Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΦΙΑΗΚΟΙΑΣ. 2:

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΦΙΑΗΚΟΙΑΣ. 2:)

Ἐδέοντο μὲν πάλαι τῶν οἰκείων τῶν ἐμῶν τινεσ ἐντυγχάνειν μοι· καὶ τῶν πολιτῶν δὲ ἐλέγοντο ἐπιθυμεῖν πολλοὶ θεάσασθαι, νομίζοντεσ πλέον τι παρὰ τοὺσ ἄλλουσ ἔχειν με διὰ τὴν ἄλην καὶ τὴν μεταβολὴν τοῦ βίου καὶ διὰ τὴν δοκοῦσαν αὐτοῖσ τοῦ σώματοσ ταλαιπωρίαν· τελευτῶντεσ δὲ ἤδη καὶ ἐνεκάλουν, ἀδικεῖσθαι φάσκοντεσ. ἐγὼ δὲ οὐκ ἤθελον ἐγγὺσ ἰέναι πρὸσ αὐτοὺσ τοὺσ ὁρ́ουσ, ἀλλὰ ἐδόκει μοι τὸ τοιοῦτο παντελῶσ ἀχθομένου τινὸσ εἶναι τῇ φυγῇ καὶ ἐπιθυμοῦντοσ κατελθεῖν· ὥσπερ οἱ μηδὲν καταλιπόντεσ ἐν τῇ κύλικι δῆλοί εἰσι πάνυ διψῶντεσ.

상위

Dio, Chrysostom (디오, 크리소토모스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION