Dio, Chrysostom, Orationes, ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 15:

ἐπειδή γε καὶ σοὶ ταῦτα δοκεῖ. ‐ Τὰ μὲν ἄλλα δοκεῖσ μοι οὐ παρὰ δόξαν διειλέχθαι· ὅπωσ δὲ χρὴ δαιμόνιόν τι πονηρὸν ἡγεῖσθαι καὶ ἄδικον καὶ ἀνόητον οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἄλλωσ τε οὐ πρὸσ ὑμῶν τῶν φιλοσόφων ἐστίν, εἴπερ θεῖον τὸ δαιμόνιον ἡγεῖσθε, τοιοῦτον ὑπολαμβάνειν. ‐ Δ. Ἀλλ̓ ἐγὼ νῦν οὐ κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ δόξαν διείλεγμαι τὰ πολλά, πλήν γε αὐτὸ τοῦτο ὅτι μοι δοκεῖ πᾶσ καὶ μόνοσ εὐδαίμων ὁ σοφόσ· τὰ δὲ ἄλλα κατὰ τὴν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, ὅπωσ μὴ δοκῶ βιάζεσθαι αὐτούσ. ἐπεὶ φέρε, εἰ ἡγεῖσθε τὸ δαιμόνιον θεῖον καὶ ἀγαθὸν καὶ μηδενὶ κακοῦ μηδενὸσ αἴτιον, πῶσ φατε γίγνεσθαι κακοδαίμονα ἄνθρωπον;