Dio, Chrysostom, Orationes, ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ.)

Ὅπωσ μὲν ὑμεῖσ διανοεῖσθε περὶ ἐμοῦ καὶ τῆσ ἐμῆσ εἴτε σοφίασ εἴτε ἀμαθίασ οὐ δύναμαι ξυμβαλεῖν, πότερον ὄντωσ ἐπιθυμεῖτε τῶν λόγων, ὡσ ἀκουσόμενοί τι θαυμαστὸν καὶ τοιοῦτον ὁποῖον οὐκ ἂν ἑτέρου τῶν νῦν, ἢ τοὐναντίον, ὡσ ἐμὲ ἐξελέγξοντεσ καὶ ἀποδείξοντεσ οὐθὲν μέγα οὐδὲ σπουδαῖον ἐπιστάμενον. εἰ μὲν γὰρ οὕτωσ ἔχετε, θαρρῶν ὑμῖν παρέχω ἐμαυτόν, ἵνα ἐμπλήσητε τὴν προθυμίαν·

εἰ δὲ μή, φοβοῦμαι τὴν ἐναντίαν δόξαν, μήποτε ἀκούσαντεσ ἔπειτα οὐ δικαίωσ ἐμοῦ καταγνῶτε, ὅτι αὐτοὶ οὐκ ὀρθῶσ ἐδόξατε. οὐδέποτε γὰρ οὐδενὶ ἔγωγε τοῦτο ὑπεσχόμην, ὡσ ἱκανὸσ ὢν λέγειν ἢ φρονεῖν ἢ πλέον τι γιγνώσκειν τῶν πολλῶν, ἀλλ̓ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου διαμαχόμενοσ ἑκάστοτε καὶ ἀντιλέγων τοῖσ ἀξιοῦσιν ἔπειτα εἰσ τὸ λέγειν καθίσταμαι· καὶ πολλοὶ τοῦτο αὐτὸ ἐπίδειξιν ἡγήσαντο. ὅμωσ δὲ καὶ αὐτὸσ ἑτέραν καὶ ἑτέραν λαμβάνω ὁδόν.

ὅταν μὲν γὰρ εἰσ ἐμαυτὸν ἀπίδω καὶ τὴν ἀπειρίαν τὴν ἐμαυτοῦ, περὶ πάντα μὲν ἁπλῶσ, μάλιστα δὲ τὴν περὶ τοὺσ λόγουσ, ὡσ ἰδιώτησ ὢν διανοοῦμαι καὶ τὸ λοιπὸν ἰδιώτου βίον βιωσόμενοσ· ὑπονοεῖν ἐμαυτὸν ἀναγκάζομαι, μὴ ἄρα τι τῶν ἐμῶν λόγου ἄξιον καὶ λανθάνω πεπονθὼσ τὸ αὐτὸ ἐνίοισ τῶν ζῴων, ἃ χρήσιμα ὄντα τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ δύναμίν τινα ἔχοντα ἐν αὑτοῖσ πρὸσ ἰάσιν νοσημάτων ἤτοι χολῆσ ἢ αἵματοσ ἢ πιμελῆσ ἢ τριχῶν οὐκ ἴσασιν, οἱ δὲ ἄνθρωποι εἰδότεσ διώκουσιν αὐτὰ καὶ πειρῶνται πάντα τρόπον συλλαβεῖν, οὐ τῶν κρεῶν ἕνεκεν, ἀλλ̓ ἐκείνησ τῆσ δυνάμεωσ.

μὴ ἄρα κἀμὲ ἀναγκάζουσιν ἑκάστοτε λέγειν, οὐδὲν δεόμενοι τῶν λόγων, ἀλλ̓ ἑτέρου τινόσ.

οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνο δύναμαι ὑπονοῆσαι, ὅτι ἀγνοοῦντεσ δὴ καὶ ἀνήκοοι ὄντεσ ἐσπουδάκασιν, ὥσπερ ἀμέλει πολλοὶ πολλῶν διὰ τὴν ἄγνοιαν ἐπιθυμοῦσιν. πάντεσ γάρ, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, τοὺσ μὲν ἐμοὺσ λόγουσ ἐπίστανται καὶ διαφέρουσιν αὐτοὺσ ἄλλοι ἀλλαχοῦ, ὥσπερ τὰ φαῦλα ᾅσματα οἱ παῖδεσ ἐν ταῖσ πόλεσιν ᾅδουσι τὸ πρὸσ ἑσπέραν·

καὶ τοὺσ ἐμοὺσ λόγουσ σχεδὸν πάντεσ ἀλλήλοισ ἀπαγγέλλουσιν, οὐχ ὅπωσ ἐρρήθησαν, ἀλλ̓ ἔτι βελτίουσ ποιήσαντεσ κατὰ τὴν αὑτῶν δύναμιν, οἱ μὲν ἑκόντεσ ἐπανορθούμενοι καὶ δῆλον ὅτι αἰσχυνόμενοι τὸ μεμνῆσθαι τοιούτων ἀλλάττοντεσ καὶ μετατιθέντεσ πολλὰ καὶ κρείττονα, οἱ δὲ ἴσωσ καὶ ἄκοντεσ διὰ τὸ μὴ σφόδρα μεμνῆσθαι· ὥστε οὐκέτι ὀβολοῦ, καθάπερ εἶπέ τισ, εὔπορον ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ πρίασθαι τὴν ἐμὴν σοφίαν, ἀλλὰ κύψαντα ἀνελέσθαι χαμᾶθεν.

σχεδὸν οὖν παραπλήσιον πεπόνθασιν οἱ ἐμοὶ λόγοι τῷ κεράμῳ τῷ Τενεδίῳ· ἐκεῖθεν πᾶσ μὲν ὁ παραπλέων ἐμβάλλεται κέραμον, οὐδεὶσ δὲ ὑγιῆ διακομίζει ῥᾳδίωσ, ἀλλὰ οἱ πολλοὶ σαθρὸν ποιήσαντεσ ἢ συντρίψαντεσ ὄστρακα ἔχοντεσ λανθάνουσιν αὑτούσ.

상위

Dio, Chrysostom (디오, 크리소토모스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION