ γὰρ ἄν εἰή δεινόν, εἰ οἱ ἄνθρωποι ἀδικώτεροι ἔσονται τῶν μελιττῶν.

οὐδέποτε γὰρ ἐκείνων μία καταλιποῦσα τὸ αὑτῆσ σμῆνοσ εἰσ ἕτερον μετέστη τὸ μεῖζον ἢ μᾶλλον εὐθενοῦν, ἀλλὰ τὸν ἴδιον ἑσμὸν πληροῖ τε καὶ αὔξει, κἂν ψυχρότερον ᾖ τὸ χωρίον καὶ αἱ νομαὶ χείρουσ καὶ ἡ δρόσοσ ἐλάττων κἂν δυσκολώτερον τὸ ἔργον τὸ περὶ τὰ κηρία κἂν ὁ γεωργὸσ ἀμελέστεροσ. οὕτωσ δὲ ἄγαν αὐτάσ φασι φιλεῖν ἀλλήλασ καὶ τὸ ἴδιον σμῆνοσ ἑκάστην, ὥστε ἐπειδὰν ἔξω ὑπὸ χειμῶνοσ ἀποληφθῶσι πολλοῦ γενομένου πνεύματοσ, λίθον εἰσ τοὺσ πόδασ ἑκάστη λαβοῦσα ὥσπερ ἑρ́μα οὕτωσ πέτονται, ὅπωσ μὴ παρενεχθῶσιν ὑπὸ τοῦ πνεύματοσ μηδὲ τοῦ σμήνουσ διαμάρτωσιν. ὅταν δὲ δὴ καὶ πρόθυμον οὕτωσ καὶ ἀγαθὴν ἔχῃ τισ πατρίδα, πῶσ οὐ χρὴ πάντα τἄλλα περὶ ἐλάττονοσ ποιεῖσθαι ταύτησ;

διανοουμένουσ ὡσ φιλονικήσοντασ ἀλλήλοισ ἄνευ φθόνου καὶ ζηλοτυπίασ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ ὑπὲρ ἀρετῆσ καὶ εὐδοξίασ τῆσ τε αὑτῶν καὶ τῆσ πατρίδοσ καὶ ὅπωσ πρωτεύσῃ ἕκαστοσ ἐν τῇ πατρίδι τῷ δίκαιόσ τε εἶναι καὶ φιλόπολισ καὶ μὴ ἀδύνατοσ ἀγαθόν τι ποιεῖν καὶ αὔξειν τὴν πατρίδα.

εὖ γὰρ ἴστε ὅτι οὐ μεγίστη τῶν πόλεων οὖσα οὐδὲ πλεῖστον χρόνον οἰκουμένη πολλῶν γνωριμωτέρα ἐστὶ καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ, καὶ σχεδόν τι πρὸσ ἅπαντασ ἀγωνιουμένουσ τοὺσ Ἕλληνασ πάλαι παρέχει τοὺσ αὑτῆσ πολίτασ οὐκ ἐν τοῖσ ὑστάτοισ οὐδ̓ ἐν τοῖσ τρίτοισ ἢ δευτέροισ ἀριθμουμένουσ.

λέγω δὲ οὐχ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ τοῦτον ἐγὼ τὸν λόγον, ἀλλὰ ὑπὲρ τῶν ἄλλων, ὧν οἱ μὲν ἀποδημήσαντεσ καὶ πλείοσι φανεροὶ γενόμενοι φανερὰν τὴν δόξαν ἐκτήσαντο, οἱ δὲ ἐνθάδε πολιτευόμενοι καὶ μένοντεσ οὐδὲν χείρουσ ἐκείνων εἰσὶν οὔτε περὶ τοὺσ λόγουσ οὔτε περὶ τὰ ἔργα. ὁρῶ δὲ οὐ μόνον ἀπὸ λόγων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ φιλοσοφίασ ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ ἀξιολόγουσ γιγνομένουσ ἐν τῇ πόλει·

ὑπὲρ ὧν ἐγὼ καὶ ἰδίᾳ τοὺσ νέουσ καὶ κοινῇ, ὅταν ᾖ καιρόσ, οὐκ ὀκνήσω παρακαλεῖν. καὶ τὸν δῆμον ὑμᾶσ ἀξιῶ, ἃ μὲν ἔστι παρὰ τῶν κρατούντων, ταῦτα ἐλπίζειν ὡσ ἐσόμενα καὶ εὔχεσθαι συμβαίνειν τινὰ τιμὴν ἢ δόξαν ἢ εὐπορίαν χρημάτων· ἃ δὲ ἔστι παῤ αὐτῶν, ἔχειν, εὐταξίᾳ τῶν ἄλλων δήμων διαφέροντασ, αἰδοῖ, τῷ πείθεσθαι τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσι, φιλεργίᾳ, σωφροσύνῃ τῇ περὶ τὸν καθ̓ ἡμέραν βίον, τῷ μήτε τῶν σωμάτων ἀμελεῖν μήτε τῆσ ψυχῆσ, καθ̓ ὅσον ἑκάστῳ σχολὴν δίδωσι τὰ αὑτοῦ πράγματα, τῷ προθύμωσ ἐκτρέφειν τέκνα καὶ παιδεύειν, τῷ παρέχειν Ἑλληνικὴν τῷ ὄντι καὶ ἀθόρυβον καὶ καθεστῶσαν τὴν πόλιν καὶ τὸ δριμὺ καὶ τὸ ἀνδρεῖον τῆσ φύσεωσ καὶ τὴν σύνεσιν ἐπὶ τὰ μείζω καὶ καλλίω τρέπειν, διχοφροσύνησ δὲ καὶ ταραχῆσ καὶ τοῦ προσκρούειν ἀλλήλοισ ὡσ οἱο͂́ν τε ἀπέχεσθαι.

ἔστι γάρ, ὦ ἄνδρεσ, καὶ δήμου παιδεία καὶ πόλεωσ ἦθοσ φιλόσοφον καὶ ἐπιεικέσ.

καὶ οὐ μόνον Λακεδαιμονίοισ οὐδὲ Ἀθηναίοισ τὸ παλαιὸν καὶ ἄλλοισ τισὶ συνέβη διὰ τὸ κοσμίωσ πολιτεύεσθαι μεγάλασ καὶ ἐπιφανεῖσ ἐκ πάνυ μικρῶν καὶ ἀσθενῶν ἀποδεῖξαι τὰσ πόλεισ, ἀλλὰ καὶ τῶν νῦν ἔξεστι τὸ τοιοῦτον τοῖσ βουλομένοισ. ταῦτα γὰρ ὑμᾶσ ἐπιτηδεύοντασ πλέον ὀνήσει καὶ τοῦ πλήθουσ τῶν βουλευτῶν καὶ τοῦ παῤ ὑμῖν τὰ πράγματα ἄγεσθαι καὶ τοῦ πρόσοδόν τινα χρημάτων ἔξωθεν ὑμῖν ὑπάρξαι καὶ τῆσ ἐλευθερίασ αὐτῆσ, ἐὰν ἄρα καὶ τούτου τύχητέ ποτε.

εὖ γὰρ ἴστε ὅτι τὴν μὲν λεγομένην ἐλευθερίαν καὶ τὸ ὄνομα τοῦθ̓, ὃ παρὰ τῶν κρατούντων καὶ δυναμένων γίγνεται, ἐνίοτε οὐ δυνατὸν κτήσασθαι·

τὴν δὲ ἀληθῆ ἐλευθερίαν καὶ ἔργῳ περιγιγνομένην τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ ἀνὴρ καὶ πόλισ ἑκάστη παῤ αὑτῆσ λαμβάνει, μεγαλοφρόνωσ καὶ μὴ ταπεινῶσ μηδ̓ ἀνελευθέρωσ διοικοῦσα τὸ καθ̓ αὑτήν.

ἵνα δὲ καὶ ἀλλαχόθεν εἰδῆτε τὴν ἐμὴν γνώμην, ἀναγνώσομαι ὑμῖν ἐπιστολὴν ἥν τε αὐτὸσ ἐπέστειλα τῷ αὐτοκράτορι, ὅτε ἐκλήθην, ὅτι ἐν ἐκείνῃ παρεκάλουν ἀφεθῆναι πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ἣν ἐκεῖνοσ ἀντέγραψεν.

상위

Dio, Chrysostom (디오, 크리소토모스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION